4
səlcuq tayfalarının dil xüsusiyyətlərilə hansı nöqtələrdə kəsişib ayrıldığı
məqamları öyrənmək baxımından da aktualdır.
Tədqiqatın məqsəd və vəzifələri: Tədqiqatın əsas məqsədi
Mahmud Kaşğarinin “Divan”da nümunə verdiyi oğuz qeydli sözləri təhlil
etmək, onların semantik yükünü açmaq və bu sözlərin istər tarixən, istərsə
də müasir Azərbaycan dili ilə nə dərəcədə səsləşdiyini öyrənməkdən
ibarətdir. Təbii ki, hər bir dildə bir neçə leksik qat mövcuddur. Azərbaycan
dilinin leksik fondunda da bir neçə mərhələ özünü göstərir. Prof.Tofiq
Hacıyevin qənaətlərinə görə, Azərbaycan dilində iki oğuz qatı
vardır(9,18): ən qədim oğuz təbəqəsi və oğuz-səlcuq leksik qatı. Məhz bu
qatların bir-birindən ayrılmasında Mahmud Kaşğarinin “Divanü lüğat-it-
türk” əsəri, müəyyən mənada, məhək daşı rolunu oynaya bilər. Beləliklə,
“Divan”da oğuz dilinə daha dərindən nəzər salmaq üçün oğuz problemini
araşdırmaq da vacibdir ki, bu məqsədlə də tədqiqatın qarşısında aşağıdakı
vəzifələr durur:
- “Divan”a əsasən türk xalqlarının və oğuzların yaşadığı tarixi-
coğrafi məkanı müəyyən etmək;
- Kaşğariyə görə oğuzların və oğuz dilinin ümumtürk dünyası və
türk dilləri arasında hansı mövqedə dayandığını araşdırmaq;
- Kaşğarinin oğuz qeydli sözlərini “Divan”ın ümumi lüğət fondundan
çıxararaq araşdırmaq. Bu sözləri “Dədə Qorqud kitabı”nın dili ilə
müqayisə etmək, onların semantikasına türk dilləri haqqında yazılmış digər
lüğətlər vasitəsilə nəzər salmaq;
- “Divan”dakı oğuz qeydli sözləri Azərbaycan dili kontekstində
araşdırmaq və bu sözlərin Azərbaycan ədəbi dilinin inkişafında hansı
mövqedə durduqlarını müəyyən etmək;
- “Divan”dakı oğuz qeydli sözlər və digər leksik vasitələrlə
Azərbaycan dilinin qədim oğuz və oğuz-səlcuq qatlarına nüfuz etmək;
-
Bütün yuxarıda deyilənlərin nəticəsi olaraq, sonda linqvistik
nöqteyi-nəzərdən Azərbaycan tarixinə nəzər salmaq, Azərbaycan xalqının
və dilinin təşəkkülündə oğuz tayfalarının nə zamandan və nə şəkildə rol
oynadıqları məqamlara münasibət bildirmək.
Mövzunun tədqiqi tarixi: Mahmud Kaşğarinin “Divanü lüğat-it-
türk” əsəri elm aləminə məlum olduğu gündən həmişə türkoloqların diqqət
mərkəzində olmuşdur. İstər Avropa, istərsə də Şərq alimləri “Divan”ın
çeşidli xüsusiyyətləri haqqında saysız-hesabsız monoqrafiya, kitab və
məqalələr yazmışlar. “Divanü lüğat-it-türk” əsərini Azərbaycan dilinə
çevirən Ramiz Əskər Mahmud Kaşğarinin anadan olmasının 1000 illiyi
5
münasibətilə Kaşğari haqqında iki biblioqrafik göstərici çap etdirərək,
dünya şərqşünaslığında əldə edilməsi mümkün olan əsərlərin siyahısını bu
kitablarda toplamışdır (18;19). Biz bu əsərlər vasitəsilə kaşğarişünaslığın
müxtəlif ölkələrdə hansı səviyyədə inkişaf etməsi ilə qismən də olsa tanış
oluruq.
Azərbaycan elmində isə Mahmud Kaşğari haqqında ilkin
məlumatlara hələ ötən əsrin 20-ci illərinin ortalarından etibarən B.Çobanza-
dənin, Ə.Abidin, H.Zeynallının, P.K.Jüze və b. əsərlərində rast gəlirik.
Daha sonra 30-cu illərdə Xalid Səid Xocayev bu əsəri Azərbaycan dilinə
çevirmiş, amma təəssüf ki, çap etdirə bilməmişdir. Ötən əsrin 50-60-cı
illərində bir neçə məqaləni çıxmaq şərtilə Mahmud Kaşğari haqqında
demək olar ki, heç bir ciddi əsər qələmə alınmamışdır (18,114-116).
Kaşğarinin həyat və yaradıcılığı ilə bağlı ciddi dönüş “Divan”ın 900
illik yubileyi ərəfəsində olmuşdur. Belə ki, sovet türkoloqlarının yubiley
münasibətilə yazıb nəşr etdirdikləri məqalələr sırasında Azərbaycan
alimlərinin də əsərləri yer almaqdadır. Bu əsərlər sırasında Ə.Dəmirçiza-
dənin (6), M.Şirəliyevin (32), V.Aslanovun (23) və başqalarının məqalələ-
rinin adlarını çəkmək olar. Dilçilik nöqteyi-nəzərindən yazılmış bu
tədqiqatlardan sonra alimlərimiz bu əsərlə daha yaxından maraqlanmışlar.
