[]
Yüklə 7,15 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Haqqında məlumatın olmadığı bir işin dalınca getmə. Çünki qulaq, göz və ürək – bunların hamısı sahibinin əməlləri barəsində sorğu-sual
- «Biz Peyğəmbər göndərməmiş (heç bir ümmətə) əzab vermərik» (əl-İsra 15). “Sənin Rəbbin şəhərlərdən ən mühüm olanına, özlərinə
128
doğru yolda olandır! Bir kimsə dəlillərə əsasən ixtilafın (ziddiyətin) olduğunu, Muctəhid dəlillərə nəzər saldıqda onlar arasında ziddiyətin olduğunu və ya sıravi bir müsəlmanın alimlər arasında ixtilafın olduğunu gördüyü halda (hökm) verməkdə dayanarsa belə bir kimsə haqq üzərədir və bu əsl İmandır. Allah: “Haqqında məlumatın olmadığı bir işin dalınca getmə. Çünki qulaq,
barəsində dəlilini bilmədiyi halda hökm verərəsə haqqında məlumatı olmadığı şey barəsində elmsiz danışmışdır. Eynilə dəlilini bildiyi halda küfr etmədiyni söyləyərsə haqqında məlumatı olmadığı şey barəsində elmsiz danışmış olar. Lakin ixtilaf olan məsələdə hökm necə olmalıdır? (bir kimsə necə hərəkət etməlidir?). Həmin müsəlmanın islamna hökm verilir, yoxsa onun küfrünə? Bu çox təhlükəli sualdır? Bir kimsəyə kafir demək yüngül bir məslə deyil. Bu hər hansısa bir sözü dillə söyləmək deyildir. Bu hökmün ardıyca bir çox məsələlərin durmasıdır. Əgər sən onun küfrü barəsində hökm verdinsə deməli onu qanının, malının halal olmasına, qadınının ona haram olmasına, əgər belə bir kimsə Əmirdirsə ona itaətin vacib olmamasına və s. digər Riddə əhlinə olan əhkamlar tətbiq edilir. Belədə ki, sən kimsən Allahın hökm vermədiyi bir qulu barəsində - Kafirdir hökmünü verirsən? Sən kimsən axı? Allahın halal etdiyi bir şey barəsində kimsə - bu haramdır deyə bilərmi? Belə bir kimsə Allaha qarşı yalan danışmışdır. Bu küfrdü, bu küfr deyil? Filankəs kafirdir, lakin Allahın dərgahında o kafir deyildir? Axı sən kimsən? Dəlil olmadan insanları küfrdə ittiham etmək Xəvariclərin məzhəbidir. Onlar barəsində Peyğəmbər –
aşağı enməz, onlar dindən oxun yaydan çıxdığı kimi çıxmışlar və onların öldürlüməsində böyük mükafat vardır”. Çox təhlükəli bir məsələdir. İlk növbədə insan Allahdan qorxmalıdır, əlində açıq-aydın dəlil olmadan insanları küfrdə ittiham etməməlidir. Təkfirin şərtləri cəm olmadıqca bunu etməməlidir. O ki, qaldı: Kafir, kafir, kafir – deyənlərə bu Xəvariclərin məzhəbidir. O kəslər ki, Əli və Muaviyəyə - radıyallahu anhum - qarşı çıxmışlar. Allaha həmd olsun ki, Əli onları məhv etdi. Allaha dua edirəm ki, bizləri haqq yola yönəltsin, razı qaldığı v sevdiyi şeylərə. Bizləri Onun sərhədlərini və əmrlərini aşmamağa yönəltsin” 385 . Şeyx Useymin – rahmətullahi aleyhi – deyir ki: “Ola bilər ki, şirk edən bir kimsəyə etdiyi əməlinin şirk olması və qadağan olması çatsın, lakin o deyir: “Mən öz atamı və şeyxlərimi belə edən görmüşəm və onlar bunu bizlərə qadağan etməzdilər?”. Belə bir kimsə laqeyd münasibət göstərir. Lakin onu heç kəs başa salmamışsa İslamına hökm olunur. Namaz qılır, Oruc tutur, Həcc edir, lakin bunlarla bərabər onda bu xəstəlik (şirk) vardır və etiqad edir ki,
