üç yüz ildən artıq xaraba olduğuna baxmayaraq, Pənah xan və İbrahim xanın
hökmranlığının ilk illərində bu arxlardan istifadə olunur və xanlar onlardan gəlir əldə
edirdilər. Arxların adı belədir: Kürək arxı, Luvar arxı, Meymənə arxı, Gəmiçi arxı,
Sarı arx, Ayaz arxı, Qaşqay arxı, Xan arxı.
İKİNCİ FƏSİL
QARABAĞ VİLAYƏTİNİN TƏBƏƏLİYİ, KÖHNƏ ADƏT VƏ
QAYDALARI HAQQINDA
İranda olan cənnətməkan Səfəvi sultanlarının dövründə Qarabağ vilayəti və
Dizaq, Vərəndə, Xaçın, Çiləbörd, Talışdan ibarət olan erməni Xəmsə mahalları və
elləri rəhmətlik Nadir şah zamanına qədər Gəncə bəylərbəyinin hökmünə tabe
olmuşdur. Cavanşir, Otuziki, Bərgüşad və başqa ellər arasında kiçik xanların
olmasına baxmayaraq, bunların hamısı Yelizavetpol bəylərbəyinin hökmü altında
idi.
Nadir şah Tiflis, Gəncə, İrəvan, Naxçıvan və Qarabağ vilayətlərini Rum əhli və
qoşununun əlindən alıb öz ixtiyarına keçirdikdən sonra, Qarabağ vilayəti yenə qısa
müddət Yelizavetpol bəylərbəyi hökmünə tabe olmuş və bəzi vaxt Azərbaycan
sərdarının ixtiyarına keçmişdir. Hər elin və mahalın xanları və məlikləri var idi.
Bunlar Azərbaycan sərdarının əmri üzrə padşahın tapşırıqlarını yerinə yetirirdilər. Bu
vəziyyət, Nadir şahın müsəlman tarixilə 1160, xristian (tarixilə) 1743-cü ildə
1
öldürüldüyü günə qədər davam etmişdir.
1 Hicri 1160-cı il miladi 1747-ci ilə bərabərdir. Nadir şah da 1747-ci ildə öldürülmüşdür.
124
ÜÇÜNCÜ FƏSİL
MƏRHUM PƏNAH XANIN ƏSİL-NƏSƏBİ
VƏ QARABAĞ VİLAYƏTİNDƏKİ
HÖKMRANLIĞI HAQQINDA
Mərhum Pənah xanın əsil-nəsəbi Dizaqın Cavanşir elindəndir. Bu el qədim
zamanlarda Türküstandan gəlmiş Bəhmənli elinin bir qolu olan Sarıcalı
oymağındadır. Bunların ata-babaları Cavanşir eli arasında məşhur, adlı-sanlı, çörəkli,
mal-dövlət və ehsan sahibi olmuş adamlar idi.
Mərhum Nadir şah Qarabağ, Gəncə, Tiflis və Şirvan vilayətlərini aldıqdan
sonra, ellər və kəndlər arasında görüb-tanıdığı hər bir şücaətli və işgüzar adamı
yanına çağırıb, öz yaxın qulluqçuları sırasına alar və onu məvacib, ehtiram və
mənsəb sahibi edərdi. O cümlədən ellər arasında Pənahəli bəy Sarıcalı Cavanşir adı
ilə şöhrət tapmış, hər işdə fərqlənmiş, ad çıxarmış, müharibə və davada tay-tuşuna
üstün gələn və xüsusilə mərhum Nadir şahın Rum əhli qoşunları ilə etdiyi
müharibələrdə şücaət göstərmiş Pənah xanı da öz yanına apardı. O da istər səfərdə,
istərsə evdə sədaqətlə qulluq etməyə çalışıb, şahın yanında mənsəb və hörmət
sahibi oldu. O, bütün tapşırılan işləri yerinə yetirərdi.
Bir neçə il bu qərar ilə keçdi. Nadir şahın ona qarşı mərhəməti gündən-günə
artmaqda idi. O, rütbə və mənsəbdə bütün tay-tuşundan üstün oldu. Şahın evində və
ellər arasında olan bir para qəlbi-qara adamlar, paxılların adəti üzrə, açıqda və
gizlində Pənah xanı mərhum Nadir şahın yanında o qədər pislədilər ki, mərhum
şahın ona qarşı olan məhəbbətini ədavətə çevirdilər.
