www.kitabxana.net
– Milli Virtual Kitabxana
38
Qədim yunan mifologiyasında əjdahanı öldürən qəhrəman Kadm
öz bacısı Yevropanı axtarırdı. Yevropanı isə, özünü ağ öküz
maskası altında gizlədən Zevs aparmışdı. Qəhrəman Kadm tütəyi
götürüb çoban kimi maskalandı və yaralı Tifon üçün tütək
çalmağa yollandı. Bundan əvvəl heç vaxt musiqi eşitməmiş Tifon
yeni qəribə səsi eşitdikdə, trans vəziyyətinə düşdü. Kadma isə
lirasının sınmış simi üçün vətər lazım idi. Tufan Zevsin vətərini
ona verdi, axı o, ağzından od tüpürə bilirdi, Zevs onu ildırımla
vurmaq istəsə də, buna nail ola bilməmişdi. Kadm öz çoban
komasına geri qayıtmaq istədiyini dedi, orada o, öz lirasına sim
çəkməli idi. Beləliklə, Zevs öz vətərlərini geri aldı, monstru
təəccübləndirə və ona qalib gələ bildi. Mühüm cəhət orasındadır
ki, Zevs yalnız qəhrəmanın köməyi ilə xilas oldu. Allahlar artıq
insanlara möhtac idi.
Bu gün əgər biz gözəl qadına vurulmuşuqsa, gözəlliyi, böyük ruhi
müdrikliyin əlaməti kimi yaxşı görə bilərik. Biz gözəl gözlərə
baxanda, yəqin ki, ümid edə bilərik ki, burada həyatın özünün ən
vacib sirrini tapacağıq. Herkulesin Deyaniraya, Ariadnanın
Teseyə ya Yasonun Medeyaya məhəbbət əhvalatları göstərir ki,
adamlar arasında ruhi əlavə artıq dumana bürünmüşə
çevrilmişdir. Bu vaxt gözəlliyin gözlərinə baxmaq və orada
gördüyümüzdən aldanmaq imkanı mövcud oldu.
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Kitabxana
39
Qədim insanlara görə, yer üzərində baş verən hər bir sadə şey
ulduzların və planetlərin hərəkətləri ilə idarə olunur. Daha çox
sayda hekayətlər bu “poetik” nümunələri, həqiqi və daha realistik
mətnləri əmələ gətirdi. Bu qəhrəmanlar isə sadəcə metaforalar idi.
Onlar monstrlarla və demonlarla vuruşanda, əks qüvvələr öz şəxsi
varlıqlarını, pozulmuş insan canını, bəşər beyninin qaranlıq
labirintini sirayətləndirirdilər. Lakin onlar həm də canı və qanı
olan real monstrlarla vuruşurdular.
“Köhnə Vəsiyyət”də İöv yaxşı adam kimi xarakterizə olunur, o,
bütün pullarını itirmişdi. Onun oğlanları və qızları öldü, o,
tamamilə tənha qalmışdı. Bədəni taun çibanları ilə örtülmüşdü.
Bu qaydada zərərli olanlar artırdı.
O, ilk bəşər varlığı idi ki, hətta ən vacib və həqiqi dərin fikir
barədə düşünürdü. “Həyat ədalətsizdir” deyə düşünərək, İov
itaətsizliklə, göylərə haray çəkirdi.
Dil bizi dünyanı dolaşmağa sövq etməyə qadir idi. Dil bizə fiziki
mövcudluq adlandırandan geri çəkilməyə kömək etdi. Dil bizi
üstünlüklərə apardıqca, dünyanı daha soyuq, daha qaranlıq və
daha hiylə yeri etdi. O, həmçinin bizi qeyri-sağlam, az gümrah
etdi. Beləliklə, dil özü ilə yeni növ şüur gətirdi. Bu vaxt dil İovu
geri addım atmağa qadir etdi,o, şüurlu olmayanları nəzərə almağa
başladı. Həyat ədalətsiz idi. Lakin Allah İovu belə az başa
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Kitabxana
40
düşməyinə görə məzəmmət etdi: “Mən Yerin əsasını qoyanda sən
haradaydın? Bəs dan ulduzları birlikdə şərqi deyəndə və bütün
mələklər sevincdən qışqıranda? Dənizin mənşələrinə sən
girmisənmi, yaxud dərinliyin dərinliklərində gəzmisənmi? Sənə
ölümün qapıları açılmışdımı? Günəşin harada yaşadığını və
qaranlığın haradan gəldiyini bilirsənmi?” İovu, biz gözəl yuxudan
ayılmaq vaxtı malik olduğumuz hiss xilas etdi.
