34
ARAZ-TÜRK RESPUBLİKASININ
YARANMASI VƏ DÖVLƏTÇİLİYİNİN
QORUNMASI ÜÇÜN SİLAHLI MÜBARİZƏSİ
1918-ci il daşnak quldur dəstələrinin Naxçıvan və Dərələyəz qəzalarına
qanlı hücumları ilə əlamətdar idi. İri quldur dəstələrindən biri olan Andronikin
55
dəstəsi Yaycı və Aza kəndləri ərazisində silahlı kəndli qüvvələrini darmadağın
edərək Naxçıvana irəlilədi. Az müddət ərzində Andronik Ordubad dairəsinin əsas
hissəsini, Culfa stansiyasını və ətraf kəndlərin bir hissəsini öz nəzarəti altına aldı
56
.
Andronikin həyasızlıq və təkəbbürü o yerə çatdı ki, iyunun ortalarında o,
Naxçıvan şəhərini tutmağa cəhd göstərdi, lakin onun bu təşəbbüsü baş tutmadı.
Belə olanda daşnaklar Nehrəm kəndinə hücüm etdilər, lakin burda da onlar güclü
müqavimətə rast gəldilər
57
. 1918-ci il ərzində Naxçıvan kəndləri dəfələrlə erməni
quldurlarının hücumlarına məruz qaldılar. Lap elə əvvəllərdən bu hücumların
məqsədi Naxçıvanı zəbt edib Ermənistana birləşdirmək idi. Bu əraziyə olan
iddialar, məlum olduğu kimi hələ 1917-ci ildə, “İnzibati sərhədlərin Peterburq
layihəsi” deyilən layihə tərtib edilərkən ermənilər tərəfindən irəli sürülmüş, rus
bürokratiyasının ermənipərəst əhval-ruhiyyəli hissəsi tərəfindən müdafiə edilmişdi.
Lakin Tiflisdəki Fəhlə və Əsgər deputatlarının Diyar Soveti tərəfindən rədd
olunmuşdu. O vaxt daşnaklar həyasızcasına elan etmişdilər ki, “onlar başqa yollar
taparlar”. Məkrli düşmən müvəqqəti də olsa döyüşkən türk qoşunlarının yaxınlıqda
olması və Zaqafqaziyada bolşeviklərin o vaxtkı möhkəm mövqeləri ilə
hesablaşmalı oldu. Buna görə də daşnaklar özlərinin Rusiyanın bütövlüyünün
tərəfdarı kimi göstərdilər ki, bu da onların bolşevik mərkəzi tərəfindən müdafiəsini
təmin edirdi. Tezliklə Naxçıvanı ələ keçirmək istəyən qaniçən Andronik 1918-ci il
iyulun 14-də “Naxçıvan qəzası haqqında” 1 №-li əmr verdi. Əmrdə deyilirdi: “1.
Bu gündən mən öz dəstəmlə birlikdə Rusiya Respublikası Mərkəzi hökümətinin
tam sərəncamına və tabeliyinə keçirəm. 2. Brest-Litovsk sülh müqaviləsinə
əsasən Naxçıvan Rusiya Respublikasının ayrılmaz hissəsidir”
58
. Bu həyasız və
başdan-başa yalanla dolu əmrilə Andronik Naxçıvan qəzasında hərbi vəziyyət elan
etdi. Andronik tələb edirdi ki, bütün əhali dərhal tərk-silah olunsun. Daşnak
hökümətini tanımayanları isə “Rusiyaya xəyanətdə” təqsirləndirib qanundan kənar
55
Andronik (Andronik, Uzunyan, Ozanyan) – daşnak generalı, daşnak quldur dəstələrinin təşkilatçı və
başçılarından biri, Azərbaycan və Türkiyə milli demokratik hərəkatının qatı düşməni.
56
Г. Мадатов. Победа Советской власти в Нахичевани и образеование Нахичеванской АССР .
Баку, 1968, с. 53.
57
Naxçıvan MR MA, f. 1, s. 3, iş 5, v. 94.
58
Д. Кирокасян. «Запарная Армения в годы первой мировой войны». Ереван, 1971, с. 226.
