456
1918 il mayın 26-da Zaqafqaziya seyminin sonuncu iclası keç irildi. Ġ.Q.Se ret eli Sey min bura xıld ığını e lan etdi.
Zaqafqaziya seyminin buraxılması Cənubi Qafqazda öz müstəqilliklərini elan edən dövlətlərin, o cü mlədən Azərbaycan
Xalq Cü mhuriyyətinin yaran ması ilə nəticələndi.
Əd.: A zərbaycan tarixi, 7 cilddə, c.5, B., 2001; Vəkilov P., A zərbaycan Respublikas mın yaran ma tarixi, B., 1998.
ZAQAFQAZĠYA S EYMĠNĠN MÜSƏ LMAN FRAKS ĠYAS I -
Zaqafqaziya seymində Azərbaycanı təmsil edən
fraksiya. 1918 il fevralın 23-də təĢkil o lunmuĢ, həmin il mayın 26-da Zaqafqaziya seyminin buraxılması ilə fəaliyyəti sona
çatmıĢdır. 1918 ilin yanvarında bolĢeviklər Rusiyada Müəssislər məclisini buraxd ıqdan sonra Zaqafqaziya Diyar Soveti
yerli höku mət strukrurunun yaradılmasını qərara aldı. Bu vəzifən i 1918 il fevralın 23-də ilk sessiyasını keçirən
Zaqafqaziya seymi ö z ü zərinə götürdü.
Zaqafqaziya seymində dörd müsəlman partiyası -"Müsavat" və ona qoĢulan demokratik bitərə flə r qrupu (bu qrup
müsəlman ictimai xadimlərindən ibarət idi və müsəlman milli ko mitələri, mü xtəlif mərkəzlər tərəfindən "Müsavat"la eyni
siyahıda irəli sürülüb seçilmiĢdilər),"Müsəlman sosialist bloku", "Rusiyada Müs əlmanlıq" ("Ġttihad"), "Hümmət"
(menĢevik) partiyaları təmsil o lunmuĢdu: "Müsavat" və demokratik b itərəflər qrupu - Məmməd Yusif Cəfərov, Əlimərdan
bəy TopçubaĢov, Məhəmməd Əmin Resulzadə, Nəsib bəy Yusifbəyli, Həsən bəy Ağayev, Xosrov PaĢa bəy Sultanov,
Məmməd Həsən Hacınski, Mir Hidayət Seyidov, Fətəli xan Xoyski, Xəlil bəy Xas mə mmədov, Qa zı Əh məd
Məhəmmədbəyov, Aslan bəy QardaĢov, ġəfi bəy Rüstəmbəyli, Cavad bəy Məlik-Yeqanov, Mustafa Mahmudov, Mehdi
bəy Hacıbababəyov, Hacı Molla Səlim A xundzadə, Mehdi bəy Hac ınski, Xudadat bəy Məlik-Aslanov, Müseyib Əxicanov,
Lütfəli bəy Behbudov, Firidun bəy Köçərli, Ġbrahim ağa Vəkilov, Həmid bəy ġahtaxtinski, Rəhim Vəkilov, Ələsgər
Mahmudbəyov, Yusif əfəndi Əfəndizadə, M irzə Cə la l Yusifzadə, Mə mmədrza ağa Vəkilov, Ġsla m bəy Qəbulov; müsəlman
sosialist bloku - Ġb rahim bəy Heydərov, Əlixan Qantə mir, Aslan bəy Səfikürdski, Əh məd Cövdət Pepinov, Bağır Rzayev,
Camo Hacınski, Məhəmməd Məhərrəmov; "Rusiyada müsəlmanlıq" ("Ġttihad") - Sultanməcid Qənizadə, Mir Yaqub
Mehdiyev, Heybətqulu Məmmədbəyov; müsəlman sosial-de mokrat menĢevik partiyası "Hü mmət" - Cəfə r A xundov,
Ġbrahim Əb iləv, Əkbər Ağa ġey xü lislamov və Səmədağa Ağamalıoğlu.
Partiyaların bu siyahısı Seymin 1918 il 28 fevral tarixli iclas mda təsdiq olunmuĢdu, lakin sonralar bu siyahıda
mü xtəlif dəyiĢikliklər edilmiĢ, bir partiyadan digərinə keçmək halları qeydə alın mıĢdı. Hü mmətçi menĢeviklər isə gürcü
fraksiyasına daxil olmuĢdular.
