114
kütləvi köçürülmə imkanları ilə əlaqədar və Marksist nəzəriyyəsinə
əsaslanaraq: "Zamanın, yerin və məqamın fərqinə varmadan, zorakı
inqilaba bəraət qazandıran nöqteyi-nəzər, qeyri-zorakı inqilabı
nəzəriyyəcən səhv və praktik olaraq zərərli hesab edir"[vurğu əlavə
edilir, müəllif tərcüməsi].
Beləliklə, siyasi analitiklər mürəkkəb qlobal inqilab və əks-inqilabin
qantökdüyü bir dövrdə, öldürməyən inqilabın nəzəriyyə və təcrübəsini
inkişaf etdirmək üçün bir imkan - biri o birindən xəbərsiz təsadüf edən,
sərbəst fəaliyyət göstərən və elmin qarşısında məsələ qaldıran bir qüvvə
toplusunu - üç zorakı ənənəni müəyyən etdilər. Onlar arasında
diqqətəlayiq ümumi bir element - tək siyasi müstəqilliyi deyil, eləcə də
sosial-iqtisadi və mədəni dəyişikliyi vacib sayan öldürmək əleyhinə
Qandiçi - Hindistan hərəkatına istinad idi.
İndiyədək öldürməyən inqilabi nəzəriyyəsi, istər "kapitalist" və ya
istərsə də "sosialist" nöqteyi-nəzərlərindən olsun, sıxışdırılmış
perspektivliyində saxlanılmaq üçün dərindən düşünülmüşdür.
Müqayisəli şəkildə, elitar təbəqənin öldürməyən nəzəriyyəsinin əks-
hərəkatı, öldürməyən inqilabı hərəkatın zorakı cəza tədbirlərinin
alternativlərini təklif etmək üçün inkişaf etdirilməmişdir. Şarpçı
araşdırmalarının tam əksi nəzər çəkir. İnsan hüquqları və ədalət naminə,
qeyri-zorakı yol ilə iddia qaldıran kasıb, torpaqsız, azlıqlar və ya
çoxluqların qarşısına çıxarkən varlı mülkiyyət sahibləri, etnik
dominantlar, liderlər, polis və hərbçilər zor tədbiq etmədən və silah
işlətmədən üzləşməyə cəsarət göstərə bilərmi? İmkanlılar onların əks-
tələblərini qantökməsiz çevrilişi axtaran hərəkatlarda, yerləşdirilmədə və
məcburiyyət qarşısında, ləyaqət və hesablaşma naminə, avans olaraq
qurban verə bilərmi?
Əzilən/əzən və ya əzən/əzilən arasında qarşılıqlı anlaşma
münasibətlərini yaratmaq üçün olan sosial dəyişiklik üçün "öldürməyən
mübarizənin" və hətta "öldürməyən sinfi mübarizənin" tətbiqi
nəzəriyyələri ehtimal oluna bilər. Bu, insan təbiətində öldürməyən
elementləri oyatma ilə nəticələnə və zorakılıq tərəfdarı olan elitaları
sülhməramlı dəyişikliyin tərəfdarlarına tətbiq etdiyi cəza müqabilində
onların zorakılıq tərəfdarı antaqonistləri üçün nəticə ola bilər. Müharibə
edən istənilən tərəf, əks öldürməyən tərəfi öldürməyə hazırlıqlı bir tərəf
115
kimi zəiflətmək məqsədi ilə mühakimə edərək, cəzalandırmağa cəhd
edir. Məsələn, Soyuq Müharibə əksdurması zamanı hər iki Amerika və
Sovet elitaları və mediası cəld olaraq pasifistlik mövqesini nüfuzdan
salmaq üçün öldürməmək ideyasının rəqiblərinin zəiflətməsinə deyil,
yalnız onların öz hərbiçiləri tərəfindən qavranılaraq, ordusunun
zəifləməsinə təsir edəcək təhlükə olduğuna əmin idi. Oxşar şəkildə,
silahlı müqavimət hərəkatlarının tərəfdarları akademik və aktivistlər
əzilən tərəf arasında öldürməyən alternativlərin sürətlə vüsət alacağını
bir təhlükə kimi hesab edərək öldürməyən inqilabi alternativlərə qarşı
qınaqlarını cəldliklə bildirdilər. Beləliklə, əgər öldürməyən prinsiplərə
hər iki- əzilən və əzən arasında qavrama varsa, öldürmədən sinfi
mübarizə mümkün oluna bilər. Bu, siyasət elminin inqilabi problemi həll
edən prosesləri öldürməksiz yüngülləşdirmək üçün onun tətbiqi rolunu
nəzərdə tutur. Effektiv olan hər iki - Qandiçi və Kinqçi metodlarına
uyğun xüsusiyyətlər-sosial dəyişiklik üçün öldürməyən mübarizənin hər
mərhələsində rəqiblər ilə "barışığın" praktik dönüş nöqtəsini müəyyən
edir. Hətta Maçiavelli israr edərək söyləmişdir ki, siyasi rejimdə
"tiraniyadan azadlığa" və ya əksinə, əsaslı dəyişikliklər "qantökmədən"
mümkün edilə bilər, bir şərtlə ki, "mükəmməl dövləti təşkil edən
vətəndaşların ümumi razılığı" olarsa (Söhbətlər, 3-cü Sifariş , Fəsil 7).
