195
olmamışdı. Söhbətin iştirakçılarından Cavid bəy “O
cəhətə maraq etmə. Bakıya dön, fikirləri hazırlamağa
çalış. Biz sənə lazım olan hər şeyi (para, silah) gön-
dərəcəyik. Sən gələcək arkadaşlara rəhbərlik et!”
1
–
deyə onu sakitləşdirmişdi.
Beləliklə, Əhməd Kamal Bakıya qayıdıb Balaxanı
məktəbindəki müəllimliyini davam etdirməli olmuşdu.
Etirafına görə, aradan keçən müddət ərzində apardıq-
ları məqsədəuyğun fəaliyyət nəticəsində Osmanlı
türkcəsinin və türklük düşüncəsinin yayılması baxı-
mından uğurları xeyli artmışdı: “Xalq ilə artıq osman-
lıca-azərbaycanca arasında bir lisanla konuşuyor-
duq”
2
. Onun 1910-cu ildə Bakıda çapdan çıxan “Fü-
yuzati-qiraət” kitabı da eyni məqsədə xidmət edirdi.
Bir sıra qəzetlərin, “Yeni Füyuzat” məcmuəsinin
3
,
eləcə də “Molla Nəsrəddin” jurnalının
4
haqqında dəfə-
lərlə elan yaydığı kitabın naşiri Balaxanı məktəbinin
nəzarətçisi Baxış Əhmədov idi. Nəşrin yarımbaşlı-
ğında onun “Balaxanı cəmaəti-müslimin məktəb dərs-
lərində” keçilən materiallar əsasında tərtib edildiyi
bildirilirdi.
Əvvəldə də qeyd etdiyim kimi, Əhməd Kamal
Bakıda dil uğrunda mübarizəsinin əsas hədəfini Azər-
baycan türkcəsinin rus-fars təsirindən qorunması və
mümkün qədər Osmanlı türkcəsinə yaxınlaşması, hət-
ta əvəzlənməsi şəklində müəyyən etmişdi. Həm də
1
Osman Ergin. Adıçəkilən əsəri, s. 487.
2
Orada.
3
Bax. “Yeni Füyuzat”, 2, 4, 10, 24 yanvar 1910-cu il sayları.
4
Bax. “Molla Nəsrəddin”, 24 yanvar 1910-cu il sayı.
196
digər məsələlərdə müəyyən qədər hərdəmxəyal olsa
da, dilə münasibətdə xüsusi ardıcıllığı və prinsipiallığı
ilə seçilirdi. Əli Heydər Bayat türk qəzetçisinin bu
istiqamətdəki fəaliyyəti ilə bağlı səciyyəvi misal
gətirir. Əli bəy Hüseynzadənin təşəbbüsü ilə 1907-ci
ildə Bakıda “Səadət” məktəbi açılanda binanın qapı-
sına “Məktəbxana” yazılmış lövhə vurulmuşdu. Əh-
məd Kamal belə ad daşıyan təhsil ocağının türklər
üçün maarif yox, cəhalət yuvası olacağını açıq demək-
dən çəkinməmişdi. Hətta imkan düşdükcə əhali ara-
sında İran təsiri yayan “məktəbxanaya” şagird vermə-
məklə bağlı təbliğat da aparmışdı. Bakı qoçularına
yaxınlığı ilə tanınan məktəb xadimlərindən biri ona
özünü işə salmamağı, arı yuvasına çöp uzatmamağı
məsləhət görmüşdü. Cavab ləngiməmişdi. Əhməd Ka-
mal “Mən qəsdən çöp uzadıram. İçəridəkilərin bal
arısı, yoxsa eşşək arısı olduqlarını bilmək istəyirəm”
1
– demişdi. Yalnız bundan sonra lövhə dəyişdirilərək
yenisi ilə əvəz edilmişdi.
Əhməd Kamalın Bakıdakı mətbuat həyatı “Füyu-
zat”la bitməmişdi. Bir neçə il maarif sahəsində ça-
lışdıqdan sonra o, yenidən, həm də sıravi müəllif kimi
deyil, baş redaktor kimi qəlbən bağlandığı mətbuat
aləminə qayıtmışdı. Bu mənada Əli bəy Hüseynzadə-
nin yanında keçdiyi məktəb, əxz etdiyi təcrübə işinə
yaramışdı. Balaxanı məktəbinin bağlanması bütünlük-
lə mətbuata qayıdışına təkan vermişdi. 1910-1911-ci
illərdə 121 sayı işıq üzü görən “Günəş” qəzetinin
1
Ali Haydar Bayat. Hüseyinzade Ali Bey. Ankara, 1998, s. 344.
