Rus estetikasında iki cəbhə var idi: utilitaristlərlə gözəllik
tərəfdarları. Bir qrup yaradıcılar (başda Dobrolyubov) bi
rincilərin, digəri (öndə Fet) ikincilərin sırasında idilər. Es
tetika tarixi ilə maraqlanan filosoflarımız bu bölgünü apar-
mışlarmı, deməkdə çətinlik çəkirəm, amma aparsaydılar
30-40-50-ci illər nəsrimizdə yeni ədəbi üslublar, poetik hə
qiqətlər aşkara çıxardı. Mən onu deyərdim ki, Mir Cəlal,
xüsusilə "Bir gəncin manifesti" romanı ilə şərti üçüncü
mövqedədir təsəvvürümdə. Ona görə ki, o, müstəqil və ge
niş əhatəli müstəvidə öz üslubunu irəli sürdü. Sərbəst
azad yaradıcılığın, poetikanın, intəhasız sənətin yazıçısı
dır. Sona sadə kənd qadınındakı təmizliyi, azadlığı, sər
bəstliyi çəkinmədən, adi ideal kimi büruzə verir. Müəllifin
təqdimatında: ”Sona tutqun üfüqlərdə də göylərin hiddəti
ni, kainatın incimiş uşaq kimi boğuq simasını gördü. Qa
yıdıb ovcunda pul sayan ingilisə baxdı. O, sinəsini irəli ve
rib məğrur dayanmışdır. Müştük kimi düz barmaqları ilə
ovcu dolusu sarı qızılları sayırdı. O, Yusifi, gözəllərin gö
zəlini, insanların ən pakını və ən təmizini qul edib, qəpik-
quruşa satın alan Misir hakimi kimi həris və qəzəbli görü
nürdü. Ovcuna toxunan pullar Sonanın bütün əsəblərini tit
rətdi: "Sən nə edirsən, qul zamanından min illər keçib, bu
ra Misir deyil. Azərbaycandır. Sən Yusif deyilsən, sən
Mərdanlar böyüdən Sonasan. Sən nə qayırırsan?"
Sonanın psixologiyasında konkretlik və prinsipiallıq
inandırıcıdır. O, xalça məsələsində yumşala bilərdi iradə
si ucbatından. Lakin onun sərbəstliyi, vətəninin sərvətinə
göz dikmiş ingilisin iştahı-milli heysiyyətinə toxunur və
heç bir şeyə tabe olmur. "Satmıram!" nidasını çəkinmədən
səsləndirir. Bu ağır ifadənin arxasında maddi və mənəvi
dəyərlərin xarici ölkələrə axını dayanır. Vatxilə dahi M.Ə.
Sabirimiz belə bir mənzərə ilə qarşılaşmışdır. Vətəndaş
---------------------------------------
7 8
_______________________
şair də Sonanın həməsri və həmmillətidir. Sabir "Ay alan,
məmləkətimi satıram” deyə səsini ucaltmışdı.
Sona arvad isə deyir:
Satmıram!
- Necə? Necə yəni?
- Satmıram, əfəndi!"
Hər "satmıram" inadından sonra qızıl pulların miqdarı
artır:
Azdırsa, al on beş olsun!
- Satmıram!
- Bu da iyirmi!..
- Satmıram! Satmıram, canım!"
Xalçanı yığışdırır. Kiçik, amma mənalı bir detal obrazı
əyaniləşdirir: "Xalçanın küləyi, soyuq və kəsərli silah kimi
ingilisin boz sifətinə dəydi. Mister vahiməyə düşmüş kimi
geri-geri çəkildi. Alt çənəsini laxlatdı."
Nəhayət, boğaza yığılan Sona cəsarətlə deyir: "İtə ata
ram, yada satmaram!"
Biz Bahar obrazının Ağaməcidlə konfliktinə cüzi ay
dınlıq gətirmişik. Mir Cəlal hansı səbəblərdən Baharı əsər
boyu muşayət edir? O, kənddə qalıb mal-heyvana baxar,
anası ilə baş-başa verib dolana bilərdilər. Hadisələr isə
başqa istiqamət alardı. Lakin roman digər bir konflikt müs
təvisinə keçir. Birincədə Sona arvadın məişət zəminində
təkbaşına döyüşü, iddiası, oğlu Mərdanın xilası ilə əlaqə
dar hərəkətidir. Bu proseslərin bədii inkişafı, mövcud qu
ruluşu dəyişdirmək üçün inqilabi hərəkatın yetişməsi ge
dişində kənd cavanları, cəmiyyətin bu təbəqəsi kənarda
qalmamalı idi. Mərdan zahirən qardaşı üstündə bəy oğlu
nu döyməsi bəhanəsilə kənddən çıxıb şəhərə gedir. Süjet
artıq şəhər həyatındakı hadisələri işıqlandırır. Bir ailənin
taleyi fonundakı daha açıq səhnəyə çıxır. Yeniyetmə nəs
_________________________ _
79
---------------------------------------------------
lin nümayəndəsi Bahar sağlamdır, əxlaqlıdır, ana-qardaş
sevəndir və sair keyfiyyətləri özündə tapmışdır. Lakin o,
rahat həyatı tapmamışdır, üstəgəl, şəhərə üz tutan Mərda
nı tapmalıdır. Ağır maddi vəziyyət istər-istəməz onun qar
şısına çıxan dillemmanın birini seçməyə məcbur edəcək
dir. Onun şəhər barədə məlumatı yoxdur, təbiiydi, çünki
vasitələr də yox idi. Yollar onu aparırdı: "Yolun uzağlığını
hiss etmədən bir də gözünü açıb, özünü vağzalda gördü.
