www.kitabxana.net
– Milli Virtual
Kitabxana
18
nazik enerjilərlə və həmçinin bu ağacdakı “çiçəklərlə”
maraqlanır. İnsan bədəninin böyük mərkəzi, işıq dalğaları və
Günəşin buraxdığı hərarətlə qidalanır. İnsan bədənində bitki
elementi barədəki biliklər indiyədək qalır. Çin təbabətində bu
bitki həyatı qüvvəsinin enerji axını “chi” adlanır, bədəni
canlandırmaq kimi başa düşülür və həmin zərif enerji şəbəkəsi
mühasirəyə alındıqda, qapandıqda xəstəlik meydana gəlir. Bu
enerjinin axını müasir materialist elm tərəfindən müəyyən
edilməmişdir. Lakin bu heç də həmin təbabəti daha az səmərəli
etmir. Bunu çox nəsillərdən ibarət olan xəstələr öz fərdi
təcrübələrində yoxlamışlar və lazımınca qiymətləndirmişlər. Əgər
meditasiya (gərgin düşünmə) edən Buddanın heykəlini seyr etsək,
biz öz daxilinə nüfuz edən adamı görərik, meditasiyanın, onun
zəka və ruh cazibəsinin mərkəzi isə heykəlin belindən aşağıdadır.
Çünki o beynin sərt, ötəri mentallığından geri çəkilmişdir və
özünün daxilindəki mərkəzə gömülmüşdür, bəzən onu “hara”
adlandırırlar və o bütün həyatla əlaqədardır. Əgər dünyanın
yaranması
prosesinə
dönsək,
“Başlanğıc”
kitabında
kodlaşdırıldığı kimi Adəmin bədəni əvvəlcə çox yumşaq və
amorf qaydada idi, onun dərisi zərif olmaqla sonradan bərkiməyə
başladı. Sonralar sümüyə çevrilən maddə isə mum kimi idi.
Günəşdən hərarət alaraq onun yaşıl bədən üzvləri həmçinin
www.kitabxana.net
– Milli Virtual Kitabxana
20
partenogenez adlanan metodla da çoxalıb artırlar. Bu cinsi
çoxalma formasıdır. Yumurtalıq mayalanmadan inkişaf edir. Bu
çox sayda onurğasız heyvanlara, həmçinin xeyli toxumlu və
sporlu bitkilərə xas olan törəmə xüsusiyyətidir. Bitkinin bir
hissəsi düşür və yeni bitkiyə çevrilir. Yeni bitki köhnənin davamı
kimi
qəbul olunur, deməli ölmür. Heyvan dünyasının
təkamülü və
xarakterik törəmə metodu tam fərqli olmaqla, onu ölümə aparır.
Necə ki, aclıq və arzu, həmçinin qeyri-məmnunluğun özü də
pozulma kimi, kədər və qorxu kimi hiss olunur.
Həvvanı şirnikləndirən ilan olmuşdursa, bu ilan nədir ki, dünyanı
arzu ilə qürrələndirdi, cuşə gətirdi. Çox sayda adam güman edir
ki, xristianlıq yalnız bir Şeytanın – başqa sözlə İblis və ya
Lutsifer eyni mahiyyətə malikdir, – mövcudluğuna razılıq verir.
İblis – Qaranlığın Sahibi materializmin nümayəndəsidir, yunan və
Roma mifologiyasında Saturn planeti ilə eyniləşdirilir. Lutsifer-
ilan şirnikləndirməkə, bəşəriyyəti heyvan arzusu ilə coşdururdu.
Bibliyada İblis və Lütsifer eyni varlıqlar deyillər, “İsayya”
kitabında yazılır ki, “Ey Lutsifer, sübhün oğlu, sən göydən necə
düşdün”. Dan ulduzu isə, əlbəttə ki, Venera idi. Ona görə də
Bibliya Lutsiferi Venera planeti kimi təqdim edir. Lutsiferin və
Veneranın (qədim yunan mifologiyasında Afrodita) hər ikisi