106
Laican üç nahiyədir ki, padĢahı da birdir və padĢah ġirvanĢah, XursanĢah və
LayzanĢah (LaicanĢah) adlandırılır. O, ġamaxıdan bir fərsəng uzaq hərbi düĢərgədə
yaĢayır. Burada uca baĢlı bir dağ vardır... Heç bir tərəfdən yolu yoxdur, ona yalnız
bir tərəfdən çətin və ağır yol çəkmiĢlər... PadĢahın bütün xəzinə və sərvətləri orada
saxlanılır... ġahın zindanı da oradadır» [225,50-51].
X əsr müəllifi əl-Məsudi ġirvanın digər nahiyələri arasında Lahıcın xüsusi
yeri olduğundan bəhs edərək yazır ki, indi ġirvanĢahlıqla qonĢuluqda Qafqaz
dağlarına çatan baĢqa bir Ģahlıq vardır ki, onu Layzan adlandırırlar. Oranın Ģahı
LayzanĢah ləqəbi daĢıyır. Hazırda o, Muğaniyə Ģahlığı adlanan baĢqa bir Ģahlığa
sahib olduğu kimi, ġirvanĢahlığı tutmuĢ, Xursan Ģahlığı və ZədənĢahlığı
LaicanĢahlıqla birləĢdirmiĢdir [236, 52]. M.X. ġəriflinin ehtimalına görə, bu, ən
geci 861-ci ilə qədər baĢ vermiĢdir [225, 51].
MünəccimbaĢının fikrincə, həm ġirvanda, həm də Laicanda müstəqil dövlət
eyni vaxtda yaradılıb. Belə ki, onun yazdığına görə, 861-ci ildə Məzyədilər
sülaləsindən olan Heysəm ibn Xalid ġirvanda, onun qardaĢı Yəzid ibn Xalid isə
ġirvana qonĢu olan Laicanda müstəqil dövlət yaratdığını bəyan etmiĢdir. Heysəmin
yaratdığı dövlət ġirvanĢah, Yəzidin yaratdığı dövlət isə LaicanĢah adlanırdı [225,
53]. Fikrimizcə, MünəccimbaĢının LaicanĢahlığın 861-ci ildə yarandığına dair
qeydləri ilə razılaĢmaq olmaz. Təkcə ona görə ki, yuxarıda artıq, xatırladıldığı
kimi, X əsr müəllifi Əhməd əl-Bəlazurinin VIII əsr hadisələrinə dair qeydlərində
LaicanĢahın da adı çəkilir.
Yəziddən sonra LaicanĢahın idarə olunması onun oğlu Məhəmmədin əlinə
keçmiĢdir. O, uzun müddət Ģahlığı idarə etməklə onun daha da güclənməsinə nail
olub. 305 (917/8)-ci ildə Məhəmmədin vəfatı ilə onun oğlu Əbu Tahir Yəzid ibn
Məhəmməd hakimiyyətə gəlib. MünəccimbaĢının yazdığına görə, ġirvanı ələ
keçirmək üçün məqam gözləyən Əbu Tahir fürsət yaranan kimi hücuma keçir və
305 (917/8)-ci ildə öz məqsədinə nail olur. ġirvanĢahlıqla LaicanĢahlığı
birləĢdirdikdən sonra o, oğlu Məhəmmədi LaicanĢahlığa hakim təyin edir və
Ģahlığın bütün torpaqlarını iqta Ģəklində ona bağıĢlayır [224, 605-606]. Xatırladaq
ki, bu məlumat əl-Məsudinin hicri tarixlə 332 (943/4)-ci ilə aid qeydlərində də öz
əksini tapıb. M.X.ġərifli onun bu barədəki qeydlərini Ģərh edərək belə yazır:
«Hazırda ġirvan Ģahı Məhəmməd ibn Yəzidə öz ata-babalarından irs olaraq
LaizanĢahlıq qalmıĢdır. O zaman ġirvan Ģahlığı Əli ibn Heysəmə məxsus idi. Əli
ibn Heysəm öldükdən sonra Məhəmməd öz əmilərini də öldürüb, qeyd etdiyimiz
kimi, ġirvan Ģahlığına yiyələndi və həmin Ģahlığı zəbt etdi» [225, 54].
Azərbaycan tarixĢünaslığında Lahıcın tarixi və LaicanĢahların mənĢəyi
barədə fikir müxtəlifliyi mövcuddur [500; 501]. Məsələn, əl-Məsudi LaicanĢahları
mənĢə etibarı ilə Sasanilərə bağlayaraq yazır ki, hazırkı «Sahib əs-Sərir Bəhram
Gurun nəslindən olduğu kimi, Məhəmməd ibn Yəzid də Bəhram Gurun
nəslindəndir». Ötən əsrin 20-ci illərində bu fikir prof. Y.A. Paxomov tərəfindən də
təkrar edilmiĢdir [225, 55].
