38
məsələdir. İçimizdən Xürrəmdinlik dünyabaxışı yarandı. Bunun
mayasında insanın, millətin özgürlük tələbi dayanırdı. Ərəb özünün
güclü xilafət ordusu ilə millətimizi qırğına verib Xürrəmdinliyi
ortadan qaldırdı, fəlsəfəsini yandırdı. Sonra Hürufilik ortaya çıxdı.
İslam xilafətini sarsıtmağa başladı. İslamın yaratdığı cahil, azğın
toplum Hürufiliyin yaradıcılarını edam edib bu prosesi də əngəl-
lədilər. Üstündən yarımminil də keçdi. Asif Atanın timsalında milli
varolmanın yeni dalğası başladı. Onun da haqqında, içəridən və dışa-
rıdan, qarışıqlıq yaratmağa, balaca-balaca təriqətlərə bölünmüş kimi
göstərməyə çalışırlar. Bu işdə İran daha çox maraqlıdır. Sapı bizdən
olanların diliylə ara-sıra bu yöndə təbliğatlar elətdirir, elətdirəcək.
Dışarıda qıraq qüvvələrin qucağında oturanlar da bu işə qoşulur,
qoşulacaqdır. Onlardan biri öncələr Güntay adı ilə Ocaqda olmuş
Cavanşir Maniçehr İspər oğludur, əslən Ərdəbillidir, indi Finlan-
diyada onun-bunun dəyirmanını fırlatmağa çalışır.
Biz Asif Atanın ünvanına püskürdülən üfunətlərə qarşı hazırıq,
Ocaqsevərlər də belə şeylərə hazır olmalıdır. Mən yetərincə açıq
danışıram. Biz heç bir məsələni özünəyarar biçimə salmağa çalış-
mırıq, həqiqətəyarar biçimdə vurğulamağa çalışırıq. Hər bir fikir
həqiqətəyarar olduğu dərəcədə insanın, yaxud Qurumun özünəyarar
olur. Biz də həqiqətlə özümüzün arasında sınır deyil, birlik yaradırıq.
Ona görə olanı qırağa qoyub olmazı demək, nəyisə nəyə görəsə
hesablamaq, bunu deməyim, onu deyim, birdən belə olar, elə olar…
“Birdən” söhbəti yoxdur Ocaqda. Yenə deyirəm, Ocaq xalqın mi-
nillik özünüqoruma sistemidir. Burada qıraq fikirlər, qıraq deyilişlər
ola bilməz, yan yön ola bilməz. Axıra kimi doğru olan deyilməli,
mənasız pünhanlıq rədd edilməlidir. Mən hər zaman demişəm, biz
özümüzü döyürük, yanlışlarımızı görüb ortadan qaldırırıq, bizi
qıraqdan döyməyə gərək yoxdur.
Asif Atanın ölümündən sonra Ocaqda dağılmalar oldu, hərə bir
yanda Ocaq adına çabalar göstərməyə çalışdı, özünü Ocaq adına,
Ocağı öz adına sunmaq istəyənlər oldu, bu gün də var, bundan sonra
da olacaq. Ancaq bilmək gərəkdir ki, ayrı-ayrı adamların Ocaqçılıq
adına iddia etməsi Ocağın təriqətə bölünməsi anlamına gəlmir. Bunu
düşünmək böyük yanlışlığa yol verməkdir. Bunu arı niyyətli yurd-
sevər insanlar düşünə bilməz, çaşdırmaq istəyiylə pis niyyətli
adamlar yaya bilərlər. Asif Atanın Ocağında təriqət yoxdur və olma-
yacaq. Niyə yoxdur və niyə olmayacaq? İndi buna aydınlıq gətirmək
istəyirəm. Birinci, Hürufilik təriqətinin adını elə-belə çəkmədim.
