49
Başqa
ölkə
ehtiyatlarının
ABŞ
xeyrinə
paylaşdırılmasında birinci vasitə Amerika sisteminin
dünya bazarına daxil etdiyi külli miqdarda tə᾽yinatsız
dollarlardır. ABŞ bu dollarları öz daxili bazarlarını
təmin etmək üçün lazım gəldiyindən on dəfələrlə çox
çap edir. Əmtəə təminatı olmayan dollar qızılla
təminata da malik deyil. ABŞ-ın fort-noksdakı bütün
qızıl ethiyatı Amerikanın yəhudi bankerlərinin
dövriyyəyə daxil etdikləri kağız dollarların heç beşdən
bir hissəsini təmin etmək üçün də kifayət etməz.
Dollarları olan sadəlövh adamlardan heç birinin onları
Fort Noks qızıl ehtiyatlarına dəyişdirmək cəhdi göstərə
bilməməsi üçün isə prezident Conson 1968-ci ilin
Martında
kağız
pulların
qızılla
dəyişdirilməsi
təcrübəsinə xitam verdi. Beləliklə, dolların dəyəri
yalnız «böyük Amerika» barədə əfsanəyə əsaslanır.
Amerika maliyyə sistemi indiyədək görünməmiş bir
fırıldaqçılıqdır və o gec-tez bütün qərb cəmiyyətinin
maliyyə-iqtisadi sabitliyinin partlayışına səbəb olacaq.
Ölkənin iqtisadi və maliyyə potensialı ilə təmin
olunmuş dəyər kimi, dollar reallıqda onun bəyan
edilmiş alıcılıq gücündən həddindən artıq ucuzdur. Bu,
Amerikaya real dəyərlərlə təmin olunmamış kağız
parçaları sayəsində başqa ölkələrə məxsus olan nəhəng
ehtiyatları mənimsəmək imkanı verir. Amerikanın
dünya bazarında ən çox «qazanc gətirən» əsas əmtəəsi
texnika və maşınlar deyil, alıcılıq qabiliyyəti kursu
sü᾽ni şəkildə yüksəldilmiş kağız dollarlardır.
Görkəmli Serb mütəxəssisi C. Kalaiçin haqlı olaraq
qeyd etdiyi kimi: Dollarlar yalançı ödəmə və᾽dləri
50
daşıyıcısı olan kağız parçalarıdır. Lakin bu kağız
parçalarının istehsalçıları və borc alverçiləri bu gün də
möhtəşəm yalana tabe olmaq məcburiyyətində qalan
bəşəriyyətin sərvətləri, xidmətləri və əməyindən havayı
faydalanırlar.
46
Amerika maliyyə sistemi elə qurulub ki, daim borc
dəryasının lap kənarı ilə irəliləyir. Fərdi amerikalıların
böyük əksəriyyəti də, Amerika hökuməti də borcla
yaşayır.
Amerikalıların 80 faizi evləri, maşınları, digər uzun
müddətli istifadə mallarını nisyə‒kreditə alırlar. 90-cı
illərin əvvəllərində amerikalıların istehlak kreditinin,
yə᾽ni fərdi borclarının məbləği bir trilyon dollara yaxın
idi. Amerika dövlətinin daxili borcu isə daha
möhtəşəmdir‒3 trilyon
dollardan
artıq. Sosial
proqramların və hərbi məsrəflərin çox hissəsi daxili
borclar
hesabına
maliyyələşdirilirdi. Amerikada
dövlətin və fərdlərin ümumi borcu 90-cı illərin əvvəlləri
üçün 4 trilyon dollar, yaxud ölkənin ümumi milli
məhsulunun 80 faizini təşkil edirdi. Bundan başqa, 559
milyard dollar həcmində xarici borc da mövcud idi. Bəs
belə bir möhtəşəm borc kimin hesabına verilirdi?
Amerikanın daxili imkanları hesabına yox, məharətli
manipulyasiyalar, dolların yüksək kursunun sü᾽ni
şəkildə qaldırılması sayəsində. Axı kağız dollarlar
əvəzinə Amerikalılar real xammal və əmtəə ehtiyatları
əldə edirdilər. Bu cür vəziyyətə yalnız birinci birja
təlatümünə qədər dözmək mümkün olur. Belə bir
təlatüm yarandıqda isə, dollar sahiblərinin böyük bir
qismi onların real aşağı dəyərini anlayır və dollarlardan
51
canlarını qurtarmağa çalışırlar ki, bu da bütü n dünyada
zəncirvari reaksiya doğurur. Bir çox qərbi avropa
maliyyəçiləri bu problemi dərk etməsələr də, onu açıq
e᾽tiraf etməkdən qorxurlar, çünki bu, dollara əsaslanan
qərb maliyyə sistemini dağıda bilən həmin təlatümə
rəvac verə bilər.
