Azərbaycan Ģairləri Osmanlı təzkirələrində
234
dolabi gibi ali-cənab və gahi qəvvasvar qavte-yi zən-i qər-i ab
olub, gahi rifətlə əvc-i əflakun mahı və gahi dərun-i dərya aram-
gahı olan mahi olur idi.
ġeir
حم ىوس ىهگ
زاورپ داد شطٌ
زاب شزكرم ىوس دروآ ىهگ
رٌاس راٌس مجنا نوچ ىهگ
رٌاد راود دبنگ نوچ ىهگ
هدوب راك رد هگ و جوا رد ىهگ
هدومن هم ىهاگ و ىهام ىهگ
Axirül-əmr
باحس هقوف نم جوم هٌشؽٌ məzhər-i hal-i dil pür-
iztirabı olub, badban-i kəĢti giriban-i aĢiq-i bi-səbr ü qərar gibi
dəridə və bala-yi sərv-qəddən misali müstəqim olan tir-i səfinə
kaman-i əbru-yi cavanan gibi müqəvvəs ü xamidə olmıĢ idi.
Əcəbdür ki, dərya ol bəhr-i mühit-i irfanla bu dənlü aĢnalıq peyda
itmiĢ ikən və kəĢti dəxi nicə zaman can gibi ol ruh-i rəvana
cismində məkan idüb ol lülü-i lalayi əl üzrə tutarkən aqibət dərya
nəmək-haramlıq idüb zəncir-i zülf-i xuban gibi dərhəm olan əcza-
yi səfine-yi manənd-i hüruf-i məqtə biri-birindən cüda eylədi və
kəĢti dəxi bilməzlik ilə ol gövhər-i yektayı çıkardı. Həmana
ruzigar-i zürkar səfinəyə ol dürr-i Ģahvarı sədəfvar sinəyə çəkdi
diyü, dəruni kinə idüb
Beyt
هرانك و كٌدزن هب شدرواٌب
نس رٌب شدز
شدرك و گ
هراپ هراپ
Fil-vaqe bir səfinə ki, dərya-yi ümman ilə məlan ola, ol səfi-
nə qəriq olsa nə cay-i tən ü məlamdur və bir kəĢti ki, cəvahir-i fəzl
ü ədəblə ləb-a-ləb olub kuh-i vüqar anda ləngər bıraka, ləngər-mi-
sal dərun-i dəryaya düĢənə məhəll-i kəlamdur. Səadət-i zəminə ki,
ol gövhər-i yektayı dər-sinə eylədi. Və bəxt ü dövlət ayağına gəlüb
ol dürr-i Ģahvarı bu təriq ilə dər-kənar eylədi. Axirül-əmr dəryada
bu dənlü qəhr ü Ģiddət çəkməklə əzimət-i Hinddən fərağət idüb
Azərbaycan Ģairləri Osmanlı təzkirələrində
235
Misra
ىورب ناتسودنه هب هك ىا هن ناؼاز و غاز
diyüb, həmame-yi dil ü canı canib-i ġiraza pərvaz idüb, anda dəxi
aĢiyan-saz olmaq mühal olıcaq libas-i dərviĢanə ilə Xorasana
andan yinə bilad-i ġirvan u Təbrizə gəlüb, əmval-i məvrusədə
baqiyə qalan mal ü mənali ilə niyyət-i höccətül-islam və ruy-mal-i
südde-yi fəxrül-ənamla bad-i səba gibi durmayub, təhəmmül-i mə-
Ģaq əsfar idərək və misal-i cüybar bir yirdə qərar itməyüb, kuh u
dəĢt-i gəĢtü güzar idərək, «əleyküm biĢ-Ģam fi axiriz-zaman» məz-
munu ilə amil olub ayət-i rəhmət gibi rahile-yi iqamətləri ġam-i
Ģərəf-əncama nazil olmıĢ idi və anda dəftərdar olan ġeyx Ka-
malzadə ilə qərabət-i nəsəbiyyələri olmağın xidmət-i aliyyələrinə
kəmal-i irtibat, ittihad ü ixtilat mərtəbəsinə vasil ü nail olmıĢ idi.