Öldürməmək və Təhlükəsizlik
Öldürməmək siyasət elmi fərdi, yerli, milli və beynəlxalq
səviyyələrdə öldürücülük qabiliyyətli təcavüzə uyğun labüd təhlükəsizlik
alternativlərini təmini problemlərini həll etməlidir. Adi təhlükəsizlik
nəzəriyyə və təcrübəsi öldürücü qabiliyyətli təhdidlərdən son nəticə
olaraq törəyir: "Mən/biz sizi həqiqətən öldürəcəyimizi əminliklə
bildirirəm". Öldürməmək təhlükəsizliyi, buna baxmayaraq, əks
prinsipdən çıxış edərək: "Mən/biz sizi öldürməyəcəyimizi əminliklə
bildiririk. Və siz buna tamamilə əmin ola bilərsiniz ki, siz
öldürülməyəcəksiniz". Qısaca olaraq, "Biz bir-birimizə
öldürməyəcəyimizi qətiyyətlə əmin etməliyik".
Hələ ki, heç kəs kimsənin onu öldürmək qərarına gəldiyini
bilməyincə təhlükəsiz deyildir. Öldürücülük təhlükəsinin yaradıcılıq
qabiliyyəti istənilən müdafiə obytektindən: qalxanlar, sığınacaqlar, zireh,
116
xəndəklər, divarlar, qəsrlər bomba əleyhinə sığınacaqlardan da üstün
gəlir. Hücum ilə öldürücülük təhlükəsi öldürücü müdafiənin hər
formasına üstün gəlir: nizələrin üzərindən oxlar, muşketlərin üzərindən
avtomatlar, piyada qoşunun üzərindən artilleriya, atlı qoşunun üzərindən
tanklar, tankların üzərindən raketlər, hərbi gəmilərin üzərindən sualtı
gəmilər, havanın və raket qüvvələri təqribən hər bir təhlükə üzərindən,
nüvə, bioloji və kimyəvi silahlar hər bir təhlükənin üzərindən. Silahlar
ilə doldurulmuş zirehli evdə yaşamaq təhlükəsizliyə zəmanət vermir :
bədəməlin dağıdıcı raketləri, zirehi ola bilər, daha ağır artilleriya və daha
böyük döyüş bacarığı və ya sadəcə havanı, ərzaq və ya suyu zəhərləmək
üçün imkanları ola bilər. Yeganə həqiqi təhlükəsizlik öldürmək
niyyətinin olmamasıdır. Öldürücü olmayan təhlükəsizliyə keçiddə
siyasət elminin rolu, öldürmək niyyətli potensial rəqiblərin qeyri-
öldürücülük transformasiyasının profilaktikası da daxil olmaqla, ölümcül
qüvvənin təhdidi və ya istifadəsi ilə mükəmməl alternativləri təmin
etmək üçün təcrübə və nəzəriyyəni inkişaf etdirməkdir. Baxmayaraq ki,
indiyədək adi siyasət elmində hələ də dəyişiklik olmamışdır, artan
təcrübə və inkişafda olan ədəbiyyat irəliləməyin əsas yollarını təmin
edir. Araşdırmalar mülki müqavimətin Nasist genosidinə qarşı tələbatı
daxil edir: (Hallie 1979; Fogelman 1994; Semelin 1994); Danilo
Dolçinin öldürməyən cəmiyyətinin mafiya cinayətkarlığına müqaviməti
(Amato 1979; Çaudhuri 1998); tərksilah edilən cangüdənlər fəhlələrin
insan hüquqları üçün(Mahony və Eguren 1997); hərbi çevrilişləri
öldürməməyə müqaviməti (Roberts 1975; Şarp1990; 1993); öldürməyən
milli, mülki, sosial müdafiə (Boserup və Mak1974; Şarp 1990; Martin et
al. 1991; Randl 1993; Burroves 1996); adi silahlı qüvvələrin qeyri-
öldürmə üçün istifadəsi (Keyes 1982); alternativ qeyri-öldürmə
qüvvələrə (Banerjee 2000; Veber 1996; Moser Puangsuvan və Veber
2000); və qeyri öldürücü silahlarının inkişafı (Lever və Skofild 1997).
Bir neçə hökumət, qeyri-öldürmə mülki müdafiəsinin təsdiqləyici
araşdırmalarını, adi silahlı qüvvələrə kompliment xatirinə nəzərdə
tutulmasına baxmayaraq, həyata keçirmişdir. Onların arasında İsveç,
Norveç, Danimark, Niderland, Fransa, Latviya, Litva, Estoniya,
Avstriya, İsveçrə və Finlandiya vardır (Şmid 1985; Şarp, 1990; Randl
1994: 121-37). Tailandda unikal, gələcək hərbi çevrilişlərə qanuni qeyri-
Dostları ilə paylaş: |