downloaded from KitabYurdu.az
55
Kredit-bank müəssisələrinin sürətli artımı Azərbaycan iqtisadiy yatında kapitalist
inkişafının tələbi ilə şərtlənirdi. Bank kapitalı kredit müəssisələri çoxaldıqca və
fəaliyyətlərini genişləndirdikcə yerli sənayenin, ticarət və kənd təsərrüfatının, əhalinin
təsərrüfat həyatının bütün sahələrini əhatə edirdi. Girov əvəzinə verilən borclar,
bankların fəal əməliyyatının yayılma dairəsinin həcmi və s. bank kreditinin Azərbaycan
iqtisadiyyatı ilə nə qədər geniş qovuşduğunu sübut edir.
Bakı banklarının, demək olar ki, hamısı əsasən neft sənayesi, ona xid mət edən
sənaye sahələri və neft məhsulları ticarəti ilə bağlı idi və onlara xidmət edirdi. Veksel və
əmtəə kreditlərinin əsas hissəsi neft sənayesi sahəsinə düşürdü. Çəltik və buğda
dəyirmanları, tütün fabrikləri, balıq sənayeçiləri, manufaktura tacirləri, qənd, meyvə,
pambıq və s. ilə ticarət edənlər də bank kreditindən geniş istifadə edirdilər.
Rusiya kommersiya banklarının Bakı şöbələri neft sənayesi ilə, yerli sənayenin
başqa sahələri və ticarətlə qovuşdu, bank kapitalı sənaye kapitalı ilə qaynayıb qarışdı. Bu
isə maliyyə oliqarxiyasının hakimiyyətinə gətirib çıxardı. Bankların şöbələri kapitalın və
inhisarların təmərküzləşməsi prosesini sürətləndirib gücləndirdi, iqtisadiyyatın müxtəlif
sahələrindəki qarşılıqlı əlaqələri yüksək dərəcədə qüvvətləndirdi. Bankların şöbələri
təsərrüfat həyatının mərkəzinə çevrildi.
Bank şöbələrinin Gəncə qrupu 7-10 mln rubulluq veksellərin hesabını
aparırdı
147
. Gəncədəki bütün bank şöbələri kənd təsərrüfatının müxtəlif sahələrini, əsasən
isə çaxır və araq istehsalını, pambıqçılığı və ipəkçiliyi kreditlə təmin edirdi. Nuxa və
Şuşa bankları baramaçılığa və ipək sənayesinə, həmçinin başqa istehsal sahələrinə
kredit verirdi. Bank şöbələrinin apardığı veksel hesabının məbləği hər il Nu xada 3-4,
Şuşada isə 2-3 mln rubul olurdu.
Torpaq banklarının bir qrupu özlərinin 1916-cı ilə qədərki fəaliyyəti dövründə
kənd malikanələrini girov götürməklə, Azərbaycanın torpaq sahiblərinə 7 mln rubl
uzunmüddətli borc vermişdi
148
. Mülkədarlar bu kapitalın müəyyən hissəsini öz
təsərrüfatlarını genişləndirməyə, onları kapitalist yolu ilə inkişaf etdirməyə yönəltmişdilər.
Bu banklar, yəni Bakıda fəaliyyət göstərən Bakı şəhər Kredit Cəmiy yəti, Tiflis
Zadəgan Torpaq Bankı, Don Torpaq Ban kı, Tiflis Zadəgan Bankının Şuşadakı
agentliyi, Poltava torpaq bankının Gəncədəki agentliyi hə min şəhərlərdə aparılan
inşaat işləri üçün girov müqabilində borc vermişdi.
Azərbaycanda fəaliyyət göstərən kiçik kred it müəssisələri 1909-cu ildən
1913-cü ilədək xırda kənd burjua ziyasından olan ü zvlərinə 6,5 -7 mln rubla qədər
borc vermişdi. Bu məbləğ kənd təsərrüfatının mü xtə lif sahələrinə qoyulmuşdu.
Beləliklə, müharibədən qabaqkı illərdə Azərbaycanda iqtisadiyyatın
mü xtəlif sahələrinə - sənaye, kənd təsərrüfatı və ticarətə hər il 100-150 mln rubl
bank kapitalı yönəldilmişdi.
