37
Ağac tərəfdəki Mahmud-Abaddan baĢqa [yerdir]. Teymura aid tarix [əsərlərində]
Kür çayının Ģimalında Mahmud-Abad otlaqlarından danıĢılır ki, burada Fəxrabad
kəndi yanındakı Qalın-Günbəd adlı yerdə Teymur qıĢlamıĢ və onun arvadları da
Sultaniyyədən gələrkən Kür çayını keçdikdən sonra həmin bu Mahmud-Abadda
Teymurun qərargahına daxil olmuĢlar
98
. Buradakı Fəxrabad adının rusların beĢ
verstlik xəritələrinin göstəricisində (s. 256) Cavad sancağında 66,35 uzun və 40,00
en [dairələri] arasında göstərilən Fəxruvar gölünün adında mühafizə olunduğunu
demək mümkündür. [Bu vilayətlərin tat farscasında D hərfi R hərfinə çevrilir].
Səfəvi ġah Ġsmayılın səfərlərində də ġirvan Mahmud-Abadı deyilən ayrı bir
Mahmud-Abad haqqında danıĢılır
99
.
Elxanilərdən Keyxatu xan 1293-cü ildə Kür çayı sahilində Qutluq-Balıq adlı
böyük bir Ģəhər inĢa etməyə baĢlamıĢdı
100
. ġəhər tikilərkən xanın özünün Dalan
Navurda olduğuna əsasən, Ģəhərin Kürün Ģimal sahilində, adı çəkilən göllə
Girdiman arasında, indi haqqında söhbət gedən “ġirvan Mahmud-Abadı” adlanan
yerdə olduğu anlaĢılır. Sonralar bu Ģəhərin adına təsadüf olunmur. 1578-ci il
dekabrın 26-da səfəvi ordusu Qarabağdan gəlib Kür çayını Qoyun ədli (P.V.) adlı
yerdən keçib ġamaxı ilə Kür arasındakı Molla Həsənyurdu adlı yerdə Krım sultanı
Adil Gəray sultanı əsir etmiĢdir
101
. Abbasqulu xan bu Molla Həsən Yurdunu Ağsu
sahilində göstərir
102
. Ġki il sonra Adil Gərayın qardaĢı məĢhur Buqra Qazi Gəray
həmin yerə Qızıl-ağac tərəfdən gələn səfəvi ordusu ilə döyüĢərkən məğlubiyyətə
uğrayır
103
. Bu hər-halda Ağsu [çayının] indiki dəmiryolunun Sağırı stansiyasına
yaxın axdığı sahillərində olmalıdır. Bu sıralarda ġirvanda Osman PaĢanın
hüzurunda olmuĢ (-13-) osmanlı tarixçisi Ali, Adil Gəray xanın əsir götürüldüyü
yeri “ġirvanın Mahmud-Abad adlı qəsəbəsinin ətrafında” olduğunu bildirir
104
.
Evliya Çələbi ġəkidən ġamaxıya gedərkən olduğu Mahmud Abad nahiyəsinin
Ağsu çayının üçsaatlıq Ģərqində yerləĢdiyini göstərir. Onun dediyinə görə,
Mahmud Abad bir qəsəbə adı deyil, nahiyə adıdır və “bir böyük səhrada iki yüzə
qədər məmur və abad kəndlərdən ibarətdir; [burada] illik min dəvə yükü əbriĢim
hasil olduğunu deyirlər. Hər bir kəndi ayrıca bir qəsəbədir. Camesi və hamamları,
Ģahı balıqları vardır. Əhalisi Erməni, Gökdolak, Türkmən Monqol və Qumuq
tayfalarından [ibarətdir]. Bir qəbiləsinə də Ġt-Til deyirlər”
105
. Evliyanın verdiyi
98
ZN'Ġ,733.
99
Aləm-ara, s. 25.
100
Came ət-təvarix-e RəĢidəddin. Topqapı nüsxəsi, vər. 268.
101
Aləm-ara, s. 171-172; Abbasqulu xan, s.84, Qoyun oyli(?-P.V.) kəlməsini Qoyun ulamı Ģəklində
yazmıĢdır.
102
Gülüstani-Ġrəm, 84.
103
Aləm-ara, s. 191.
104
Ali, Kunh əl-əxbar, qeyri-mətbu hissəsi, Yıldız nüsxəsi, № 2290, vər. 504. Nuriosmaniyyə, 505;
Nüsrətnamə, № 4350, vər. 164
b
.
105
Evliya Çələbi, II, 290. Evliya Çələbidəki bu Ġt-Tillər haqqındakı məlumat görünür Alidən alınmıĢdır:
Kunh əl-əxbar, 499
b
; Nüsrətnamə, 123
b
-125
a
. Ali bu Ġt-Til (əslində hərəkəli “Ġt-Tebel”) Qaytaqlardan
ƏrəĢdən Tiflisə gedərkən keçdiyi Qanıq - Alazanın Ģimalındakı dağlarda yaĢayan bir qəbilə kimi bəhs
38
məlumat düzgündürsə, Bakı və ġamaxı sancaqlarının Kür çayına bitiĢik cənub
hissələrinin XVII əsrə qədər, yəni ĢirvanĢahlar dövründə çox abad olduğu anlaĢılır.
