Asif Atanın – İnam Atanın Mütləqə İnam Ocağı
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
204 Sonra Ocaq bayramları həyata keçiririk. Bunların hamısı Ocağı həm yaşatmaq üçündür, həm də Ocaq prinsiplərinin insanların ağlına çatdırılması üsuludur. Bugünkü “İnam Evi Günü”müz nəylə bağlıdır? Bu mərasim- törəni biz Asif Atanın ölümündən sonra gerçəkləşdirdik. Vaxtilə, Asif Atanın sağlığında, təklif eləmişdim ki, Atanın gəzintisiylə bağlı gün keçirək. Məhz bu ayın 13-ündə. Gəzinti elə-belə fakt deyildi, Atanın ciddi fikirləri yaranırdı, biz onu dinləyirdik. Hətta bəzən maqnitafonla söhbəti yazırdıq da. Peripatetiklərin söhbətindən zəif də alınmırdı. İş elə oldu ki, gecikdi, alınmadı, Ata vəfat elədi. Mən həmin bu tarixi yadımda saxlamışdım və 27-ci ildə Ruhani sənəd yazdım ki, Yagış Ayının 13-ünü “İnam Evi Günü” kimi gerçəkləş- dirək. Bizim, Ocaq olaraq, ünvanımız yoxdur. Yəni konkret olaraq başqa dünyabaxışlara mənsub olan özünəxas memarlıq tikintisi kimi ünvanımız yoxdur. Ayrı-ayrı ünvanlarda, öz evlərimizdə tədbirlər keçirmişik. Mən Ocağa gələndən sonra kirayə qaldığım evlərdə keçirirdi Asif Ata mərasimlərini. Çünki ünvan yox idi. Asif Atanın evi balaca idi. Onun yaşadığı otaq burdan da balaca idi (tədbir keçirdiyimiz İnam Odasını göstərir-G.A.). Orda tədbir keçirmirdik. Hər kəs bilir ki, ünvansız addım atmaq, qurum olmaq mümkün deyil. Asif Atanın Mütləqə İnam Dünyabaxışı bir ideya, bir yol, hərəkat olsa da, həm də bir qurumdur. Hərəkatı həyata keçirən qurum olur və bu qurumun da konkret ünvanı olur. Bu gün, fakt olaraq deyirəm, özümüzə məxsus müstəqil ünvanımız yoxdur. Evlərimiz həmişə Ocağın ixtiyarında olub, amma bu həm də bizim evlərimizdir. Bura, indi toplaşdığımız ünvan, Ulusəs bacımızındır. Neçə ildir, buranı Ocaq tədbirlərini həyata keçirmək üçün bizə verib. Biz də bu ünvandan uğurla istifadə edirik. Ocağın tədbirlərini keçiririk, sözünü deyirik. Çoxsaylı fərdi görüşlər keçiririk. İkinci bir ünvanımız – müstəqil ünvanımız, düşündük, daşındıq, bir layihə işlədik. Bu layihə əlbəttə, Şərq üslubundadır. Ancaq çalışdıq ki, Atanın dediyi ideyaları özündə əks elətdirsin. Bir Məbəd – İnam Evi layihəsi işlədik. Onun tikintisini hazırda qardaşımız Günev Atalı Beyləqanda, öz yaşadığı bölgədə həyata keçirir. Hələ, 205 Asif Atanın sağlığında orada böyük bir ərazini pulla almışdı. Orada ağaclar əkib adını “Amal Bağı” qoydu. Asif Atanın Ocağı üçün. Hətta onu da sizə deyim ki, Asif Ata ölümündən 7 il öncə qardaşımıza səsyazanla sonərkini (vəsiyyətini) də demişdi ki, öləndə onu ya Bakıda, əgər o çağa qədər Bakıda Məbədimiz olarsa, Məbəd- də gömək. Yox, olmasa, çatdırmasaq, onda “Amal Bağı”nda. “Amal Bağı” deyəndə Günev Atalının saldığı həmin Bağı qəsd edirdi. Elə biz Asif Atanı orada da torpağa qoyduq. Ancaq bəlli məsələlər var. Mən o məsələləri bu tədbirdə demək istəmirəm. Qəbir açıldı, İranın gizli şəkildə qarışması, mollaların qara-qışqırığı... Atanın cismi Ağstafaya, ata-babasının uyuduğu torpağa götürüldü. Ancaq Asif Atanın ilk dəfə üz qoyduğu torpaq bizim