mübadiləsi prosesi də liberallaşdırılmışdır ki, bu da onların xarici
iqtisadi fəaliyyətlərinin mühüm xüsusiyyətidir.
İEÖ xarici iqtisadi əlaqələrinin başlıca fərqləndirici
xüsusiyyətlərindən biri də prosesdə dövlət tənzimlənməsinin
yaradıcilıqla həyata keçirilməsidir. Problemin öyrənilməsi göstərdi ki,
İEÖ-in hamısında xarici iqtisadi fəaliyyətdə dövlət böyük rol oynayır.
Əsas məqsəd ölkədə sosial-iqtisadi inkişafı təmin etməkdir. Dövlət
bütün yollardan istifadə etməklə ixracla məşğul olan kompaniyaları
müdafiə edir və lazım gələrsə onlara maliyyə, texniki, təşkilati, mənəvi
kömək göstərir. Lazım olan vaxt subsidiyalaşdımıa və ixrac kreditlərinə
təminat verilməsi üsulları da işə salınır. Qərbin inkişaf etmiş ölkələri
xarici kapitalın ölkəyə daxil olmasi prosesində də çox çevik hərəkət
edirlər. Əgər dövlət hesab edir ki, xarici investisiya çox zəruridir onda
dövlət liberal rejim yaradır. Liberal rejimin mahiyyəti ondadır ki, dövlət
burada icazə-qadağa üsulundan yox, qeydəalma üsulundan istifadə edir.
Bu halda da dövlət passivlik göstərmir. Ölkə üçün çox miihüm olan
kapitalı cəlb etmək üçün müvafiq infrastrukturlar yaratmaq yolu ilə onu
stimullaşdırır.
1.7.
İEÖ-İn daxili bazarı
Daxili bazar dedikdə milli dövlətin daxilində, ancaq onun
təsərrüfatında baş verən mübadilə sistemi başa düşülür. Əlbəttə, burada
idxal-
ixrac bölməsində baş verən proseslər nəzərə alınmır. Ölkələrin
iqtisadi inkisafı bir çox cəhətdən ictimai əmək bölgüsünün
xüsusiyyətindən və dərinləşməsindən asılı olur və bu prosesin gedişində
də daxili bazar formalaşır.
Dünya iqtisadiyyatında ölkələrin daxili bazarları mühüm rol
oynayır. Əslində daxili bazarlar dünya təsərrüfat sisteminin inkişafını
təyin edirlər. Bu baxımdan inkişaf etmiş ölkələrin daxili bazarları
mühüm əhəmiyyətə malikdir. İnkişaf etmiş ölkələrin daxili bazarları
digər ölkələrlə müqayisədə daha zəngin, daha həcmli olur. İqtisadi
imkanları yaxşı olduğuna görə əhalinin yaşayış səviyyəsini yüksəldə
bilən İEÖ-in daxili bazarındakı təklif də çox yüksək olur və son
nəticədə digər ölkələrin iqtisadi inkişafı və ilk növbədə onların
istehsal etdikləri məhsulun reallaşdırılması məsələsi məhz bu təklifdən
asılı olur.
ÜDM-
a nisbətən kiçik daxili bazara malik ölkələr bir qayda
olaraq xarici ölkələrdən daha çox asılı olurlar. Belçika, İrlandiy
Niderland, Avstriya, İsveçrə, Danimarka kimi kiçik dövlətlərin
iqtisadiyyatı güclü şəkildə inkişaf etmiş böyük dövlətlərin daxili
bazarlarında qərarlaşmış tələblə şərtləşir. Dərc olunmuş rəqəmlər də
bunu sübut edir. 1990-
cı illərdə ÜDM-a nisbətən ixrac kvotası orta
hesabla Belçikada 70%, ' İrlandiya 67%, Niderlandda 52%, Avstriyada
40% təşkil etmişdir. Deməli, bu ölkələrin iqtisadiyyatı yüksək dərəcədə
beynəlmiləlləşmişdir və onlar dünya bazanrının müəyyən
seqmentlərindən asılıdırlar. İnkişaf etmiş nəhəng ölkələrdə bu cür
şərait hiss olunmur. Onların həcmli daxili bazarları olsa da tələbatlatın
çoxunu öz
istehsalları ilə təmin etməyə çalışırlar və əsasən buna nail də
olurlar. Görünür ona görədir ki, ixrac kvotası ABŞ və Yaponiyada cəmi
10-
15% təşkil edir. Digər iri və orta ölçülü İEÖ-də bu göstərici 20-30%
həddindədir.
