44
səndən inciyəcək. Mehdi xan atasını dinlədi və dediklərini yerinə
yetirdi. Fətəli xan sağ qaldı.
Əmiraslan xan Qırxlı bu olayı eşidib, Mehdi xana qulaq-
burması vermək qərarına gəldi. Sərkərdəsi Şəhriyar xan Səfi bəy
oğlu Gündüzlü-Avşarı bir dəstə mükri və balbas atlısı ilə bərabər
Marağa yolu ilə Urmiyaya göndərdi. Şəhriyar xan Marağaya yeti-
şəndən sonra, buradan 3 min nəfərlik qoşun topladı. Elə bu zamanda
əfqanlardan təşkil olunmuş Xorasan qoşunu da gəlib hücumçulara
birləşdi. Şəhriyar xan Gündüzlü döyüşçülərini Sulduz mahalında
yerləşdirib, Mirzə Məhəmmədəli Avşarı danışıq üçün Mehdi xanın
yanına göndərdi. Ondan istəyi bu oldu ki, Fətəli xan Araşlını azad
edib, Əmiraslan xana itaət etsin. Yoxsa, Quşçu, Quluncu bölgələrin-
dən Urmiyaya sel kimi qoşun gələcək. Mehdi xan Qasımlı yekə-
yekə danışan elçinin dilini və qolunu kəsdirdi. Fətəli xanın nəzarət-
çilərinin sayını artırdı.
Mehdi xan Qasımlı 700 nəfərlik bir dəstə ilə Sulduz mahalına
yürüş etdi. Sabahı günü Şəhriyar xanla üzləşdi. Savaş başlandı.
Mehdi xan bu savaşda qələbə qazandı. Avşar eli Mükri və Balbas
əşirətlərini darmadağın etdi. Düşmən qoşunun sərkərdələrindən
Şəhriyar xanla Hacı xan əsir düşdü. Mehdi xan döyüşdə uğur qa-
zanıb, Urmiyaya dönəndə Göytəpə bölgəsində eşitdi ki, Əmiraslan
xan Qarahəsənli kəndinin yarımağaclığında oturaq edib. Əsgərləri-
nin yorğun olduğunu bilib, savaş meydanına getməyib, şəhərə dön-
dü. Əsirləri həbs etdi.
Mehdi xan bütün gecəni yatmayıb, hazırlıq işləri ilə məşğul
oldu. Qoşunu tərtib edib, Əmiraslan xanla savaşa getdi. 70 günlük
müharibədə bir nəticə hasil olmadı
23
.
Fətəli xan zindandan Mehdi xanın atası Həsən xanın yanına
adam göndərdi. Bildirdi ki, mən əli-qolu bağlı zindanda dözə bilmi-
rəm. Arvad-uşaqların ağlamaqlarına tablaya bilmirəm. Məni də
döyüş meydanına göndərin. Həsən xan Fətəli xanın sözlərini oğluna
çatdırdı. Mehdi xan bir az fikirləşib, Fətəli xana arıq, çəlimsiz bir
yabı verib, nəzarət altında döyüşməsini istədi. Savaşın qızmar
23
Mirzə Rəşid Ədibüşşüara, Tarixi Əfşar, Təbriz, «Şəfəq», səh. 97-98, farsca.
45
çağında 14 nəfər əfqan Mehdi xanı təklədi. Təhlükə ilə üzləşən
Mehdi xan əl-qol atsa da bir yana çıxa bilmədi. Elə bu zaman Fətəli
xan özünü ora çatdırıb, əfqanları qırıb-töküb, Mehdi xanı azad etdi.
Həmin döyüşdə Mehdi xanın qoşunu qələbə çaldı. Əfqanlar qaçıb,
Təbrizə tərəf getdilər.
Savaşdan sonra Mehdi xan utandığından Fətəli xanın üzünə
baxa bilmədi. Qəflətən ağlamağa başladı. Üzünü camaata tutub uca
səslə söylədi:
-Analar hələ Fətəli xan kimi oğul doğmayıb! Sonra üzünü
Fətəli xana tutub davam etdi:-Bu qədər yamanlığın önündə sən niyə
yaxşılıq etdin? Axı onlar səni qurtarmağa gəlmişdilər!
Fətəli xan dilləndi:
-Mən səni müdafiə etmədim. Mən Avşar elinin qəhrəmanlı-
ğını, qoçaqlığını, namusunu, şərəfini müdafiə etdim. Əgər sən sa-
vaşda ölərdinsə, avşar qızları, qadınları düşmən əlinə keçərdi. Qoy
əfqanlar deməsinlər ki, biz avşarları yendik.
