downloaded from KitabYurdu.az
71
iş adamları telefon rabitəsinin çoxalmasına çalışırdılar. 1910-cu ildə sənayeçilərin vəsaiti
hesabına Quba ilə Xaçmaz arasında teleqraf, digərlərinə 50 verstlik telefon xətləri
çəkildi
233
. 1910-cu ildə Gəncədə də telefon xətti çəkilmiş
234
, 1911-ci ildə buradakı dəmir
yol stansiyasında avtomat telefon aparatı qoyulmuşdu. Belə aparatlar Bakıda şəhər
idarəsi, şəhər məktəbləri və b. yerlərdə var id i
235
.
1911-c i ildə Bakı-Tiflis telefon xətti dövlət hesabına çəkilib, başa
çatdırılmışdı
236
. 1913-cü ildə Bakı telefon şəbəkəsi 4716 abonentə xid mət ed irdi
237
.
§ 10. ŞƏHƏRLƏR
XX əsrin əvvəllərində daxili bazarın yarandığı və qəzalarda kapitalist istehsal
münasibətləri üstün mövqe tutmağa başladığı şəraitdə Azərbaycan şəhərləri sürətlə
böyüməyə başladı. Artıq Azərbaycanın ondan artıq şəhəri də dünyanın neft mərkəzi olan
Bakı, Cənubi Qafqazın ən iri şəhərlərindən biri sayılan Gəncə ilə yanaşı, ticarət-sənaye
mərkəzinə çevrilmişdi.
Kiçik kəndli əmtəə istehsalçılarını müflisləşdirən proses və bununla əlaqədar
həm əkinçi, həm də qeyri-əkinçi kəsbkarlığı gücləndikcə, adamların iş üçün axışdığı bir
şəraitdə şəhər əhalisi artırdı. İri şəhərlərdə əhali artımı əsasən gəlmələrin hesabına olurdu.
Belə ki, 1913-cü ildə Bakı əhalisinin yalnız 32,7 faizi Bakıda və mədən-zavod
rayonlarında doğulmuşlar id i
238
.
Azərbaycanda şəhər əhalisinin artımı çox sürətlə gedirdi. Bakının əhalisi,
mədən-zavod rayonları nəzərə alınmadan, 1897-ci ildən 1915-ci ilədək 112,2 min
nəfərdən 262,4 min nəfərə, Gəncə şəhərinin əhalisi isə 33,6 min nəfərdən 59,7 min nəfərə
qədər artmışdı
239
.
1900-1915-ci illər arasında əhalisi sürətlə çoxaları digər Azərbaycan
şəhərlərindən Nuxanın əhalisi 28,4 mindən 52,2 minə, Şuşanınkı 25,6 mindən 43,8 minə,
Qubanınkı 17,4 mindən 26,9 minə, Şamaxınınkı 23 mindən 27,3 minə, Lənkəranınkı 10,6
mindən 17,8 minə çatmışdı. 1915-ci ildə Naxçıvanın əhalisi 9 minə yaxın, Ordubadın kı isə
6,5 min nəfər idi
240
.
Beləliklə, bu dövrdə Azərbaycanın şəhər əhalisi 2 dəfəyə qədər artmış, 1913-cü
ildə 1902-ci ildəki 305 min nəfərdən 556 min nəfərə çatmışdı
241
. 1902-ct ildə Bakı
quberniyası əhalisinin 22,5 faizi
242
, 1913-cü ildə 27,1 faizi şəhər əhalisi idi
243
. Yelizavetpol
quberniyasında şəhər əhalisinin xüsusi çəkisi 1902-ci ildə 9,5 faiz
244
, 1910-cu ildə isə 11,4
faiz o lmuşdu
245
.
Şəhər əhalisinin əsas kütləsini Azərbaycan türkləri təşkil edirdi. Şəhərlərin artımı
downloaded from KitabYurdu.az
72
böyük mütərəqqi əhəmiyyətə malik idi. Azərbaycan şəhərlərinin xarici görünüşü isə öz
milli koloriti ilə fərqlənirdi. Xarakteri ölkənin sosial-iqtisadi inkişafındakı rolu ilə
müəyyənləşən bu şəhərlərin özünəməxsus xüsusiyyətləri də var idi: onlar ticarət-sənaye
mərkəzlərinə çevrilməklə yanaşı, hələ də bəzi kənd təsərrüfatı sahələrini özlərində
qoruyub saxlayırdı. Yalnız Bakı şəhəri bu nöqteyi-nəzərdən istisna idi.