107
Bəli, Lahıc əhalisinin erkən orta əsrlərdə Ġranın Gilan, Tabasaran və
Lahican vilayətlərindən buraya köçürüldüyü tarixi faktdır və onu danmaq olmaz.
Ġlk vaxtlar Lahıc və onun ətrafında kompakt Ģəkildə yaĢayan bu əhali çox güman
ki, elə Ġran mənĢəli yerli feodallar tərəfindən idarə olunub. Məhz həmin kök
üzərində LaicanĢahlığı təĢəkkül tapıb. Fikrimizcə, burada bərqərar olan Ģahlıq
institutunun özü də LaicanĢahlığın mənĢə etibarı ilə Sasanilərə bağlılığına dəlalət
edir. Və yalnız iki nəsil dəyiĢəndən sonra həmin əhali tədricən albanlaĢmağa
baĢlayıb [58, 187; 155, 341]. Ərəb istilası dövründə vəziyyət yenidən dəyiĢib.
Yəni, Xilafət orduları tərəfindən zəbt edilən, yaxud da könüllü olaraq onların
təbəəliyini qəbul edən ərazilərdə idarəçilik ərəblərin əlinə keçir. LaicanĢahlıqda da
belə olub. Sadəcə olaraq Məzyədilərin orada hakimiyyəti ələ keçirən qolu özünü
Sasanilərin davamçısı hesab etdiyi üçün əl-Məsudi də onların mənĢə etibarı ilə
Sasanilərə mənsub olduğunu yazıb.
ġirvanĢahların və LaicanĢahların tarixinə dair mühüm tədqiqatlar müəllifi
olan M.X.ġərifli Lahıcın yaĢayıĢ məntəqəsi olmaq etibarı ilə Sasanilərin
hakimiyyəti dövründən mövcud olması fikrinə tərəfdardır [225, 56]. Onun fikrincə,
Lahıc 56 il ərzində yəni, 861-ci ildən 917-ci ilədək LaicanĢahlığın mərkəzi
olmuĢdur [225, 85]. «Hüdud ə-aləm»in verdiyi məlumata görə, padĢaha məxsus
xəzinə və sərvətlər Lahıcdan təqribən 1-2 km cənub-Ģərqdə yerləĢən Niyal
qalasında saxlanılırdı. Yuxarıda artıq qeyd olunduğu kimi, hələ VIII əsrin birinci
yarısında baĢ verən hadisələrlə bağlı mənbələrdə LaicanĢahlığın adı çəkilir. Və
təbiidir ki, əgər Lahıc bir yaĢayıĢ məntəqəsi olaraq mövcud olmasaydı, o zaman
LaicanĢahlıq barədə söhbət də ola bilməzdi. Çünki, Ģahlığın adı da bilavasitə
dövrünün mühüm yaĢayıĢ məntəqəsi olmaq etibarilə Lahıcın adından götürülmədir.
Lahıcın tarixi barədə fikir söyləmək üçün bu toponimin etimologiyasının
müəyyənləĢdirilməsi də mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Elmi, kütləvi və bədii
ədəbiyyatda, xüsusən də xalq arasında kifayət qədər geniĢ yayılmıĢ bir rəvayətdə
deyilir ki, qədim zamanlarda indiki Lahıcdan bir qədər yuxarıda «La» adlı Ģəhər
olub. Və günlərin bir günü baĢ verən güclü tufan nəticəsində bu Ģəhər büsbütün
viranəyə çevrilərək həyat səhnəsindən silinib. Təbii fəlakətdən xilas olmaq
məqsədilə dağlara çəkilən Ģəhər sakinləri bir müddətdən sonra geri dönəndə La
Ģəhərinin yerlə yeksan olduğunu görərək hamısı bir ağızdan qıĢqırıblar: «La heç!
La heç! La heç!» Bu rəvayəti ilk dəfə 1927-ci ildə A.Fituni çap etdirib [633, 85].
Sonralar yazıçı Manaf Süleymanov da həmin rəvayəti öz kitabına daxil edib. Lakin
o, qədim La Ģəhərinin haradasa, indiki Lahıcın yaxınlığında deyil, Ġranda olduğunu
bildirib [221, 22].
M.Süleymanovun çap etdirdiyi baĢqa bir rəvayətdə isə belə deyilir: «Lahıc
Ġranda Kəyanilər sülaləsinin ikinci padĢahı Keykavusun nəvəsi I Keyxosrovun
Ģahlığı zamanında salınıb. O vaxt Ġranla Turan düĢmən olub və bir-biri ilə uzun-
uzadı müharibə aparıblar. Arada sakitlik olanda I Keyxosrov öz oğlu
olmadığından, taxt-tacını qardaĢı oğluna tapĢıraraq yaxın adamları ilə birlikdə Ġranı