Asif Atanın – İnam Atanın Mütləqə İnam Ocağı
Yüklə 3,35 Mb. Pdf görüntüsü
|
13
halların hər biri sənin üçün imtahandır, hər biri sənin içində bir imkanı aşkarlayır. Səfərdə qorxunu ötürsən, şərin üstünə yeriyirsən. Göylü bacımız düz deyir, biz əslində bu gün iki ayın hesabatını verməliydik. Burda da Atanın sözü doğrulur ki, hər şeyi öz vaxtnda eləmək gərəkdir. Artmayan, doğrudan da, azalır. Keçən aykı tədbirin olmaması mənim halımda azalmaya səbəb oldu. Ocağa, Ocaq söhbətlərinə hər zaman ehtiyac var.
vaxtda başlayır. Əgər bir dəfə vaxtında başlamasaq, qırılır sistem. Yaxud tədbirlərin ardıcıllığı pozularsa, sistem qırılır. Davamlılığı qorumaq gərəkdir ki, hal bütövlüyü də qorunsun. Ona görə də Ailə Günlərinin davamlı olması gərəklidir. Mən bir məqamı da vurğulamaq istəyirəm. Bizim tədbirə hədiy- yəmiz var. Göylü bacımızın hazırladığı “Uluyurd Aqibəti” ilə bağlı film. Biz öncələrdə də özümüzü ifadə edə bilmirdik. İndi də tam özümüzü ifadə edə bilmirik. Həmişə Soylu Atalı yaxşı cəhətimizi də, çatışmayan cəhətimizi də özümüzə göstərir. Bizi bizdən daha yaxşı görür. Mən Göylüyə gətirirəm sözümü. Göylünün hünərinə həmişə heyrət eləmişəm. Mən “Uluyurd Aqibəti” görüntüsünə baxdım. Yarım saatlıq görüntüdə hər bir fikir, şəkil necə incəliklə, dəqiqliklə seçilib, düşünülüb. Çox böyük vaxtdır, əməkdir. Atanın fikirlərinin seçilməsi və Uluyurd Hərəkatı ilə bağlı şəkillər. Burada o əməlin ne- cə başa gəlməsini ifadə eləmək olar. Sadəcə əməli ifadə eləməkdə çətinliyimiz var. Bəlkə bu barədə ciddi düşünək. Göylü filmi təqdim edir sakitcə. Ancaq necə başladı, necə sona yetdi, onu ifadə eləməyin özü həm Göylünü özünə, həm də bizə göstərər. Biz həmişə sonuc gö- rürük. Göylü danışanda da deyir ki, yaşamadım. Bəs onda bunlar nədir?! Bir şeylə razıyam ki, düşüncədə də yetkinləşmək gərəkdir. Ancaq onun gördüyü əməllər gerçək olaraq Ocağı göstərir. Türkel Atalı Ataya səcdə ilə sözünə başladı: Qeydlərimi yığcam- laşdırıb, ixitsarlaşdırıb yazmışam. Bir neçə gündür yanında işlədiyim oğlanla (həm də başqa işlə məşğul olur, məndən yaşda xeyli böyük, mədəniyyətli, özünə görə müəyyən savadı, dünyagörüşü olan birisi ilə) geniş söhbətlərimiz oldu. Din məsələsi başda olmaqla bir çox yöndən. Söhbətlər də təsadüfdən alınmır. Mən şərait yaradıram. Ancaq onu deməliyəm ki, bu cür işləmək və həyatın bir sıra qayğıları məni xeyli dərəcədə gərginləşdirir. Əsəbi halımın artdığını 14
hiss edirəm. İçimdə narazılıq əhvalı çoxalıb. Bu narazılıqlar əsasən gerçəkliklə bağlıdır. “Atagün” Ailəsinin Ailə günlərinin bir neçəsini kitabdan oxudum. Belə qərara gəldim ki, bu əhvalsızlıqlarımı ya içimdə həll eləmə- liyəm, ya da Amaldaşlarımla (doğmalaşma yönündə) bölüşməliyəm. Ömrümün müəyyən məqamında düşüncəmə, içimə hakim kəsilən əhvalsızlıqlar hesabatıma girib yaşamımı ifadə eləməməlidir.