35
hesab edəcəyi ilə hədələyir, bu şəxslərin ciddi cəzalanacağı haqqında xəbərdarlıq
edirdi
59
.
Stepan Şaumyan Andronikə teleqramında yazırdı: “Xalq rəhbəri
Andronikə... Bayrağınız altında vuruşan bütün əsgərlərə, türk silahından və milli
rəhbərliyin xəyanətindən ikiqat əzab çəkən əməkçi əhaliyə salamımı yetirin... Sizə
yardım etmək, imkanına şad olardım, bəlkə siz əlaqə üçün yollar tapasınız”
60
.
Andronikin cavabı bu oldu ki, laxlamaqda olan Şaumyan rejimini müdafiə üçün
özünün dəstələrindən birini göndərdi.
Andronikin bolşeviklərlə açıq-açığına oyunu və türk qoşunlarının geri
çəkildiyi bölgələrdəki qəddar vəhşilikləri hətta daşnakları da ciddi narahat edirdi.
1918-ci ilin payızında daşnaklar tərəfindən Naxçıvan və Culfa erməni kəndlərindən
daşnak polklarına könüllülər yığmaq üçün göndərilən Yero Xarazyan özünün
hesabat məruzəsində yazırdı ki, Andronik Ermənistan Respublikası ilə türk
ordusunun nümayəndəsi Xəlil bəy arasındakı qarşılıqlı münasibəti çox pozmuşdur.
Demək olar ki, türk qoşunlarının gözü qarşısında Andronik güc tətbiq etməklə
Yaycı, Düqlyan və Qulubəy Dizə kəndlərinin əhalisini qırdı”
61
.
1918-ci ilin noyabrında onunla daşnaklar arasındakı qarşılıqlı münasibət
elə pozulmuşdu ki, hətta daşnaklar Androniki hərbi-səhra məhkəməsinə vermək
istəyirdilər
62
. Azərbaycan Parlamentinin 1918-ci il 20 dekabr fövqəladə iclasında
Ə. Pepinov Andronikin qanlı hücumlarına qiymət verərək qeyd edirdi: “Türkiyədə
məğlubiyyətə uğrayan Andronik ətrafına quldur dəstəsi yığaraq İrəvan
quberniyasına keçmiş, yolu üstündəki müsəlman kəndlərini qılıncdan küçirib
yandırmış və onun yeni qanlı əməllərinə yol vermək istəməyən dinc erməni
əhalisinə divan tutmuşdur. Bu qayda ilə o, İrəvan querniyasından, Naxçıvan
qəzasından keçib getmişdir”
63
.
Naxçıvana
erməni
hücumlarını
səciyyələndirərək
Azərbaycan
Respublikası Xarici İşlər nazirliyi qeyd edirdi: “1905-ci il hadisələri daha böyük
miqyasda və tamamilə yeni şəraitdə təkrar olunur. Əgər çar rejimi zamanı
millətlərarası ədavət bizim ucqarları Rusiyanı bürümüş inqilabi hərəkatdan
uzaqlaşdırmaq istəyən bürokratiyanın əli ilə yaradılırdısa, 1918-ci ildəki
toqquşmaya bizdə rus hökümətinin ləğvi və rus qoşunlarının ərazimizdən getməsi
səbəb olmuşdu. Ruslardan qalmış silahı və hər cür hərbi sursatı ələ keçirmiş
ermənilər müsəlmanları türklərə rəğbət bəsləməkdə və silahlı qiyam hazırlamaqda
ittiham edərək, var-qüvvələri ilə onların üzərinə hücuma keçdilər”
64
.
59
Yenə orada, səh. 227.
60
“Бакинский рабочий» qəzeti, 20 iyul 1918-ci il.
61
D. Kirokasyan. Göstərilən əsəri, s. 227.
62
Ermənistan Respublikası MDTA, f. 200, siy, 1, iş 619a, v. 102 – 107.
63
“Azərbaycan” qəzeti, 22 dekabr 1918.
64
Azərbaycan Respublikası, SPİH MDA, f. 227, siy. 2, iş 58, v. 15.