14
Kiçik Qafqaz dağlarının Dərələyəz və Zəngəzur silsilələri Naxçıvan Muxtar
Respublikasının ərazisindədir. Naxçıvan fiziki-coğrafi vilayətinin ən hündür nöqtələri
Qapıcıq dağı (3904 m) və Küküdağ (3120 m) zirvələridir. Dərələyəz və Zəngəzur dağ
silsilələrinin qovĢağında yerləĢən Biçənək aĢırımı dəniz səviyyəsindən 2346 m
hündürlükdədir. Vilayətin çayları Аrpасау, Gilançay, Əlincəçay, Naxçıvançay,
Ordubadçay və b. öz baĢlanğıclarını Kiçik Qafqaz dağlarının Zəngəzur və Dərələyəz
silsilələrindən götürür və Araz çayına tökülürlər. Vilayətin ərazisi, əsasən, düzənlik,
dağətəyi və dağlıq bölgələrə ayrılır. Naxçıvanın torpağı münbit və məhsuldardır. Torpaq
örtüyü düzənlikdə boz, dağ ətəyində Ģabalıdı, dağlıq hissədə dağ-çəmən torpağı
tiplərinə aiddir. Ġqlimi kontinentaldır, yayı isti, qıĢı soyuq keçir. Bitki örtüyü və heyvanat
aləmi zəngindir. Torpaq-iqlim Ģəraiti burada taxılçılığın, bağçılığın, üzümçülüyün və
tütünçülüyün inkiĢafı üçün əlveriĢlidir. Naxçıvanın cənub-Ģərq hissəsi qədim zamanlardan
baramaçılığın və ipəkçiliyin mərkəzi kimi tanınır.
Qafqazın florasının 60 faizini Azərbaycanda bitən 4 mindən çox bitki növü
təĢkil edir. Həmin bitki növləri ən çox Böyük Qafqaz və Kiçik Qafqaz dağlıq böl-
gələrində yayılmıĢdır. Bu da hər iki dağlıq bölgədə maldarlıq təsərrüfatının inkiĢafına
əlveriĢli Ģərait yaratmıĢdır.
ƏlveriĢli relyef və iqlim Ģəraiti və bitki növlərinin çoxluğu ilə bağlı olaraq
Böyük və Kiçik Qafqaz dağlıq bölgələrinin heyvanat aləmi də olduqca zəngindir.
MeĢələrdə xallı pələng, ayı, canavar, tülkü, qaban, dağ keçisi, maral, cüyür, dovĢan və b.
heyvanlara rast gəlmək olar. Çaylarda isə müxtəlif balıq növləri, о cümlədən qızıl balıq
da vardır.
Lənkəran fiziki-coğrafi vilayəti TaliĢ dağlarından və Lənkəran ovalığından
ibarətdir. TaliĢ sıra dağları Burovar, PeĢtəsər və TaliĢ dağ silsilələrindən ibarətdir. TaliĢ
dağ silsiləsi Cənubi Azərbaycan ərazisindədir. TaliĢ dağları cənub-Ģərqdə Əlbürs,
qərbdə isə Savalan dağları ilə birləĢir. Vilayətin ən hündür nöqtələri Gömürgöy (2493 m)
və Qızyurdu (2433 m) zirvələridir [4]. Vilayətin Lənkərançay (BəĢəru), Vazaru, SadaĢaru,
Astaraçay, Təngərüd, Pensərçay, Ləkər, Veravulçay, QumbaĢıçay, ViləĢ, MiĢarçay,
Göytəpəçay, Bolqarçay və b. çayları öz baĢlanğıclarını TaliĢ dağlarından götürürlər.
Lənkəran bölgəsinin iqlimi mülayim-isti iqlim tipinə aiddir. Lənkəran ovalığı və
dağətəyi zolaq rütubətli subtropik iqlimə malikdir.
Lənkəran bölgəsi IV dövr buzlaĢmalarına məruz qalmadığına görə burada III
dövrdən qalma relikt bitki növləri, о cümlədən, dəmirağac, azadağacı, ipəkakasiya,
ĢümĢad, Ģabalıdyarpaq palıd və s. yayılmıĢdır. Bölgənin torpaqlaгı sarıtorpaq, qonur və
qəhvəyi dağ-meĢə torpaqları tiplərinə aiddir. Məhsuldar torpaqlar, isti iqlim və bol su
mənbələri burada taxılçılığın, xüsusilə çəltikçiliyin, habelə sitrus meyvəçiliyinin,
tərəvəzçilik və bostançılığın inkiĢafına Ģərait yaratmıĢdır. Bölgənin geniĢ çəmənlikləri
və örüĢləri maldarlığın, zəngin meĢələri isə ovçuluğun inkiĢafına səbəb olmuĢdur.
Bölgənin Xəzər dənizi sahilində yerləĢməsi, six çaylar Ģəbəkəsi ilə təmin olunması,
Murdov və Ġstil kimi böyük su tutarlarının olması burada qədimdən su quĢlarının
ovlanması və balıqçılıq üçün Ģərait yaratmıĢdır.
