radıcılığı mühacirət folklorşünaslığında” əsəri həmin tədqiqat
ların təhlili məqsədilə yazılmışdır.
Monoqrafiyada həm ustad, həm də sovet senzurası üçün
“arzuolunmaz” mövzulardan bəhs edən aşıqların yaradıcılığı ilə
bağlı təhlillər aparılmışdır. Bundan əlavə, vətənindən didərgin
düşən mühacir aşıqlann həyat və yaradıcılığı araşdırılmış, bu
qədim sənətin digər xalqların mədəniyyətinə təsirilə bağlı aparı
lan tədqiqatlar nəzərdən keçirilmişdir.
Qeyd etmək lazımdır ki, mühacirətdə aşıqlarla bağlı apa
rılan tədqiqatlar çox zəngin və əhatəlidir. Bu, belə bir qənaətə
gəlməyə imkan verir ki, haqqında mühacirətdə tədqiqat aparılmış
hər bir aşığın yaradıcılığı bundan sonra da dəfələrlə araşdırma
mövzusu olacaqdır.
Hər zaman olduğu kimi, bu tədqiqatın da yaranmasında
dəyərli məsələhətlərilə təmənnasız olaraq mənə yol göstərən
xeyirxah müəllimim, AMEA-mn müxbir üzvü, filologiya elmləri
doktoru, professor Azad Nəbiyevə təşəkkürümü bildirirəm.
10
I FƏSİL
AZƏRBAYCAN MÜHACİRƏT FOLKLORŞÜNASLIĞINI
ŞƏRTLƏNDİRƏN İCTİMAİ-SİYASİ VƏ ƏDƏBİ-
KÜLTÜROLOJİ AMİLLƏR
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin süqutu və sovet-rus
qoşunlarının torpaqlarımızda ağalıq etməyə başlaması yalnız
yeraltı və yerüstü sərvətlərin talanmasma imkan yaratmadı, eyni
zamanda milli mədəni abidələrin, tarixi əski zamanlara söykənən
qədim əlyazmaların, maddi sübutların məhvi ilə yanaşı, xalqın
əsrlər boyu yaratdığı söz sənətinin də inkişafının qarşısını aldı,
həmçinin onların yaddaşlardan silinməsi, türk kültürünün ya-
bançılaşdırılması üçün ağlagəlməz fəaliyyətlər meydana çıxdı. Bu
qeyri-insani siyasətə sosialist ölkəsində yaşayan ziyalılar etiraz
etdikdə müxtəlif yollarla susdurulmağa başlandı; kimi güllələrlə,
kimi uzaq Sibirin “buzlu cəhonnərri’ində...
Bu sosialist siyasəti təkcə Azərbaycanda deyil, sovet əsarə
tinə düşən bütün, hətta əhalisi slavyanmənşəli olan respublika
larda yürüdülürdü və türkoloqlar tərəfindən imkan düşdükcə tən
qid edilirdi. Ukraynanın Çemiqov vilayətində dünyaya gələn,
Ukrayna Maarif Qurumunun rəhbərliyinə qədər yüksələn, lakin
sovet siyasətinə boyun əymədiyi üçün illərlə əsir düşərgələrimin
işgəncələr altında saxlanan, çox böyük çətinliklərdən sonra Ame
rikanın Virciniya ştatının Raymond şəhərinə mühacirət etməyə
məcbur qalan məşhur türkoloq Vasili Vasiloviç Dubrovski (1897-
1966) özünün 1955-cı ildə Münhendə Sovetlər Birliyini Öyrənmə
institutu tərəfindən nəşr olunan “Dərgi”dəki “Ukrayna şərqşünas
lığının təşkili və dağıdılması” adlı məqaləsində bu barədə yazır:
“ ... əski təcavüzkarlığın yeni sovet kommunist imperializmi
şəklində xortlaması türklər haqqında obyektiv elmi tədqiqat
fəaliyyəti üzərində öldürücü bir təsir icra etdi; alimlər, təəssüf ki,
tamamilə kommunist siyasətinin və ideologiyasının əmrinə itaət
etmək zorunda qaldılar. Kommunist partiyasının elm üzərindəki
bu təhkimçiliyi onun süqutuna, obyektivliyini qeyb etməsinə və
keçən əsrin batil fikirlərinə dönməsinə yol açdı”(l 16, s. 24).
Bu sətirlərin müəllifi bir türk deyil, dürüstlüyünü itirmə
diyi üçün böyük əzablara məruz qalan, lakin təmiz vicdanını
qoruyaraq həqiqəti, yalnız həqiqəti etiraf etməkdə israrlı olan
əslən slavyan, yəni bir ukraynalı alim - türkoloqdur. Dubrov-
skinin də yazdığı kimi, sovet siyasəti, xüsusən türkdilli xalqlar
üçün heç də çarizmin yeritdiyi müstəmləkəçilikdən fərqlənmirdi
və bu isə bütün elm sahələrində daha çox özünü göstəmıəkdə idi.
Sovet ideologiyasının yanlış münasibəti ilə xalq ədəbiy
yatının tədqiqinin qarşısı alınmaqla yanaşı, bəzən saxtalaşdı-
rılaraq təbliğ olunurdu ki, bu da mühacirətdə ciddi şəkildə eti
razla qarşılanırdı. SSRI-dəki xalqlar üçün XX əsrin dəhşətli 30-
cu illərində Almaniyada M.Ə.Rəsulzadənin redaktorluğu ilə nəşr
olunan “Qurtuluş” (1934-1939-ci illərdə Berlində “İnsanlara
hürriyyət, millətlərə istiqlal” şüarı ilə “Azərbaycan Milli Qurtuluş
Hərəkatının orqanı” adı altında 49-50 sayı çıxan dərginiıı sorumlu
müdiri Hilal Münşi olmuşdur - Л.Н.) dərgisinin 35-ci sayında
dərc edilən belə etirazlardan biri - Hilal Münşinin “Alman mət
buatında Azərbaycan” adlı məqaləsi xüsusilə maraq doğurur.
1937-ci ildə baş verən hadisələrlə bağlı Almaniya mətbuatında
gedən yazıları xülasə edən Hilal Münşi (Əslən Şuşadan olan
Münşizadə Hilal Mirzəhüseyn oğlu Azərbaycan Xalq Cüm
huriyyəti tərəfindən təhsil almaq üçün Almaniyaya göndərilmiş,
onun süqutundan sonra orada qalmış, Azərbaycan legionunun
rəhbəri olmuşdur) məqaləsində ilk cümlədən başlayaraq, Azər
baycandakı ağır yaşam şərtlərini təsvir etmişdir: “Azərbaycanda
aylardan bəri cərəyan edən yeni sovet vəhşət və dəhşətləri
Moskva cəlladları tərəfindən məmləkətimizin bütün münəvvər
kütləsi əleyhinə yürüdülən yeni məhvetmə siyasəti şair, mühərrir,
müəllim, yüksək məktəb professoru və tələbəsi, hətta orta məktəb
12
şagirdlərinə qarşı başlanan müdhiş mücadilə alman mətbuat
orqanlarını ötədən bəri məşğul etməkdədir” (138, s. 20).
Bütün elm sahələri haqqında ətraflı məlumatların verildiyi
və bu gün də həmin situasiyanı dəyərləndirmək baxımından ak
tuallığını qoruyan həmin məqalənin xalq ədəbiyyatı ilə bağlı olan
hissələri
xüsusilə
diqqətəlayiqdir.
Almaniyanın “A ngriff’
qəzetindəki “Stalini kim tərənnüm edir?” başlıqlı məqalə isə
dövrün mənzərəsini canlandınnaq üçün ən yaxşı mənbə hesab
edilə bilər. Hilal Münşi həmin məqalə haqqında yazır: “Azər
baycanın məhv edilməsini ört-bas etmək və bu məqsədlə xalqın
gözünü boyamaq üçün bir sıra komediyalar oynamaq istəyən
Moskvanın bu oyunlarına xüsusi bir yazı həsr edən digər məşhur
alman orqanı “A ngriff’ qəzeti “Stalini kim tərənnüm edir?” (№
223) 1937-ci il sentyabr tarixli nüsxəsində Moskvanın Azər
baycan maskalarını bu surətlə açmaqdadır: “Xalq ədəbiyyatının
nə olduğu haqqında Herderin məşhur tərifindən sonra artıq 'bu
xüsusda kimsənin heç bir şübhəsi qalmamışdır. Sadəcə, sovet
adamlarıdır ki, Herderdən (H.Münşi xüsusi çıxarışda: “Herder -
məşhur alman filosofu, şairi və xalq ədəbiyyatı müdəqqiqlərin-
dəndir” şəklində əlavə məlumat verm işdir-/!/?.) daha ağıllı
olduqlarına inanmışdırlar. Və bu səbəblə olacaq ki, onlar da öz
metodlan ilə “xalqın səsi”ni bir araya toplayırlar”) 138, s. 20-21).
Elə ilk cümlələrdən başlanaraq, Hilal Münşinin əsarətdə
əzab çəkən vətənində Moskvanın apardığı siyasətə qarşı qəzəbi
görünməkdədir. Lakin burada diqqəti cəlb edən digər məqam
alman qəzetinin bu vəziyyətə kəskin münasibəti və xalqların
mənəvi sərvətlərinə sovet siyasətinin qeyri-obyektiv münasibə
tinin ironiya ilə təsviridir.
Məqalədən görünür ki, Moskvanın Tarix İnstitutu ayrıca bir
komissiya təşkil etmiş və onun heyətinə: “çalışan bəşəriyyətin
Lenin və Stalin kimi böyük simaları ilə Stalinin yeni Konsti
tusiyası haqqında vücuda gəlmiş olan xalq ədəbiyyat və xalq
mahnılarına dair materiallar toplamağı” tapşırılmışdır (138, s.
21
).
13