üçün qutsaldır. Hər ay biz ora gedib “Ailə Günü tədbiri” keçiririk. Orada o torpağı da ziyarət edirik. Asif Atanın torpağa qoyulduğu yerin düz qarşısında qardaşımız kərpic-kərpic Məbəd ucaldır. Biz getdik, köməkləşdik, o vaxt onun bünövrəsini tökdük. Hətta onun bünövrəsinə biz sənəd yazıb atdıq. İndi ikinci qatın (mərtəbənin) yarısından da yuxarı qalxıb divar. Biz fikirləşirdik, Məbədi başlamaq gərəkdir, bizdən sonrakı nəsil tikər. Amma iş elə gətirdi ki, fədakarlıq öz işini gördü və tikinti sürətlə getdi. Belə sürətlə ki, bizim gözlədiyimizdən qabağa getdi. İndi orada bizim Məbədimiz tikilir. Məbəddən başqa Amal bağında iki balaca otaqdan ibarət İnam Evimiz var. Ora gedəndə söz deyirik. Ancaq dediyim kimi, memarlıq özümüzdən olmaqla ilk dəfə orda müstəqil bir ünvan yaranır. 206 Eyni zamanda burda, Bakıda, biz istəyirik Ocağın tamam müstəqil bir ünvanı olsun. İndi biz ona çalışırıq. Əldə eləyəcəyik yaxın vaxtlarda. O proses də gedir. Hər halda müstəqil Ocaq ünvanıdır. Biz istəyirik ki, Asif Atanın Ocağının heç bir fərddən asılı olmayan müstəqil ünvanı olsun. Orada nə Soylunun, nə başqasının sahibliyi yoxdur, mülkiyyəti yoxdur. Bu, bütövlükdə Azərbaycan xalqınındır... Bu Gün`ümüzü də məhz "İnam Evi Günü" adlandırırıq. Bu Gün`ün yaranması, yaradılması, məzmunu baxımından Ocağa xas olması özündə qutsal məzmun daşıyır. Bu məzmun bayramlaşır, ənənələşir, tədbirləşir. Biz də onu beləcə sabaha aparırıq. Təbiidir ki, sözümüzü, söhbətimizi dörd divarın arasında saxlamırıq, qırağa çıxır. Ona görə mən bütünlükdə üzümü Azərbaycan toplumuna tuturam və hər kəsin içində daşıdığı dünyabaxışdan, etiqaddan asılı olmayaraq deyirəm, heç vaxt biz heç kimi, heç nəyi təhqir etməmişik. Ancaq dünyabaxışlarla mübarizə aparmışıq və aparacağıq. Söz yox, dediyimiz kimi, toplumun səmimi olaraq, yaxud bilməyərəkdən nəyəsə inanmasını biz nəzərə alırıq. Ancaq bir daha vurğu edirəm ki, həqiqətimizi də deyirik. Həqiqətimizi bəzən çılpaq deyirik. Bundan insanların qəlbinə dəyən məqam olur, bu artıq məsələnin başqa tərəfidir. Asif Ata illər öncə belə bir işə başlyıb. Bu iş sıradan bir iş deyil. Bu iş bir millətin, konkret türk etnosunun özünü tapa bilmədiyi və özünün dünyagörüşünə sahib çıxa bilmədiyi yüzilləri, necə deyərlər, bir sistem halına gətirmək məqsədi güdür. Çünki millət konkret olaraq dil, aqibət, tarix birliyidirsə, bunların əsasında, özülündə dünyabaxış birliyi dayanır. Çünki dünyabaxış millətin ruhunu oluş- durur. Mədəniyyət-filan öz yerində. Mədəniyyətlər ciddi işlər görür, sözümüz yox. Bir fakt deyim. Bilirsiniz ki, İsanın haqqında nə qədər rəsm əsərləri yarandı. Heykəltaraşlar ilahi bir səviyyəyə qaldırdılar onu. Poeziyada yenə onu göylərə qaldırdılar. Elə bir hal yaratdılar ki, İsanın baxışını anlayan, anlamayan adam üçün İsa müqəddəs bir varlığa çevrildi. Bu günə qədər də toplum ona müqəddəs varlıq kimi yanaşır. Bu bir mədəniyyət idi. Özü də çox böyük mədəniyyət idi. Ancaq bu mədəniyyət dünyabaxışın özündən qabağa keçdi. Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|