Həmin vaxt erməni vandalları tərəfmdən Şuşa, Qaryagin, Cavanşir, Zəngə-
zur qəzalarında 150-dən yaxm müsəlman kəndi dağıdılmış və qarət olunmuş,
külli m iqdarda qaçqın arası kəsilmədən Ağdama və başqa rayonlara getmiş-
dilər71. Vəziyyətin çətin olduğunu görən Azərbaycan İnqilab Komitəsinin sədri
N.Nərimanov Çeçerinə və Orconigidzeyə Azərbaycanın Qarabağ və Zəngəzur
bölgələrində ermənilərin törətdikləri cinayətləri açıqlamış və əgər xalqımıza qarşı
törədəilən faciələr bu cür davam edərsə, Azərbaycan Respublikasmm Ermənistan
hökuməti ilə müharibə vəziyyətində sayılacağı bildirilmişdir. 1920-ci ilin aprelin
30-da Azərbaycan SSR Xalq xarici işlər komissan M.Hüseynov Ermənistan
daşnak hökumətinə nota göndərdi. Həmin notada Zəngəzur və Qarabağdan
erməni silahlı dəstələrinin çıxarılması, milli qırğına son qoyulması tələb
olunurdu. Əks halda Azərbaycan Sovet hökuməti dərhal tədbirlər görəcəyi
bildirilirdi. Daşnak hökuməti Azərbaycan hökumətinin tələblərinə cavab vermə-
di. Əksinə, erməni daşnakları müsəlmanlara qarşı sərt və amansız hərəkət edərək,
azərbaycanlılar yaşayan kəndləri qəddarcasına dağıtmışdılar. Ermənilərin
törətdikləri vəhşiliklər o dərəcəyə çatmışdır ki, onların yanında orta əsrin kədərli
dəhşətləri solğun görünürdü. Adam inana bilmir ki, XX əsrdə bütün Avropada öz
mədəniyyətindən dəm vuran bir xalq, köməksız dinc əhaliyə qarşı vəhşiliklərin
bütün üsullarım tətbiq etmiş olsunlar. Vəziyyətin çətin olduğunu görən Mərkəz
1920-ci il maym 1-də Orcanigidze, Kirov və Levondovskinin imzaları ilə Ermə-
nistan hökumətinə Azərbaycan ərazilərindən qoşunlarımn çıxarılması radio-
qramı göndərmişdir72. Buna cavab olaraq Ermənistan Xarici İşlər Nazirliyi 1920-
ci il maym 3-də Leninə və Çeçerinə teleqram göndərərək Dağlıq Qarabağda baş
vermiş bu irimiqyaslı hərbi münaqişə üçün təqsiri artıq devrilmiş Azərbaycan
Cümhuriyyəti hökumətinin boynuna atmağa çalışdı. Guya Ermənistan yox,
Azərbaycan hökuməti Dağlıq Q arabağ erməniləri ilə 1919-cu il avqustun 15-də
bağlanan müvəqqəti sazişi pozublar73. Lakin bu iddianm heç bir əsası yox idi.
Məhz Ermənistan Dağlıq Qarabağı Azərbaycandan iddia etməklə məsələni hərbi
yolla həll etməyə girişmiş və qanlı faciəyə bais olmuşdur. Erməni və rus müəl-
liflərinin əksəriyyəti Dağlıq Qarabağda baş verən faciələrin başlıca səbəbkarı və
30
təşkilatçısı Ermənistan hökuməti və daşnak partiyası olmasmı səmimi etiraf
etmişdilər. Məsələn, 1920-ci il aprelin sonlarında Qarabağ təhsil müəssisəsinin
inspektoru R.Şaxnazaryan Bakıya, erməni yepiskopu B aqrata yazmışdı: «Qara-
bağın səadəti A raratm agentlərinin əməlləri ilə məhv edilmişdir. Yuxarı Qarabağ
ermənilərinin bədbəxtliyi üçün bütün məsuliyyət daşnak hökumətinin üzərinə
düşür. D aşnak vandallanm n hərbi kazarm alara və məntəqələr alçaq və xain bas-
qım Şuşada, Xankəndində və bütün xətt boyu eyni vaxtda baş vermişdi. Yepis-
kop həzrətləri, bunu bütün həmyerlilərimizə bildirmək Sizin borcunuzdur. Bəd-
bəxtliyin qarşısmı almaq üçün gördüyümüz bütün işlər daşnaklarm alçaqlığı və
siyasi idiotazmi ilə puç oldu. Erməni xalqı bizim dinc yaşayışımızı pozub məhv
edənləri tanımalıdır. Qarabağ qanlı hadisələr dairəsindən kənarda qalmalıydı,
qala bilərdi və əgər daşnakların avantürası olmasaydı şübhəsiz qalardt... Erməni
xalqınm düşmənlərinə - gözəl və dinc Qarabağı məhv edən daşnaklara lənət
olsun». Tarixçi V.Qurko-Kryajin 1926-cı ildə nəşr edilmiş «Böyük Sovet Ensik-
lopediyası» nda, 1983-cü ildə M oskvada nəşr olunmuş «Ensiklopediya»da və
digər əsərlərdə Ermənistanın Azərbaycana qarşı əsassız ərazi iddiaları və bu məq-
sədlə Azərbaycana qarşı qanlı hərbi əməliyyata başlaması açıq etiraf olun-
muşdu74.
