baş idarəsi tacir Qustav Listlə müqavilə bağladı və bunun nəticəsində
tezliklə Balaxınadakı köməkçi stansiya ilə birlikdə Bakı telefon
stansiyası yaradıldı. [121]
Bakının yüksək inkişaf etmiş sənaye mərkəzi olması, onu
Rusiya və İran arasında ticarət yolu üzərində yerlşməsi və eləcə də
Tiflisin o vaxtlar bütün Qafqazın mərkəzi olmaqla bank, ticarət
firmalrının, ayrı-ayrı təşkilatların, həmçinin bütün dövlət idarələrinin
buarda yerləşməsi bu iki şəhərin telefona əlaqələndirilməsini tələb
edirdi. Beləliklə, 1911-ci ilin dekbarında Bakı-Tiflis telefon rabitəsi
xətti işə düşdü.
XIX əsr Azərbaycanda geniş xalq kütlələrinin adlarını
çəkdiyimiz rahat və səmərli rabitə növlərinin istifadəsi zəif idi. Buna
görə də xalq bəhs oluna dövrdə ənənəvi rabitə vasitələrindən olan
“nişanə göndərmək”, “ismarıc etmək”, “dil yetirmək” (“dilcavabı”) və
s.-dən isitfadə etməyə məcbur idi.
1920-ci ildən sonra poçt xidməti sahəsində əhəmiyyətli
dəyişikliklər həyata keçirilmiş, geniş telefon, teleqraf rabitəsi şəbəkəsi
yaradılmış, rabitənin radio, televiziya kimi yeni növləri fəaliyyətə
başlamışdır. Əhalinin maddi və mənəvi mədən ihəyat səviyyəsinin
yüksəlməsi ilə əlaqdar olaraq kəndli məişətinə bu rabitə növləri geniş
daxil edilmişdir.
Əhaliyə rabitə xidməti mədəniyyətini yaxşılaşdırmaq
məqsədilə son vaxtlar şəhərlərarası telefon rabitəsi avtomatlaşdırılmış,
ötürücü televiziya qüllələri tikilmiş, kəndlərin telefonlaşdırılması və
radiolaşdırılması demək olar ki, başa çatdırılmışdır. Hazırda xalqımız
rabitə xidmətinin bütün növlərindən geniş şəkildə istifadə edir.
AİLƏ
Ailə cəmiyyət ilə qırılmaz tellərlə bağlıdır. Məlumdur ki,
bəşər cəmiyyətinin özəklərindən birini təşkil edən ailə xüsusi mülkiyyət
və dövlətlə eyni zamanda təşəkkül tapmışdır. Cəmiyyət inkişaf etdikcə,
onunla birlikdə ailə də inkişaf etmişdir. Məşhur amerikan ailimi L.
Morqanın yazdığı kimi, “ailə fəal bir başlanğıcdır, o heç bir vaxt bir
yerdə dayanıb durmur, cəmiyyət aşağı pillədən yüksək pilləyə doğru
inkişaf etdikcə, o da aşağı formadan yuxarı formaya keçir”. [1] Tarixin
müxətlif inkiaşf mərhələrlərndə baş verən ictimai-iqtisadi və siyasi
mədəni dəyişikliklər ailədə və onun məişətində də öz əksini tapır.
Deməli, ailə icitmai-tarixi kateqoriyadır. Сəmiyyətin özəyini təşkil edən
ailələr nikah münasibətləri əsasında qurulur, qan qohumluğu prinsipi
ilə formalaşır, qarşılıqlı cavabdehlik, məsuliyyət və köməklik kimi
ənənəvi münasibətlər sistemi ilə möhkmələndirlilir. Ailə üzvləri-ər ilə
arvad, valideylər və övladlar, qardaşlar ilə bacılar arasındakı
özünəməxsus münasibətlər sistemi ailənin əsas əlaqələrini
müəyyələşdirir.
İnsanların həyatının çox hissəsi ailədə keçir. Təsərrüfat
ənənələrinin və əmək vərdişlərinin əsası, yeni nəslin tərbiyəsinin təməli
ailədə qoyulur, onların maddi və mənəvi tələbatları burada təmin olunur,
qarşılıqlı cabadehlik, məsuliyyət və köməklik hissələri ailədə formlaşır.
Deməli, ailəni səciyyələndirən əsas xüsusiyyətlər nikah, qan
qohumluğu, məişət birliyi və ailə üzvləri arasındakı münasibətlər
sistemindən ibarətdir. Ailə tarixi inkişafın müəyyən mərhələsində
nikah və qan qohumluğu əsasında cəmiyyətin özəyi kimi təşəkkül
tapmış ümumi mənafe ilə birləşən, məişət birliyi və birgə yaşayış şəraiti
ilə bir-birinə bağlı olan insanların ən kiçik təbii kolektividir. Ailə həm
də mənəvi dəyərlərin o cümlədən adətlərin və mərasimlərin icra
olunduğu özəkdir. Şübhəsiz, Azərbaycan ailəsi də qədim zamanlardan
bəri bəşəriyyət üçün səciyyəvi olan bu əsaslar üzərində qurulmuşdur.
