mənə haqq verərsiniz; hər şeyi axarına buraxa bilməzdim.
Əslinə baxsanız, xüsusi dedektivləri heç sevmirəm, amma
haqqınızda o qədər müsbət sözlər eşitdim ki…
– Doğrudur. Yaxşı, niyə dərhal mənim yanıma gəlmə-
diniz?
Holms saatına baxdı.
– Anlamadım? Nə demək istəyirsiniz?
– Saat üçə iyirmi dəqiqə qalır. Teleqramı saat birdə
vurmusunuz. Geyiminizə baxılsa bu səhər çox erkən qalx-
mısınız və böyük bir təlaş içində idiniz.
Ziyarətçimiz daranmamış saçlarını düzəltdi və əlini tə-
raşsız üzünə apardı.
– Haqlısınız cənab Holms, paltarıma heç diqqət etmə-
mişəm. Evdən ayrıldığıma elə sevinirəm ki… Lakin sizin ya-
nınıza gəlməmişdən əvvəl hər tərəfi gəzdim və məlumat
topladım. Əvvəlcə əmlakçıya getdim və mənə cənab Qarsi-
yanın kirayəsini vaxtlı-vaxtında ödədiyini söylədilər. Viste-
ria qəsrində də hər şey yolunda imiş.
– Bir saniyə cənab Skot Ekls, siz də dostum Uatson ki-
mi hekayəyə səhv yerindən başlamaq kimi bir vərdiş əldə et-
misiniz. Lütfən indi fikrinizi toparlayın və sizi saç-baş dağı-
nıq, bağlanmamış çəkmələr və jiletlə çölə çıxaran, tövsiyə və
kömək axtarışına sövq edən hadisələri ardıcıllıqla izah edin,
dinləyək.
Müştərimiz kədərlə intizamsız görünüşünə baxdı.
– Sizdə pis bir təəssürat yaratdım deyəsən, cənab
Holms. Lakin belə şeyi həyatımda ilk dəfə yaşadım. İndi
olanları sizə detallarıyla danışım. Məni dinlədikdən sonra
vəziyyətimi üzrlü hesab edəcəyinizdən əminəm.
62
Lakin çöldə dəhlizdən gələn səs-küy qonağımızın sə-
sini eşidilməz etdi. Bir az sonra xanım Hudzon qapını açaraq
içəriyə formalı, güclü-qüvvətli iki adamı dəvət etdi. Bu
adamlardan biri Skotlandın məşhur müfəttişi Qreqson idi.
Hazırlıqlı, enerjili və peşəsində öz əhatəsinə görə qabiliyyətli
polis hesab olunurdu. Holmsun əlini sıxdı və yanındakı ada-
mı, Surrey polis bölməsindən müfəttiş Baynesi təqdim etdi.
– Araşdırmaları birlikdə aparırıq, cənab Holms. Arxa-
sınca düşdüyümüz izlər bizi bura qədər gətirdi.
Buldok itinin gözlərini xatırladan gözlərini qonağımı-
za zillədi.
– Siz, Pophamın Lee kəndindən cənab Con Skot Ekls-
siniz, elə deyilmi?
– Bəli.
– Səhərdən bəri sizi axtarırıq.
– Hər halda bu cənabı, göndərdiyi teleqrama baxaraq
tapdınız, – deyə sözə qarışdı Holms.
– Eynilə elə oldu, cənab Holms. Çarinq Kros Poçtunda
izi tapdıq və bura gəldik.
Müştərimiz fısıldamağa başladı.
– Niyə məni izləyirsiniz? Nə istəyirsiniz məndən?
– Dünən axşam Eşerdəki Visteria qəsrində yaşayan
Bəy Aloizi Qarsiyanın ölümünə səbəb olan hadisələr haq-
qında sizin ifadənizi almağımız lazımdır.
Müştərimiz çaşqın gözlərlə yerindən atıldı, mənasız
baxışlarını müfəttişə çevirdi. Bəti-bənzi ağarmışdı, kəkələ-
məyə başladı:
– Ölümü? Yəni, demək istəyirsiniz ölüb?
– Bəli cənab, öldü.
– Amma niyə? Qəzadır?
63
– Açıq-aşkar cinayət hadisəsidir.
– Aman Tanrım! Çox faciəvidir! Yoxsa məndən şübhə-
lənirsiniz? Bunumu nəzərdə tutursunuz?