Bu gün “apokrif” sözü alçaldıcı bir assosiasiya daşıyır, əslində,
isə gizlədilən – və ya ezoterik mənasını verir. (Apokrif Bibliya
süjetli əsər olub, məzmunu heç də bütünlüklə rəsmi din təlimi ilə
üst-üstə düşmür, ona görə də kimsə tərəfindən “müqəddəs” hesab
edilmir və qadağan edilmişdir). Apokrif İov Vəsiyyətində o, nəyi
bilməməsi şüuruna görə, itirdikləri barədəki şüuruna görə
mükafatlanmışdı. İovun oğlanları və qızları ona qaytarıldı, qızları
qızıl kəmər taxırdılar. Bir kəmər İova mələklərin dilini, ikincisi,
dünyanın yaranmasının sirrini və üçüncüsü, Xeruvimin dilini başa
düşmək qabiliyyətini verdi.
Musiqi, matematika və dil qəhrəmanlar arasında icad edildi,
astronomiya da bu qəbildən idi. İlk daş dövrələr ulduzların və
planetlərin mövqelərini nişan verirdi. Beləliklə, gizli tarixdə ilk
dəfə böyük hadisələrin tarixlərinin qeyd olunmasına başlanması
mümkün oldu. Gizadakı Şərq tərəfə baxan Sfinkin şir
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Kitabxana
41
pəncələrinin arasındakı iri bir daşın üzərində belə yazı vardır: “Bu
İlk Zamanın Gözəl Yeridir”. Bu sehrli kəlməni misirlilər zamanın
başlanğıcına işarə kimi istifadə edirlər. Sfinks metamorfozalar
erasının sonunu, bu gün bizim bildiyimiz bioloji formaların təbiət
qanunları kimi qeyd olunmasını nişan verir. Misirlilər Sfinski
“Hu” adlandırırlar, bu, “”himayə edən” mənasını verir. Bununla
onlar demək istəyirlər ki, yaratmanın, törətmənin geri, köhnə
yoluna hansısa sürüşməsinə qarşı mühafizəni həyata keçirirlər.
Gizli cəmiyyətlərin təlimində biz ideyaların və təxəyyülün geniş
okeanındakı materiyanın kiçik adasında yaşayırıq.
Platonun yazdığına görə Afinanın böyük dövlət xadimi və
hüquqşünası Solona Misir keşişləri, böyük Atlantida adası
haqqında danışmışdılar. Bu ada doqquz min əvvəl – b.e.ə.9600-cü
ilə yaxın dağılmışdı. Atlantida həyat ümumən idilliya xarakteri
daşıyırdı. Fakt orasında idi ki, həyat o qədər yaxşı idi ki, əhali
uzun müddət ərzində buna dözə bilmədi və səbirsiz oldu,
tənəzzülə uğradı və pozuldu, yenilik və qüvvə axtarmağa başladı.
Beləliklə, Zevs onları cəzalandırmağı qərarı aldı. Adalar daşqına
məruz qaldı, o vaxta qədər ki, yalnız kiçik adalar salamat qaldı,
onlar da dənizə ilişib qalmış skeletə bənzəyirdi. Sonra nəticədə
böyük zəlzələ bütün adaları bir gün və bir gecə ərzində uddu.
Aristotel demişdi ki, “Platon təkbaşına Atlantidanı dənizdən
Dostları ilə paylaş: |