1920-ci ilin mayında Qarabağda yerləşən Azərbaycan qoşun hissələrinə
hücumu dayandırmaq, əlverişli mövqe tutaraq müdafiə vəziyyətinə keçmək əmri
verildi. Əmrdə bildirilirdi ki, Ermənistan ultimatumda göstərilən şərtləri yerinə
yetirməsə, Qırmızı O rdu Azərbaycan hissələrinə köməyə göndəriləcəkdi75.
1920-ci il maym 9-da Bakıda yaşayan qarabağlı və zəngəzurlu azərbaycan-
lıların və ermənilərin həmrəylik mitinqi keçirildi. M itinqdə, mübahisəli ərazi
məsələlərinin dinc yolla, qan axıdılmadan nizamlanması qərara alındı76.
1920-ci il iyunun əvvəllərində N.Nərimanov Moskvaya göndərdiyi
məlumatda bildirmişdir ki, «Qarabağ və Zəngəzur Sovet Azərbaycamnın
tərkibinə daxil olmuşdur. Qəti bildiririk ki, bu yerlər mübahisəsiz olaraq
Azərbaycanın tərkibində olmalıdır»77.
31
1920-ci il iyunun ilk günlərində Qarabağda olan Q.K.Orcanigidze Bakıya
qayıtdıqdan sonra iyunun
10-da V.İ.Leninə, İ.A.Stalinə, G.V.Çiçerinə
göndərdiyi teleqramda onuda bildirdi ki, «Qarabağm həm erməni, həm də
müsəlman əhalisi rus qoşunlarım sevinclə qarşılayırlar»78. Q.K.Orcanigidze 1920-
ci il iyunun 19-da Vladiqafqazdan teleqrafla xəbər verərək bilbirdi ki, «Qarabağ
və Zəngəzurda sovet hakimiyyəti elan olunub və adı çəkilən ərazilər özlərini
Azərbaycan Sovet Respublikasınm bir hissəsi hesab edir. Azərbaycan heç bir
halda Qarabağ və Zəngəzursuz keçinə bilməz. Ermənistanla müqavilə
imzalanana qədər Azərbaycan nümayəndəsini Moskvaya dəvət edərək
Azərbaycan və Ermənistana aid bütün məsələləri həmin nümayəndə ilə birlikdə
həll etməli79. Bunu da əlavə etmək maraqlıdır ki, Qırımızı Ordu Dağlıq Qarabağı
daşnaklardan təmizləyib qurtardıqdan sonra daşnak dəstəbaşçılarmdan biri
özlərinin İrəvandakı hökumətinə xəbər vermişdir ki, Dağlıq Qarabağm erməni
kəndləri bizim hökuməti («Daşnak» hökuməti - N.M.) tanımaqdan imtina
etdilər80.
1920-ci il iyunun 20-də RSFSR-in diplomatik nümayəndələrinin iştirakı ilə
Azərbaycan respublikası hökuməti ilə Erməni Daşnak hökuməti arasmda rəsmi
saziş bağlandı81. Lakin Erməni Daşnak hökuməti bağladığı müqavilənin şərt-
lərinə əməl etmədi. Azərbaycamn şəhər və kənədlərinə basqm edərək əhalini
qarət edir, evləri, təsərrüfat sahələrini dağıdıb yandınrdılar. Ona görn də
M.D.Hüseynov iyunun 25-də Azərbaycan dövləti admdan Daşnak hökumətinə
xəbərdarlıq edərək bağlanmış müqavilənin şərtlərinə əməl edilməsini tələb etdi82.
