Azərbaycan diLİ VƏ tariXİ



Yüklə 15,36 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə189/215
tarix03.08.2018
ölçüsü15,36 Mb.
#60675
1   ...   185   186   187   188   189   190   191   192   ...   215

391 

§ 5. ELM 

XI-XII əsrlərdə bütün müs əlman  ġərq ində olduğu kimi Azə rbaycanda da

elm  və  ədəbiyyat  yüksək  in kiĢaf  səviyyəsinə  çatmıĢdı.  Bu  dövrdə  iri  paytaxt

Ģəhərləri  olan  Təbrizdə,  ġamaxıda,  eləcə  də  Bakıda,  Gəncədə,  Beyləqanda, 

Naxçıvanda  ġirvanĢahların,  Eldənizlərin  və  digər  hökmdarların  saraylarında

dövrün ən tanınmıĢ elm  xadimləri himayəçilik Ģəraitində fəaliyyət göstərmiĢ, elmin

mü xtəlif  sahələrində  müvəffəqiyyətlər  qazan mıĢdılar.  Onu  da  qeyd  etməliyik  ki, 

elmin  hələ  də  xüsusi  sahələrə  ayrılmadığ ı  bu  dövrdə  yalnız  e lmi  biliklərin  bütün 

məcmusuna  sahib  olanlara  alim  adı  verilird i.  Y.Bertels  belə  mütərəqqi  Ģəxslər 

sırasında Nizami  Gəncəvinin adını  xüsusi çəkir. Onun yazdığ ına görə, "Nizami öz 

dövrünün  biliklərinin  bütün  məcmusuna  sahib  idi.  Fəls əfi  ədəbiyyatla,  astrono-

miya  və  astrologiya  ilə,  coğrafiya  və  kosmoqrafik  ədəbiyyatla,  müəyyən  dərəcədə

riya ziyyat, fizika və  kimya ilə tanıĢ olmuĢdu. Onun əsərlərində ço x qiy mət li t ibbi, 

bioloji, təbii-elmi məlu matlara təsadüf olunur". 

XI-XII  əsrlərdə  Azə rbaycan  xalq ı  dünya  mədəniyyəti  xə zinəsinə  öz

əsərləri  ilə  elmin  sonrakı  inkiĢafında  görkəmli  ro l  oynamıĢ  bir  sıra  parlaq  alim-

ədəbiyyatçı,  filosof,  hüquqĢünas,  tarixçi,  riyaziyyatçı,  astronom,  coğrafiyaçı

vermiĢdir.  Bunla rdan,  zə manəsinin  mütərəqqi  mədəni  nailiyyətlərin i  mənimsə miĢ

görkəmli  alim  Fəridəddin  ġirvani  30  il  astronomiya  ilə  məĢğul  olmuĢ  və  bir  neçə 

ulduz  cədvəli  tərtib  etmiĢdir.  Azərbaycanda  bu  dövrdə  astronomiyanın  inkiĢafını

Örənqalada  aparılmıĢ  arxeoloji  qazıntılar  zamanı  aĢkar  edilmiĢ,  üzərində 

planetlərin  hərəkət  dairəsi  və  yerdəyiĢmə  yolları  cızılmıĢ  dairəv i  gil  lövhəcik  də 

təsdiq edir. 

Dövrün  mənbələri  XI-XII yü zillərdə təbabət sahəsində dərin biliyə  malik

loğman  həkimlər  haqqında  da  məlu mat  verir.  ġamaxı  yaxınlığ ındakı  Məlhəm 

kəndində "Mədrəseyi-tibb" (Tibb mədrəsəsi) və müalicəxana açmıĢ Kafiəddin Ömər ibn

Osman  (Xaqaninin  əmisi  olub)  mədəniyyət  tariximizə  həm  bilici  həkim,  həm  də  gör-

kəmli filosof kimi daxil olub. Ġnsanı təbiətin ali məxluqu sayan Kafiəddin idrakın və elmin 

qüdrətinə inanır, Ģagirdlərinə biliklərə yiyələnməklə yanaĢı, dərin müĢahidəçilik, təcrübəyə

və fakta inam aĢılayırdı. 

ġirvanĢah  III  Mənuçehrin  dövründə  ġirvanda  ad  çıxarmıĢ  məĢhur  həkim

Mahmud xocanın, Xaqanini ağır xəstəlikdən müalicə etmiĢ, "ġirvanın Ģərəfi", "həkimlərin 

Ģan-Ģöhrətlisi" RəĢidəddinin adları da əsrləri adlayaraq bu günümüzə yetiĢmiĢdir. 

Belə  həkimlərdən  biri  də,  Zəkəriyyə  əl-Qəzvininin  verdiyi  məlumata  görə, 

atabəy  Özbəyin Ģəxsi həkimi  Cəlaləddin  Təbib  olmuĢdur.  Atabəyin  bu  həkim  haqqında

dediyi sözlər onun sənətinə verilən ən yüksək qiymət hesab edilə bilər: "Mənim həyatımı

saxlayan  bu  adamdır.  O,  yalnız  artıq  xəstələnmiĢlərin  möcüzəli  Ģəfavericisi  deyil.  O, 

xəstəliyin gizli çağında diaqnozu müəyyənləĢdirir və hazırladığı cüzi dərmanla xəstəni tamam 

müalicə edir. Onun gəliĢi adamlara böyük xeyir verirdi, ondan sonra onun kimisi olmayıb". 



