Milli ideologiyamızın mühüm tərkib hissəsini milli-
mənəvi dəyərlər təşkil edir. Bu dəyərlər sırasına ilk növbə
də ana dilimiz, etiqad etdiyimiz islam dini və adət-ənənələ
rimiz daxildir.
Böyük təəssüf hissi ilə qeyd etmək lazımdır ki, Bakıda
və digər iri şəhərlərimizdə rus dilində orta və ali təhsil al
mış gənclərimizin böyük bir hissəsi ana dilini yaxşı bilmə
diyi üçün digərləri ilə ünsiyyətdə hətta bir cümlənin yarısını
Azərbaycan dilində, digər yarısını rus dilində söyləməklə
bağışlanılmaz hörmətsizlik edirlər.
Bu məsələyə müəyyən münasibət gətirən aşağıdakı
əhvalatı qələmə aldım: 19 noyabrda (2001) səhər televiziya
da uşaqlar üçün verilişin sonunda həmin verilişin aparıcısı
dedi: insanların heyvanlarla da əlaqəsi heyvanın eşitdiyi dil
də olmalıdır və belə bir əhvalatı söylədi: Bakıdan kənd ray
onuna bir nəfər qonaq gedir. Səhər həyətə çıxarkən həyətdə
olan it qonağa hürür; qonaq itə: «paşol, paşol» deyirsə də it
hürməkdə davam edir. Ev sahibi tez həyətə çıxaraq itə «ay
it, qonağa hürməzlər» deyir və it səsini kəsərək gedir. Ev
sahibi qonağına deyir ki, bizim it rusca başa düşmədiyi üçün
hürməkdə davam edirdi.
Buradan belə bir qənaətə gəlmək olar ki, insanlar da
biri digəri ilə bir dildə danışmalıdır ki, anlaşıqlı olsun.
Dünya azərbaycanlılarının I qurultayındakı nitqində
prezident Heydər Əliyev demişdir: «Müstəqil Azərbaycan
dövlətinin əsas ideyası azərbaycançılıqdır... Azərbaycançı-
lıq öz milli mənsubiyyətini qoruyub saxlamaq, milli-mənəvi
deyərlərini qoruyub saxlamaq, eyni zamanda onların ümum
bəşəri dəyərlərlə sintezindən, inteqrasiyasından bəhrələn
məsi və hər bir insanın inkişafının təmin olunması demək
dir»1.
Bu sətirlərin müəllifi 1995-ci ildə nəşr etdirdiyi kitabı
I
m
94
'Xalq" qəzeti, 10 noyabr 2001.
na daxil etdiyi «Milli birlik ideologiyamız haqqında'» adlı
bölmədə irəli sürdüyü bu ideyam indi də əsas götürür ki,
müasir dövr üçün bizim milli ideologiyamız «milli birlik
ideologiyası» məzmununda olmalıdır.
Bununla əlaqədar olaraq müasir dövrü mətbuatımızda
hərdən bir səslənən «Biz nə üçün birləşə bilmirik?» sualına
cavab vermək lazımdır.
Milli birliyimizə mane olan səbəblər sırasına ilk növ
bədə aşağıdakılar daxildir:
Birinci: Milli birlik kimi çox vacib bir məsələdə iqtidar
və çoxşaxəli müxalifət qüvvələri arasında fikir birliyi yox
dur və yaxud bu fikir birliyi hələlik çox zəif özülə malikdir.
Halbuki, xalqımız üçün çox böhranlı bu dövrdə əsas məsələ
lərin həllində (Dağlıq Qarabağ münaqişəsi, sosial-iqtisadi
məsələlərin həlli istiqamətində tədbirlər və s.) fikir birliyi
olmalıdır ki, bu ümümmilli vəzifələr həll edilsin.
İkinci: Hazırda xalqımızı təmsil edən siyasi qüvvələrin
xarici siyasi orientasiyalarında da çoxşaxəlilik vardır. Bu
məsələ rəsmi ədəbiyyatda çox açıqlanmasa da, xalqın müəy
yən təbəqələri arasında Türkiyəyə, ABŞ-a, Rusiyaya, İrana
meyillilik müşahidə edilir. Məsələn, ailə üzvlərindən Rusiy
ada işləyən azərbaycanlıların, o cümlədən rusdilli və ya
həyat yoldaşları rus millətindən olan vətəndaşların böyük bir
hissəsinin Rusiyaya meyililiyi (rusofılliyi) danılmazdır.
Üçüncü: Azərbaycanın müsəlman əhalisinin sünnil vo
ya şiə məzhəblərinə mənsub olmaları da milli birliyə müəy
yən maneəçiliklor törədir.
Heç bir statistik əsas olmadan din xadiminin rəsmi ya
zılarında iddia edilir ki, Azərbaycan əhalisinin 65% şiədir2.
Halbuki, heç bir zaman bu haqda sorğu aparılmamışdır vo bu
İ.Z.İsmayılov, Azərbaycanda XX əsrdə dövlətçilik siyasəti m əsələ
ləri, B., 1995 s. 166-174
Bax:, «Xalq qəzeti», 4 sentyabr 1998
95
müddəa həqiqətdən çox uzaqdır.