39
Təriqət yol deməkdir. Bu yol kiminsə, kimlərinsə həvəsi ilə yaran-
mır. Hürufilik təriqətini yaradanlar möhtəşəm təfəkkür yiyələri idilər.
Bunlardan başqa da təriqətlər olub. O təriqətləri yaradanlar da sıra-
dan adamlar deyil, onların təfəkkürü var, ideyası var. Nə dərəcədə bu
ideyalar dolğundur, yaxud yanlışlıdır, bu, məsələnin ayrı yanıdır.
Təriqət yaradanda iradə var, cəsarət var, düşüncə var, onu ortaya
qoyur. Asif Ataya qoşulub Ocaqdan ayrılanların hansı birinin təriqət
yaradacaq qədər təfəkkürü var, heç birinin. Onlar toplumun haylı-
həşirli gələnəklərinə qarışıb öz məişət yaşamlarını sürürlər. Ən yaxşı
halda, onlar internetdə sosial şəbəkə çalışqanlarıdır (fəallarıdır).
Onların hansı birinin elə cəsarəti var ki, Asif Atanın Ocağının
içindən təriqət yarada və Asif Atanın hansı yanlışlarını ortaya çıxara
bilərsən ki, durub yeni yol yaratmaq istəyinə düşəsən?! Bu mümkün
deyil. Niyə? Asif Atanın Ocağı sağlam milli və insani özüllər
üzərində yaşayan insanların Ocağın bütün prinsiplərini qoruması və
yaşatmasıdır. Ocaqdan qıraqda olanlardan birini göstərin ki, ağır
zəhmətlərə qatlaşıb Ocağın bütün tələblərini yerinə yetirsin. Eləcə
də, umacaqsız olaraq, yurdunu qarış-qarış gəzib Atanın ideyalarını
xalqının insanlarına verməyə çalışsın, özündən keçsin, rahatlığını
pozsun, kimdir o?! Asan deyil Ocaq olmaq, Yolu yaşatmaq. Bunun
üçün böyük milli-insani ərdəmlik və hünər gərəkdir. Alverçiliknən
uğraşıb, arada bir internetdə Asif Atanın bir yazısını paylaşmaq
Ocaqçılıq hünəri deyil. Asif Ata ölən gündən bu çağa kimi hər kəs
Ocağın yaşamını, çalışmalarını (fəaliyyətini) gəlib araşdırsa, görəcək
ki, Ocaq bizim hünərimizlə bir xətt üzrə, bir nizamla yaşadılıb və
yaşadılmaqdadır. Ocağı Ocaqdan başqa həyatı olmayanlar yaşada
bilər. Ocağı Ocaqçılıq vərdişiylə yaşatmaq mümkün deyil, aşiqlik
gərəkdir, hünər gərəkdir, beyin gərəkdir, ürək gərəkdir. Ayrı-ayrı
adamlar Asif Atanın çağında Ocaqçılığa vərdiş etmişdilər, indi də
özlərini Ocaq adlarıyla sunurlar. Bu gün Ocağı milli-insani açıdan
geniş araşdıranlar yoxdur, sabah Ocağın bütün yönü araşdırılıb üzə
çıxarılacaq. Bu gün özünü aldadanlar heç nəyi dərk eləmirlər. Elə
bilirlər ki, toplumu üzdə aldatmaqla özünə təsəlli vermək ruhani
yaşamaq deməkdir. Deyil! Bir daha vurğu edirəm, Ocağı quran,
qoruyan, yaşadan fərdlər ayrı, Ocaqçılıq adına iddia edən vərdişkar
fərdlər ayrı. Bu baxımdan Asif Atanın Ocağında heç bir təriqət-filan
yoxdur, olmayacaq da. Ocaq birdir – bir xətdir! Niyə olmayacaq, biz
deyirik Ocaqda təriqət-filan olmayacaq, bu elə-belə təbliğat üçün
deyilmir. Nə vaxtsa, kimlərsə nəsə yarada bilər, ancaq o yeriməyə-