42
Bütün bu hadisələrin nəticəsində Əmir bəy höküməti süquta uğradı,
Naxçıvanda Cəfərqulu xan, Kəlbalı xan və Kərim xan başda olmaqla yeni hökümət
təşkil edildi
92
. Bu hökümət demokratik prinsipləri bir kənara ataraq iri feodal
əyanlarını müdafiə edən kəskin mövqe tutdu. Kəlbalı xan respublika silahlı
dəstələrinin komandanı oldu. Hakimiyyət başına gələn Cəfərqulu xan öz
nümayəndələrini Təbrizə, fars olan vəliəhd şahzadənin yanına göndərərək
Naxçıvanın İrana birləşdirilməsini rəsmi sürətdə xahiş etdi. Şahzadə bu haqda
Tehrana məlumat verdi, lakin eyni zamanda iki şahzadə və iki ermənidən ibarət
nümayəndə heyətinin İrəvana səfərini təşkil etdi ki, erməni hökümətinin mövqeyini
müəyyənləşdirsin.
Son vaxtlara qədər ta Culfayadək olan bütün ərazini özlərininki hesab
edən
ermənilər
Gürcüstan
Respublikası
ilə
müharibədən,
Şərurdakı
məğlubiyyətdən və Naxçıvanda ingilis general-qubernatorluğu elan edildikdən
sonra demək olar ki, buna razı idilər. Lakin hələ ki, ingilislər Naxçıvanda idilər,
onun İrana verilməsi haqda söhbət də ola bilməzdi.
Naxçıvanda demokratik qüvvələrin məğlubiyyəti ADR dövlətini ciddi
sürətdə narahat edirdi. 1919-cu il yanvarın axırlarında yerli əhalinin ehtiyacları ilə
tanış olmaq məqsədilə o, İrəvan quberniyası müsəlmanlarının həmyerlilər
cəmiyyətinin nümayəndəsi Mirabbas Mirbağırovu Araz-Türk Respublikasına
göndərdi. ADR Hərbi Nazirliyinin Araz-Türk Respublikasına kömək üçün
göndərilən 12 zabiti də (onların tərkibində yəqin ki, polkovnik Kuquşov da)
Gəncədə Mirbağırova qoşuldular
93
.
Sonralar Mirbağırov yazırdı ki, Arazı keçdikdən sonra əhalinin onları
qarçılamağa gələn nümayəndələrini və hazırlanmış atları gördülər. Ordubadda
ADR elçilərini ruh yüksəkliyi ilə qarşıladı, onlar burada öz səfərlərinin məqsədləri
və ADR-in yaranma tarixi haqqında məlumat verdilər. Mirbağırov xəbər verir ki,
Ordubad Milli Şura, İcra Komitəsi və “Naxçıvandan təyin edilmiş”
94
komendant
tərəfindən idarə edilir. Milli Şura Ordubad qəzasının Azərbaycana birləşmək
arzusu haqqında protokolu Mirbağırova təqdim etdi. Beş gündən sonra ADR
elçiləri Culfaya, oradan da qatarla Naxçıvana yola düşdülər. Bakıdan
Naxçıvanadək olan yola 24 gün vaxt sərf olundu.
ADR elçiləri Naxçıvanda da təntənə ilə qarşılandılar. Bağırov respublika
rəhbərliyinə məlumat verdi ki, Azərbaycan höküməti naxçıvanlılara kömək
göstərməyə hazırdır. Bu məqsədlə də Azərbaycan höküməti buraya bir milyon
manat pul göndərmişdir, pulu gətirən Paşa Bayramov və Yusif bəy Qazıyev
müvəqqəti olaraq Tiflisdə ləngimişlər.
92
Azərbaycan Respublikası MDƏYTA, f. 894, siy. 2, iş 95, v. 9 – 10.
93
Yenə orada, iş 81, v. 8.
94
Azərbaycan Respublikası MDƏYTA, f. 894, siy, 10, iş 178, v. 2.