15
Böyük Qafqaz, Kiçik Qafqaz və TaliĢ dağlarının arasında yerləĢən Mərkəzi
Aran fiziki-coğrafi vilayəti ölkənin ərazisinin dörddə birini təĢkil edir. Kür-Araz
ovalığından ibarət olan bu geniĢ ərazi ġirvan, Qarabağ, Mil, Muğan və Salyan düzlərinə
bölünür [5]. Muğan düzünün bir hissəsi Cənubi Azərbaycan ərazisinə keçir. Mərkəzi
Aranın yayı yağmuru az və isti, qıĢı mülayim keçir. Kür-Araz ovalığının torpaq örtüyü
müxtəlif olub, boz, boz-çəmən, çəmən torpaqları, çəmən-bataqlıq torpaq, bataqlıq
və Ģoran torpaq tiplərindən ibarətdir [6]. Ovalıq səhra və yarımsəhra bitkilərilə
zəngindir. Burada soğan, qaraĢoran, sarıbaĢ, soğanaqlı qırtıc, tonqalotu, bərk quramat,
ġərq bozağı, çiling burnu, daraqlı ayrığan, çərən, Ģahsevdi, qıĢotu və s. daha çoxdur.
Mərkəzi Aranın xeyli hissəsini qıĢ otlaqları tutur. Otlaqların yem ehtiyatını
birillik efemer bitkiləri - yovĢan, qarağan, kəngiz və b. Ģoran bitkiləri təĢkil edir [7].
Bu otlaqlar qıĢlaq Ģəraitində mal-qaranın əsas yem mənbəyi hesab olunur. Ovalıqda
heyvanat aləminin nümayəndələrindən maral, əlik, ceyran, dovĢan, tülkü, canavar,
turac, kəklik, köçəri quĢlar və müxtəlif növ ilanlar yaĢayır.
Cənubi Azərbaycan relyefi bir neçə dağ silsilələrindən və dağarası çökəkliklərdən
ibarətdir. Araz çayının sağ sahilindən baĢlanan Qaradağ silsiləsi qərbdən Ģərqə doğru
uzanır. Onun Ģimal yamacında dağarası dərələrin dərinliyi 1000 metrdən artıqdır [8].
Qaradağın cənub və cənub-qərbinə yaxın 110 km məsafədə Kiəmki-Qaraca
dağ silsiləsi uzanır. Bu silsilə cənub-Ģərqdə Qaraca dağı (2875 m) vasitəsilə Savalan
silsiləsinə birləĢir. Savalan silsiləsi qərbdən-Ģərqə doğru 130 km məsafədə uzanır.
Onun ən yüksək zirvəsi Savalan dağıdır (4821 m). Cavan dağlardan olan Savalan
silsiləsinin vulkan lavalarından, küllərindən və tuflarından yaranmıĢ yamacları
Acıçay, Balıqlıçay və Qarasu çayları vasitəsilə parçalanmıĢdır [9].
BozquĢ dağ silsiləsi Acıçayın yuxarı və orta axarından cənub-qərbdən Ģimal-
Ģərqə doğru 125 km məsafədə uzanır. BozquĢ silsiləsi Ģimaldan Acıçay və Balıqlıçay,
cənub-Ģərqdən isə Qızılüzən çayının sol qolları vasitəsilə parçalanır. Acıçaydan cənub-
qərbdə vulkan mənĢəli Səhənd dağı (3710 m) ucalır. Səhənd dağı ətrafındakı dağarası
çökəklik və düzənliklərdən öz vulkan konusu ilə çox qabarıq Ģəkildə görünür.
Zirvədən radiuslar Ģəklində onun ətəklərinə doğru uzanan kiçik çay dərələri dağa
xüsusi görkəm verir [10].
Urmiya gölünün Ģimal-Ģərqində yerləĢən MiĢudağ silsiləsinin ən hündür zirvəsi
Ələmdar dağıdır (3132 m). Ġranla Türkiyə sərhədi boyu 110 km məsafədə uzanan Qotur
dağ silsiləsinin ən uca zirvələri Heravil (3676 m), Moğancıq (3676 m) və Avrin (3623
m) dağlarıdır. Qotur dağ silsiləsinin Ģərq yamacı Sarısu, Qızılçay, Ələnd və Qotur çayları
ilə sərt yarğanlar halında parçalanmıĢdır. Qotur silsiləsi Bəzərkan, Qaratəpə və b.
aĢırımları ilə məĢhurdur. Qotur silsiləsindən cənubda, Urmu gölündən qərbdə yerləĢən
Musalan dağ silsiləsinin Ģərq yamacları da Urmu gölü istiqamətində bir çox çay
dərələri vasitəsilə parçalanır [11].
Dağ silsilələri arasında Ərdəbil, Acıdərə və Mianə adlı iri dağarası çökəkliklər
uzanır. Ərdəbil çökəkliliyi Balıqlıçay, Quruçay və Qarasu çaylarının qovuĢduğu yerdə
vulkanik çöküntülərdən yaranmıĢ düzənlikdən ibarətdir. Acıdərə çökəkliyi Təbriz-