Problemin tarixinə nəzər saldıqda aydin olur ki, İEÖ-lərin
liderləri daxili bazar amilindən bacarıqlı istifadə edirlər. Onlar çoxdan
başa düşmüşlər ki, birincisi həm ayrı-ayrı ölkələrin həm də İEÖ-lər
qrupunun daxili bazarını inkişaf etdirmək lazımdır və ikincisi yaxin və
uzaq qonşu ölkələrin iqtisadi inkişafı təmin edilməzsə onların özlərinin
daxili bazan inkişaf edə bilməz. Öz daxili bazarın zənginləşdirmək
üçün digər, siyasi və iqtisadi cəhətdən özünə daha yaxın olan ölkələrin
iqtisadiyyatını məqsədyönlü inkişaf etdirmək siyasəti tarixdə ilk dəfə
ABŞ tərəfindən həyata keçirilib. Ikinci dünya müharibəsindən sonra
ABŞ özünün inkişaf yolunu təyin etdi. Bu yolun əsasını vətəndaş
tələbatlarının maksimum ödənilməsi təşkil edirdi. Bu dövrdə ABŞ
istehlak tələbatının rolunu artırmağa və məhz onu iqtisadi inkişafın
mühəmkinə çevirməyə çalışırdı. Bu məqsədlə dövlət tənzimlənməsi
gücləndirildi və digər bu qəbildən olan tədbirlər həyata keçirildi. Lakin
zəngin və həcmli daxili bazar formalaşdırmaq üçün ilk növbədə Qərbi
Avropa ölkələrinin iqtisadi inkişafına nail olmaq lazım idi. Bu məqsədi
həyata keçirmək üçün tarixdə məşhur olan «Marşall» planı meydana
gəldi və məhz bu planın vasitəsi ilə QA ölkələri iqtisadiyyatının brpası
qısa müddətdə başa çatdı.
Eyni zamanda bu plan ABŞ-ın daxili bazannm daha da
möhkəmlənməsinə, zənginləşməsinə və genişlənməsinə səbəb oldu.
«Marşall» planı Qərbi Avropa ölkələrində sənayenin inkişafına və
ölkələrarası ticarətin genişlənməsinə və ən başhcası isə İEÖ-in
hamısında daxili bazarın formalaşmasına müsbət təsir etdi. «Marşall»
planı bir daha sübut edir ki, güclü ölkə (ABŞ) özündən zəif ölkələri
hərbi yolla deyil, iqtisadi yolla da özünə cəlb edə bilər. Plan göstərdi
ki, güclü ölkənin daxili bazarının genişlənməsi, zənginləşməsi eyni
zamanda yaxin, uzaq, dost ölkələrin daxili bazarının da labüd inkişafını
tələb edir. İEÖ-in demək olar ki, hamısı bu prinsipə əməl edirlər (çox
təəssüflər ki, respublikamızın da daxili olduğu MDB adlanan qrumda
məsələlər heç də bu prinsip üzrə həll edilmir. Qurumun ən güclü ölkəsi
olan Rusiya özünün əlaltısı olan Ermənistanın vasitəsilə qonşularını
hərb gücü ilə özünə tabe etmək istəyir və nəticədə həm Rusiyada
və həm də onun qonşularında mükəmməl daxili bazar hələ də
formalaşmayıb.Qərbi Avropa ölkələrindəki daxili bazar
səviyyəsinə çatmaq yolunda isə çoxlu əngəllər hələ də qalmaqdadır).
Daxili bazarın formalaşmasına və səmərəli fəaliyyət göstərməsinə
yaradıcı münasibət bəslənməsi son nəticədə ölkənin sosial-iqtisadi
problemlərinin inkişafı üçün zəruridir.Onu təcrübədə reallaşdırmaq
üçün bazarın əmtəə və xidmətlərlə doldurulması yolları düzgün təyin
olunmalıdır. Daxili bazar vətən məhsulları ilə və idxal məhsulları ilə
doldurula bilər. İEÖ-in daxili bazarlarının başlıca xüsusiyyətlərindən
biri də onlann əsasən vətən məhsulları ilə zənginləşdirilməsidir.
Məsələn, İEÖ-in ən güclüləri olan ABŞ-ın və Yaponiyanın daxili
bazarlarının əmtəə təchizatının 90%-ə qədəri vətən məhsulları ilə başa
çatır. (yada salaq ki, ABŞ və Yaponiyada ixrac kvotası cəmi 10-15%
təşkil edir).
Dostları ilə paylaş: |