385 “Liqau Bəbul Məftuh” 31/163. 129
bunda problem yoxdur. Onun küfrünə hökm verilmir. Sual: “Əhli Sünnə alimlərinin sözləri və bu barədə olan kitablar kifayət deyilmi ona hücətin çatmasına?”. Cavab: “Bəli (kifayətir), lakin sadəlövh insanlar vardır ki, bu barədə heç nə bilmirlər və heç nə oxumurlar” 386 . Şeyx Useymin – rahmətullahi aleyhi – deyir ki: “Şəriətin bir məsələ barəsində hökmünü bilmədiyi halda onu örənməyi tərk edən kimsə üzrlü sayılırmı yoxa yox?”. Cavab: “Ola bilr üzrlü sayılsın, ola bilər ki, üzrlü sayılmasın? Fərz etsək ki, belə bir kimsə küfrün yayıldığı bir cəmiyyətdə yaşayır və o yerdə olan alimlər bundan çəkindirmir- lərsə və ya öz alimləri bunun küfr olduğunu söyləmirlərsə, necə ki, bir çox sadəlövh, qəbirpərəstlərin halıdır, belə kimsələr üzrlüdürlər çünki şirkin açıq- aydın yayıldığı və şirk olduğunu bilmədikləri bir ölkədə yaşadıqları üçün. Lakin haqqın yayıydığı bir ölkədə yaşayarsa və şirkin nə olduğu açıqlanırsa, bundan sonra belə bir kimsə desə ki: Mən öz şeyximin dedikləri ilə gedirəm, heç kəsi qəbul etmirəm – belə bir kimsə üzrlü deyildir” 387 . Şeyx – rahmətullahi aleyhi – deyir ki: “Tövhidin yayıldığı və əmin-amanlığın olduğu bir diyarda yaşayaraq cahilliyini irəli sürsə belə kimsə yalançıdır”. Həmçinin Şeyx – rahmətullahi aleyhi – deyir ki: “Zahiri küfrün olmadığı, Tövhidin açıq-aydın yayıldığı İslam ölkələrindən birində müsəlmanların içərisində yaşayarsa belə bir kimsə üzrlü sayılmaz, çümki onun şirk etməsinə heç bir səbəb yoxdur” 388
. Şeyx Useymindən – rahmətullahi aleyhi – soruşurlar: “Əgər kafir İslamı qəbul edirsə və sonra cahilliyi üzündən İslamdan çıxaran bir əməli edirsə bu halda nə etməlidir? İslamını yenidən təzələməlidirmi?”. Cavab: “Onunla ən gözəl tərzdə rəftar edilməlidir və etdiyi əməlin İslam dairəsində çıxardığı ona başa salınmalıdır. Cahilliyi üzündən etdiyi üçün İslamının təzələməsinə ehtiyac yoxdur. Allah buyurdu: «Biz Peyğəmbər göndərməmiş (heç bir ümmətə) əzab
günahkar sayılmaz, çünki o günah etməyə cəhd etməmişdir, ələxüsus İslamda yenidirsə” 389
. Şeyx AbdulMuhsin əl-Abbaddan – hafizahullah - soruşurlar: “Allah sizi qorusun! Dünən cahilliyin üzr olması məsələsi qeyd olunmuşdu. Cahilliyi üzr görən kimsələr ircia (murciəlik) ilə vəsf oluna bilərlərmi?”. Şeyx: İndiki dövrümüzdə cahiliyin üzr olması məsələsi ilə məşğul olmaq geniş yayılmışdır. Bəzi kimsələr bununla özlərini məşğul edirlər və bu məsələdə çoxları cahillik edirlər, yəni bu məsələ ilə məşğul olanların çoxunun özləri cahildirlər və
386 “Şərh Nuniyyə” 2/211, kasset 53, 36-cı dəqiqə. Şeyxin İnternet Saytında var. 387 “Şərh Mumti” 11/273,274. 388 “Liqau Bəbul Məftuh” 10/43, 51. 389 “əl-İcabat Ala-Asiləti əl-Caliyat” 1/32-33. Yüklə 7,15 Mb. Dostları ilə paylaş:
|