– Ölünün cibində sizə aid bir məktub tapıldı. Və mək-
tubdan anladığımız qədəriylə dünən axşam cənab Qarsiya-
nın yanına gedəcəkdiniz.
– Doğrudur. Hətta getmişdim.
– Demək getdiniz? İşə baxın!
Qreqson cibindən qeyd dəftərini çıxardı.
– Bir dəqiqə! – deyə sözünü kəsdi Holms. Qreqson, bü-
tün istədiyiniz dürüst bir etirafdır, elə deyilmi?
– Bəli, cənab Holms. Ancaq cənab Eklsi xəbərdar et-
mək istəyərəm, bundan sonra söyləyəcəyi hər şey, əleyhində
dəlil olaraq istifadə edilə bilər.
– Onsuz da siz otağa girməmişdən əvvəl cənab Ekls bi-
zə hər şeyi detallarıyla danışmağa başlayırdı. Məncə Uatson,
sodalı bir konyak ona yaxşı təsir edər. Buyurun, için cənab
Ekls! Məncə siz, bu son baş verənlərə fikir vermədən, qaldı-
ğınız yerdən danışmağa davam edin.
Qonağımız konyağı içdikdən sonra yenidən üzünə
rəng gəldi. Narahat gözləri müfəttişin qeyd dəftərinə ilişsə
də, heç bir şeyə qulaq asmadan danışmağa başladı.
– Mən subay adamam. Və ictimai bir insan olduğum
üçün ətrafım olduqca genişdir. Melvill ailəsi də tanışlarım
arasındadır. Melvill pivə istehsalçısıdır amma təqaüdə çıxıb.
Albemarledə yaşayır; Kensinqtonda böyük bir malikanəsi
var. Bir neçə həftə əvvəl onlarla kart oynayarkən masada,
Qarsiya adında bir gənclə tanış oldum. Düz başa düşmü-
şəmsə, İspan əslli idi və səfirliklə əlaqəsi vardı. İngilis dilin-
64
də mükəmməl danışırdı, davranışı xoş idi, həyatımda gör-
düyüm ən yaraşıqlı kişilərdən biriydi.
Bu cavanla necə oldusa dostlaşdıq. O da məndən xoş-
lanmışdı. Tanış olduğumuz hələ iki gün olmuşdu ki, məni
görmək üçün Leeyə gəldi. Beləcə dostluğumuz inkişaf etdi
və sonunda məni evinə, yəni Visteriya qəsrinə dəvət etdi. Bu
qəsr Eşerlə Okshot arasında bir yerdədir. Uzatmayım, dünən
axşam bu dəvəti qəbul edərək Eşerə getdim.
Qarsiya əvvəllər də mənə evindən danışmışdı. Çox sa-
diq bir xidmətçisiylə qalırmış. Adam həmyerlisi idi. İngiliscə
yaxşı bilir, evin bütün işlərini tək başına görürdü. Üstəlik
çox gözəl də yemək bişirirmiş. Səyahətlərinin birində tanış
olub yanına işə götürdüyü bir mələz idi. Surreyin mərkəzin-
də rast gəlmək mümkün olmayan qəribə biri idi. Sən demə
düşündüyümdən daha qəribə biri imiş. Nə isə, birtəhər, evi
tapdım. Eşerin iki mil cənubuna düşür. Qəsr çox böyük idi
və ana prospektdən xeyli uzaq idi. Yamyaşıl süpürgə otları
ilə əhatələnmiş dolambaclı evə çatdım. Təcili olaraq təmirə
ehtiyacı olan köhnə yıxıq-sökük bina idi. Arabamı yağışdan
rəngi solmuş və ləkələnilmiş taxta qapının önündəki, biçil-
məmiş otların üstündə saxlayanda, yeni tanıdığım bir adama
qonaq gəlməkdə, ağıllı davranıb, davranmadığımı özümdən
soruşdum. Qapını şəxsən özü açdı və böyük bir səmimiy-
yətlə məni salamladı. Xidmətçi əlimdən çamadanı alıb yataq
otağına apardı. Əsmər bədənli, melanxolik bir tip idi.
Hər yer olduqca kəsavətli idi, boğucu bir hava vardı
içəridə. Axşam yeməyində onunla baş-başa qaldım. Qarsiya
məni əyləndirmək üçün əlindən gələn qonaqpərvərliyi gös-
tərdi, amma düşüncələri davamlı dəyişirdi və söhbətləri elə
dağınıq və əsassız şeylər idi ki, onu anlamaqda çətinlik çə-
65
Dostları ilə paylaş: |