downloaded from KitabYurdu.az
49
təkliflərini vermək üçün Azərbaycan torpaq sahibləri ö zlərinin iki nü mayəndəsini -
Abbasqulu xanı və Cəfərqulu xanı 1910-cu il dekabrın 1-də Peterburqa göndərdi.
Müşavirə torpaq sahiblərinin ehtirasla dolu tələblərindən ancaq l birini nəzərə aldı,
yəni kəndlilərin mülkiyyətinə veriləcək pay torpağının əvəzinə onlar sahibkarlara,
Rusiyada olduğu kimi, pul verməli idilər. Müşavirə 1910-cu il dekabrın 20-da
qanun layihəsinə əhəmiyyətsiz dü zəlişlər edib, onu Nazirlər Şurasının sərəncamına
verdi.
1911-c i il mart ın 17-də Na zirlər Şu rası layihəni III Dövlət Du masına
təqdim etdi. Du mada Bakı və Yelizavetpol qu berniyaları torpaq sahiblərin in
nümayəndəsi Xəlil bəy Xas məmmədov iştirak edirdi. Bütün Zaqafqaziya torpaq
sahiblərinin nümayəndələri və millətçi-burjua deputatlar ödəncin xüsus i
sahibkarların xeyrinə aparılmasını tələb edir, hətta əkin üçün yararsız y erlərin
kəndlilərə pulsuz verilməsinə qarşı çıxırdılar.
III Du mada qanun layihəsinin əleyhinə ancaq sosial-demo kratla r səs
verdilər. Canişinin lay ihəsi ilə əlaqədar olaraq, sonradan bir deputatın da
qoşulduğu 34 deputat hələ 1908-ci ilin dekab rında Zaqafqaziyada kəndlilərin
mü lkədarlara olan mükəlləfiyyətli münasibətlərini ləğv etmək haqqın da özlərin in
qanunverici təkliflərini Du manın mü zakirəsinə vermişdilər. Bu təkliflərdə
göstərilird i ki, təhkimçiliy in qalıq ları iqtisadi və mədəni inkişafa mane olur,
"kəndli istis marının ən vahid formaların ın mühafizə olun masına və qüvv ət-
lən məsinə imkan yaradır, bütün xalqı səfalətdə, cəhalətdə və hüquqsuz vəziyyətdə
saxlay ır". Qeyd edilirdi ki, Cənubi Qafqazda, o cümlədən Azərbaycanda yerli
kəndlilərin Rusiyanın daxili quberniya kəndlilərindən iki-üç dəfə az pay torpaqları
olmasına baxmayaraq, onlar 3-4 dəfə artıq mükəlləfiyyət daşıyırlar. Kəndliləri ödənc
verməyə məcbur etmək onların onsuz da tükənmiş büdcələrinə əlavə və gücçatmaz yük
olar, təsərrüfat vəziyyətlərini sarsıdır, bu "görülən iş ədalətsizlik, ümumxalq və
ümumdövlət mənafeyinə açıqcasına zidd gedən bir aktlardı". Deputatların tələbləri asılı
və müvəqqəti mükəlləfiyyətli münasibətlərin təxirəsalınmaz və danışıqsız surətdə ləğv
edilməsinə, müvəqqəti mükəlləfiyyətli və asılı kəndlilərdən, həmçinin Dağıstanda və
Zaqatala dairəsində olan asılı rəiyyətlərin və keşkəlçilərin torpaq sahibləri üçün icra
etdikləri hər cür mükəlləfiyyətlərin aradan qaldırılmasına, bu kəndlilərin istifadəsində
olan pay torpaqlarının, torpaq nizamnaməsində göstərilmiş sərhədlərə uyğun olaraq,
onların mülkiyyətlərinə çevrilməsinə yönəldilmişdi.
Mülkədarların mənafeyini müdafiə edən canişin bu təkliflərin əleyhinə çıxdı.
1911-ci ilin mayında Dövlət Dumasının torpaq komissiyası 35 deputatın təklifini müzakirə
edib, kəndlilərin mülkədarlara müvəqqəti mükəlləfiyyətli münasibətləri ləğv etmək
mülahizəsi ilə razılaşdı. Lakin komissiya kəndliləri mülkədarlar qarşısında daşımalı
olduğu mükəlləfiyyətlərdən əvəzsiz azad etmək haqqında təklifləri rədd edərək, onların öz
pay torpaqları müqabilində ödənc ödəmələ rini bunun üçün əsas şərt hesab etdi.
