Azərbaycan mühacirət irsi
122
muşdu. Bu, ordunun əsgərlərinin az bir hissəsi Sovet
Karelyasından toplanmışdı, əksəriyyəti isə ruslar, ukraynalılar
və beloruslar idi. Bunlara 1939-cu ildə Polşadan oğurlanmış əs-
gər paltarları geyindirmişdilər. Onları döyüşə cəlb etmirdilər.
Bu ordu hissələri “öz mərkəzləri” Helsinkiyə ilk səfərlərdə
mahnılarla daxil olmaq üçün hazırlanırdılar.
Bu “Fin xalq ordusu” haqqında qızıl əsgərlər arasında
ağızdan ağıza belə bir lətifə yayılmışdı: “bir qızıl əsgər zəif bir
səslə dostundan, Fin minasına heç rast gəldinmi, deyə soruşur.
İkinci cavabında, mənim rastıma çıxan Minsk Finlərinin
qabağında Fin minaları heç nədir,- deyir”. Belorusun paytaxtı
Minsk şəhərindən toplanmış “Finlər” məlumdur ki, Finlandiya-
da Petsamodan Vıborqa qədər uzanmış bir cəbhə boyunu müda-
fiə etməyə məcbur idi.
Finlərin əsgərlərinin sayı, hərbi güclərinin, top, tank və
təyyarələrinin miqdarı sovetlərinki ilə müqayisə edilməyəcək
dərəcədə az idi. Kareliyə bölgəsində isə Sovet əsgərlərindən və
hərbi texnikadan boş bir nöqtə belə tapıla bilməzdi. Buna görə
də təyyarədən atılan hər bir bomba hədəfə çatacaqdı. Finlərin
hərbi texnikası olmadığından sovetlər əsgəri hissələrini hücum
xəttinə qədər asanlıqla çəkib gətirə bilirdilər.
Yalnız bu məsafədən Finlər tüfəng, avtomat və makinalı tü-
fəng atəşi ilə təsir edə bilirdilər. Amma mükəmməl təsir edirdi-
lər. Az bir vaxtda ölülərdən təpələr yüksəlməyə başlamışdı.
Azərbaycan mühacirət irsi
124
rəhbərlərin günahları və istedadsızlığı kapitan Yakovlevin üzə-
rinə düşdü. Halbuki Yakovlevin əvvəlki qərarı ən doğru idi.
Ümumiyyətlə, Finlandiyaya qarşı açılmış müharibə bir
həftə yerinə üç ay yarım sürdü. Finlərin hesabına görə hər şəhid
Fin əsgərinin əvəzinə on qızıl əsgər şəhid olmalı idi.
Finlərin bu hesabları doğru çıxmadı. Bir Fin əsgərinin əvə-
zinə ondan daha artıq qızıl əsgər tələf oldu. Göründüyü kimi
hər iki tərəfin hesabları doğru çıxmadı. Kuusineni Helsinkidə
oturtmaq əvəzinə Sovetlər onun hökumətini dağıtmağa məcbur
oldular. Hətta Vıborq belə müharibə ilə alına bilmədi. Yadı-
mızdadır ki, “Leninqradskaya Pravda” hər gün yazırdı: “Vıborq
mühasirəyə alınmış və bir neçə gündən sonra qızıl ordunun
əlinə keçəcək.”
Hərbi təbliğatda deyilirdi: “13 mart saat 12.00-a qədər
uzanan hücum nəticəsində Qızıl Ordu Vıborqu zəbt etdi.”
Halbuki, Vıborqu Finlər müqaviləyə görə təslim etdilər. Vıborq
ətrafında kimin kimi mühasirəyə aldığı anlaşılmadı. Amma bu
aydındır ki, üç ay yarım ordu tərəfindən alına bilməyən Vıbo-
rqu Sovet təbliğatı mart ayının 13-də beş-altı saat içində “zəbt
etdi”. Əsgər və komandirlər ilk
dəfə idi ki,
Sovet şəraiti xaricin-
də həyat görürdülər.
Finlər tərəfindən evlərə girərkən insan təmizliyə, evin gör-
kəminin zənginliyinə heyran qalırdı. Bu evlərin sahibləri sadə
Fin zəhmətkeşləri idi. Bir dəfə Fin kəndlisinin evində istirahət
edən qızıl əsgər hissələrindən–"taxtabiti və birələr onları
narahat etmirlər?–deyə soruşduq. Buna cavab olaraq onlardan
biri dedi:–“Yoldaş komandir, taxtabiti və birələri biz hüdud
xaricində buraxdıq”, yəni Finlandiyanın hüdudu xaricində –
Sovetlər İttifaqında.
Həqiqətən də Finlandiyanın dövlət quruluşu, Finlandiya
hökuməti vətəndaşlarının inkişafı, azad və xoşbəxt həyat sür-
məsi üçün bütün şəraitləri yaratmışdı. Finlandiya dövlətinin
siyasəti insan şəxsiyyətinin azad inkişafına şərait yaradıb və-