392 

XII  yüzildə  Təbrizin  məĢhur  həkimlərindən  olan  Mühzəbəddin  Təbrizinin "Əl-

Muxtar"  və  "Kitabi  tibb  əl-Camali"  əsərlərində  bir  çox  xəstəliklərin  müalicə  yolları

nəzərdən keçirilir. Mahmud ibn Ġlyas isə təbabət elminə həsr etdiyi əsərində əczaçılıq və 

mü xtəlif  xəstəliklərin  müalicə  prinsipləri  haqqındakı  bütün  məlumatı  ümumiləĢdirmiĢdi.

Kitabda adları çəkilən dərmanlar əlifbaya görə düzülmüĢdür. 

Ən görkəmli həkimlərdən biri də Mövlana Cəlaləddin ər-Ruminin yaxın dostu və

müalicə  həkimi  Əkmələddin  Naxçıvani  olmuĢdur.  Orta  çağ  müəlliflərindən  biri  onu 

"həkimlərin  ağası,  dünya  həkimlərinin  rəisi"  və  baĢqa  təmtəraqlı  ləqəblərlə  təqdim

etmiĢdir. Naxçıvanın tanınmıĢ təbiblərindən biri  də  Fəxrəddin  Əbu Abdullah Əh məd  ibn 

ƏrəbĢah ibn Əli ibn Cəbrayıl ən-Naxçıvani idi. 

O  dövrdə  Azərbaycanda  fəaliyyət  göstərən  əcnəbi  həkimlər  də  var  idi;

bunlardan biri,  islamı  qəbul etmiĢ, görünür  milliyyətcə  yəhudi olan  Samuil  ibn  Yəhya 

ibn Abbas əl-Məğribi əl-Əndəlus; idi. Mənbələrin (əl-Qifti, Ġbn əl-Ġbri) məlumatına görə,

"o,  atası  ilə  ġərqə  (Bağdada)  gələrək,  burada  müvəffəqiyyətlə  həkimlik  edirdi.  Samuil

tibbə  aid  kitabların  müəllifidir.  Sonradan  o,  Azərbaycana  köçür  və  Pəhləvan 

xanədanına  və  onun  dövlətinin  əmirlərinə  xid mət  göstərir.  O,  Marağa  Ģəhərində

yaĢayır,  burada  ailə  qurur  və  övlad yetiĢdirir.  O,  570  (1174)-ci  ildə  Marağada vəfat

edir". 

Azərbaycanda  fəaliyyət  göstərən  görkəmli  həkimlərdən  biri  də  Bağdaddan



buraya köçmüĢ, Ġbn Habal adı ilə məĢhur olan Əli ibn Əhməd Əbu-l-Hüseyn idi. Ġbn əl-

Ġbrinin  verdiyi  məlu mata  görə  o,  uzun  müddət  Azərbaycanda  həkimlik  etmiĢ,  619 

(1222)-cu ildə burada vəfat etmiĢdi. 

Nəzərdən  keçirilən  dövrdə  tarixi,  filoloji,  fəlsəfi  məzmunlu  xeyli  əsər  də

yaradılmıĢdı.  Lakin  həmin  əsərlərin  çoxu  zəmanəmizə  çatmamıĢdır.  Hərtərəfli  bilik 

sahibi  olan  Fəxrəddin  Əbülfəzl  Ġsmayıl  ibn  əl-Musanna  ət-Təbrizinin  qələmə  aldığı

irihəcmli  "Tarixi-A zərbaycan"  ("Azərbaycan  tarixi")  adlı  əsəri  də  dövrümüzə

yetiĢməyən  əhəmiyyətli  əlyazmalarındandır.  Mənbələrdən  məlum  olur  ki,  alim, 

Bağdaddakı  "Nizamiyyə"  mədrəsəsində  mühazirələr  oxu muĢ,  580  (1185)-ci  ildə

Təbrizdə  vəfat  etmiĢdir.  Onun  haqqında  bəhs  edən  Ġbn  əl-Fuvati  yazırdı:  "Mən

Təbrizdə sözün tam  mənasında görkəmli  olan Ģəxs  barədə soruĢduqda,  mənə  Ġbn  əl-

Musannanı  niĢan  verdilər.  Mən  soruĢdum:  ikinci  belə  bir  adam  varmı?  Onlar  cavab

verdilər: O, bircə dənədir və ikincisi yoxdur". 

Bu  dövrdə  elmin  və  mədəniyyətin  inkiĢafına  dövlət  səviyyəsində  verilən

düzgün  istiqamət  böyük  Səlcuq dövlətinin  hər  yerində olduğu  kimi,  Azərbaycanda  da 

mədəniyyətin  inkiĢafı  üçün  əlveriĢli  Ģərait  yaratmıĢdı.  Səlcuqilərin  məĢhur  vəziri

Nizamülmülkün bu sahədə atdığı  addımlar  xüsusilə təqdirəlayiqdir.  BaĢ verən dini  müna-

qiĢələrin,  eləcə də  Fatimilərin  yaydıqları  Ģiəlik  təsirinin  qarĢısını  almaq üçün  Səlcuq

hökmdarlarının  savadlı  alimlərə  ehtiyacı  var  idi.  Müasir  ərəb  tədqiqatçısı  Əbul-Hadi

Məhbubənin  yazdığına  görə,  Nizamülmülk  "öz  əleyhdarlarını  zəif  salmaq  üçün 

silahdan  əlavə, elmdən  də  istifadə  edir,  saysız-hesabsız  dini  təriqət  və  məzhəblərin

təliminə  qarĢı sünniliyin  təlimlərini  irəli  sürərək,  onlara qarĢı  dini-ideolo ji  mübarizə 




Yüklə 15,36 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   185   186   187   188   189   190   191   192   ...   215




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə