12
8.
Sonu -at
2
(cəm şəkilçisidir) şəkilçisi ilə bitən sözlər alınmadır; bu sözlər ərəb
mənşəlidir: məlumat, həqiqət, hökumət, təbliğat, hesabat. İstisna: gedişat, elat
türk mənşəlidir.
9. Ön şəkilçili sözlər alınmadır: bivəfa, laməkan, namünasib, baməzə, anormal.
İstisna: nadinc, nakişi, natəmiz milli sözlərdir.
10. Daxilində təkrar olunan qoşasamitli sözlərin bəzisi alınmadır: mədəniyyət,
əvvəl, molla, qüvvə, təəccüb, professor, rejissor və s. İstisna: əlli, yeddi (bu cür bütün
saylar)
11. Sonu eynicinsli qoşa samitlə bitən təkhecalı sözlər alınmadır: xətt, sırr, hədd, hiss,
tibb və s.
12. Tərkibində j səsi olan sözlər alınmadır: janr, jurnal, jalə, müjdə, bioloji və s.
Qeyd: Azərbaycan dilində söz əvvəlində ı saiti işlənmir. Vaxtilə işıq, ilıq, ildırım
sözləri yı ilə başlamışdır. Sonralar ı səsi i-yə keçdiyi üçün bu cür ana dili
sözlərimizdə ahəng qanunu pozulmuşdur. Bugünkü ildırım, ilan sözləri əvvəl
yıldırım, yılan kimi işlənmişdir.
13 Azərbaycan dilində söz sonunda o, ö, e saitləri gəlməz.
14. Azərbaycan dilində o, ö, e saitləri ilə şəkilçilər işlənməz (-lov, -sov,-ey
istisnadır).
15. mə, mo, mö, mü, qü, tə hecaları ilə başlayan sözlər, adətən, alınma olur. Mömin,
məşhur, motor, mübariz, qüssə, mükalimə, müalicə, müasir və s. Azərbaycan dilinə ərəb,
fars, rus və rus dili vasitəsilə Avropa dillərindən sözlər keçmişdir.
16.
Sözün h hərfi ilə bitməməsi: Allah, şah, günah və s.
17.
Sözdə "ənc", əng" parçaları olarsa, alınmadır: qəşəng, pəncərə, fışəng və s.
Dilin lüğət fondunun passiv hissəsi iki hissəyə bölünür: köhnəlmiş sözlər və
yeni sözlər.
Köhnəlmiş sözlər özü də 2 qrupa bölünür:
1. Tarixizmlər
2. Arxaizmlər
Tarixizmlər.' Tarixi inkişaf prosesində əşya və ya hadisələrin bəzilərinin ömrünü başa
vurması ilə əlaqədar onların adları da qeyri-fəal leksikaya çevrilir. Belə sözlər
tarixizmlər adlanır.
Məs.: darğa, çuxa, abbası, batman, koxa, dinar, qorodovoy,
mədrəsə, konka, dəbilqə, çarıq, güyüm, təhnə, qalxan, xurcun, daqqa, toppuz və s.
Tarixizmlər keçmiş həyat və məişətin aradan çıxması, dəyişməsi ilə əlaqədar olaraq
fəal istifadədən qalsa da, bədii əsərlərin dilində həmin həyatı canlandırmaq üçün
onlardan istifadə olunur.
Arxaizmlər. Əşya və ya hadisənin adını ifadə edən söz köhnələrək yenisi ilə əvəz
olunur. Bu cür köhnəlmiş sözlərə arxaizmlər deyilir. Tarixizmlərdən fərqli olaraq,
arxaizmlər elə sözlərdən ibarətdir ki, onların ifadə etdiyi əşya və ya hadisələr indinin
13
özündə belə mövcuddur, lakin onlar başqa sözlərlə ifadə olunur. Məs.: arı (təmiz),
yaşınmaq (gizlənmək), yey (yaxşı), seyvan (eyvan), iraq (uzaq), ər/ərən (igid), ayaq
(qədəh), tanıq (şahid), sayru (xəstə), us (ağıl) əsən (sağ-salamat), damu (cəhənnəm),
uçmaq (cənnət), düş (yuxu), altun (qızıl), güz (payız), ayıtmaq (demək), varmaq
(getmək), dəyə (komacıq), qısqı (sıxışdırma), qənşər (qarşı, tərəf), bəndərgah (düşmənin
keçə bilməyəcəyi yol, keçid), yazı (çöl), pitik (yazı), baqqal (dükançı), əllaf (taxıl, ot
alverçisi) və s.
Tarixizmlərdən bədii dilin üslub xüsusiyyətlərini vermək üçün istifadə edilir. Hər
hansı bir yazıçı keçmiş həyatın müəyyən tarixi bir dövrünü və o dövrdə yaşamış bu və ya
digər surəti qabarıq vermək istədikdə, dövrün müəyyən dil xüsusiyyətlərini nəzərə
çatdırmaq istədikdə tarixizmlər işlədilir.
Köhnəlmiş sözlər daha çox atalar sözləri və məsəllərin tərkibində mühafizə olunub.
Məs.: Aydan arı, sudan durudur. Cadu-pitik eləmək.Yeni sözlər: İctimai həyatda baş
verən bir sıra yeniliklərlə əlaqədar olaraq, elmə, texnikaya, mədəniyyətə, məişətə və s.
aid yeni əşyaları, hadisələri yeni sözlərlə ifadəyə ehtiyac yaranır: Məs.: kosmodrom,
sərinkeş, biznesmen, ekologiya, alışqan, telefılm və s. Elmin, texnikanın inkişafı ilə
əlaqədar yaranan yeni anlayışların adlarını ifadə edən sözlər yeni sözlər- neologizmlər
adlanır. Neologizimlər bir müddətdən sonra ümümişlək sözlər sırasına keçə bilər.Yadda
saxlamaq lazımdır ki, yeni sözlər dildə hələ sınaq mərhələsindədir. Yeni sözlər 2 yolla
yaranır:
1.
Dilimizin öz söz ehtiyatı əsasında: (açıqca, bölgə, əyləc, öndər və s.)
2.
Başqa dillərdən alınma yolla: (faks, gender,şou, sayt və.s)
Mövzu 4
Sual 16- CAVAB
Morfologiya və nitq hissələri haqqında məlumat yazın.
Dilçilik elminin beynəlmiləl adı linqvistika adlanır (lingua-dil). Dilçilik dilin
qanunauyğunluqlarını, inkişaf tarixini öyrənən elmdir. Bu elmin müxtəlif bölmələri vardır
fonetika, leksikologiya, dialektologiya, üslubiyyat və s. Dilçilik elminin ən böyük və
geniş bölməsi qrammatikadır. Qrammatika özü də iki hissədən ibarətdir:
l.Morfologiva
2.Sintaksis.
Morfologiya yunanca morfos (forma) və loqos (elm) sözlərindən yaranıb. Morfologiya
nitq hissələrindən, sözlərin tərkibindən və dəyişmə qaydalarından bəhs edir.
Sintaksis sözü də yunan sözü olub tərtib deməkdir.Bu bölmədə sözlərin söz birləşmələri
və cümlə daxilində əlaqələnməsindən bəhs olunur.