İşin həqiqətindən agah olan Pənah xan canının qorxusundan, şah Xorasanda
olduğu zaman, fürsət tapıb bir neçə qohumu və yaxın adamı ilə 1150 (1737-1738)-
ci ildə Qarabağ vilayətinə qaçdı. Şah onun qaçmasından xəbər tutarkən, onu yolda ələ
keçirmək üçün ardınca çaparlar göndərdi. Lakin mümkün olmadı. Azərbaycan
sərdarına, Gəncə, Tiflis və Şirvan hakimlərinə qəti fərmanlar göndərildi ki, Pənah
xanı harda tapsalar, tutub şahın hüzuruna göndərsinlər. Şahın əmri ilə Pənah xanın
ailəsini və qohum-əqrəbasını çox incidib cərimə etdilərsə də, fayda vermədi.
125
Pənah xan Qarabağ torpağına çatıb vaxtını yaxın adamları ilə birlikdə gah
Qarabağın dağlarında, gah da Şəki vilayətinin Qəbələ mahalında keçirirdi. O
zaman təqribən on beş yaşına çatmış böyük oğlu İbrahimxəlil xan Xorasanda, öz
evlərində yaşayırdı. Bir neçə vaxtdan sonra o da möhtərəm atasının ardınca
Qarabağa gəldi.
Bu vəziyyət iki-üç il davam etdi. Nəhayət, Nadir şah hicri 1160 (1747)-cı ildə
öldürüldü. Pənah xan Qarabağın yerdə qalmış xalqı arasında üzə çıxdı, bacarıqlı
cavanları başına toplayıb Gəncə, Naxçıvan və sairəni qarət etməyə başladı.
Yanında olan bütün cavanları və özünün yaxın adamlarını mal, paltar, at və yaraq
sahibi etdi. Bu zaman xəbər çatdı ki, vaxtilə şah tərəfindən Xorasana köçürülmüş
Cavanşir və başqa ellər özbaşına bütünlüklə oradan köçüb, vətənlərinə
gəlməkdədirlər. Pənah xan yanında olan adamlarla birlikdə Qarabağ ellərini
qarşılamaq üçün İraq və Azərbaycan sərhədinə qədər getdi. Onu salamat görən,
nökər və köməkçilərinin çoxluğunu müşahidə edən bütün el əhli və qohum-
əqrəbası sevindi və Pənah xanla bərabər Qarabağ torpağına daxil oldular. Hər kəs
öz əvvəlki yurduna gedib rahatlandı. Ellərin camaatı var-yoxdan çıxmış,
soyulmuş, əziyyət çəkmiş və yoxsul olduğuna görə Pənah xan onların və öz
qohumlarının bacarıqlı cavanlarından bir çoxunu öz tərəfinə çəkərək Şirvan,
Şəki, Gəncə, İrəvan və Qarabağ vilayətlərini qarət etməyə başladı. Bütün
cavanları mal və dövlət sahibi etdi. Mal, at və xələt paylamaqla başqa camaatın
da səmimiyyətini qazandı; müxalifət göstərənləri isə öldürmək və cəzalandırmaq
yolu ilə özünə tabe etdi. Cavanşir, Otuziki və başqa ellər və kəndlərin
əhalisindən heç bir kimsə Pənah xanın əmrindən çıxmağa cəsarət edə bilməzdi.
Şirvan və Şəki hakimləri Pənah xanın Qarabağ vilayətində belə bir
istiqlaliyyət sahibi olduğunu görüb-eşitdikdə, onu özləri üçün zərərli bildilər, hər
ikisi Pənah xanı aradan qaldırmaq üçün ittifaq bağladılar.
Hələ Qarabağın Xəmsə mahalları ona tabe olmadığı zaman (Pənah xan) ətraf
xanların öz üzərinə hücum edəcəkləri təqdirdə ailə və qohumlarının, qulluqçu və
yaxın adamlarının və (el) böyüklərinin qorunması üçün ellərin arasında münasib
bir yerdə qala tikilməsini lazım bilmişdi. Məşvərətdən sonra, indi Kəbirli mahalı
içində olan Bayat qalasının binası qoyuldu. Qısa bir zamanda möhkəm
126
Dostları ilə paylaş: |