Bu dövrdə A zərbaycan şəhərləri ö z təbii zənginliklərinə və Rusiya
bazarının tələblərinə uyğun olaraq ixtisaslaşırdı. Belə ki, Bakın ın sürətlə inkişafı
neft sənayesi və ona xid mət göstərən sənaye sahələri ilə bağlı idi. Nu xa və
Ordubad ipəkçilik mərkəzləri kimi məşhur idi. Gəncədə pamb ıq emalı sənaye
sahəsi üstünlük təşkil ed ird i və s.
Şəhərlərdə böyük əhəmiyyəti olan maliyyə-kred it və bank idarələrin in
yaranması isə mal-pul münasibətlərinin inkişafı ilə bağlı idi.
Bakı təkcə Azərbaycan və Cənubi Qafqazın deyil, Rusiya imperiyasının
ən iri şəhərlərindən biri id i. O, Azərbaycanda topdansatış ticarətinin ən mühüm
mərkəzi kimi Rusiyanın bir ço x ticarət-sənaye mərkəzləri ilə əlaqə saxlayırdı.
Müharibə ərəfəsində şəhərdə onlarla iri sənaye müəssisəsi var idi.
Azərbaycanın enerji bazasın ın inkişafı neft sənayesinin inkişafı ilə bağlı
idi. Bakı 1913-cü ildə öz elektrik stansiyalarının gücünə görə Rusiyada qabaqcıl
yerlərdən birin i tuturdu
246
.
Azərbaycanın ticarət əlaqələrində Bakı limanı mühü m ro l oynayırdı.
1910-cu ildə onun ma l dövriyyəsi 350 mln puda bərabər idi, halbuki Peterburq
limanında bu rəqəm 304,5 mln pud idi. Bakıdan göndərilən və buraya gətirilən
ma llar Rusiyanın da xili quberniyaları ilə bağlı idi. 1913-cü ildə Ba kı limanın ın
342,4 mln rublluq mal dövriyyəsinin 300 mln pudunu neft məhsulları təşkil edirdi.
Bakı limanı Həştərxan, Krasnovodsk və İran limanları ilə əlaqədə id i.
Bakıdan sonra ikinci ticarət-sənaye mərkəzi Gəncə id i. Gəncədə 1914-cü
ildə hər b irinin illik istehsal həcmi 180 min rubla çatan 8 pambıq emalı zavodu, 3
spirt və konyak zavodu, 37 çaxır istehsalı müəssisəsi, meyvə şirəsi, biyan kö kü
emal edən 23 zavod, 5 gön-dəri müəssisəsi, tütün fabriki, kərpic zavodu və s.
müəssisələr var idi
247
.
Gəncə həm də mühü m ticarət mərkəzi idi. 1914-cü ildə burada 1500
ticarət müəssisəsi var idisə, onlardan 56,2 faizini dükan lar, mağazalar, anbarlar
təşkil edirdi. Həmin il Gəncədə ticarət dövriyyəsi 14-16 mln rubla çatırdı. Sonra kı
illərdə bu rəqəm 2 dəfəyə qədər artmışdı
248
. Şəhərdə 2129 ticarət-sənaye
müəssisəsi fəaliyyət göstərirdi
249
. Doğrudur, onların əksəriyyəti kiçik müəssisələr idi,
lakin ticarət və sənaye kapitalın ın mərkə zləş məsi prosesi gedirdi. Sənət ka r lıq
Gəncə iqtisadiyyatının ayrılmaz hissəsi idi.
Gəncədən Moskva və Lodza pambıq emalı zavodlarının məhsulu, Rusiyanın
mərkəzi şəhərləri və Sibirə təzə meyvə, çaxır ixrac olunurdu. 1904-cü ildə Gəncədən
Rusiya fabriklərinə 34 min pud, 1913-cü ildə isə 239,870 min pud mahlıc aparılmışdı
250
.
Gəncənin xariclə ticarətində İran mühüm yer tuturdu. İrana əsasən taxıl və