Digər tərəfdən: Sünnü də, şiə de müsəlmandırsa, bun
ları ayıraraq qarşı-qarşıya qoymaq din xadiminin böyük siya
sətə qoşulması deyilmi? Halbuki, Azərbaycan dünyəvi döv
lətdir ve burada din siyasətdən ayrılmışdır.
Məsələnin siyasi tərəfi isə daha faciəvidir.
C.Hayder «Dəstəksiz xəncər» əsərində yazır ki, «sün-
nü-şiə məsələsi islamın bütün düşmənləri üçün hədiyyədir...
İslamda ən barışmaz məzhəb, şübhəsiz ki, şiəlikdir». M üəl
lif eləcə də yazır: «İraq-İran, İraq-Küveyt müharibələrinin
islama vurduğu zərəri təsəvvürünüzə gətirirsinizmi? Bu ax-
maqlar hər an bir-birlərini məhv etməyə hazırdırlar».
Bu sətrlərin müəllifi Afrikanın bir neçə ölkəsində sə
fərdə olmuşdur və məlumatı vardır ki, heç bir müsəlman öl
kəsində (hətta İranda da) məhərrəmlik günlərində əhalinin
fanatik fəallığı Bakının bezi ətraf kəndlərindəki fəallıq sə
viyyəsində olmur.
Hələ 1917-ci ildə, Qafqaz müsəlmanlarının 1-ci qurul
tayında Şeyxülislam ilə Müfti birlikdə xitabət kürsüsünə çı
xaraq məzhəbçiliyə qarşı nitq söyləmişdilər, qucaqlaşaraq-
öpüşmüşdülər və demişdilər ki, «bundan sonra ... bir azəri-
dən «sünnümüsən, şiəmisən?» deyə soruşmaq böyük bir hə
qarət və tərbiyəsizlik sayılmalıdır». Lakin bu ağıllı tədbirə
əməl edilmədi.
Mirzə Ələkbər Sabir, Seyid Əzim Şirvani, Nəriman
Nərimanov, Məmməd Əmin Rəsulzadə və digər xadimləri
miz sünnü-şiə məzhəb ayrılığına qarşı öz etirazlarını kəskin
surətdə bildirmişlər.
Azərbaycançılıq ideologiyasının əsasları XX əsrin əv
vəllərində görkəmli siyasi xadimlər olan Əlibəy Hüseynza
dənin, Məmməd Əmin Rəsulzadənin, Nəriman Nərimano
vun, Cəlil Məmmədquluzadənin, Üzeyir bəy Hacıbəyovun
və digerlərinin əsərlərində Öz şərhini tapmışdı və 1918-20-
ci illəri əhatə edən Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti haki
96
miyyəti dövründə əməli fəaliyyətdə özünü doğrultdu.
Azərbaycançılıq ideologiyasının əsasını müstəqil döv
lətçilik, demokratiya, respublikaçılıq, bəşəriliyin qəbulu,
milli tərəqqi, ədalətlilik və bu qəbildən olan mütərəqqi key
fiyyətlər təşkil edir. Əlbəttə bu keyfiyyətlərin deyilişinin
üslub formasım dəqiqləşdirmək olar.
Azərbaycan Prezidenti Heydər Əliyev göstərir ki,
«milli ideologiyamız tarixi keçmişimizlə, millətimizin adət-
ənənələri ilə, xüsusiyyətləri ilə, xalqımızın, dövlətimizin bu
günü və gələcəyi ilə bağlı olmalıdır».
1990-cı ilin qanlı yanvar faciəsi günlərində Azər
baycan xalqı bütün dünyaya böyük birlik nümayiş etdirdi.
Şəhidlərin Bakının əsas meydanından bərpa edilmiş «Şəhid
lər Xiyabanı»na qədər çiyinlərdə qırmızı qərənfillər yağışı
altında aparılması və dəfni bütün dünyanı heyran etdi. Qeyd
edək ki, 137 nəfər şəhid içərisində Azəri türklərindən əlavə
ruslar, tatarlar, lezgilər, yəhudilər və digər milli azlıqların
nümayəndələri də vardır.
Lakin sonrakı 3-4 il ərzində Azərbaycanda cərəyan
edən mürəkkəb hadisələrdən baş çıxara bilməyən rəhbərlə
rin təqsirinə görə yanvar faciəsi günləri yaranmış milli birlik
getdikcə sönməyə başladı.
§ 3. Azərbaycanda İslam mədəniyyətinə
qayıdış
Bəşər tarixinin ən qədim, ilk qatlan haqqında müasir
elm heç bir dəqiq məlumat verə bilmir. Görünür ki, bu heç
mümkün də deyil. Ən qədim dövrə aid arxeoloji qazıntılar
ilk insanların cəsədlərinin qalıqlarının formalarını müəyyən
etsə də, onlann yaşadıqları dövrlər, insanların həyat tərzi
haqqında dəqiq məlumatlar söyləməyə qadir deyildir.
Bu məsələdə müasir bəşəriyyət müəyyən məlumatları
97