101
Volqaboyu regionundan kolonistlərin Kubanda və ümumiyyətlə, Qafqazda
məskunlaşması məsələsində Volqaboyu rəsmiləri ilə Qafqaz dövlət orqanlarının
maraqları ziddiyyət təşkil edirdi. Volqaboyu quberniyalarının rəhbərləri, həmçinin
Əcnəbi Kolonistlərə Qəyyumluq üzrə Saratov kontorunun idarə heyəti
tabeçiliklərində olan kolonist kütlələrinin Qafqaza köçməsindən narahatçılıq
keçirirdilər. Rəsmi dairələrin fikrincə, ayrı-ayrı kolonistlərin Volqaboyunu tərk
etməsi qismən sosial gərginliyi azaltsa da, digər tərəfdən köçmə prosesi kütləvi
xarakter ala bilərdi ki, bu da regionun sosial-iqtisadi həyatının iflic vəziyyətə
düşməsinə gətirərdi. Qeyd etmək yerinə düşərdi ki, Volqaboyu rəsmilərinin
narahatçılığına obyektiv əsas vardı: Volqaboyu regionuna nisbətən Qafqazda iqlim
şəraitinin, torpaqların keyfiyyətinin münasib olması, ən başlıcası isə torpağın
qiymətinin aşağı olması, Volqaboyundan fərqli olaraq, Qafqazda koloniyaların
daha mütərəqqi formada təşkil edilməsi - bütün bunlar Volqa kolonistlərinin Şimali
Qafqaza kütləvi axınına səbəb olmuşdu. Arxiv sənədlərindən görürük ki, Qafqaz
regionu Volqa almanları üçün o qədər cəlbedici olmuşdu ki, bəzən, hətta koloniya
rəhbərləri icazəsiz olaraq bütün təsərrüfatları ilə yeni ərazilərə yollanırdılar
17
.
Saratov kontoru kolonistlərin Qafqaza köçməsinin qanuni əsaslarla həyata
keçirilməsinin tərəfdarı idi, çünki kolonistlərin kortəbii miqrasiyası Volqaboyunda
mövcud olan yüzlərlə koloniyalarda daxili sabitliyin pozulmasına gətirib çıxarırdı.
Əvvəlki illərdə almanların qanunsuz miqrasiyasına müəyyən dərəcədə loyal
münasibət bəsləyən Qafqaz rəsmiləri də 1860-cı illərin ortalarından bu prosesin
nəzarətə alınmasını
tələb edirdilər
18
.
Əhalinin Qafqaza miqrasiyasına planlı xarakter vermək məqsədilə 1865-ci il
14 mart tarixində qərar qəbul edildi. Qərara əsasən, Qafqazda məskunlaşmaq
istəyən əcnəbi vətəndaş və yaxud Rusiya təbəəsi Rusiya Dövlət Əmlak
Nazirliyindən icazə kağızı almalı idi
19
.
Qeyd edək ki, Volqaboyu və sair regionlardan almanların Kubana, o
cümlədən Qafqaza köçməsində ən böyük əngəl Dövlət Əmlak Nazirliyi və onun
yerli orqanları tərəfindən yaradılırdı. Bürokratik əngəllər nəticəsində, bəzən
kolonist azadolma bileti almaq üçün bir neçə il gözləməli olurdu və bu vaxt
ərzində
kolonistin məskunlaşmaq istədiyi regionlarda torpaq fondunun paylanmasında bir
çox dəyişikliklər baş verirdi. Qanuni yolla yaşayış yerini dəyişə
bilməyən kolonist
kütlələri kortəbii şəkildə, özbaşına bu problemi həll etməyə üstünlük verirdilər.
Rəsmi dövlət orqanlarının reaksiyası özünü çox gözlətmədi. Qanunsuz miqrasiyaya
qarşı mübarizənin kulminasiyası 26 aprel 1865-ci il tarixində Senatın qəbul etdiyi
«Kolonistlər haqqında Əsasnaməyə əlavələr» oldu.
20
1865-ci ilin yayında bu qərar
alman dilinə tərcümə edilərək bütün alman koloniyalarına göndərildi.
Qafqaz rəsmi dairələri regionun qısa bir müddətdə mənimsənilməsində
maraqlı idilər və bu səbəbdən miqrasiya problemlərinin həllində Volqaboyu
quberniya rəhbərləri, Saratov kontoru ilə sıx əməkdaşlığa can atırdılar. 1866-cı ilin
aprelində Qərbi Qafqazın məskunlaşması məsələləri ilə bağlı yazışmalara Kuban