dinin lüğət tərkibindən çıxdığı üçün onlar müstəqil məna kəsb
etmişlər.
4. Semantik b
ərəkslik münasibəti. Həmin əlaqə istiqamət
m
əzmunlu feillərlə dayanmaq, durmaq, qalmaq, dönmək, qayıtmaq
v
ə qaytarmaq sözləri arasında özünü göstərir. Bu feillərin semantik
əksliyi başqa semantik əkslik hallarından kəskin şəkildə fərqlənir.
Bunu
getm
ək-gəlmək və getmək-qayıtmaq feil cütlərinin
müqayis
əsindən görə bilərik. Getmək və gəlmək feilləri semantik
tutum etibarı ilə bir-birinin tam eynidir (“müəyyən xarakterli
h
ərəkət” + “istiqamət”). Bunlar yalnız ifadə olunan hərəkətlərin
istiqam
ətləri arasındakı fərqə görə bir-birindən fərqlənir. Getmək və
qayıtmaq feil cütündə isə vəziyyət başqa cürdür. Bunların semantik
münasib
əti yalnız istiqamət fərqinə əsaslanır. Ona görə də qayıtmaq
feili d
ə, o biri mənfi məzmunlu feillərdə də müxtəlif məzmunlu
feill
ərlə semantik bərəksiz münasibətində ola bilir. Məsələn: Mən
gedir
əm,o qalır. Mən gedirəm, o da gedir. Mən dururam, o da
durur (Tapmaca). Ged
ən gələr, soruşan qalar (Məsəl). Gedərsən,
yola sallam. Qalarsan
, qadan allam (Xalq mahnısı). Getmənəm,
yanında qallam (Aşıq Ələsgər). Qaçar, qaçar-rəqibini aldad.
Qayıdanda qoçaq olur, əfəndim (“Koroğlu”). Gedər, gedər-qayıdır.
Getdiyin yola fikir ver, b
əlkə, qayıtdın (Məsəl). Yar getdi,
qayıtmadı (Bayatı). Bir su ki axıb getdi, Bir də çeşməyə dönməz.
Tazısız ova gedən Dovşansız evə dönər (Məsəl).
Şaquli istiqamətdə hərəkət bildirən feillər
Bir qisim feill
ər subyekt və obyektlərin şaquli istiqamətdə
h
ərəkətlərini bildirir. Bunların iki sinfi var: 1. Aşağıdan-yuxarıya
yön
əlmiş hərəkət bildirənlər ( atılmaq, atlanmaq, qalxmaq,
qaldırmaq, çıxmaq, minmək). 2. Yuxarıdan-aşağıya yönəlmiş
h
ərəkət bildirənlər ( düşmək, düşürmək, enmək, endirmək, saldırmaq,
salmaq, tökm
ək, tökülmək, tökdürmək, çökmək, çökürtmək,
çökdürm
ək). Həmin feillər ifadə etdikləri ümumi istiqamətə görə
bir-birin
ə uyğun gəlsələr də, subyekt və obyekt mənsubiyyətinə
gör
ə bir-birindən fərqlənir (məsələn. müq. et: ata minmək, ağaca
çıxmaq və s.).
285
Şaquli istiqamətdə hərəkət bildirən sözlər arasında aşağıdakı
semantik münasib
ətlər müşahidə olunur.
1. Semantik yaxınlıq münasibəti. Həmin semantik əlaqə
t
əsirlilik və təsirsizlik əlamətinə görə bir-birinə mütabiq gəlib,
eynixarakterli h
ərəkətləri ifadə edən feillər arasında özünü göstərir.
M
əsələn: atılmaq (tullanmaq, hoppanmaq, hoppulmaq); atlanmaq
(minm
ək); qalxmaq (çıxmaq); qaldırmaq (qalxızmaq); endirmək
(düşürmək) və s.
2. Semantik
əkslik münasibəti. Şaquli istiqamətdə hərəkət
bildir
ən feillər müxtəlif əsaslara görə semantik əkslik münasibət-
l
ərinə girə bilir. Müvafiq hərəkətləri başvermə şəraiti, subyekt və
obyekt m
ənsubiyyəti və s. görə təsnif etmək mümkündür.
A. Qeyri-icbari (s
ərbəst olaraq) yuxarı və aşağı yönəlmiş
h
ərəkətləri ifadə edən feillərin əksmənalılığı . Məsələn: Atılıb-düşər,
susuz bişər. Atıldı, düşdü çaya. (Tapmaca). Atılıb-düşür, Tamahım
düşür (Uşaq mahnısı). [Zəlzələ] tullama olanda tullanıb-düşür
(H.Z
ərdabi). Hoppanar-düşər. Qalxdım təpəyə, düşdüm küpəyə
(Tapmaca). Ür
ək sıxılıb qanı bunların içinə tökəndə o damarlar
qalxır, sonra qan axıb gedəndə yenə düşür (H.Zərdabi). Atlananda
b
əy oğlu, Düşəndə yüzbaşıdı (Bayatı). İgid odur, atdan düşə, atlana
(M
əsəl). Ata minər-səslənməz, Yerə düşər-paslanmaz (Tapmaca).
