389
1198) Məhəmməd ibn Nəsr tikmiĢdir". Yazıda xatırlanmıĢ ġeyx Əbubəkrin adına bizə
məlum olan digər yazılı mənbələrdə təsadüf edilmir. ġeyx Əbubəkrin epitetləri əsasında
belə nəticəyə gəlmək olar ki, o, tanınmıĢ Ģəxsiyyət, ġabranda fəaliyyət göstərmiĢ böyük
alim olmuĢdur.
ġamaxıdan cənub-Ģərqdə, Göylər kəndində, ġamaxı-Ərdəbil ticarət-karvan
yolunun üzərində memarlıq tarixinə "Piri Mərdəkan" adı ilə daxil olan möhtəĢəm bir
abidə mövcuddur. Məqbərədə qalmıĢ iki kitabə abidənin adını və tikilmə tarixini
dəqiqləĢdirir. Ġçəridə bir məzar vardır.
Məzarüstü lövhə (0,1x0,56 m) əhəngdaĢındandır. Bu lövhə yuxarıdan çatma tağla
tamamlanır. Lövhənin üz hissəsində hərəkəsiz ərəbdilli yazı həkk edilmiĢdir: "BağıĢlayan,
mərhəmətli Allahın adı ilə. Bu məzar Ģeyx, imam, böyük alim, mömin Tair Tac əl-Hüda
Mədəkani ibn Əlinindir. Allah rəh mət etsin". DaĢ lövhənin ətraflarında "Allah" sözü
on üç dəfə təkrar olunur. Məzarüstü yazının tarixi yoxdur. Lakin onun tarixini giriĢin sol
tərəfində, məqbərənin divarına bərkidilmiĢ digər ikisətirlik ərəbdilli kitabəyə əsasən
müəyyənləĢdirmək mü mkündür. Yazıda deyilir: "...Böyük padĢah, xaqan... Fərruxzad
ibn Fazil əl-Müvəhhid Mənuçehr...". Kitabədə xatırlanmıĢ ĢirhanĢahın III Mənuçehrin
oğlu I Fərruxzad olduğu güman edilir (1203-1204-cü illərin hüdudunda vəfat etmiĢdir).
Ġllər keçdikcə Ģeyxin və məqbərənin adları təhrif olunmuĢ, "Mədəkani" sözü
"Mərdəkan" Ģəklinə düĢmüĢdür. Mədək Cənubi Azərbaycanın Həsənabad adlı
yaĢayıĢ məntəqəsindən 27 km cənub-Ģərqdə yerləĢən yerin adıdır. "An" və "i"
sonluqları alimin nəsəbini (yəni Mədək mənĢəli olduğunu) göstərir. O, ġirvanın paytaxtı
ġamaxıya gəlmiĢ, orada fəaliyyət göstərmiĢdir. Həmin dövrdə burada xeyli alim və həkim
çalıĢırdı. Məqbərənin ətrafında ġeyx Tair ibn Məhəmməd, Tacəddin ibn Rüknəddin və
digər alimlərin məzarları vardır. Həmin alimlərin həyatı və fəaliyyəti ġeyx Tair Tac
əl-Hüdanın mədəni-siyasi mərkəzinə çevrilmiĢ xanəgahı ilə bağlı olmuĢdur.
Bakıda, Ģəhərin qədim hissəsi olan ĠçəriĢəhərdə Qız qalası ucalır. Qalan ın
cənub-qərb divarında kufi xəttilə həkk o lunmuĢ kiçik lövhə vardır. Yazının xarakteri
onun oxunuĢunu çətinləĢdirir. Kitabəni ilk dəfə elmi baxımdan N.Xanıkov tədqiq
etmiĢ, mətnin ilk sözünü "qübbə" kimi oxu muĢdur. Sonralar həmin yazını tədqiq edən
M.Nemətova isə burada "Məsud ibn Davudun qülləsi" ifadəsinin həkk edildiyini
göstərmiĢdir. Paleoqrafik xüsusiyyətinə görə bu yazı XII əsrə aid olub, yalnız qalanın
təmiri ilə bağlıd ır. Qala isə, görünür, daha erkən dövrdə tikilmiĢdir.
Mərdəkan qalasındakı ikisətirlik ərəbdilli yazı qabarıq surətdə, gözəl və iri
süls xəttilə, iki parça əhəngdaĢı üzərində həkk olunmuĢdur və hazırda bu epiqrafik
abidə Sankt-Peterburqda Dövlət Ermitajında saxlanmaqdadır: "...müdrik, islam
hökmdarı, ĢirvanĢah Axsitan bin Mənuçehr üçüncü... beĢ yüz səksən üçüncü il hicri
tarixində" (1187/1188). Bəzi tədqiqatçılar kitabənin qala ilə əlaqəsini qəbul
etməyərək, bürcün tikintisini XIV əsrə aid edirlər. Lakin qalanın və qala
kompleksindəki məscidin yanında tapılmıĢ digər yazılar da sübut edir ki, qalanın
tikintisi XII əsrə aiddir.