197
(M.Kayahan Özgül kitabında yanlışlığa yol verərək
adıçəkilən nəşrin Əhməd bəy Ağayevin redaktəsi al-
tında çıxdığını yazır) baş redaktoru olmuşdu. Tanın-
mış kitab maqnatlarının – Orucov qardaşlarının imti-
yaz sahibi olduqları qəzetdə Əhməd Kamalla birlikdə
Azərbaycan ədəbiyyatının Mirzə Ələkbər Sabir, Ab-
dulla Şaiq, Qafur Rəşad, Abdulla bəy Divanbəyoğlu
kimi şair və yazıçılarının əsərləri çap edilmişdi.
Eyni illərdə müvazi şəkildə Əhməd Kamal həm də
“Füyuzat” ənənələrini davam etdirməyə çalışan, gənc
milli burjuaziyasının maraqlarının ifadəçisi kimi tanı-
nan, eyni zamanda cəmiyyətdə türkçü fikirlərin yayıl-
masına önəm verən həftəlik ədəbi-bədii və ictimai-
siyasi illüstrasiyalı məcmuənin – “Yeni füyuzat”ın
(1910-cu ildə 11, 1911-ci ildə 10 – bütünlükdə 21 sayı
çıxmışdı) baş redaktoru idi. Naşir və məsul redaktoru
Əlipaşa Hüseynzadə (Səbur) olan jurnalda Əhməd
Kamalın şeir və məqalələri Sabir, Abdulla Şaiq, Əli-
qulu Qəmküsar, Əlabbas Müznib, Namiq Kamal,
Axund Yusif Talıbzadə, Əli Səbri, Məmməd Sadıq
Axundov və s. müəlliflərin əsərləri ilə yanaşı nəşr
olunmuşdu. Türkçülüyün ideoloji əsasları məsələsində
həmin dövrdə İstanbulda yaşayan Əhməd Ağaoğlu
redaksiyanın və baş redaktorun yaxın məsləhətçisi
kimi çıxış edirdi. Lakin yaradıcı heyətin səylərinə
baxmayaraq, “Yeni füyuzat” sələfinin səviyyəsinə
yüksələ bilməmişdi.
Sabirin “Düşdü bütün qəzetlər qiymətdən ay can,
ay can” misrası ilə başlayan satirasının səbəbkarla-
rından biri də Əhməd Kamal sayıla bilər. Azərbaycan
198
mətbuatı tarixindən bəlli olduğu kimi, 1911-ci il
martın 19-da, Novruz bayramı ərəfəsində Bakı polisi
Azərbaycan qəzetlərinin redaksiyasına basqın etmişdi.
Nəticədə, bir neçə naşir və redaktor həbs olunmuş,
bəzi mətbu orqanın nəşrinə yasaq qoyulmuşdu. Hadisə
Sabirə qəzetlərin bağlanmasına obıvatel münasibətini
əks etdirən satira yazmağa mövzu vermişdi. “Bir gecə
teatrdan dönmüş və hənuz yatmışdım, – deyə Əhməd
Kamal aradan 20-25 il keçəndən sonra həyatının
axarını dəyişən həbsin tarixçəsini xatırlayaraq yazırdı:
“Yalnız işğal etdiyim kiçik bir dairənin qapısı çalındı.
Açdım. On polislə dairəm basılmışdı. Dərhal Bakıdan
xeyli uzaq olan Babil (mətndə belə getmişdir. Məşhur
Bayıl həbsxanası nəzərdə tutulur – V.Q.) götürüldüm
və içəri atıldım. Məgər məndən əvvəl bütün qəzetəçi
arkadaşlarımı da toplamışlar”
1
.
Polis basqını nəticəsində “Günəş”, “Yeni füyuzat”,
“Şəhabi-saqub”, “Səda”, habelə “Yeni həqiqət” kimi
nəşrlərin fəaliyyəti dayandırılmış, onların naşir və
redaktorlarından Əhməd Kamal, Əli Paşa Hüseynzadə
(Səbur), Haşım bəy Vəzirov, Əlabbas Müznib, Mə-
həmməd Sadıq, Cəfər Bünyadzadə və b. həbsə alın-
mışdılar. Bakıda milli mətbuata qarşı çevrilmiş ak-
siya, xüsusən də Osmanlı təbəəsi Əhməd Kamalın
saxlanması türk mətbuatının diqqətindən yayınma-
mışdı. İstanbulun “Tənin” qəzeti 31 mart 1911-ci il
sayında bu barədə məlumat yaymışdı. M.Kayahan Öz-
gülün yazdığına görə, “Şərq Postası. Rusiyada Mət-
1
Osman Ergin. Adıçəkilən əsəri, s. 488.
Dostları ilə paylaş: |