Faytonlar dayanmış, dükanlar qabağında cümüş toqqalı
çalpapağ adamlar söhbət ediridilər. Uzaqdan fit səsi eşidi
lirdi. Daşlı yoldan arabalar keçirdi. Buralar Bahara tamam
yad və vahiməli görünürdü. Dayanıb baxmaqdan da, qayıt
maqdan da qorxurdu"
Bu şəhər, hələlik fantom görümdən uzaqdır. Kənddən
gəlmiş bir yeniyetmə üçün həqiqətən qorxulu, vahiməli
mənzərədir. Adətən, dünya ədəbiyyatında belə bir ədəbi
təcrübəyə üstünlük verilir ki, şəhərə təzə düşən yad bir
qız, oğlan-kimsə sonralar müxtəlif situasiyalarda əsərin
əsas aparıcı obrazına çevrilir, süjetin idarəedici rolunu oy
nayır. Mir Cəlal bu ədəbi priyomu təkrarlamır, Baharı şə
hərə gətirməklə bu iyrənc mühitin daxilinə varır, bir növ fo
na çevirir. Baharın gördüyü hələlik Məşədi Abbasın düka
nıdır. Biz Gəncəni görmürük. Lakin kapitalizm simasını və
əxlaqını dəyişdirməkdədir. Kapitalizmin qanunlarıdır, inki
şaf dükandan, marketikdən, küçə bazarlarından, aşxana
lardan başlayır. Mir Cəlal Baharın gəlişində-ilk növbədə,
qənaətində israrlıyam-dəyişiliklə bərabər, müvazi əxlaqi
inkişafın şərilə oxucunu tanış edir. İnsanlar urbanizasiya
ya hər addım atıb yaxınlaşdıqca, əxlaqi normalarını itirir
lər, davranışları ilə mübarizədə acizləşirlər, bəzi sosial-
mənəvi ziddiyyətlərlə qarşılaşırlar. Məhz urbanizasiya
mərhələsini əsrlərlə öncə yaşamış yeni şəhər fiziki və əx-
---------------------------------------
8 0
_______________________
laqi dəyərlərini özündə əks etdirməklə yanaşı, fəsadları:
laqeydliyi, sərvətə meyilliliyi, şəxsi rahatlığı, unutqanlığı
və sairi də mənimsəyir. Urbanizasiyadan bəhrələnən şə
hər həyatı yaşayışı gedişində "amillər asimmetriyası" ad
lanan cəhət öz təsir dairəsinə yiyələnir. Bahar adamlara
bələd olduqca, şəhərdə sosial əxlaqın zəiflədiyini duyur,
əyani görür.
Mir Cəlal düzgün ədəbi seçimlə kənddən şəhərə köç
müş adamlarda davranışın əxlaqi tənziminin normalarına
uyğunlaşmada çətinlik çəkdiklərini, adət edilmiş əxlaqi
əlaqələrin kəsilməsi vəziyyətini, ətrafındakılar tərəfindən
davranışın, ünsiyyətin "əxlaqi nəzarətsizliyi"ni xatırladır.
Bahar necə? Kənddən şəhərə gəlmiş bu yeniyetmə axına
qoşula biləcəkmi? Suala cavab tapmaqda yazıçı tələsmir.
Mir Cəlalın ekzotik təsviri. Haradasa kəndlə, əyalət mərkə
zilə oxşarlığı: "Şəhərin basırıq, gurultulu küçələri ona qə
ribə gəlirdi. Ac, yorğun olsa da, anasından, kəndlərindən
ayrılsa da, belə bir yerə gəldiyinə sevinirdi. Burada ca
maat çox idi. Burada araba, fayton da çox idi. Ömründə
görmədiyi və eşitmədiyi şeyləri görürdü." Bu görüm şəhə
ri əyaniləşdirir. "Məşədi taxtın üstündə çöməlmişdi, ilan
kimi uzun və qara bir şeyi ağzına alıb, sorurdu. Bahar diq
qət yetirəndə "ilanın" o biri ucunun bir şüşə qaba keçirildi
yini seçdi. Məşədi sorduqca şüşə qabdakı su qaynayıb qu-
ruldayırdı. Bahar dedi: "Görəsən xozeyin neyləyir, nə iş
görür?" Bu görümdə insan hərəkətinin bir epizodu.
Bahar kənd uşağıdır, əhalinin heç də hamısı daşürək
li, zalım, laqeyd olmur, ən uzağı, yatmağa isti yeri olur. Şə
hərdə isə tamam başqa dünya hökm sürür. Yazıçı iki dav
ranış xəttini, iki mühiti qarşılaşdırır: şəhərdə insanlıq üzül
məkdədirsə, kənddə həyat əlamətləri tükənmir. Çünki
kənddə hamı bir-birini tanıyır. Bu da kollektiv ünsiyyəti
Dostları ilə paylaş: |