1 vaqif aslan
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
12 - Bəli, mən də ölməyib sağ qaldığım üçün qorxuram. Çünki ölənin canı hər şeydən qurtarmış olur. Hər şeydən ... - Məni də başa salsan, nə olar ki? - Arvad, məsələ belədir. Deyilənlərə görə, qırmızı ordu sərhədi keçib, üstümüzə gəlir. Rus ordusu ... -Bəs bizim Müsavat hökuməti nə iş görür? - Müsavatın onun qarşısında dayanası gücü yoxdur. Hələ yüz neçə il bundan əvvəl Bizim ölkəmizi qayçıladılar. Yarısını İrana verdilər, yarısını da ruslar özlərinə götürdülər. Olan gücümüzü də əlimizdən aldılar. Budur, bax! İki il bundan qabaq olanımızın bir hissəsini ermənilərə güzəştə getməyə məcbur olduq ki, onlar da dövlət yaratsınlar. Çünki onların dövlət yaratmaq üçün kifayət qədər torpaqları yox idi. Olan torpaqlarını da biz dən alıb onlara vermişdilər. Yoxsa ki, bizim özümüzə də dövlət yaratmaq imkanı vermirdilər. - O niyə, ay kişi? - Ona görə ki, onlar belə istəyirlər. - Yersiz gəldi! Yerli, qaç!-deyə Güllü xanım təəccüblə ərinə baxdı. - Üzümə-zada baxıb eləmə! Onsuz da heç kim bizdən heç nə soruşmur. Bizə hər şeyi çox görürlər. - Allah da onları çox görsün! - Amin! Güllü, mən gedirəm. Gün bir adam boyu qalxıb. Uşaqlara de, yola-izə çıxmasınlar. Hər yer vələdiznalarla doludur. ********** ***** Hacı Lətif kişi evdən çıxıb fabrikə deyil, Dabbaqxananın qabağına üz tutdu. Aprelin 29-u idi. Sərin və ilıq bir hava sanki onun üzünə sığal çəkirdi. Təbiətin sığalından xoşhallanan Hacı Lətif kişi qarşısına çıxan adamların ona səksəkə ilə baxdıqlarını gördükcə izahı çətin olan düşüncələrə dalırdı. İnsanlar bir-biri ilə salamlaşır, lakin gülümsəmirdilər. Qaş-qabağı açılmış təbiət ilə qaş-qabağı tökülmüş insanlar çox qəribə görünürdülər. Axı, nə olmuşdu? Hamı fikirləşirdi və heç kim heç kimdən heç nə soruşmurdu. Hacı Lətif kişi bir də gördü ki, Dabbaqxananın qabağındadır. Amma iynə atsan, yerə düşməz. Hər yan insanla doludur. Bir ara çaşıb qaldı. Elə bu an kimsə qolundan tutub onu özünə tərəf çəkdi. Bu, Törə Salam idi: - Hacı, o tərəfə yox, bu tərəfə gəl. Hacı Lətif kişi çevrilib gördü ki, fabrikantlardan Hacı Qəni, Əkbər və Əsgər ağa qardaşları da oradadırlar. Salamlaşdılar. Hacı Lətif kişi heyrətini gizlədə bilmədi: “Xeyir ola, a kişilər! Bu nədir belə?” Törə Salam başını mənalı-mənalı yırğalayaraq: -Hacı, Allah bundan betərindən saxlasın!-dedi. Bu arada əllərində üstü oraq-çəkicli qırmızı bayraq tutan bir dəstə adam:- Yaşasın Fitilbörkdən gələn Şura Hökuməti!-deyə-deyə camaatı yararaq irəli 13 yeridi. Elə bu zaman qarşıdakı binanın balkonundan kiminsə uca səslə camaata müraciəti səslənməyə başladı: - Camaat! Müsavat hökuməti Yalamadan Azərbaycana doğru parlayan inqilab süngülərinin qarşısında diz çökdü! Bir azdan bizim Şəkidə də qırmızı bayraqlar dalğalanacaqdır. Ancaq bu bayram təntənəsində bir qarışıqlıq vardır. Bir baxın, bu günə kimi bizi adam yerinə qoymayanlar da gəlib bizlərə qoşulublar. Onlar kimdirlər? Onlar “Fəhlə, özünü sən də bir insanmı sanırsan?” deyənlərdir. Onlar bizim haqqımızı yeyənlərdir. Onlar Törə salam, Xozeyin Həmid, Yapon Yaqublardır! Onlar bizim taleyimizə kor düyün salanlardır! Urraaa!!! Yerlərdən onun səsinə səs verib qışqıranlar da oldu. Kimsə astadan, lakin eşidiləcək səslə dedi: -Bu Mustafa Quluyevdir, özümüzün Şəkilidir. Amma Bakıdan göndəriblər. Yenidən balkona kimsə çıxdı. O da danışdı və danışığının sonunda “urra” dedi. Onda üzü Dabbaqxananın qabağına baxan binanın qarşısında toplaşanlar:- Urraaa!!!- deyib bağırdılar, Hacı Lətif kişi ilə Cumay oğlu Əhmədov pərt–pərt baxışdılar, lakin dinmədilər. Balkondakı natiq isə öz işində idi, getdikcə daha da coşurdu: -Camaat!Sərkərov qardaşlarını hansınız tanımırsınız? Çopur Qaffar, Hacı Süleyman bəy, Hacı Hacıbala kimə tanış deyildir? Onlar biz fəhlələri sömürməklə var-dövlət sahibi olublar. Hələ bir Hacı Lətifə, Ağdaşlı oğlu Məhəmmədə baxın! Bizi bu günlərə qoyan onlar deyilmidir? -Yalançının atasına lənət! Daha yanıb töküldüm. Bunun balaları ac qalmasın deyə əlimdən gələni eləmişəm. Bu da fəhlə Yunusun mənə “sağ ol”u, tüfu! –deyə Hacı Lətif kişi üzünü yana çevirdi. Hamının diqqəti balkondakı natiqdə idi. O, uca sələ elan etdi: “Söz Nuxa şəhər fəhlə komitəsinin üzvü Analı Mehdiyə verilir! Bu məqamda özünü saxlaya bilməyən Çopur Qaffar dedi:-Anana bərəkallah, ay Mehdi! Bəs anasız anası ölmüşlər neyləsinlər? Analı Mehdi balkona çıxan kimi əsib-coşmağa başladı:Yaşasın Şura hökuməti! Urraaa, ay camaat, urraa!.. Yenə ora toplaşanların bir qismi “urra”ya “urra” ilə cavab verdi. Analı Mehdi səsinin yoğun yerinə salaraq davam etdi: - İndicə aldığımız xəbərə görə, XI qızıl ordunun Bakıdan gələn rus, Tiflisdən gələn erməni-gürcü bölmələri artıq Şəkiyə yaxınlaşmaqdadırlar. Biz fəhlələr, biz kommunist-bolşeviklər qərara almışıq ki, onları Şəkiyə 12 kilometr qalmış Qarasuda duz-çörəklə qarşılayaq.Urraaa!.. Sərkərovlardan hansısa acı bir istehza ilə yanındakılara çevrildi:”Görək bunlar hırreyə basa-basa bu camaatı daha haralara aparacaqlar?” Xozeyin Həmid narazı-narazı başını yırğaladı: “Ərəseydə o qədər insan ayağı dəyməyən yerlər var ki...” Analı Mehdi zəhmli bir görünüş, həyəcanlı bir səslə danışırdı: Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|