Azərbaycan ərazisinidə ailəni təşəkkül prosesinin Eneolit
dövrünü sonunda baş verdiyi ehtimal edilir. Azərbaycanda arxeoloji
qazıntılar zamanı aşkar edilmiş, eneolitin sonlarına aid yaşayış
məskənlərindəki təsərrüfat-məişət komplekslərini kərpic arakəsmələr və
divarlar vasitəsiə yaşayış otağı; ərzaq anbarı və həytəyanı sahələr
ayrılması, ehtimal ki, ailənin təşəkkülü ilə bağlı olmuşdur. [2] Erkən
Tunc dövründə (e.ə. IV miniiliyin sonu –III miniiliyin əvvəli)
Azərbaycan ərazisində xüsusi mülkiyyət, sinfli cəmiyyət və dövlət
qurumlarının təşəkkülü haqqındakı qədim sümər kitabələrdə məlumat
vardır. E.ə. 2104-cü aid olan bir sümər kitabəsində xəbər verilir ki,
Uruk şəhərini hökmdarı ensi Utuhenqal Kuti və Tirikanı
hakimiyyətindən devirmək üçün onu “arvad ərindən, övladı
valideyndən ayırmaqda” ittiham edərək, əhalini ona qarşı qoyama
qaldırır. [3] Qaynağın verdiyi məlumatdan aydın olur ki, qədim
Mesopotamiya və Azərbaycan ərazisində ailə cəmiyyətinin mənəvi
dəyərlərindən biri kimi qiymətləndirilirdi. Azərbaycanın qədim
soylarında olan kutilər ailənin cəmiyyətin müqəddəs kiçik özəyi hesab
edirmişlər.
Azərbaycan ailəsi və ailə məişəti haqqından mənbələrdə, yazıl
abidələrində və qaynaqlarda, [4] XIII əsr böyük Azərbaycan alimi
Nəsirəddin Tusinin, [5] Azərbaycan ədəbiyyatı klassiklərini əsərlərində,
şifahi xalq ədəbiyyatını nümunələri olan dastanlarda əhəmiyyətli
məlumatlar vardır. Azərbaycanlıların ailə və ailə məişətinə dair maraqlı
materiallar XI-XVIII əsrlər aid mənbələrdə öz əksini tapmışdır. [6]
Azərbaycanda ailə və ailə məişəti məsələləri XVIII əsrin sonundan
başlayaraq XIX əsr və XX əsrin başlanğıcında yazılmış etnoqrafik
səpkili rusdilli ədəbiyyatda da öz əksini tapmışdır. [7]
Həmin materilların müqayisəli təhlili aydın surətdə göstərir ki,
Azərbaycanda orta əsrlərin ailə məişəti ilə yeni dövrün ailə məişəti
arasında kəskin fərqlər olmamışdır, yəni Azərbaycan xalqının ailə
məişətində varislik ənənələri müşahidə edilir. Deməli, Azərbaycan xalqı
ailə və ailə məişəti ilə bağlı olan adət-ənənələrini əsrlər boyu qoruyub
saxlaya bilmiş, onları təkmiləşdirmiş, inkiaf etdrimiş və bu ənənələr
tarixin sınaqlarından keçərək zəmanəmizədək gəlib çatmışdır.
Azərbaycan xalqı dünyanın əxlaqi cəhətdən ən təmiz və möhkəm
ailələrindən biridir. Ailə üçün mühüm olan bu xüsusiyyətlərindən dərin
kökləri vardır. Həmin köklər Azərbaycan ailəsinin inkişaf yolu ilə
bağlıdır. Dünyanın bütün xalqlarında olduğu kimi, azərbaycanlılarda da
tarixi inkişaf prosesində ailənin həcmi və strukturu ilə müəyyən edilən
iki forması mövcud olmuşdur: böyük ailə və kiçik ailə.
Böyük ailə. Böyük ailələrə tarixi və etnorqafik ədəbiyyatda ailə
icması, yaxud patriaxal ailə, nəsli ailə, bölünməmiş, birləşmiş və ya
mürəkkəb ailə və s. adlarla məlumdur. Ailə icması üç, dörd və bəzən
beş nəslin nümayəndələrindən ibarət olub ata, oğul, nəvə, nəticə və
eləcə də qardaşların ailələrini birləşdirən kiçik ictimai kollektiv,
təsərrüfat özəyidir. Bu kollektivə oun ağsaqqalı başçılıq edirdi. Ailə
icması üçün səciyyəvi cəhət onun üzvlərini torpaqdan, əmək
alətlərindən, ev heyvanlarından, digər mülkiyyət və əmlakdan birlikdə
isitfadə etməklə, birgə istehsal və birgə mənimsəmədir. Bu
xüsusiyyətlər ailə icmasını təsərrüfat və ictimai mahiyyətini
müəyyənləşdirməklə onun təbii əsasını təşkil edir.
Dostları ilə paylaş: |