Bədəhu talib-i ticarət-i səadət-i dünya vü axirət olanlara sərmayə
Rum olduğu məlum u mərsumları olmağın hüsul-i «ma-yurid» və
vüsul-i «ma-yərum» içün dəftərdar-i mərqumun məxdum-i mələk-
həsaili Yəhya Çələbinün xidmət-i Ģəriflərində damən-dər-miyan
və guy-misal çövgan-i məhəbbətləriylə qəltan ü rəvan olaraq Da-
rüs-səltənətül-aliyyə-yi Kostantiniyye-yi məhmiyəyə gəldüklərin-
də asiman-i qədri, qədr-i asman gibi «mütəcavizi mədariki əfham»
və sipəhr-i rifati, rifat-i sipəhr gibi xaric-i həyta-yi idrak olan sul-
tanül-füzəla və bürhanül-üləma xurĢid-i ovc-i səadət ü iqbal köv-
kəb-i sad-i bürc-i fəzilət ü kamal Xacə Əfəndi həzrətlərinün
ġeir
ص تغﻫ ﻪﻛ ﻯﺍ ﻪخﺍﻮخ ﻥآ
ﺎت
ػﺍ ﻪﻣﺎخ شﻴث
اًﻚﻠﻣ سﺎﻛ ذﻴﻳاًﺎت ﻭ تﻟﻭد ﻝﺎح شﻳذﺒت
Qibləgah-i əshab-məarif ü kamal və qiblə-cay-i ərbab-i cah ü
cəlal Kəbe-yi qəvafil-i hüsn-i Ģəmail və rükn-i hətim-i cəlail-i
həsaillərinə ruymal itdükdə mənzur-i nəzər inam u əfzali olub,
cənab-i sipihr-ehtiramlarında təhsil-i ixtisas nam və təqərrüb-i ma-
la-kəlam itməklə tövliyət-i Sultan Bayəzid Xan ilə beynəl-əqran
qədr ü ünvan bulmıĢdur. Fil-vaqi sər-i rifat-i ovc-i səmaya həm-sər
Azərbaycan Ģairləri Osmanlı təzkirələrində
236
olsa rəvadur ki, xak-i astan-i səadət-aĢiyanına ruy-mal itmiĢdür və
zər-i vücud-i namdarı darül-qürb-i cihanda kamilül-əyar olsa layiq
ü səzavardur ki, püte-yi ixlaslarında kəndüyi qal itmiĢdür. ġəb-
nəm-i səhəri gibi asiman-i rifətə üruc itsə xaliq ü cədirdür ki, ol
Ģəms-i rəxĢan ehsana müqabil olmıĢdur və nihal-i vücudı xəzan-i
əhzandan xilas olsa yeridür ki, cənnət-i səadət ü rifətə daxil ü vasil
olmıĢdur. Həqqa ki, bir zat-i Ģərifdür ki, ənva-yi məkarim-i əxlaq
və mərahim-i əĢfaq ilə məvsuf-i zat-i sütudə-sifati hilye-yi
kəmalat-i bi-nihayət ilə müzəyyən idügi nur-i xurĢid-i ruĢəndən
məĢhur u məruf cami-yi fünun-i daniĢvər-i malik-i mülk-i kəlam ü
süxənvəri dürc-i dərun-i məani-yi məĢhuni cəvahir-i zəvahir-i mə-
hamid-i məasir ilə məmlu və səhaif-i mənaqib ü məfaxiri məcami-
yi əshab-i batin ü zahirdə mətluvv bəlağət ü bəraətdə yərəa-yi fə-
sahət-Ģiarı əngüĢt-nüma-yi ərbab-i hikəm və müĢarün-ileyhi bil-
bənan əshab-i qələm olub, Ģeir ü inĢada sahib-i yəd-i bəyza olduğu
gün gibi zahir ü hüvəydadur. Bu əyyamda təb-i ali və zat-i məali-
münĢiləri nəzm-i əĢar-i türkiyə kuĢiĢ ü vərziĢ itməklə tamam
mərtəbədə miknət ü iqtidar ibda vü izhar eyləyüb, rəqəm-zəde-yi
qələm-səhhar və rəĢəhat-i kilk-i səhab rəftarı güĢvare-yi guĢ-i əs-
hab-i irfan olmaqla və zivər-i gərdən-i xoĢ ərbab-i izan olmağa la-
yiq ü səzavardur. Neçə zamandur ki, gülüstan-i cihanda qönçe-yi
dil ü can nəsaim-i kəlimat-i gövhər-fəĢanı ilə münfətih və necə
Ģühur u sinindür ki, xatir-i fatir ü qəmgin söhbət-i fərəh-fəza
fərəh-zidalarıyla münbəsit ü münĢərih və iqd-i sürəyya gibi ol zat-
i kərimül-mühəyya ilə söhbətimüz müctəmi ü müntəzim olub iqd-i
leyl ü nəhar gibi sər-riĢte-yi müsadəqat u müxaləsətimüz münqati
ü mübtərim degüldür. Binaən-ileyh bundan ziyadə küməyt-i bad-i
pay-i əqlama meydan-i iksar-i kəlamda rəkzat u xiram virməgiçün
münqəliül-məqal və münxəliül-licam qılınmadı. Bu bir-iki əbyat-i
bəlağat-ayat manənd-i ud-i qəmari məĢamm-i büləğa-yi sütudə-
ətvarı müncərr ü müəttar və misal-i Ģəbnəm-i səhhari büstan qılub
əhl-i hünəri müxəzzər ü münəzzər idən kəlimat-i fəsahat-simat-
dandur ki, təhrir ü təstir olındı.
ġeir
Dostları ilə paylaş: |