9
onun fərdiliyinin yaranmasına əngəl olur. Fərd özünəməxsusluğu,
bənzərsizliyi cəmiyyətdə yox olur. Cəmiyyət Xalq anlamına yüksəl-
məlidir – kamil fərdlərin birliyi demək olmalıdır.
Ailə adlanan hadisə cəmiyyətdə öz mənasına yetmir. Ailə cəmiy-
yət üçün övlad böyüdür sanki, xalq üçün böyütmür. Ata haqsızdır,
çünkü cəmiyyət haqlıdır. Ana haqsızdır, çünkü cəmiyyət haqlıdır,
övlad haqsızdır, çünkü cəmiyyət haqlıdır. Cəmiyyət ölçüsü hakimdir
düşüncələrə. Adamları belə tərbiyə edir cəmiyyət.
Heç birimizin valideyni Ocağa gəldiyimiz üçün uğurlamadı bizi.
Tərsinə, millətin dərdi sənəmi qalıb dedi. Çünkü hamı elə fikirləşir
ki, umacaqsız, minimal məişətlə, var-dövlət yığmadan, vəzifə ehtira-
sı, ehtiyacı olmadan yaşamaq – yaşamamaqdır. Bizə görə isə Amal-
sız yaşamaq yaşamamaqdır.
“Fərdi xüsusiyyətlərini itirmiş insan – insan deyil, əşyadır, əşya-
ların məcmuu isə insani cəmiyyət yaratmağa qadir deyil… İnsani-
ləşən cəmiyyət – müstəqilləşən Fərd, yaranan xalq, mülkiyyətləşən
əməkçi və mütləqləşən başçı deməkdir” (Asif Ata).
Fərd özümləşməsə, müstəqilləşməsə hamının içində itər.
Xalq özümləşməsə, müstəqilləşməsə dünyanın içində itər.
Özümləşmək – öz ruhani varlığını, inamını, idrakını, mənəviy-
yatını, iradəsini yaratmaqdır.
Özümlü fərddən məhrum olan xalq xalq deyil, sürüdür.
Özümlü xalqlardan məhrum olan bəşər bəşər deyil, sürüdür.
10
xxx
Həyat adamın istəkləri qarşısında məhdudluğunu aşkarlayır. Var-
dövlət hədsizliyində var-dövlət əsirliyi var.
Şöhrətdə şöhrət əsirliyi var, vəzifədə vəzifə əsirliyi var. Azad
olmur adam, mühitin, şəraitin, zamanın əsirinə, məhkumuna çevrilir
və elə mühitdə, zamanda qalır.
Həyatı Ali həyata yetirməklə həyatın mənasının sonsuzluğu
aşkarlanır. İnsanın özünə ruhani münasibətlərinin heyrətli, fərəhli,
işıqlı üfüqləri açılır. Ruhani azadlıq fərəhinə yetir insan. Mühitin,
şəraitin, zamanın, cəmiyyətin fövqünə qalxır, ölümsüzləşir.
xxx
Biz dünyanın hər üzünü görürük, ancaq yeni dünya, yeni həyat
yaratmaq ideyamızdan, nikbinliyimizdən, inamımızdan çəkinmirik.
Ata deyirdi ki, qaranlıq artdıqca işığa ehtiyac da artır.
xxx
Nəylə qarşılaşıramsa qarşılaşım, mənim yolum, yönüm, ölçüm,
üzüm bəllidir. Bu inamın özü artıq nikbinliyimə çevrilir.
Adam dünyaya gəlir, həyatlaşır, dünyalaşır. İnsan özünü yaradır,
həyatı insanlaşdırır, dünyanı insanlaşdırır. Adam həyata uyğunlaşır,
həyatla vəhdəti yaranmır. İnsan həyatı mənasına yetirir, həyatın mə-
nasına qovuşur.
xxx
Bəzən təbiilik hərcayiliklə qarışdırılır. Adama elə gəlir ki, içindən
necə gəlirsə, davranırsa, bu, təbiilikdir. Təbiilik – İnsanlığa dayanan
əsillikdir. Əsil davranış, insani davranış təbiilikdir.
xxx
Ata fikri: Bəşər eyniləşə-eyniləşə – özgələşir; fərdiləşə-fərdiləşə –
birləşir.
xxx
Dövlətin beynəlxalq konfranslarda, birliklərdə, görüşlərdə qatqısı,
çıxışı ona verilən yeri və yönətimi haqq edib-etməməsinə əsaslanır.
Çünkü dövlət xalqı təmsil etmir, hakimiyyəti təmsil edir.
Dış siyasət – qəyyumların inamını doğrultmaq.
İç siyasət – qəyyumların siyasətini doğrultmaqdır.
Gələcək – qəyyumların planını həyata keçirməkdir.