Mehdi xan onun sözlərindən çox mütəəssir oldu. Fətəli xanın
qardaşlarını həbsdən azad etdi. Onlarla birlikdə Urmiyaya, divanxa-
naya gəldi. Fətəli xanın paylaşdırdığı var-dövlətinin əvəzini artıqla-
ması ilə ödədi. Onlar xalqın önündə söz verdilər ki, qardaş kimi
millətə xidmət etsinlər.
Mehdi xan Fətəli xanı özünə müavin, naib təyin etdi.
Mehdi xan öləndən sonra Fətəli xan bir müddət Nağı xan
Qasımlı-Avşarın naibi olmuşdu. Azad xan Əfqan Nağı xanı məğlub
edəndən sonra Fətəli xanı ordusunun sərkərdəsi etmişdi. Urmiyanı
Məhəmmədmusa xan Qasımlı-Avşar idarə edirdi.
Qəzvin hakimi Pənah xan Əmmarli çoxsaylı bir qoşun tərtib
edib şahlıq həvəsinə düşmüşdü. İlk öncə Təbrizi alıb, paytaxt etmək
istəyirdi. Qoşunla gəlib, Təbrizin 6 ağaclığında oturaq etdi. Azad
xan Əfqan Fətəli xana göstəriş verdi ki, 4 min nəfərlik qoşunla onu
dəf etsin. Fətəli xan böyük şücaətlə, şəhamətlə onu yenib, darma-
dağın etdi.
Fətəli xan Azad xanın qoşunundan istifadə edib, İrəvan xanlı-
ğına hücum etmişdi. Həmin ərəfədə İrəvan hakimi Mir Mehdi xan
46
zəifləmişdi. Vaxtı ilə İrəvan xanı Mir Mehdi xana məğlub olmuş
Fətəli xan Avşar intiqam almaq məqsədi ilə özündən nisbətən
qüvvətli olan Azad xanın hərbi gücündən istifadə etməyi qərara
aldı. Hər iki hakim feodal arasında aparılan danışıqlar nəticəsində
birləşmiş qoşunla İrəvan xanlığı istiqamətində hərəkət etdilər. İlkin
yürüşdə əfqan qoşunlarını Fətəli xanın sərkərdələrindən biri müşa-
yiət edirdi. Həmin yürüşdən Azad xanın məqsədi hərbi qənimət əldə
etməkdən, Fətəli xanın məqsədi isə İrəvanlılarından intiqam almaq-
dan ibarət idi.
Cənubdan yaxınlaşan təhlükənin qarşısını almaq üçün Mir
Mehdi xan İrəvan qalasının müdafiə qabiliyyətini möhkəmləndirdi.
İrəvanda yaşayan ermənilərin əllərinə girəvə düşdü. Onlar xanlıqda
hakim mövqe tutmaq məqsədi ilə Kartli və Kaxetiya çarlıqlarına-
Teymuraza və II İrakliyə müraciət edərək onları İrəvana dəvət
etdilər ki, yaxınlaşan təhlükəni sovuşdurub, «xristianların» vasitəsi
ilə hakimiyyəti ələ alsınlar. Gürcülərin yaxın yardımı ilə Urmiya
qoşunu yenildi. Fətəli xan, Azad xan məğlub olub geri çəkildilər.
1751-ci ildən sonra İran və Azərbaycanda nominal da olsun
şah qalmamışdı. Lakin şahlıq həvəsinda olanlar vardı. Daha çox
həvəsi olanlardan biri də Fətəli xan Araşlı-Avşar idi. O, Azərbay-
canı birləşdirmək istəyirdi.
Fətəli xanın şahlığa yolu Kərim xan Zəndi yenməkdən
keçirdi. Ona görə də Azərbaycan xanlarına birləşmək təklifi ilə
müraciət etdi. Azad xan ona yardım etməyə söz verdi.
Fətəli xan Azərbaycanın görkəmli sərkərdələri ilə birlikdə
İranın cənubunda Kərim xan Zəndə qarşı vuruşurdu.
1757-ci ildə Məhəmmədhəsən xan Qovanlı-Qacar Urmiyaya
hücum etdi. Əhalinin mərdliklə müqavimət göstərməsinə baxmaya-
raq, lazımi miqdarda qoşun və döyüş vəsaiti olmadığından şəhər
Məhəmmədhəsən xanın zərbələrinə uzun müddət davam gətirə
bilmədi.
Urmiya şəhəri alınar-alınmaz Fətəli xan oraya yaxınlaşdı.
Lakin Məhəmmədhəsən xan uzaq səfərdən qayıdan döyüşçülərə
istirahət etmək, hərbi düşərgə yaratmaq imkanı vermədi və dərhal
Dostları ilə paylaş: |