150
Sarmısaq, Soğan, Kəvər Və Ya Bunlara Oxşar Bir Şey Yeyib
(Məscidə Gəlməyin) Qadağan Olması
331. İbn Ömər rəvayət edir ki, Peyğəmbər Xeybər döyüşündə demişdir:
“Qoy bu bitkini yeyənlər – Yəni Sarımsaq - məscidlərimizə gəlməsinlər”.
(Buxari 853, Muslim 561/68, 1276)
332. AbdulƏziz deyir ki, bir kişi Ənəsdən soruşdu: “Sən sarımsaq barəsində
Peyğəmbərdən nə eşitmisən?”. Ənəs: “Qoy bu bitkini yeyənlər – Yəni
Sarımsaq - məscidlərimizə yaxınlaşmasındar və ya bizimlə namaz
qılmasınlar”. (Buxari 856, Muslim 562/70, 1278)
333. Cabir İbn Abdullah rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Qoy
sarımsaq və ya soğan yeyən adam bizdən uzaq dursun və ya məscidimizdən
uzaqlaşsın və evində otursun!”. Cabir: “Bir dəfə Peyğəmbərə bir qab təzə
tərəvəz gətirdilər. Peyğəmbər tərəvəzin (xoşagəlməz) qoxusunu duyub
(onun nə olduğunu) soruşdu. Qabda olan tərəvəzlərin (adlarını) ona dedilər. O
da yanında duran əshabələrdən birini göstərib: “Bunu ona verin” deyə
buyurdu. Əshabə (onun yemədiyini) görəndə bu tərəvəzdən yemək istəmədi.
Onda o buyurdu: “Ye, (mənə baxma), çünki mən sənin söhbət edə bilmədiyin
(mələklərlə) gizli söhbət aparıram.” (Buxari 855, 7359, Muslim 564/73, 1281)
Namazda Səhv Və Buna Görə Səhv Səcdəsinin Edilməsi
151
334. Əbu Hureyrə rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Namaza nida
(azan) edildiyi zaman şeytan azanı eşitməmək üçün yel buraxa buraxa qaçar.
Azan bitdiyi zaman yenidən qayıdar. Namaza İqamə edildiyi zaman yenə də
üz çevirərək qaçar. İqamə bitdiyi zaman yenidən gələr və: “Filan şeyi xatırla,
Filan şeyi xatırla!” deyərək (namaz içində) insanın ağlında olmayan şeyləri
xatırladar. Nəhayət insan neçə rükət qıldığını bilməz.Sizdən biriniz neçə rükət
– üç, yoxsa dörd rükət qıldığını bilmədiyi zaman oturaraq iki dəfə səcdə etsin”.
(Buxari 1231, Muslim 389/83, 1295)
335. Abdullah İbn Buheynə rəvayət edir ki, Peyğəmbər bizə namazların
birində iki rükət qıldırdı. Sonra (birinci təşəhhüd üçün) oturmadan ayağa
qalxdı. Cəmaat da onunla birlikdə ayağa qalxdılar. Rəsulullah namazını
tamamladıqda bizlər salam verməsini gözlədiyimiz an salam vermədən əvvəl
Allah Əkbər dedi və oturduğu halda iki səcdə etdi və sonra salam verdi”.
(Buxari 1224, Muslim 570/85, 1297)
336. Abdullah İbn Məsud rəvayət edir ki, bir dəfə Peyğəmbər namaz qılıb
salamları verdikdən sonra ondan soruşdular: “Ey Allahın elçisi, namazda nə
isə bir dəyişiklikmi olub?” O: “Nə olub ki?” deyə soruşdu. (Əshabələr): “Sən
namazı filan cür, filan cür qıldın” dedilər. Onda o, dizlərini yerə qoyub üzünü
qibləyə çevirdi və iki dəfə səcdə etdikdən sonra (yenidən) salam verdi. Üzünü
bizə tərəf çevirdikdə isə dedi: “Hərgah namazda bir şey baş versəydi, bu
haqda mən sizə mütləq xəbər verərdim. Lakin mən də sizin kimi bir insanam,
sizin kimi mən də unuduram. Odur ki, unutsam, yadıma salın və əgər sizdən
birinizdə qıldığı namazına dair şübhə oyanarsa, qoy daha düz olana meyl edib
152
namazını tamamlasın və salamları versin, sonra da iki dəfə (əlavə) səcdə
etsin.” (əl-Buxari 401, Muslim 572/89, 1302)
337. Əbu Hureyra rəvayət edir ki, (bir dəfə) Peyğəmbər bizə Zöhr
namazını qıldırdı. O bizə iki rükət qıldırdıqdan sonra salam verdi. Bundan
sonra məscidin girəcəyində olan ağac parçasına əlini söykədi. (Məsciddəki)
camaatın arasında Əbu Bəkr və Ömər də var idi. (Lakin) onlar
Peyğəmbərə söz deməkdən çəkindilər. Tez getmək istəyənlər məscidin
qapılarından çıxdılar və: “Namaz qısaldı” dedilər. Camaatın arasından qolları
uzun olduğu üçün Peyğəmbərin Zul-Yədeyn deyə bir nəfər də var idi. (Həmin
adam): “Ya Rəsulallah, unutdunmu? Yoxsa namaz qısalmışdır?” deyə soruşdu.
Peyğəmbər: “Mən (heç nə) unutmamışam, namaz da qısaldılmayıb?” dedi.
Onlar: “Bəli, unutdun Yə Rəsulullah!”. Zul-Yədeyn doğru dedi. Sonra qalxıb
iki tükət qldılar və salamı verdilər. Bundan sonra o: “Allahu Əkbər” deyib
səcdəyə getdi və həmişəki qədər, yaxud bir az da uzun müddət səcdədə qaldı.
Sonra başını qaldırıb: “Allahu Əkbər” dedi. Sonra yenə: “Allahu Əkbər” deyib
səcdəyə getdi və həmişəki qədər, yaxud bir az da uzun müddət səcdədə qaldı.
Sonra başını qaldırıb: “Allahu Əkbər” dedi. Sonra salamları verdi. (Buxari 482,
1229, 6051, Muslim 573/97, 1316)
Tilavət Səcdəsi
338. İbn Ömər demişdir: “Peyğəmbər içində səcdə ayəsi olan (hər hansı bir)
surəni oxuyub səcdə edər və biz də onunla birlikdə səcdə edərdik. Hətta elə
olurdu ki, bizlərdən bəzisi alnını qoymağa yer tapa bilmirdi.” (Buxari 1075,
1079, Muslim 575/103, 1323)