60
Gözəlsiz bir gülşən zindana bənzər,
Sevgisiz bir başda əqrəblər gəzər.
Böyük estetik zövqə malik olan Cavidi burjua ideoloq-
ları ilə eyniləşdirmək olmaz. O, öz zövqü, arzu və istəkləri,
estetik görüşləri ilə onlardan çox yüksəkdə durur. Bununla
belə Cavid Azərbaycanda xırda burjua romantizminin əsas
xüsusiyyətlərini yaradıcılığında mərkəzləşdirir. Şərqin bir sıra
romantik şairlərində əsas səciyyə kimi nəzərə çarpan sufizmin
Cavid yaradıcılığında ancaq izləri vardır. O, bəzən müasir hə-
yatın yaramazlıqlarını tənqid atəşinə tutarkən, bu yaramazlıq-
ları müdafiə edən dinə qarşı çıxır, lakin bu, materialist cəbhə-
dən açılan atəş deyildir. Cavid dini qanunlarla münaqişə et-
dikdə, çox zaman sufilərin şəriətçilərlə apardıqları mübahisə-
ləri xatırladır. Sufizmdə təsadüf etdiyimz eşq məvhumu heç
də bizim təsəvvür etdiyimiz cismani eşq deyildir. Xilqətin sə-
bəbini «eşq» kimi qəbul edənlər insandakı eşqi də bu növ
izah edirlər: onların fikrincə əsil məhəbbət-eşqi mütləq, yəni
eşqi-ilahidir. Demək, insandakı eşq də Allah tərəfindən veri-
lən bir nemətdir. Şeyx Sənana tövsiyə edən Şeyx Kəbir onun
gələcəkdə böyük bir adam olacağını söyləməklə əlavə edir ki,
səni yalnız insani ehtiras alçalda bilər. Odur ki, həyati eşqdən
uzaq olmalısan. Lakin Cavid heç bir zaman zahid eşqinə
bəraət qazandıra bilməzdi. O, sufi şair də deyildi. Buna görə
də əsərdə Şeyx Sənan tamam həyati eşqə meyl göstərərək:
«Daha könlümdə qeyri-eşqə, inan, yer bulunmaz» deyir. Nəti-
cədə, otuz il zahidvari həyat sürən Sənana Cavid eşq üçün hər
şeyi unutdurur. O, Məkkəni, məzhəbi, dini, imanı ataraq, eşq-
dən başqa hər şeyə nifrət edir və «Mənim Tanrım gözəllikdir,
sevgidir» deyən şairin yoluna düşür. Deməli, Cavid sufizm
ünsürlərindən bədii priyom və təsir mənasında istifadə etmiş-
dir. H.Cavid romantik şeirin və dramaturgiyamızın ən gör-
kəmli nümayəndəsi kimi şöhrət tapmışdır. Yüksək estetik
ideallarla yazıb-yaradan bu böyük sənətkarın irsi ədəbi xəzi-
61
nəmizin ən qiymətli incilərindəndir.
Rəfiq Zəka,
ADU-nun estetika kafedrasının aspirantı
«Azərbaycan qadını» №3, 1965
62
EŞQ VƏ ÜLVİYYƏT
Eşqi idrak üçün kamal istər,
Əhli-zövq istər, əhli- hal istər!
Cavidin yaradıcılığında ideal həqiqəti məşəqqətlərə da-
vam gətirmək yolu ilə axtaran, dərk edilən həqiqətin büsbütün
gözəllik və eşqdən ibarət olduğunu sübuta yetirən əsas ro-
mantik surət Şeyx Sənandır.
«Şeyx Sənan» faciəsində H.Cavidin əhatə etdiyi məsə-
lələr mündərəcəsi və məzmunu etibarı ilə bir-birindən fərqli
olsa da, inkişaf istiqaməti etibarı ilə biri digəri ilə sıx əlaqədə-
dir. Özü özlüyündə hər bir məsələ dərin fəlsəfi mahiyyət da-
şısa da, bunların sistem halında verilməsi, əsərdə izlənilən
başlıca poetik- fəlsəfi mənanı bütünlüklə ümumiləşdirir. Ro-
mantik üslubda yazılmış bu əsərində H.Cavid üç mürəkkəb
fəlsəfi-əxlaqi problemin bədii həlli üzərində dayanmışdır.
a) Müəllim və müdavim, yaxud müridlikdən mürşid-
liyə doğru ucalan bir pillə
Əsərin birinci pərdəsinin yalnız iki səhnəsində göstəril-
diyi kimi, sufilik əqidəsinə məxsus ideyalar da müəyyən qə-
dər özünə yer tapmışdır.