Eşşəyə minmək-bir ayıb, düşmək-iki ayıb (Məsəl). Kim isə minir,
kim is
ə düşür (Rəsul Rza). Necə ki qalxmışdı, o növ də enib söndü
(Ə.Haqverdiyev). Dalğalar kimi qalxmaq, dalğalar kimi enmək
(Müşfiq). Kəblə Tağı da yavaşca durduğu yerdə çökürdü dizi üstə
v
ə birisi durub gedəndə Kəblə Tağı da dik qalxırdı ayaq üstə
(C.M
əmmədquluzadə). Çıxdım təpəyə, Düşdüm küpəyə. Dik
çıxanda ildırım, Dik enəndə digirqoz (Tapmaca). Dağa çıxmaq
ç
ətin, Dağdan düşmək (enmək) asan (Məsəl). Qeyri vaxtlarda gün ya
M
əşriqdən qiblə tərəfə doğur və habelə Məğribdən qiblə tərəf və ya
şimal tərəfə batır (H.Zərdabi). Ay doğar, batmaz gecə (Bayatı).
B
əzi feillər eyniistiqamətli hərəkətləri bildirsə də, onların
ardıcıllığı yuxarıdakıların əksinədir. Məsələn: Qızıl öküz yatdı,
qalxmadı. Quruda yatsa, qalxmaz (Tapmaca). Yatıb inildəyir, durub
boylanır (Aşıq Ələsgər). Yatıram-yanım ağrır, Dururam-canım ağrır
286
(Bayatı). Qızıl öküz yatar, durmaz. Biri yatar-durmaz (Tapmaca).
Uçurumları gözəlcə endik, düz yola çıxdıq (C.Məmmədquluzadə).
Müvafiq feill
ərin bir qismi qapalı məkan içərisində baş verən
əksistiqamətli hərəkətləri bildirir. Belə feillərin semantik əlaqəsi
daxilolma bildir
ən feillərin birinci, xaricolma bildirən feillərin
ikinci yerd
ə gəlməsini tələb edir. Məsələn: Dama girər – aləmi
g
əzər, damdan çıxar – bir yerdə durar. Suya girər-bir olar, Sudan
çıxar-min olar. Burdan girər, Ordan çıxar (Tapmaca). Məscidə
girib-
çıxmaq mümkün olmur (C.Məmmədquluzadə). Suya düşər-
açılar, Sudan çıxar-yığılar (Tapmaca). [Quru yer ilanları] suya
düşəndə [...] tez üzüb kənara çıxırlar (H.Zərdabi). Burdan batar,
Ordan
çıxar (Tapmaca). Harda suya batıb-çıxa bilərsən?
(Ü.Hacıbəyov).
B. İcbari şəkildə şaquli istiqamətdə baş verən hərəkətləri ifadə
ed
ən feillərin əksmənalılığı . Belə feillərin əksəri indicə nəzərdən
keçiril
ən feillərin təsirli formalarıdır. Məsələn: Hoha var-dağa
mindir
ər, hoha var-dağdan yendirər. Kimisini qantarğaya mindirir,
kimisini qantarğadan yendirir (Məsəl). Tatarını qaldırdı göyə,
amma yendirm
ədi. Adamların [biri] məni qalxızdı divarın üstünə.
Dadaşım [...] yendirdi o tərəfə [Xudayar bəy dəyənəyini] nə vaxt
kefi ist
əyir qaldırır, nə vaxt kefi istəyir yendirir
(C.M
əmmədquluzadə). Müşfiq şeir oxuyarkən əlini şeirin ahənginə
uyğun olaraq qaldırıb-endirirdi (Dilbər xanım). Həmin semantik
əlaqə biri və ya hər ikisi sadə olan (törəmə olmayan) sözlər arasında
da özünü göst
ərir. Məsələn: Alıbəy, Alıbəy, dovşana bax, dovşana!
Qulaqların qaldırır – qoyur, qaldırır – qoyur! (Uşaq mahnısı). Yun
üstünd
ə iki tas Birin qaldır, birin bas (Tapmaca). At yorğalıyanda
h
ər tərəfinin iki ayağını birdən qalxızıb, birdən qoyar (“Əkinçi”).
Onların hər birinə qeyri ox qayırıblar ki, onların hərəsini əlahiddə
qalxızmaq və salmaq olsun. [Kağızı] bir az yuxarı qalxızıb, yenə
aşağı sallam. Belədə bir dağı götürüb, o biri dağın üstünə qoymaq
olar (H.Z
ərdabi). Soyxanı kim götürübsə, o da yerinə qoymalıdır
(Dan.). S
əni daş qoyub, qızıl götürəsən (Alqış). Əlimizin birisini
isti suya
salıb, bir az saxlayıb, çıxarıb ikisini də birdən isti suya
salsaq... (H.Z
ərdabi). Mənim əllərim isti sudan soyuğa, soyuqdan-
istiy
ə çıxarıb-salmaqdan belə olub (Dan.).
287
Dostları ilə paylaş: |