ABŞ‒ın və Qərb ölkələrinin maliyyə sistemləri daim
uçrumun kənarındadır. Beynəlxalq valyuta fondunun
(BVF) xüsusi mə᾽ruzəsində qeyd edilirdi ki, yalnız
1980-1996-cı illərdə 133 dövlət, yaxud BVF-in bütün
üzvlərinin dörddən üç hissəsi ən azı bir dəfə bank
sisteminin ciddi böhranına mə᾽ruz qalmışdı ki, bu da
özünü
ilk növbədə, dolların kursunun aşağı
düşməsində və «dollardan qaçmaqda» göstərmişdir.
Sənəddə adları sadalanan 36 dövlətdə, müəllifin
fikrincə bank sistemi çox ağır böhran vəziyyətindədir:
Argentina (üç böhran), Benin, Bolqarıstan, Kamerun (2
böhran), MAR, Çad, Çili, Konqo, Ekvatoryal Qvineya,
Estoniya, Finlandiya, Qvineya, İordaniya, Kuveyt,
Latviya, Litva, Liberiya, Makedoniya, Malayziya,
Meksika (2 böhran), Niger, Norveç, Panama, Filippin,
San-tome və Prinsipi, Seneqal, Somari, CAR, İspanya,
İsveç, Tanzaniya, Tayland, Türkiyə (2 böhran),
Uruqvay, Venesuela.
Mə᾽ruzədə 1980-cı ildə bank sektorunda ciddi
çətinliklərlə üzləşən və onları aradan qaldırmaq üçün
2537 bank-maliyyə qrumunu bağlamalı olan ABŞ-ın da
adı çəkilir.
1994-cü ilin dekabrında baş verən məşhur Meksika
böhranından
sonra
milli
bank
sistemlərinin
52
mö᾽təbərliyi və açıq olması məsələsi tam ciddiliyi ilə
ortaya çıxdı. BVF mümkün böyük böhranlar barədə
erkən xəbərdarlıq sistemi adlandırılan xüsusi bir sistem
işləyib hazırladı.
«Dollardan xilas etmək» üçün BVF 500 milyard
dollarlıq xüsusi fond yaratdı. Bu fonddan «dollardan
qaçmaq» təhlükəsi meydana çıxan ölkələrə yardım
edilir.
47
Dolların, yəni
yəhudi-mason
sivilizasiyasının
ümumdünya miqyaslı tüfeyliliyinin keşiyində yəhudi
bankerləri dayanır. Artıq qeyd etdiyim kimi, tüfeylilik
sisteminin təməli yəhudi bankeri Rotşild tərəfindən
qoyulub. Bu maliyyə fırıldaqçısı öz fırıldağının
mahiyyətini belə izah edirdi: Mənim üçün pul maddi
ehtiyatların
tənzimləyicisidir.
Müxtəlif
ölkərin
valyutalarının axınlarına qiymət və nisbətlərinə nəzarət
etməklə bir ölkənin ehtiyatlarının digər ölkəyə
axıdılmasına və bu zaman heç bir zəhmət də
çəkilməməsinə nail olmaq mümkündür. Bunun üçün
qızıl axınlarının qovuşduğu yol ayrıcında oturmaq və
bu axının böyük hissəsini sənə tərəf axmasını təmin
etmək lazımdır.
19 əsrin ikinci yarısından e᾽tibarən Rotşildlər fərdi
şəkildə qızılın qiymətinə nəzarət etməyə başladılar,
1919-cu ildən e᾽tibarən isə bu nəzarəti rəsmiləşdirdilər.
İndiyədək qiymətli metal alveri edən beş aparıcı yəhudi
şirkətinin nümayəndələri gündə iki dəfə Rotşild
bankının Londondakı ofisinə toplaşır, qızılın qiymətini
müəyyənləşdirirlər. Otağın
künclərində
oturan
nümayəndələr Rotşild ticarət evinin nümayəndəsinin