43
Fevralın 22-də Bağırov və zabitlər ingilis general-qubernatorunun
qəbulunda oldular, Cəfərqulu xan da oğlu ilə burada idi. General-qubernator elan
etdi ki, bu ərazi hələ ki, Azərbaycanın bir hissəsi deyildir və “məlum deyil ki,
kimin olacaq”. Onun dediyinə görə Azərbaycan hökümətinin öz adamlarını ingilis
general-qubernatorluğuna göndərmək hüququ yox idi, lakin gələnləri öz qonağı
hesab edir.
O vaxt ingilis general-qubernatoru Cəfərqulu xana təklif etmişdi ki, iki
məsələni həll etsin: birincisi, Osmanlı imperiyasının ərazisindən köçürülmüş
ermənilərin yenidən Naxçıvana və kəndlərinə qayıtmasına icazə verilsin. İkincisi,
daşnak Ermənistanı üçün Şərurdan min pud buğda buraxılsın. ADR elçiləri ilə
məsləhətləşdikdən sonra Cəfərqulu xan cavab verdi ki, birinci məsələ mühacirət
məsələsi kimi Paris sülh konfransında həll olunana qədər təxirə salınmalıdır;
“buğdanı isə yerli əhalinin ehtiyacı olduğu şəkər və neftə dəyişmək olar”
95
.
1919-cu il fevralın 23-də Azərbaycan nümayəndəsi və zabitləri Araz-Türk
Respublikası hökümət üzvlərinin iştirakı ilə məsciddə keçirilən iclasda oldular.
İclas keçirilən yerə çoxlu adam toplanmışdı və onlar ADR nümayəndələrini gur
alqışlarla qarşılayıb yekdilliklə Azərbaycanın tərkibində olmaq arzularını
bildirdilər. Yenidən Bakıdan Naxçıvana məmurlar göndərilməsi barədə xahiş
edildi.
O gün Naxçıvanda daha bir əlamətdar hadisə baş verdi. Cəfərqulu xanın
höküməti istefa verdi, görünür ki, bu hökümət Azərbaycana birləşməyin əleyhinə
çıxış edirdi. Bağırov öz məlumatlarında dəfələrlə köhnə höküməti – “diktatura
höküməti”, onun tərəfdarlarını isə - “diktatura tərəfdarları” adlandırmışdı
96
. Onun
dediyinə görə Naxçıvan əsgərlərinin ADR-ə xüsusi rəğbətləri var idi. “Hansısa
gizli təşkilat tərəfindən küçələrdə Azərbaycana birləşməyi şağıran bəyannamələr
yapışdırılmışdı və diktatura tərəfdarlarından kimsə bunları qoparmaq istədikdə,
əsgərlər mane oldular”
97
. Müsavat partiyasının naxçıvanlı üzvləri də Azərbaycanın
ağuşuna qayıtmağın ardıcıl tərəfdarları kimi çıxış edirdilər.
1919-cu ilin fevralın 25-də Naxçıvan məscidindəki iclas davam edirdi.
Əmir bəy Cəfərqulu xan höküməti əleyhinə çıxış etmək arzusunda olan nüfuzlu
tərəfdarlarını ətrafına yığmağa nail olmuşdu.
Naxçıvanda hakimiyyətin sonrakı taleyi Cəfərqulu xanın iqamətgahında
da həll olunurdu. İngilis general-qubernatoru öz müşayiətçiləri ilə ADR-in
nümayəndə heyəti buraya toplanmışdı. Böyük Britaniyanın Qafqaz xalqlarının öz
müqəddəratını təyin etməsinə münasibəti ilə, ingilis hökümətinin Azərbaycan
hökümətini tanıması ilə bağlı məsələlərin müzakirəsi zamanı ingilis general-
qubernatoru əmin edirdi ki, o buraya daxili işlərə qarışmaq üçün deyil, sakitliyi
95
Azərbaycan Respublikası MDƏYTA, f. 894, siy, 2, iş 81, v. 9.
96
Azərbaycan Respublikası MDƏYTA, f. 894, siy, 2, iş 81, v. 9.
97
Yenə orada, siy. 10, iş 178, v. 8 – 9.