Belə alimlər cərgəsində Tofiq Hacıyevin (8), Fərhad Zeynalovun (22),
Cəfər Cəfərovun (5), Elbrus Əzizovun (7) və başqalarının adlarını
sıralamaq olar .Təbii ki, bu məqalələrdə Kaşğarinin ilk növbədə türk dilləri
haqqında dediyi fikirlər tədqiqat müstəvisinə çıxarılmışdır. Kaşğari
yaradıcılığına daha çox dilçilik nöqteyi-nəzərindən yanaşılan bu əsərlərdən
sonra 80-ci illərdə də bu mövqe uzun müddət öz təsirini qoruyub
saxlamışdır. Belə ki, 80-ci illərin ortalarında Arif Rəhimov Kaşğari
“Divan”ına dilçilik baxımından daha geniş şəkildə nəzər salaraq, “Divan”ın
leksik tərkibi, onun Azərbaycan dili və azərbaycandilli abidələrlə qarşılıqlı
münasibəti haqqında bir sıra silsilə məqalələr və nəhayət, tədqiqat işi
qələmə almışdır (21). Lakin məlumdur ki, Kaşğari “Divan”ı özündə təkcə
dilçilik məsələlərini deyil, türk xalqlarının həyatı, məişəti, etnoqrafiyası,
mifologiyası, poeziyası haqqında da geniş məlumatları ehtiva edir. Bu
mənada, təqribən 80-ci illərdən sonra Azərbaycan alimlərinin Kaşğarinin
yaradıcılığına olan marağı daha da genişlənmiş, təbii ki, ilk növbədə
dilçilik məsələləri ön cərgədə durmaqla, alimlərimiz “Divan”da olan poetik
mətnlər, etnik-etnoqrafik xüsusiyyətlər, türk xalqlarının mifoloji görüşləri
və sairə haqqında da tədqiqatlar aparmışlar. Təqribən 90-cı illərdən etibarən
aparılan belə tədqiqatlar sırasında T.Quliyevin (14), A.Xəlilin (11),
6
Ə.Cahangirin (4) əsərlərinin adlarını çəkmək olar. Qeyd edək ki, son illər
Kaşğari yaradıcılığına, başqa sözlə desək, “Divanü lüğat-it-türk” əsərinə
maraq daha da artmışdır.
Azərbaycanda kaşğarişünaslığın inkişafından danışarkən Ramiz
Əskəri və onun bu sahədə apardığı tədqiqləri ayrıca qeyd etmək lazımdır.
Belə ki, Ramiz Əskər Azərbaycan dilçiliyi, elmi və bütövlükdə
mədəniyyətşünaslığı qarşısında olduqca böyük bir iş görmüş, Mahmud
Kaşğarinin “Divanü lüğat-it-türk” əsərini ilk dəfə olaraq Azərbaycan
türkcəsinə çevirib çap etdirmişdir(15;16;17;). Təbii ki, bu əsərin
Azərbaycan türkcəsinə çevrilməsinin əhəmiyyəti olduqca böyükdür. İndi
istər bütövlükdə Azərbaycan xalqı, istərsə də mütəxəssislər bu əsərlə daha
yaxından və ana dilində tanış olmaq imkanı əldə etmişlər. Amma Ramiz
Əskər təkcə bununla kifayətlənməmiş, Mahmud Kaşğari və onun “Divan”ı
haqqında silsilə məqalələr yazaraq, nəhayət, “Mahmud Kaşğari və onun
“Divanü lüğat-it-türk” əsəri” adlı monoqrafiyası ilə Azərbaycan kaşğari-
şünaslığını daha da zənginləşdirmişdir (18) .
Tədqiqatın elmi yeniliyi: Azərbaycan dilçilərindən V.Məmmədə-
liyev, E.Əzizov, C.Cəfərov, A.Rəhimov Kaşğari “Divan”ının leksik
vahidlərilə daha yaxından məşğul olmuşlar. Hər bir tədqiqatçı öz tədqiqat
istiqamətinə uyğun olaraq, bu leksik vahidləri araşdırma müstəvisinə
çıxartmışdır. Xüsusilə, A.Rəhimov “Divan”da olan leksik vahidlərə daha
geniş aspektdə yanaşmış, onların semantik yükünü Azərbaycan dili
arealında araşdırmağa cəhd göstərmişdir. Bizim tədqiqatda isə Mahmud
Kaşğarinin “Divan”da nümunə göstərdiyi oğuz qeydli sözlər ilk dəfə bu
dissertasiyada ayrıca tədqiqata cəlb olunmaqla bərabər, onların leksik-
semantik tutumu araşdırılmış və bu sözlər Azərbaycan dili ilə, xüsusilə
“Dədə Qorqud kitabı”nın dili ilə müqayisəli şəkildə öyrənilmişdir.
Dissertasiyada ilk dəfə Mahmud Kaşğarinin oğuz qeydli sözləri işığında
Azərbaycan dilinin leksik qatında olan iki təbəqəyə - qədim oğuz və oğuz-
səlcuq leksik qatlarına nəzər salınmışdır. Eyni zamanda, bu dissertasiyada
ilk dəfə Mahmud Kaşğarinin nümunə verdiyi oğuz qeydli sözlər sonrakı
dövrlərdə türk dilləri haqqında qələmə alınmış müxtəlif lüğətlər əsasında
nəzərdən keçirilmiş, bu sözlərin tarixi inkişafda hansı semantik dəyişiklik-
lərə uğradığı araşdırılmışdır. Həmçinin bu dissertasiyada ilk dəfə olaraq
oğuz qeydli sözlərin işığında, başqa sözlə desək, linqvistik baxımdan
Azərbaycan tarixinin müəyyən mərhələsinə də münasibət bildirilmişdir.
Tədqiqatın nəzəri və metodoloji əsasları: Tədqiqatın nəzəri və
metodoloji əsaslarını dünya, eyni zamanda, Azərbaycan türkoloqlarının
Dostları ilə paylaş: |