187
qrafiya kitabının”
1
təcili olaraq ünvanına göndərilmə-
sini xahiş edirdi.
“Məni Bakıya şiməndiförlə (qatarla) iyirmi dəqi-
qəlik məsafəsi bulunan Balaxanıdakı məktəbin başına
keçirdilər. Bakıdakı münəvvər kitabçıları İstanbula
sövq etdim və bütün tədrisatı İstanbul kitablarından
yapmağa başladım. Bu, digər məktəblərə də örnək
oldu. Bundan sonra İstanbul kitabçıları ilə Bakı kitab-
çıları arasında qüvvətli bir təmas başladı. Və az zaman
içində bütün Kafkasiya İstanbul əvraqi-mətbəəsiylə
doldu”
2
– deyə yarımçıq xatirələrində Bakıda türkcə
kitabların və türk ruhunun yayılmasındakı rolunu xü-
susi vurğulayırdı.
Özünün yazdıqlarına inansaq, Əhməd Kamalın
Balaxanıdakı müəllimliyi qəzetçilik fəaliyyəti ilə mü-
qayisədə daha uğurlu olmuşdu. Bir müddət sonra Hacı
Zeynalabdin Tağıyevin maddi yardımı ilə İstanbuldan
Mehmet Cövdət
3
, Bəha Səid, Darüşşəfəq məzunu Be-
şikdaşlı Kiçik Fuad kimi müəllimlər Bakıya gəlmiş-
dilər.
1937-ci ildə Osman Erginin təşəbbüsü ilə hazırla-
nan “Müəllim M.Cevdet. Hayati. Eserleri. Kütübha-
nesi” əsərinin ilk nəşri üçün yazdığı qeydlərdə Əhməd
Kamal Bakıdakı pedaqoji fəaliyyətini belə xatırla-
1
M.Kayahan Özgül. Adıçəkilən kitabı, s. 66.
2
Bax. Osman Ergin. Muallim M.Cevdet. Hayatı. Eserleri. Kütübhanesi.
İstanbul, 2005, s. 486.
3
Müəllim Mehmet Cövdətin (1883-1935) həyatının Bakı dövrü və Azər-
baycanın milli təhsil sisteminə verdiyi töhfələr haqqında daha geniş
məlumat almaq üçün bax. Vilayət Quliyev. “Bir təşəbbüsün tarixçəsi”,
“525-ci qəzet”, 14 və 21 sentyabr 2015-ci il tarixli saylar.
188
mışdı: “Məktəblər irəlilədikcə, müəllim ehtiyacı artdı
və bir müəllim kursu açmaq düşünüldü. İştə qiymətli
Müəllim M.Cevdetin Bakıya gətirilməsi bu lüzuma
məbnidir ki, bu da 1323 sənəsinə (miladi 1907-ci il –
V.Q.) müsadifdir. Çarlıq Rusiyasının bizi orada uzun
müddət burakmayacağı aşkar olduğundan bu kursa
çox əhəmiyyət verildi. Və M.Cevdet de yaratırcasına
müəllim yetişdirməyə müvəffəq oldu”
1
.
Onların fəal iştirakı ilə yerli azərbaycanlılar ara-
sında tədrisi türk dilində aparmaq məqsədi ilə semi-
nariya – Darülmüəllimat açmaq nəzərdə tutulsa da, bu
niyyəti düşünüldüyü şəkildə gerçəkləşdirmək müm-
kün olmadı. Nəticədə, sadəcə pedaqoji kurslar təşkil
edildi. Kursların mövcudluğu və buradan məzun olan-
ların fəaliyyəti çar üsul-idarəsinin kosmopolit şəhər
kimi görmək istədikləri Bakıda türklük duyğusunun
daha sürətlə yayılmasına təkan vermişdi. Azərbaycan-
da “müsəlman camaatın” tədricən “türk millətinə”
çevrilməsi prosesində mətbuatla bir sırada bu kurslar
və İstanbuldan gələn maarif xadimləri də bəlli bir rol
oynamışdılar.
Balaxanı məktəbinə rəhbərlik fəaliyyətinin ilk
dövrünə yekun vuran Əhməd Kamal yazırdı ki, onun
səyi nəticəsində gənclər, xüsusən də uşaqlar Osmanlı
türkcəsi ilə danışmağa başlamışdılar. Hətta yaşlılar da
bu prosesdən kənarda qalmamışdı. Daha çox İran tə-
siri ilə təlim olunan təliq xətti tədricən yerini İstanbul
üçün daha səciyyəvi sayılan riqəyə vermişdi. Şiə və
1
Osman Ergin. Adıçəkilən əsəri, s. 486.