İdeoloji bünövrəsi tarixin qədim dövrlərinə gedib çıxan
bu fikri cərəyan-«sufizm», yaxud da «sufilik», insanda dün-
yəvi hissləri öldürmək və bədənə əzab vermək vasitəsilə
«mütləq həqiqətə», qovuşmağın mümkünlüyünü təlim edən
qüdrətli və nüfuzlu təriqət kimi məşhurdur.
Yaradanla yaradılmışın, bütövlə zərrəciyin, məna və
keyfiyyətcə bir olduğunu təlim edən həmin əqidə cərəyanda,
ideoloji rəhbər Şeyx, (Mürşidi- Kamal), təbliğ olunan ayinlərin
və diktə edilən düsturların mexaniki icraçısı isə müriddir.
«Təriqət mərhələsindən» keçmək üçün xüsusi bilik tə-
ləb olunurdu. İnsan bu «xüsusi biliyə» yiyələnməyin, yalnız
özünün cəsarəti, qorxunc və mövhumi qüvvələrə üstün gəl-
mək qabiliyyəti ilə mənəvi aləmin yüksəkliyini fəth etmək
63
fikrinə düşdükdə, ağır surətdə cəzalandırıla bilərdi. Sağlam
idrakdan məhrum olunardı. Məhz buna cörə də həmin təriqə-
tin əsaslandığı dövrün, əvvəllərində belə bir adət müəyyən
olunmuşdur; hər kim həyatını belə bir yaşayış şəraitinə həsr
edirsə, mütləq özünə bir rühani rəhbər-mənəvi ata tapmalıdır.
Həm də seçilən bu «rəhbəri vicdan», «Şeyx» yaxud da «pir»
imtiyazına sahiblənməlidir. Beləliklə də Şeyxin itaətini qəbul
edən şəxs mürid («axtaran», yaxud «istəyən») adlanırdı və o,
öz varlığını büsbütün mənəvi rəhbərinə-mürşidinə tabe edirdi.
Mürid, mürşidinin - şeyxin iradəsi altında olub, onun göstə-
rişlərini danışıqsız, heç bir tərəddüd keçirmədən və bu göstə-
rişlərin mənası haqqında düşünmədən yerinə yetirməyə borc-
lu idi. Məhz buradan da mürid haqqındakı məşhur ifadə ya-
yılmışdı ki, «mürid mürşidinin əlində ancaq diri bir meyid-
dir». (E. Bertels).
«Şeyx Sənan» faciəsinin «əşxas» sərlövhəsi altında
mürşid (Şeyx Kəbir) və mürid (Şeyx Sənan) haqqında belə bir
izahat verilmişdir. «Şeyx Kəbir- fəzilət və irfani ilə irşad və
icdihadı ilə məşhur, ağsaqqal və nurani bir mürşid», «Şeyx
Sənan - otuz yaşında, xoş sima bir tələbə». Deməli, «sufilik»
təriqətinin ehkamına uyğun olaraq Sənan özünə mənəvi ata
kimi ləyaqətli bir insanı - Şeyx Kəbiri ideoloji rəhbər seçil-
mişdir. İntixab etdiyi əqidənin sadiq icraçısı olan mürid (Sə-
nan), hər şeydən əvvəl, mərifət və zəkası, ümdəsi ilə qəlbində
təmiz duyğulara yer verməsi, təriqətin bütün müddəalarına
etiqad bəsləməsi sayəsində mürşidinin xüsusi məhəbbətini və
etimadını qazana bilmişdir. Təsadüfi deyildir ki, aqil bir ixti-
yar kimi tanınan və idrakının itiliyi sayəsində müdavimlərini
heyrətə salan Şeyx Kəbir, bütün ümidlərini sevimli tələbə-
sinə-Sənana bağlamışdır və onun şəxsində təlim etdiyi ayinlə-
rin gələcək nəticələrini və bəhrəsini görmək arzusundadır.
Mürşidi - kamil tələbəsinin nə kimi çətin və mürəkkəb bir hə-
yat yolu keçdiyindən danışarkən deyir:
Səni annən doğurdu Turanda,
Dostları ilə paylaş: |