Son vaxtlar xalqlaşma yönündə apardığım söhbətlər əhvalımı balanslaşdırıb sanki. Ayrı-ayrı adamlarla elədiyim söhbətlərdə ömrü- mün hansı yola həsr olunduğu, dini nəyə görə qəbul etmədiyimi qətiyyətlə ifadə eləmişəm. Bu söhbətlərdən sonra elə bil fərəhlə doluram. Demək olar ki, 15 gündür evdə işləyirəm. Onun 10 gününü xalqlaşma əməlimdə özümü ifadə elədiyimi düşünüb yenilənirəm. İnsanların bəsit düşüncələri ilə tanış olduqca, həqiqətdən nə qədər uzaq olduq-larını gördükcə özümə güvənmək istəyirəm. İnsanların həqiqətdən bu qədər uzaq olmaları, özlərinə yadlaşmaları, onlarla daha çox söhbətlər etməyə ehtiyac yaradır. Atanın Amalından soraq vermək gərəkdir, insanları ayıltmaq gərəkdir. İnamlı Atalı Ataya səcdə ilə sözünə başladı: Atanı oxumadığım günüm yoxdur. Hazırda Atanın “Özüllər Özülü” Bitiyini oxuyuram. Nurtəkinin sözüylə desək, düşünə-düşünə oxuyuram, qaça-qaça oxu- muram.
15
Sabir Yanardağın “İstibdad və istila” əsərini oxuyandan sonra kiçik bir yazı yazmışdım. Orda ən doğru sözlər özümə aid idi. Biz çox vaxt söz deyəndə çətinlik çəkirik, əsasən “Ailə Günü” tədbir- lərində. Mən S.Yanardağın orda təhlil elədiyi əsərlərdən çox şey bəh- rələndim. Ancaq orda elə ziddiyyətli məqamlar var ki, mən özümü onun yerinə qoydum. İnsan ziddiyyətli olanda hadisələrə həqiqi qiy- mət verə bilmir. Ziddiyyətin içindən çıxa bilmədiyinə görə ziddiy- yətli qiymət verir. Mən düşünürəm ki, yazı yazmaqdır, söz deməkdir, bunun hamısı insan özünü qurandan sonra baş verir. Ömrümün yaranması vacibdir ki, səhvimə, elə adicə iş yerimdə olan haqsızlığa qiymət verə bilim. İş yerimdə yanlışlara yol verirəm, onlarla ünsiyyətdə məni ittiham edirlər. Mən qarşılıqlı münasibət bildirəndə özümü itirirəm, onlara aqressiv cavab verdiyim üçün uduzuram. Deməli, özümü hələ yetir- məmişəm. Yetirsəydim, həyatda qarşılaşdığım hadisələrdə səhvə yol verməzdim. Atanı oxuyuram, hər şey sadədir, başa düşdüm, keçirəm ikinci səhifəyə, birinci səhifədəki sözü təkrarlayıb cavabını verə bilmirəm. Belə baxanda çox sadədir. Ata orda deyir ki, dünya özündə Mütləqə çatmaq imkanı daşımır, həyat özündə Mütləqə çat-maq imkanı daşımır. Ancaq insan özündəki mənaya çatmaq imkanı daşı- yır. Belə baxanda sadədir, gəl indi onu aç.
Bir gün mən Soylu Atalıya sual verdim ki, Asif Atanın məişətiylə bağlı davranışlarını “Ata səcdəsində” kitabından oxuyub öyrənirəm. Dedi ki, “sən ordan öyrənmə. Kiminsə ömrünü əzbərləməzlər. Sən Yüklə 3,35 Mb. Dostları ilə paylaş:
|