1920-ci ilin yay və payız aylarmda Ermənistanda baş verən iqtisadi və
siyasi böhran daha da kəskinləşdi. Əhalinin böyük bir hissəsi öz yaşayış yerlərini
tərk etməyə məcbur oldular. Onların bir hissəsi Azərbaycana pənah gətirdilər.
Eyni zamanda erməni bolşevikləri də Azərbaycana və o cümlədən Dağlıq
Q arabağa gəlməyə başladılar, 1920-ci ilin oktyabr ayında olan məlumata görə
cəmisi son iki-üç ya ərzində Ermənistandan Azərbaycana 20 min nəfərdən çox
adam gəlmişdi. Azərbaycanda fsaliyyət göstərəən rus məmurları, partiya, sovet
və təsərrüfat orqanlarm da çalışan erməni nümayəndələri gələn həmin erməni
32
ailələrini Dağlıq Qarabağda, Gəncədə, Şamaxıda və xüsusilə Bakıda işlə,
mənzillə təmin edilməsi üçün tədbirlər gördülər. Köçürmədə məqsəd həm də
Dağlıq Q arabağda ermənilərin say çoxiuğunu yaratm aq olmuşdu və oldu. Belə
bir dövrdə D ro və Nijdenin başçılığı altmda erməni quldur dəstələri Qafan,
Gorus istiqamətindən Azərbaycanm şəhər və kəndlərinə basqın etdilər. Erməni
silahlı dəstələri quldurluqla məşğul olur, kəndliləri çapıb talayır, onların mal-
qaralarını, qoyun sürülərini qarət edirlər83. Ermənistandan köçürülən ermənilər
Dağlıq Q arabağda əhali içərisində böyük təbliğat işi aparırdılar. «Azərbaycan»
qəzeti 8 iyul 1920-ci il tarixli sayında yazırdı ki, köçürülənlərin hesabına Dağlıq
Qarabağda ermənilərin sayı bir qədər də artdı. Burada həmin ermənilərə xüsusi
şərait yaradaraq səlahiyyətli vəzifələr verilirdi. Hazırda Dağlıq Q arabağda bütün
hakimiyyət ermənilərin əlindədir. M.D.Hüseynov N.Nərimanovun həmin
teleqramım aldığmı 1920-ci il iyunun 21-də Q.K.Orcanigidze və K.V.Çiçerinə
bildirərək Qarabağ və Zəngəzurun Azərbaycana birləşdirilməsi haqqında
teleqramda deyilən fıkrin qüvvədə qalıb-qalmadığı xəbər alırdı. M əlum olduğu
kimi Q.K.Orcanigidze fıkrini dəyişmişdi. N.Nərimanovun qəti etirazlarına
baxmayaraq Azərbaycanla bağlı «mübahisəli ərazi məsələsini» Azərbaycan
nümayəndəsinin iştirakı olmadan mərkəz təkbaşına həll etdi84.
Moskvanın və Qərbi Azərbaycanda yeritdiyi ikili siyasət bəhs etdiyimiz
dövrdə Dağlıq Qarabağda Ermənistanm təcavüzkarlığını daha da artırdı. Yeri
gəlmişkən bir məsələni xüsusi olaraq qeyd etməliyik ki, Ermənistanda sovet
hakimiyyəti qurulanadək Daşnak hökumətinin tərkibində RSFSR-in səlahiyyətli
nümayəndəsi B.V.Leqran da var idi. Ermənistan hökuməti istər XI Orduya,
istərsədə daşnaklara silah və sursat verməyi öz üzərinə götürmüşdü85. Əlbəttə
həmin silah və sursat bəhs edilən dövrdə erməni vandallarımn karına çatdı.
1920-ci il iyulun 10-da AK(b)P M K bürosu XI Qırmızı O rdunun siyasi
şöbəsinin nümayəndələrinin və RSFSR-in
Ermənistandakı nümayəndəsi
B.V.Lerqanm iştirakı ilə Qarabağ Partiya Təşkilatının FK -nin rəhbəri
A.N.Karakozovun məruzəsi dinlənildi. O çıxışında göstərdi ki, ingilislər regionda
ikili siyasət yeridirlər... Qarabağ kommunistləri «Qarabağm Azərbaycana birləş-
33
Dostları ilə paylaş: |