7
Mahmud Kaşğari və onun “Divanü lüğat-it-türk” əsəri haqqında söylə-
dikləri elmi və metodoloji fikirlər təşkil edir. Tədqiqatın əsas məqsədlə-
rindən biri Azərbaycan dilinin oğuz leksik qatlarını araşdırmaq olduğundan,
dissertasiyanın əsas ideya mənbəyi kimi AMEA-nın müxbir üzvü, prof.
Tofiq Hacıyevin 1983-cü ildə yazıb çap etdirdiyi “Azərbaycan dilində
qeyri-oğuz elementləri” adlı məqaləsi qəbul olunur (9).
Tədqiqat zamanı bir sıra qısaltmalardan da istifadə olunmuşdur:
DLT- “Divanü lüğat-it-türk”; DQK – “Dədə Qorqud kitabı”; DTS-
Drevnetyurkskiy slovar; ES – Etimoloqiçeskiy slovar tyurkskix yazıkov.
Tədqiqatın nəzəri və təcrübi əhəmiyyəti: Tədqiqatdan alınan
nəzəri müddəalar türkologiya elmində Azərbaycan dilinə və Azərbaycan
tarixinə olan ənənəvi baxışların müəyyən dərəcədə dəyişməsi ilə yadda qala
bilər ki, bu da onun nəzəri əhəmiyyətini müəyyən edir.
Dissertasiyanın nəzəri dəyəri onun təcrübi əhəmiyyətini də
şərtləndirir. Belə ki, nəzəri nəticələrdən müxtəlif əsərlərdə elmi-nəzəri
problemlərin qoyuluşu, leksik vahidlərdən isə dərslik və tədris vasitələrinin
yazılışı zamanı nümunə kimi istifadə etmək olar .
Tədqiqatın aprobasiyası: Tədqiqat işi Bakı Dövlət Universitetinin
Türkologiya kafedrasında yerinə yetirilmişdir. Tədqiqatın əsas məzmunu
dissertantın çap etdirdiyi “Mahmud Kaşğarinin oğuz dünyası” (Bakı-2010)
adlı monoqrafik tədqiqatında, Bakı Dövlət Universiteti İlahiyyat
fakültəsinin nəşr etdiyi “Elmi məcmuə”də, AMEA Folklor İnstitutunun
nəşri olan “Elmi axtarışlar” məcmuəsində və digər dərgilərdə öz əksini
tapmışdır.
Dissertant Mahmud Kaşğarinin anadan olmasının 1000 illik
yubileyi ilə əlaqədar olaraq xarici ölkələrdə keçirilmiş konfranslarda da
iştirak etmiş, 21-22 fevral 2008-ci ildə Türkmənistan Respublikasında, 17-
19 oktyabr 2008-ci ildə isə Türkiyənin Rize Universitetində təşkil olunmuş
konfranslarda məruzələrlə çıxış etmişdir.
Tədqiqatın quruluşu: Dissertasiya giriş, üç fəsil, nəticə və
ədəbiyyat siyahısından ibarətdir.
8
DİSSERTASİYANIN ÜMUMİ MƏZMUNU
Girişdə mövzunun aktuallığı, tədqiqatın məqsəd və vəzifələri,
tədqiq tarixi, elmi yeniliyi, nəzəri və metodoloji əsasları, elmi və təcrübi
əhəmiyyəti əsaslandırılır.
Dissertasiyanın I fəsli “Divan”da oğuz anlayışı” adlanır və iki
bölmədən ibarətdir. “Türklərin və oğuzların yaşadığı tarixi-coğrafi
məkan. Oğuzlar türk xalqlarından biri kimi. Mahmud Kaşğari
oğuzlar haqqında” adlanan birinci bölmədə göstərilir ki, XI əsrin ikinci
yarısında Mahmud Kaşğari türklərin yaşadığı coğrafi ərazini aşağıdakı
şəkildə təsvir edir, Rum – Bizans sərhəddindən Çinə qədər: “Rum
ölkəsindən tutmuş Maçinədək türk ellərinin hamısının boyu (uzunluğu) beş
min, eni üç min fərsəx, tamamı səkkiz min fərsəxdir”(15,104). “Bu gün
uzunluğu beş min fərsəx, eni üç min fərsəx, cəmisi səkkiz min fərsəx olan
türk ölkəsinin sərhədlərinin ucları Abisgün (Xəzər) dənizində birləşərək
Rum diyarından və Özçənddən Çinə qədər uzanır”(17,152). Prof.