III Dövlət Dumasında qanun layihəsinə Stolıpin aqrar siyasətinin əsas
müddəaları əlavə edilmişdi, bu dəyişiklik və tamamlamalar qanun layihəsinin mətnində
downloaded from KitabYurdu.az
50
deyil, onun əlavələrində öz əksini tapmışdı. Bu əlavələrdən birinin məzmunu belə idi:
"Ayrı-ayrı kəndlilər tərəfindən əldə edilən pay torpağı bəxşiş, yaxud satmaq vasitəsilə
başqasının əlinə keçə bilər...". Lakin pay torpağının sərbəst alınıb-satılmasını
məhdudlaşdırmaq üçün əlavələrdə müəyyən şərtlər də qoyulmuşdu. Həmin şərtlərə
görə, kəndli xüsusi mülkiyyəti sayılan pay torpağını ancaq kənd icmasının iclasında
kəndlilərin 2/3-dən az olmayan hissəsinin razılığı ilə sata bilərdi. Bundan başqa, satılan
torpağın qiyməti 500 manatdan baha olduqda, həmin torpaq ancaq maliyyə nazirinin
icazəsinə əsasən Daxili İşlər Nazirliyinin sərəncamı ilə alqı-satqı obyekti ola bilərdi.
Daha sonrakı müzakirə mərhələlərində qanun layihəsi torpağını ödənclə əldə etmiş
kəndliyə xüsusi mü lkiyyətçi hüquqi verirdi.
Stolıpin aqrar siyasətini müəyyən məhdudluqla özündə əks etdirən canişin layihəsi
Dövlət Dumasında təsdiq olunduqdan sonra Dövlət Şurasına təqdim edild i, 1912-ci il
dekabrın 19-da Şuranın 36 ü zvünün razılığı ilə, heç bir dəyişiklik edilmədən 1912-
ci il dekabrın 20-də çar tərəfindən təsdiq edilib qüvvəyə mindi.
1912-c i il 20 dekabr qanunu Azərbaycan ərazisində Bakı və Yelizavetpol
quberniyalarını, İrəvan quberniyasında isə Na xçıvan qəzasını da əhatə edirdi.
Qanun Zaqatala dairəsinə aid edilmədi. Müstəqil inzibati ərazi sayılan Zaqatala
dairəsində asılılıq münasibətlərin in ləğvi haqqında müddəalar isə 1908-ci ildə
canişinin tərtib etdiyi " Dağıstan və Zaqatala dairəsində kəndlilərin bəylərdən və
keşkəl sahiblərindən asılılıq münasibətlərin in ləğv edilməsi haqqında" qanun
layihəsində verilmişdi. Bu layihə 1910-1912-ci illərdə can işin idarələrində
dəfələrlə mü zakirə olunduqdan sonra 1912-ci ildə Daxili İşlər Nazirliyi yanında
idarələrarası müşavirəyə təqdim ed ild i. 1912-ci ildə IV Dövlət Du masında təsdiq
edilən qanun layihəsi 1913-cü il iyulun 7-də çarın sərəncamı ilə qüvvəyə mindi.
1912-c i il 20 dekabr qanunu bütün Cənubi Qafqa zda olduğu ki mi,
Azərbaycanda da 1913-cü il yanvarın 1-dən həyata keçirilird i. Bakı və
Yelizavetpol quberniyaları ü zrə ödənc 1163 mülkə aid edilmişdi. 1913-cü il
yanvarın 1-dən etibarən 403,4 min desyatin. pay torpağı sahibkar kəndlilərin xüsusi
mü lkiyyəti elan edildi, kəndlilər xüsusi mülkiyyəti olan pay torp ağı üçün xəzinəyə
faizlə b irlikdə 20755376 rubl pul ödəməli idilər. Zaqatala dairəsində isə ödəncə aid
edilmiş 47 kənd 20 il müddətində dövlət xəzinəsinə 284969 rubl ödənc verməli idi.
Ödənc əməliyyatına başlamaq üçün 1913-cü ildə Azərbaycanda münsif
şöbələrin in sayı xeyli artırıldı. 1912-ci ildə, islahat ərəfəsində, Bakı və
Yelizavetpol quberniyalarında 12 münsif şöbəsi yaradıldı və 1913-cü ildə onların
sayı 32-yə çatdırıld ı.
Zaqatala dairəsində isə ödənc əməliyyatını aparmaq üçün üç münsif
vəzifəsi təsis edildi, bununla əlaqədar o laraq in zibati dairənin ərazisi 3 barışdırıcı
şöbəyə bölündü. Hər barışdıncı şöbənin işinə bir münsif rəhbərlik ed ird i.
Bakı və Yelizavetpol quberniyalarında 1913-cü il yanvarın 1-dən başlamış
ödənc əməliyyatının ayrı-ayrı mərhələlərindən birincisində kəndlilər tərəfindən
veriləcək ödəncin hər kənd üzrə hesablanması üçün ilk hesablama siyahıların ın