Bank kapitalı Azərbaycan iqtisadiyyatının bütün sahələrinə daxil o lmuş,
təsərrüfatı aparmaq üsulların ı, onun strukturunu, bütün pul münasibətlərin in
mah iyyətini dəyiş miş, sənayedə, kənd təsərrüfatında və ticarətdə əmtəə təsərrüfatı
və kapitalizmin inkişafını sürətləndirmişdi.
downloaded from KitabYurdu.az
56
§ 7. İSTEHSALIN TƏMƏRKÜZLƏŞMƏSİ PROSESİNİN
GÜCLƏNMƏSİ
Neft istehsalının təmərküzləşməsi. Azərbaycanın neft sənayesinin
xüsusiyyətlərindən biri iri kap italist ko mpaniyaları qrupunu, eyni zamanda kiçik və
orta firmala rın böyük kütləsini özündə birləşdirməsi idi. Ayrı-ayrı ne ft
ko mpaniyalarının XIX əsrin 90-c ı illə rindən birləş mə səylərin in güclən məsi, XX
əsrin əvvəllərindən isə neft istehsalının təmərküzləşməsi daha geniş vüsət aldı.
Sənaye istehsalının inkişafının gedişi onun ayrı-ayrı sahələri daxilində
özünəməxsus təmərkü zləşməsi prosesində özünü göstərirdi. Bu şəraitdə ümu mi
istehsal həcmində neft hasilatı və emalı arasında mühüm dəyişiklik baş verdi.
Məsələn, 1890-1900-cü illərdə neft çıxaran müəssisələrin istehsal həcmi 12 dəfə,
neft emalı müəssisələrin inki isə 5 dəfə artmışdı. Əsas məsələ onda idi ki, b irinci
müəssisələrin sayı iki dəfə artmışdısa, ikincilər 1/3 dəfə azalmışdı
149
. 1900-1908-ci
illərdə isə neft hasil edən müəssisələrlə neft emalı müəssisələri arasındakı fərq
böyük deyildi.
Neft sənayesində təmərküzləşmənin xüsusiyyəti onda idi ki, bu prosesə əsasən
iri, getdikcə əhəmiyyəti artan firmalar cəlb olunmuşdu. İllər keçdikcə iri qruplaşan
firmalar dəyişirdi. XX əsrin lap başlanğıcında neft istehsalı ilə məşğul olan 152 firmadan
67-sinin hər birinin illik neft istehsalı 1 mln puddan çox idi və 570,7 mln pud neft hasil
etmişdilər ki, bu da ümumi məhsulun 93,3 faizini təşkil edirdi
150
. Onlardan ildə 5-10 mln
pud arasında neft çıxaran firmaların xüsusi çəkisi 20 faiz, 10-20 mln pud arasında neft
istehsal edən firmalarınkı isə 39,4 faiz idi. Əgər 1904-cü ildə hər biri ildə 20 mln puddan
çox neft hasil edən 9 firmanın ümumi məhsulda payı 54,5 faizə bərabər idisə, 1910-cu
ildə 7 firmanın payına 44 faiz düşürdü. Neft hasilatının təmərküzləşməsi bütün neft
sənayesinin təmərküzləşməsinin əsasını təşkil edirdi. Neft emalı sənayesində də təmər-
küzləşmə səmərəli olmuşdu. 1901-1911 -ci illər arasında ağ neft zavodlarının sayı 83-
dən 53-ə enmişdi. İşləməyən zavodların sayını (1901-ci ildə 14, 1909-cu ildə 52) nəzərə
alsaq, təmərküzləşmənin miqyası daha böyük idi. Ən iri neft emalı zavodları (ildə 5 mln
puddan artıq istehsalı olan) 1903-cü ildə bütün ağ neft istehsalının 63 fa izin i, 1909-cu
ildə isə 72 faizini verirdi
151
.
1911-ci ildə Bakı rayonunda 47 səhmdar neft sənayesi müəssisəsi var idi.
Onların əmlaklarının balans qiyməti 212,4 mln rubla bərabər idi və onlar bütün Rusiya
neft səhmdar cəmiyyətlərinin 77,6 faizin i təşkil edirdi
152
.
XX əsrin birinci onilliyindən fərqli olaraq, ikinci onilliyin müharibə ərəfəsində
neft istehsalının təmərküzləşməsi prosesi yeni mərhələyə qədəm qoydu. Bu
mərhələnin əsas xüsusiyyəti ondan ibarət idi ki, yeni cəmiyyətlərin yaranması ilə
köhnələrin yenidən qurulması prosesi gedirdi. Belə cəmiyyətlər köhnədən fəaliyyətdə
olan müəssisələrə, ticarət evlərinə əsaslanırdılar. Çar mütəxəssisləri yazırdılar ki, 23 il
müddətində (1890-cı ildən 1913-cü ilə qədər) 479 firmadan 298-i sıradan çıxmışdı
153
.
Lakin qeyd etməliyik ki, onların bir hissəsi ya sahibini, ya da adını dəyişmiş, bir təşkilat