T.Hacıyevin də qənaətinə görə, türklər Ön Asiyada ən qədim zamanlardan,
hətta şumer dövründə də yaşamışlar (10). Türklərin Ön Asiyada, o
cümlədən Azərbaycan və Arran ərazilərində ən qədim zamanlardan
yaşamalarını prof. F. Ağasıoğlu (2) da öz əsərlərində söyləyir. Mahmud
Kaşğari də Rumdan şərqdəki torpaqlarda türklərin daha qədimdən
yaşadıqlarını bildirir. Səlcuqların Ön Asiyaya, daha konkret desək, Xəzər
dənizinin qərbinə yürüşünü XI əsrlə bağlasaq, onda Mahmud Kaşğarinin
dediyi sözlərin əhəmiyyəti bir daha aydınlaşar. Çünki Mahmud Kaşğarinin
qələmə aldığı “Divan”ın yazılma tarixi, 1072-74-cü illər, təqribən
səlcuqların Ön Asiyaya ilk yürüşləri olan, 1071-ci ildə baş vermiş
Malazgird döyüşü ilə üst-üstə düşür. Bu isə o deməkdir ki, oğuz-səlcuq
türkləri buraya yeni gəlməyə başlamış, yerli türklər isə burada daha qədim
zamanlardan məskunlaşmışlar. Mahmud Kaşğari Rumdan şərqdəki
torpaqlarda türklərin qədim zamanlardan yaşadığı faktını çox sadə və sakit
şəkildə qələmə almışdır: “ Rum ölkəsinin yaxınlığından şərqə doğru tərtib
etməklə şərqdəki müsəlman olan və olmayan oğuz boylarının yerlərini də
bildirdim. Rum (Bizans) ölkəsinə ən yaxın olan boy bəçənəkdir. Sonra
kıfçak (qıpçaq), oğuz, yəmək, başğırt, basmıl, kay, yabaku, tatar, kırkız
(qırğız) gəlir. Qırğızlar Çin ölkəsinə yaxındırlar. Bu boylar Rum ölkəsinin
sərhəddindən şərqə doğru bu ardıcıllıqla məskunlaşmışlar”(15,77).
Mahmud Kaşğari bu torpaqların sadəcə türk torpaqları olduğunu deməklə
kifayətlənməyərək, hansı türk tayfasının bu torpaqların hansı ərazisində
9
yaşadığını da dəqiq bildirir. “ Edhgiş Özçənddə yerləşən bir türk oymağı
(15, 161). “ Ötükən Tatarıstan çollərində bir yer adı, uyğur elinə
yaxındır”(15,94). “Aramut Uyğur ellərinə yaxın bir yerdə yaşayan bir türk
boyu” (15,194) və s.
Mahmud
Kaşğarinin “Divan”da ən geniş şəkildə məlumat verdiyi
türk xalqlarından biri də oğuzlardır. Türkoloji ədəbiyyata görə oğuzların
IX-XI əsrlərdə Sırdərya, Amudərya hövzələrində və onlara yaxın olan
bölgələrdə yaşadıqlarını görürük . Mahmud Kaşğari də XI əsrdə oğuzların
əsasən bu bölgədə daha çox məskun olduqlarını bildirir. Mahmud
Kaşğariyə görə Sitkün, Manqışlaq, Suğnaq, Qərnağ oğuz şəhərləri olub,
Xəzərin şərqində yerləşmişlər. Amma bir qədər yuxarıda dediyimiz kimi,
Mahmud Kaşğari türkün sərhəddini qərbdə Rum sərhəddindən başlayır. Və
burada, Rum sərhəddində, konkret olaraq hansı tayfanın, hansı türk
xalqının yaşadığını dəqiq göstərir: “Bəçənək, Rum yaxınlığında yaşayan
türk boyu...”(15,469). Kaşğari bir neçə yerdə açıq-aşkar yazır: “ Rum
(Bizans) ölkəsinə ən yaxın olan boy bəçənəkdir...”(15,77), “ Rum
diyarındakı bəçənəklərə qədər...”(15,104). Böyük türkoloqun sözlərinə görə
bəçənəklər oğuzdurlar. Mahmud Kaşğari Rum sərhəddindən danışarkən
məhz oğuz olan beçeneklərdən bəhs edir. Mahmud Kaşğari “Divan”da
açıq-aşkar yazır : “ Bəçənək – bir oğuz boyu. Bu söz Biçənək şəklində də
yazılır”(15,469). Sonrakı məlumatlarında isə beçeneklərin məhz oğuz
olduğunu dolayısı yolla da bir neçə dəfə xatırladır: “Rum ölkəsindən Çinə
qədər bütün oğuzlar və köçərilər...”(15,497), “Rum ölkəsinə qədər oğuzlar,
suvarlar və qıpçaqlar...”(17,143) və sairə. Deməli, buradan belə bir nəticə
çıxır ki, Mahmud Kaşğari dövründə Rum diyarına yaxın ərazilərdə türk
tayfalardan oğuzlar, oğuz tayfalarından isə beçeneklər məskun olmuşlar.
X-XI əsrlərdə Şimali Azərbaycanın, başqa sözlə desək, tarixi Azərbaycan
və Arran ərazilərinin Rum sınırına yaxın ərazilər olduğunu nəzərə alsaq, ən
azı Arranda da məhz oğuzların və oğuzlardan da beçenek boyunun daha
çox məskun olduğunu söyləyə bilərik. Lakin, görünür, bu torpaqlarda
yaşayan türklər, öz etnik və dil xüsusiyyətlərinə görə Orta Asiyada yaşayan
türklərdən, oğuzlardan fərqləndiyi üçün Mahmud Kaşğari də onların
üzərində əsaslı şəkildə dayanmamış, öz fikrini, əsasən, Orta Asiyada
yaşayan türklərin və yeni qüvvə ilə meydana çıxan oğuz-səlcuqların üzərinə
yönəltmişdir.
Amma oğuzlardan danışarkən Mahmud Kaşğarinin “Divan”ın
müxtəlif yerlərində bir qeydi bir neçə dəfə xatırlatması maraq doğurur. Belə
ki, “Divan”ın bir neçə yerində Mahmud Kaşğari “oğuzlardan bəziləri”
Dostları ilə paylaş: |