Ərəbcə Dərbənd tarixində də bu məntəqədə bir neçə Ģəhər və qəsəbə adı çəkilir.
Amma onların heç birinin adı indiki xəritələrdə görünmür. 1065-ci ildə (455 h.)
Arran hakimi Ģəddadilərdən Əbü əl-Əsvar ġavur ibn Fəzl Kür çayını keçərək
ġirvan vilayətinə bir neçə dəfə hücum edir. Bir dəfə ġirvanın Quyləmiyan (yaxud
Duyləmiyan - P.V.) adlanan qalasını tutur. Ġkinci dəfədə Yəzidiyyə (ġamaxı),
üĢüncü dəfədə Sədun kəndinə qədər gəlir (s. 29, 44). Sonrakı ildə (1064) də çayı
yenə də keçərək Kerm (yaxud, Ker -P.V.), Qətran, Cəmadar (yaxud Həmədan -
P.V.) adlı qalaları iĢğal edib dağıdır və bağlanmıĢ sülhə görə, Quyləmiyanı
ĢirvanĢah Fəriburz ibn Salara qaytarır (s. 29, 45). Ərəblər Beyləqandan Qəbələyə
Kürü Bərdhiç keçidindən keçərək gəlmiĢlər
106
. Səfəvilər tarixində bir də Qəbələ
keçidi Məbər-e Qəbələ (P.V.) xatırlanır ki
107
, Bərdhiç - Cavad məntəqəsindən bir
az yuxarıda olmalıdır. 1538-ci ildə səfəvi ordusu Qarabağdan gəlib Kür çayını
keçdikdən sonra Surxab qalasını Surxab-e Kəldəmkilan (P.V.) aldı, sonra oradan
Qəbələyə yürüĢ etdi
108
. Bu ərazidə bir Surxab Teymurun səfərnamələrində də
xatırlanır (-14-). Teymur 1386-cı ildə Gürcüstandan ġəki istiqaməti ilə Qarabağa
gedərkən Qəbələyə gəlmiĢ oradan gəlib Sorx qalasını iĢğal etmiĢ, sonra Surxab
Qarabağına
gəlmiĢ, sonra [isə] Kür çayını keçərək Bərdə tərəfə getmiĢdir
109
. Bu
məntəqə haqqında çox müfəssəl məlumat verən osmanlı mənbələri burada təkcə
Surxabdan bəhs etməyərək, “ƏrəĢ” və “AğdaĢ”dan da söhbət açırlar. Səfəvi
salnaməçisi Ġskəndər MünĢi Surxab [barədə] soylədiyi hadisədən 3 il sonra (1551-
ci ilin hadisələrində) ġəkiyə tabe olan qala kimi ƏrəĢdən (Bəl-de-yi ƏrəĢ - P.V.) də
bəhs edir
110
. Osmanlı salnaməçilərinə görə, ƏrəĢ Ģəhərinin qalası yoxdursa da,
içində böyük came məscidi vardır, [amma] burada Ģiələrin təzyiqi üzündən 50 ildir
ki, cümə namazı qılınmamıĢdır. ƏrəĢ Katib Çələbiyə görə (s. 392), NuĢirəvan
tərəfindən, Evliya Çələbiyə görə (II, 287) isə əfsanəvi Kəyumərs tərəfindən bina
edilmiĢdir. Hər halda ƏrəĢ qədim bir Ģəhər kimi qəbul olunmalıdır. Buna əsasən
Surxab qalasının ƏrəĢdən ayrı bir qala olduğu anlaĢılır. Teymur ġəkidən gələrkən
Surxab istiqamətindən Qarabağ yaylaqlarına daxil oldu. Bir az sonra baĢ çəkdiyi
Bərdə [onun] yolunun sağ tərəfində qaldı. Buna əsasən Surxab Qarasu, yaxud Göy
edir. Amma Evliyadakı monqolca kəlmələr orada yoxdur. Evliya Çələbi qədim ərəb səyyahlarından
Əbu Düləf ibn Misar əl-Binazüyə bənzəyir. Onun marĢrutlarında coğrafi tərtibata çox ciddi riayət
olunmamıĢdır. Arada yolunda təsadüf etmədiyi yerlərdən və qəbilələrdən danıĢır. BaĢqa müəlliflərdən
və yaxud müasirlərindən öyrəndiyi yerlər barədə özünün gördüyü yerlər kimi yazır. Evliyanın bir çox
alimləri maraqlandıran “Qaytaq-monqol” dili və qəbiləsi barədə verdiyi məlumatı Ali və Həmdullah
Qəzvini ilə müqayisə edilərək təkrar tədqiqə ehtiyacı olan bir mövzudur.
106
Baladhuri, s. 203.
107
Aləm - ara, s. 484.
108
Aləm - ara, s.60.
109
ZN, I,407.
110
Aləm-araye-Abbasi, 62.