11
xxx
Özünə inamsız olanda hər şeydən asılı olursan. Özünə inam
insanı mənasız asılılıqlardan azad olmaq iradəsinə yetirir. Yalnız
həqiqətdən asılı olmaq, ədalətdən asılı olmaq İnsanı ruhani azadlığa
yetirir.
xxx
Bu gün bizim xalqın içinə nə gəlirsə, onun mahiyyətinə qarşı
gəlir. Çünkü gedişat milliliyə, bəşəriliyə söykənmir.
xxx
Yaz elə gəlir ki, adamın içini bürüyür. Yazın coşğunluğu, aşıb-
daşması, işığı, ümidi adamın halına heç bir zor göstərmədən girir.
Yaz haqqında düşünəndə fikirləşdim ki, mənim də halım yaz kimi
olmalıdır. İnamı verəndə yaz kimi verməliyəm. Necə ki, yaz gəlir və
sevgisi, şəfqəti, işığı, istisi mühit yaradır. Mən də adamlarla ünsiy-
yətdə elə bir mühit yaratmalıyam. Gərək onlar, İnamın gəlişini
ürəyinə yazın gəlişi kimi hiss eləsinlər. Atamız Var olsun!
Göylü Atalı Ataya səcdə ilə sözünə başladı: Səhhətimlə bağlı Ailə
hesabatına hazırlaşa bilmədim. Əslində tədbirə hazır gəlmək nə
deməkdir? Ya ruhani yaşamışam, ya da yaşamamışam. Yaşamışam-
sa, deməyə sözüm olur, ömrüm də qurulur. Yaşamamışamsa, söz
yoxdur. Bu gün əslində “Ulufərəh” Ailəsi iki ayın hesabatını
verməlidir, – həm bu ayın, həm də keçən ayın. İki aya göz yetirəndə
12
utanc hissi keçirdim, doğrudanmı vaxtım ciddi şəkildə yaşama
çevrilməyib ki, gəlib tədbirdə hesabat verəm. Ayrı-ayrı əməllərim
olubdur. “Uluyurd Aqibəti” haqqında film hazırladım. Atanın rusca
kitabını bilgisayara köçürürəm. Saytla bağlı işlərim olur. Nurtəkin
bacım demiş, elə bir gün olmur ki, əməllərim Ocaqsız olsun.
Hər gün nəsə bir əməl var ortada. Ancaq mən görürəm ki, bu,
məni qane eləmir.
Yetərsizlik var. O yetərsizlik də hardan qaynaqlanır? Yaradıcılıq
çox azdır. Məsələ çoxda, azda da deyil. Yaşamaqdadır hər şey.
Ruhani yaşamaq davamlı olmalıdır. Əgər mənim fərəhim nəinki
başqasına, öz ömrümə işıq sala bilmirsə, deməli, mən ruhani yetər-
sizliyimi düşünməliyəm.
Bu günlərdə Soylu Atalı ilə söhbət elədik. Hünər və qüdrət tutuş-
durması apardı o. Mən anladım ki, ömrümdə hünərə layiq əməllər
çoxdur. Özündənkeçmə, umacaqsızlıq var əməllərimdə. Ancaq fərə-
him bütöv deyil. Bu da ordan qaynaqlanır ki, içimin ruhani qüdrəti
hələ bütöv deyil. Mənəviyyatla bilik bir-birinə tən deyil. Fərəhsizlik
ordan qaynaqlanır. Bu yöndə Soylu Atalını özümə örnək görmək-
dəyəm. Onun ömrünü izləyən hər kəs görər ki, bu insanın əhvalsız
vaxtı yoxdur, sözsüz, köksüz vaxtı yoxdur. Düşünü-rəm ki, hər kəs
belə yaşaya bilərmi, yaşamalıdırmı? Bəli, Ata bizdən bunu istəyir.
Özünə qarşı tələb olmayanda insan kökdən düşür. Kökdən düşəndə
həyat gözdən düşür.
Fikirdən artq söz demək istəmirəm. İçimizdə Mütləq olmaq ola-
naqları var. Ata bizə ona yetmək ortamı yaradıb. Yetməyimiz gərək-
dir.
Atamız Var olsun!
Üstün Atalı Ataya səcdə ilə sözünə başladı: Bu ayımız “Yeni İl”
mərasimi ilə başladı. Mərasim halı hələ də mənim içimdədir. Mərasi-
min gedişat yazısında belə bir qonu qoyulmuşdu: Evlad öz içini açıb
göstərməlidir hansı keyfiyyətləri var. Onu oxuyanda həyəcan keçir-
dim ki, mən özümü necə aça bilərəm? Özünü açıb göstərmək üçün
buna hazır olmaq gərəkdir. Mən mərasimə gərgin əhvalla gəlmişdim.
Mərasimin halı, Yeni il əhvalı içimə axdı. Ocaq Yükümlüsünün,
Günev qardaşımızın və bütün Ocaqçıların halı yenilənmə gətirdi
ömrümə.
Atanın səfərlə bağlı fikrini qeyd etmək istəyirəm: Səfərin iki yönü
var. Birinci özüylədöyüş, bir də imtahan. Sənin orda qarşılaşdığın
Dostları ilə paylaş: |