ƏhəngdaĢı üzərində iri, oyma, gözəl süls xəttilə yazılmıĢ iki sətirlik farsdilli
390
mətn 1940-cı ildə qalanın ətrafında təmizlik iĢləri aparılarkən, əski darvaza yerində
aĢkar edilmiĢdir. N.Berezin, vaxtilə bu daĢ lövhəni qala qapıları üzərində gördüyünü
yazır. Kitabədə deyilir: "Bu manarı əmir Əbu Nəsr Ġzz əl-Mülk Əbu Əli ibn Baqir
ucaltmıĢdır - Allah onun qüdrətini əbədiləĢdirsin!" Yazıda tarix göstərilməmiĢdir.
Lakin paleoqrafik xüsusiyyətləri və bədii tərtibatı onu kompleksin digər XII əsr yazıları
ilə yaxınlaĢdırır. Kitabədə adı çəkilən, lakin digər mənbələrdə adına təsadüf olunmayan
əmir, ġirvan ordusunun sərkərdəsi idi.
Farsdilli yazısı olan üçüncü daĢ da diqqəti cəlb edir. Həmin kitabə "Tuba-Ģahi"
məscidinə giriĢin yanında aparılmıĢ təmir iĢləri zamanı tapılmıĢdır. Yazı çətinliklə
oxunan Ģəklə düĢmüĢdür: "Bu manar h-d-a B-k-a... Cav id..." Mətndə tarix
göstərilməmiĢdir. Yazı fonundakı quĢ, nəbati ünsürlər, "kəf‖ hərfinin yuxarı hissəsi,
"əlif‖in aĢağı qisminin forması, bəzi "əlif‖ və "ləm"lərin yuxarı hissəsi, hərflərin sola-
sağa meyli kompleksdə olan baĢqa yazıların bəzəklərini və yazı üslubunu xatırladır.
Bütün bunlar kompleksin yerində aĢkar olunmuĢ son iki yazını XII əsrə aid etməyə əsas
verir.
Beləliklə, epiqrafik yazılar XI-XII əsrlərdə Azərbaycanda iqtisadi, siyasi,
mədəni yüksəliĢi sənədli Ģəkildə təsdiq edir.
ġirvan ərazisində ĢirvanĢah III Mənuçehrin (1120-1160) və onun oğlu I Axsitanın
(1160-1196/97) adlarının qeyd edildiyi, zəmanəmizədək hifz olunmuĢ kitabələr XII
əsrdə ġirvan dövlətinin güclənməsi ilə əlaqədar olaraq geniĢ miqyaslı istehkam iĢlərinin
aparıldığını göstərir. Bu dövrdə ġirvanda qalalar, Ģəhərlər tikilir, hərbi istehkamlar və
ictima i-mülki binalar təmir edilirdi.
Epiqrafik abidələr bizə ġeyx Pir Hüseyn, ġey x Tair Tac əl-Hüda Mədəkani, ġeyx
Əbubəkr, ġeyx Babi Yəqub kimi tanınmıĢ alim-Ģeyxlərin adlarını çatdırmıĢdır. Həmin
alimlər iri ticarət yolları üzərində tikilmiĢ ictimai-siyasi və mədəni mərkəzlərə - xanə-
gahlara baĢçılıq etmiĢlər.
Kitabələrdə digər mənbələrdən məlum olmayan xəttatların, memarların,
rəssamların, daĢ üzərində bədii oyma sənətinin görkəmli nümayəndələrinin (Əcəmi
Əbubəkr Naxçıvani, Zeynəddin ibn ƏburəĢid ġirvani, ƏburəĢid ibn Zeynəddin
ġirvani, Əli Məcdəddin, Əbdülməcid ibn Məsud, ġeyxzadə Həbibullah, ġəmsəddin
Məhəmməd, Əh məd ibn Əyyub, Mahmud ibn Ġbrahim və bir ço x baĢqalarının) adları
göstərilmiĢdir. Təqdim olunan epiqrafik abidələrdə vəzifəli Ģə xslərin, suveren
dövlət baĢçıları olmuĢ, yüksək titulları və epitetləri ilə tanınan ĢirvanĢahların,
atabəylərin adları da d iqqəti cəlb edir.