46
qanlı əməliyyatlar və tədbirlər keçirdikdən sonra Cəbrail ibn Yəhya Səmərqəndi
almağı qarĢısına əsas məqsəd qoyur. «Burada mübarizə ərəblər üçün xüsusilə çətin
idi; belə ki, burada təkcə Muğanna ardıcıllarının fanatik nifrəti ilə deyil, həm də əsas
etibarı ilə Sırdəryanın o biri tərəfindən gəlmiĢ böyük sayda türklərlə üzləĢməli
oldular».
Muğannanın ardıcılları Kermindən Pənckəndə qədər olan ZərəfĢan
vadisinin müdafiəsinə fəallıqla hazırlaĢırdılar. Onların müttəfiqləri olan türklər
özlərinin çevik, coĢğun və bacarıqlı çıxıĢları ilə ibn Müslümün hərbi düĢərgəsinə
ərzaq və sursat gətirilməsinə mane olurdular. Herat hakimi Səid hökumət qoĢunlarına
ərzaq kimi 10 min qoyun gətirərkən türklər ZərəfĢanın sol sahilində Ərbican və
Zerman arasında bütün heyvanları ələ keçirib özləri ilə qənimət kimi aparmağa nail
oldular.
780-ci ildə Muğannanın tərəfdarları Buxarada yenidən baĢ qaldırır. Burada
Muğannanın mənĢəcə türk olan Gülərtəkin adlı sərkərdələrindən bir daha coĢğun
fəaliyyət göstərirdi. Görünür, onun sərəncamında yaxĢı silahlanmıĢ süvari türk
dəstəsi və Muğannanın tərəfdarları vardı (17,172).
Mavəraunnəhr əhalisinin ərəb istilaçılarına qarĢı üsyanları ara vermir. Ən
böyük üsyan 806-cı ildə ibn Leysin baĢçılığı ilə kükrədi. Xəlifənin Səmərqənddəki
valisi öldürüldü. ġəhər bir müddət üsyançıların əlində qaldı. Həmçinin köçəri türklər
də üsyançıların köməyinə gəldilər.
704-cü ildə Qərbi Türk xaqanlığı süqut etdikdən sonra Semireçyedə
hakimiyyət türkəĢlərin əlinə keçir. Onlar qara və sarı türkəĢlərə bölünürdülər. Qara
türkəĢlərin baĢında Səmərqəndlilərin ərəblərlə mübarizəsində dəfələrlə onlara kömək
etmiĢ Sulu xan dururdu.
Yuxarıda verdiyimiz məlumatların müəllifləri özlərinə sual verməyiblər ki,
türklər nə üçün Orta Asiya əhalisinin köməyinə bu dərəcədə müntəzəm və ardıcıl
gəliblər, köçərilərlə oturaqların belə münasibətləri hansı əsasda yarana bilərdi? Nə
üçün oturaq Orta asiyalılarla oturaq əhəmənilər və oturaq yunanlar əmin-amanlıq
Ģərantində yola gedə bilməmiĢlər? Onlara qarĢı üsyanlar nədən ötrü imiĢ? Sovet
tarixçiləri faktların bu cür düzümünə əhəmiyyət və diqqət verməmiĢlər Lakin
hadisələrin mahiyyəti nə qədər ört-basdır edilirsə edilsin, faktların üzü çox bərk olur.
Cavab aydındır: Türklər müxtəlif adlı türk qurumlarından ibarət Orta asiyalılarla
eyniköklü idilər. Orta Asiya köçəri türklərin, o cümlədən AĢina (Bozqurd)
türklərinin Altay kimi ana yurdu idi. Hunların və AĢina türklərinin dini inancları
kəngərlərin və baĢqa türk etnoslarının etiqadları ilə eyni idi - Tanrıçılıq! Onların
hakimiyyət mövqeləri toqquĢmurdu, əksinə bir-birini tamamlayırdı. Qərbi Türk
xaqanlığının Orta Asiyada ticarətin və kənd təsərrüfatının, sənətkarlığın inkiĢafını
qorumaq üçün lazım gələndə qoĢun göndərməsi bununla bağlı idi. Türk xaqanları
Orta Asiya üçün himayəçi idilər.
47
Bununla da türklərin yalnız XII - XIII əsrlərdən atdan düĢüb oturaq həyata
baĢlamalardı haqqında Ģablon fikri qətiyyətlə rədd etməliyik. Orta Asiya və
həndəvərindəki Ģəhərsalma ənənələri də bunu sübut edir. Qədim türk etnoslarının
bəziləri eradan çox-çox əsrlər qabaq oturaqlaĢmağa baĢlamıĢlar. Eradan əvvəlki
minilliklərdə Orta Asiyanın aparıcı etnosu olmuĢ sakların, massagetlərin,
sarmatların, alanların və b. irandilli sayılması tarixin eybəcər hala salınması
nümunəsidir. Lakin tarixi həqiqət nə vaxtsa üzə çıxır.
Deməli, türk xaqanlığı ilə Orta Asiya əhalisi arasındakı mehriban, iĢgüzar
münasibətlərin ən əsas və baĢlıca səbəbi onların eyni soy kökünə mənsub olmaları
idi. Həqiqət budur.
TÜRKÜSTANI ƏRƏB ORDULARI YOX, QURAN FƏTH ETDĠ
Hər hansı cahanĢümul ideologiya meydana gələndə təkcə özünün
üstünlüklərini təbliğ etməklə kifayətlənmir, özündən qabaqkı mədəni irsə qarĢı çıxır.
Xristianlıq çoxallahlılıqla mübarizə Ģüarı altında antik dünyanın mədəniyyət
sahəsində əldə etdiyi misilsiz nailiyyət nümunələrini də məhv etdi. Nəyə görə? Öz
ideologiyasının cəmiyyətdə daha rahat, daha möhkəm bərqərar olması xatirinə.
Avropa renessansından əvvəl meydana gəlmiĢ islam renessansı antik yunanların
dəqiq elmlər və fəlsəfə sahəsindəki nailiyyətlərini səliqə ilə üzə çıxarıb öyrənməyə
və yaymağa baĢladı. Kilsə də antik dünyanın incəsənətini, heykəltəraĢlıq və
rəssamlığını həmçinin bəzi filosofların traktatlarını özəlləĢdirərək ideologiyasına
uyğunlaĢdırdı, aĢkarda məhv etdiklərini sonradan özününkü etdi (Kommunist
ideologiyasının kilsə və məscidləri yerlə-yeksan etməsi ilə müqayisə edin).
Müsəlman dini də aliliyini təbliğ edə-edə bütləri sındırdı. Yeni ideologiyanı sürətlə
yaymaq arzusundan o qədər daxili enerji toplanır ki, bunun güclü təzyiqi nəticəsində
özündən əvvəlki görüĢləri və bunlarla bağlı mədəni irsi məhv etmək əməlləri böyük
vüsət alır. Bütün bunlar dəfələrlə təkrar olunduğuna görə bir qanunauyğunluğa
çevrilir. Yeni ideologiya nə qədər cazibədar olursa-olsun, onun yayıcılarının Ģəxsi
keyfiyyətlərindən çox Ģey asılı olur.
Lakin bu məsələdə Türküstanın bəxti gətirməmiĢdir. Buraya islamı yaymaq
adı ilə gələn ərəb qoĢunlarının sərkərdəsi nə islama, nə insanlığa hörməti olmayan
qəddar Küteybə ibn Müslüm olmuĢdur. Biz çox vaxt türk dünyasının böyüklüyü
muqabilində, runi yazıların azlığından gileylənirik. Halbuki bu səbəbsiz deyil. «Orta
Asiya və Turan ərazisində xüsusilə Mavəraunnəhrdə türk yazısı ərəb cəhalətpərəsti
Küteybə ibn Müslüm tərəfindən (701 - 714) ciddi qadağan edilmiĢdi. Bu barədə Əbu
Reyhan Biruni (949-cu ildə vəfat etmiĢdir) demiĢdir: Türk yazısı yox edilmiĢdir.
Kitablar hər yerdə yandırılmıĢdır. Savadlı adamlar (türkcə) fiziki məhv edilmiĢdir.
Bir sözlə, qədim türk yazısını bilənlərdən salamat qalan olmamıĢdır» (30, 130). Bu
azmıĢ kimi Küteybənin əmri ilə dəyərli metallardan (qızıl, gümüĢ) düzəldilmiĢ