285
məhsulları istehlakında müşahidə olunur. Meyvə və taxıl məhsulları
istehlakında demək olar ki, dəyişilməz qalmışdır. Məsələn, meyvə
istehlakı 18%, taxıl və taxıl məhsulları istehlakı 15 % artmışdır.
Cədvəldən göründüyü kimi, 2001-ci ilə nisbətən sonrakı illərdə
müəyyən qida məhsullarının istehlakında artım müşahidə olunur.
2002-2007-ci illər ərzində isə həmin məhsulların istehlakında demək
olar ki, cüzi dəyişikliklər baş vermişdir.
Müxtəlif istehlak malları və xidmətlərinin qiymətlərinin dəyişməsi
dinamikasından asılı olaraq, fizioloji yaşayış minimumunun dəyərlə
ifadəsi sosial yaşayış minimumunun 50-55%-ni təşkil edir.
İnflyasiyanın yüksək səviyyəsi ilə səciyyələnən keçid dövründə
minimum əmək haqqı, təqaüd və sosial müavinətlərin məbləği yaşayış
minimumu səviyyəsindən aşağı ola bilməz. Bir sıra mütəxəssislər haqlı
olaraq, belə hesab edirlər ki, əgər dövlət maliyyə çatışmazlığı üzündən
əhalinin gəlirlərini sosial yaşayış minimumu səviyyəsində təmin edə
bilmirsə, onda əhalinin minimal gəlirlərini fizioloji yaşayış minimumu
səviyyəsində təmin etməlidir .
İstehlak büdcələri hesablanarkən, fərdin ehtiyacları mütləq nəzərə
alınmalıdır. Ehtiyacların strukturu və səviyyəsi, habelə onların
ödənilməsi üsulları tədqiq olunmalıdır, onları vahid göstəricilər
vasitəsilə qiymətləndirmək düzgün deyil. Lakin hər bir ölkədə onun
iqtisadi inkişaf səviyyəsindən, mədəniyyətindən və ənənələrindən asılı
olaraq, normal həyat səviyyəsi haqqında müəyyən təsəvvürlər
mövcuddur. Məsələn, ingilislərin istehlak «zənbilində» heyvanlar
üçün qida da nəzərə alınır. Sosial ehtiyaclara gəldikdə isə onlar
haqqında da həyat səviyyəsinə uyğun olaraq mühakimə yürütmək
286
olar: «Yoxsulluq nəticəsində ailələr onları cəmiyyətin qalan
hissəsindən təcrid edən həyat tərzi keçirməyə məcbur olmamalıdırlar».
BƏT-in mütəxəssisləri qeyd edirlər ki, ancaq bir neçə inkişaf etmiş
ölkədə (ABŞ, Böyük Britaniya, İtaliya, Yaponiya) yoxsulluğun
ölçülməsi üçün ciddi cəhdlər edilmişdir. Məsələn, Böyük Britaniyada
istehsalın genişlənməsi, elmi-texniki tərəqqinin nailiyyətlərinin ictimai
və şəxsi həyatın bütün sahələrinə nüfuz etməsi və ümumi rifahın
artması fonunda yoxsulluğa olan baxışlar dəyişmişdir. Əgər
vətəndaşın gəliri orta əmək haqqının 40%-ni təşkil edirsə və o, ölkə
əhalisinin əksəriyyəti üçün adi məişət əşyaları olan məişət texnikası,
televizor, soyuducu və s. əldə edə bilmirsə, onun yemək və mənzil
haqqının ödənilməsi üçün kifayət qədər vəsaitinin olmasına
baxmayaraq, o, yoxsul hesab edilir. Beynəlxalq ekspertlər «minimum
həyat səviyyəsi» terminini «yoxsulluq» termininin antonimi kimi
işlədirlər. Bu isə o deməkdir ki, əgər ailə yoxsulluq içində yaşayırsa,
deməli, onun minimum ehtiyacları belə ödənilmir.
Cədvəl 9.3
Yoxsulluq həddi və yoxsulluq səviyyəsi
2
005
2
006
2
007
2
008
Yoxsulluq həddi, manatla
4
2,6
5
8,0
6
4,0
7
8,0
Yoxsulluq səviyyəsi, %
2
9,3
2
0,8
1
5,8
1
3,2
Cədvəl 9.3-dən göründüyü kimi, 2005-2008-ci illər ərzində
yoxsulluq həddi səviyyəsində əhalinin xüsusi çəkisi 2 dəfədən çöx
azalmışdır, yəni 29,3%-dən 13,2%-ə yenmişdir. Yoxsulluq həddi kimi
müəyyən olunan minimal maddi təminat səviyyəsi öz növbəsində 78
287
manata qədər və yaxud 1,8 dəfədən çox artmışdır. Bu nəticələr
Yoxsulluğun Azaldılması və İqtisadi İnkişaf üzrə Dövlət Proqramının
uğurla həyata keçirilməsilə bağlıdır.
Yaşayış minimumu səviyyəsi dedikdə, minimum istehlakı təmin
edən gəlirlərin səviyyəsi başa düşülür.
Əhalinin müəyyən hissəsinin gəliri YM-dan az olduğu halda
yoxsulluq həddini müəyyən edən meyarlarların dəqiq nəzərə alınması
problemini gündəmə gətirmək çətin olur. Xüsusən də nəzərə alınsa ki,
YM-nun müəyyən olunması üçün normativ baza həm respublika, həm
də regional səviyyədə işlənib hazırlanıb və təsdiq olunub, bu
problemin qismən həlli yolları müəyyənləşdirilir. YM səviyyəsində
mövcudluq istənilən insan orqanizmində mənfi proseslərə gətirib
çıxarır, əhalinin əmək potensialını sarsıdır.
Yoxsullarla yanaşı, əhalinin gəlirləri YM-dan yüksək olan, lakin o
qədər varlı olmayan böyük bir hissəsinin olmasını da nəzərə almaq
lazımdır. Bu qrup əhali gəlirlər səviyyəsinə görə, olduqca müxtəlifdir.
Sosial siyasətin həyata keçirilməsi üçün adambaşına düşən gəlirin
səviyyəsindən asılı olaraq, müxtəlif gəlir əldə edən əhali qruplarına
aid əhalinin sayının müəyyən edilməsi, dərindən araşdırılması tələb
olunur. Ümumiyyətlə, məhz bu problem öz mahiyyətinə görə, əhalinin
daha çox hissəsinə aiddir və ona daha çox diqqət ayırmaq lazımdır.
Hesab edirik ki, minimum istehlak səbəti əsasında formalaşmalı
olan minimum istehlak büdcəsində insanın minimum tələbatlarının
təkcə dəyər formasında deyil, həm də natural formada ifadəsi nəzərdə
tutulmalıdır. Bu baxımdan minimum istehlak büdcəsinin, insanın əsas
fizioloji və sosial-mədəni tələbatlarına müvafiq olaraq, onun ərzaq və
Dostları ilə paylaş: |