189
sünni məzhəblərinə mənsubluqlarına görə bəzən hətta
biri-birinə əl uzatmağa tərəddüd edən, biri-birinin
məclislərinə ayaq basmayan insanlar övladlarının bir
yerdə oxumalarına razılıq vermişdilər.
Sonralar Cümhuriyyət Türkiyəsində kitabşünas və
mənbəşünas alim kimi tanınan Mehmet Cövdət də
“Əli bəy Hüseynzadə, Əhməd Kamal və mənim sa-
yəmdə İstanbulun riqə xətti oralarda (Bakı nəzərdə
tutulur – V.Q.) intişar etdi. Bilxassə, Əhməd Kamal
ilə mən iki məktəbə, dolayısı ilə səkkiz məktəbə ha-
kim idik. Yüzlərlə tələbəmizə riqə xəttini öyrətmiş-
dik”
1
, – deyə Əhməd Kamalın Bakıya gəldiyi ilk vaxt-
lardan qəzetçilik və müəllimlik fəaliyyətini paralel da-
vam etdirdiyinə, hətta maarif sahəsində daha çox uğur
qazandığına diqqət çəkmişdi.
Əhməd Kamalın Balaxanı məktəbinə təhsil sahə-
sində gətirdiyi yeniliklər "Molla Nəsrəddin"in də diq-
qətindən yayınmamışdı. Məcmuənin 1908-ci il 1 iyun
tarixli sayındakı şəkillərin birində türk qəzetçisinin
pedaqoji işinin pozitiv cəhətlərinə işarə edilmişdi.
Cəlil Məmmədquluzadə isə jurnalın 21 mart 1910-cu
il tarixli 12-ci sayında "Molla Nəsrəddin" təxəllüsü ilə
dərc etdirdiyi "Keçi" felyetonunda onun müsbət şəxsi
keyfiyyətlərini, bilik və bacarığını, fəaliyyətini müsbət
səciyyələndirərək yazırdı: "Elm təhsil eləmiş, Osman-
lıdan gəlmiş bir cavan, təcrübəli müəllim, məşhur ədib
və sahibqələm, abırlı və qeyrətli bir vətənpərəst ki, adı
olsun Əhməd Kamal, – Bakının Balaxanısında başını
1
Osman Ergin. Adıçəkilən əsəri, s. 95.
190
salıb aşağı, uşaqlara dərs deyir. Dəxi nə istəyirsən?
Camaat razı, şagirdlər razı, məktəb sahibi razı, Allah
razı..."
1
Daha sonra Mirzə Cəlil Bakıdakı İran konsulluğu
(yuxarıda adıçəkilən “Həqayiq” qəzeti də konsulluq-
dan maddi dəstək alırdı və təbii ki, bu səbəbdən də
fars hökumət dairələrinin sözçüsü vəzifəsini üzərinə
götürmüşdü) ilə Əhməd Kamal arasında cərəyan edən
və "Füyuzat" məcmuəsinin səhifələrinə yol tapan qar-
şıdurmaya toxunaraq özünə məxsus ironik tonda ya-
zırdı:
"Pəh, pəh! Elə bu? Maşallah, maşallah! Hələ utan-
mır, tərif də eləyir! Nə bilim, "sahibqələm", "vətən-
pərəst"! Zəhrimar olsun onun qələmi, cəhənnəm olsun
onun "pərəsti". Bunlar mənim qulağıma girməz! Mənə
əməl lazımdır, əməl, əməl!
Bir müəllim ki, nə libası ilə, nə ibadəti ilə öz mü-
səlmançılığını büruzə vermir – dəxi bizə belə müəllim
lazım deyil. Dua eləsin ki, bura Rusiya dövlətidir, İran
olsaydı, onun öhdəsindən yaxşı gələrdik! Budur iran-
lıların Əhməd Kamaldan şikayəti və doğrudan da dua
eləsin ki, Balaxanı Rusiya qanunlarının altındadır."
2
Mirzə Cəlil ədəbi zövqünü, dillə bağlı fikirlərini
bölüşməsə də, iranpərəst “Həqayiq”lə polemikada
maarifçilik fəaliyyətini təqdir etdiyi Əhməd Kamalın
tərəfində idi. Onu cahil iranlıların təqiblərindən qoru-
mağı özünün borcu sayırdı.
1
Cəlil Məmmədquluzadə. Əsərləri. 4 cilddə. 2-ci cild. Bakı, “Öndər” nəş-
riyyatı, 2004, s. 453.
2
Orada.
Dostları ilə paylaş: |