Bütün partiyaların ü mu mi razılığı ilə "Müsavat" fraksiyasımn və demokratik b itərəflər qrupumm aĢağıdakı tərkibdə
rəyasət heyəti müsəlman fra ksiyalarmın birləĢ miĢ iclaslannın rəyasət heyəti kimi qəbul edilmiĢdi: Məhə mməd Əmin
Rəsulzadə (sədr), Mə mməd Yusif Cə fərov və Nesib bəy Yusifbəyli (sədrin müavinləri), Mustafa Mahmudov və Rəhim
Və kilov (katiblər), Mehdi bəy Hacıbababəyov və Ġslam bəy Qəbulov (katib lər o lmayanda onları müvəqqəti əvəz edənlər).
Müsəlman fraksiyası, gürcü və erməni fraksiyalarından fərq li olaraq, ço x dağın ıq fəaliyyət göstərməsinə baxmaya-
raq, mühü m məsələlərin müzakirəsində öz qətiyyəti və sabit siyasi mövqeyi ilə seçilird i. Fraksiyanın əsas diqqəti cənub-
qərbi Qafqazda cərəyan eden proseslerə yönəlmiĢdi. Fra ksiya Qars ve Ərdəhanda müsəlman ların kütləvi qətlləri haqqında
mə lu matla r a lırdı. A xa lsıx, A xa lkə lə k və Bo rçalıda milli zə mində toqquĢmalar baĢ verirdi. Erməni-yunan və gürcü
birləĢmə ləri Sa lhidə və Qalistavada müsəlmanla ra qarĢı zora kılıqla ra yol verirdilər. Qafqa z müsəlmanla rı bütün ümid lərini
Müsəlman fraksiyasına bağlamıĢdılar. Sey min bu prosesleri nizamlamaq imkanları məhdud idi. Müsəlman fraksiyasının
sərencammda isə hərbi qüvvə yox id i. Bununla belə, Müsəlman fra ksiyası Sey min ic laslarında Qafqaz müs əlmanların ın
maraqlarını təmin etmək uğrunda səylə mübarizə apanrdı. Qərb dövlətləri Müsəlman fraksiyası ilə əlaqələr yaratmağa cəhd
göstərirdilər. Lakin fraksiya liderləri dərk ed irdilər ki, öz maraq larını güdən Qərb dövlətləri ilə əlaqələr Qafqazın müsəlman
əhalisini təhlükəli vəziyyətə sala bilər. On lar, ilk növbədə, Qafqaz müsəlmanların ın d igər siyasi qüvvələri ilə əlaqələr
yaratmağı zəruri hesab edirdilər. Bu məqsədlə ġimali Qafqazı təmsil edən Heydər Bammat, Əbdülməcid Çermoyev və
baĢqaları ilə görüĢlər keçirilmiĢ, Qafqazdaxili milli münasibətlərə və xarici təhlü kə məsələlərinə dair danıĢıqlar aparılmıĢdı.
Lakin Müsəlman fraksiyası federativ dövlətin tərkibində olduğu üçün separat danıĢıqlara meyl etmird i. Hətta Türkiyə ilə
damĢıqlarda da fraksiya Cənubi Qafqazın federativ liy ini nəzərə alırd ı. Lakin gürcülər və ermənilər öz milli maraqlarını
ümu mqafqaz maraqlarından üstün tuturdular. Zaqafqaziya seymin in Batu m haqqında Türkiyənin ultimatu mu ilə bağlı təcili
iclasında E.Gegeçkori, Ġ.Sereteli, X.Karçikyan, Y.Semyonov və digərləri öz çıxıĢlarında müqavimət göstərməyi, əslində,
Türkiyəyə rəsmən müharibə elan olun masını tələb edird ilər. Müsəlman fraksiyası isə müharibənin əleyhinə idi. Məhəmməd
Əmin Rəsulzadə yazırdı: "Sey mdə müsəlmanların ı bütün səyləri cəbhə məsələsinin dinc yo lla həlli və Qafqazın
müstəqilliy inin dərhal həyata keçirilməsinə yönəlmiĢdi". Seymin Türkiyə ile Trabzonda apardığı sülh danıĢıqlarında (bax
Trabzon konfransı) Müsəlman fraksiyasından M.H.Hacınski, X.Xas məmmədov, Ġ.Heydərov, M.Y.Mehdiyev,
Ə.ġey xü lislamov iĢtirak edirdilər. A zərbaycan nümayəndələri Türkiyə ilə müharibəyə razı olmadıqların ı bildird ilər.
Müsəlman fraksiyası adından Seymdə çıxıĢ edən M.Y.Mehdiyev bild irdi ki, Zaqafqaziya öz müstəqilliyini elan etməsə,
Müsəlman fraksiyası sülh danıĢıqlarını müdafıə etməyəcək. X.Xasməmmədov Batu mun Türkiyəyə güzəĢtə gedilən
ərazilərin siyahısından çıxarılmasını təklif etdi. O, Bakı neft kəmərinin son məntə-