və başqa 100-lərlə yerlərdə baş verən hadisələri misal göstərmək olardı. Hətta bu
cür haqsızlıqlar dövri mətbuat səhifələrində də özünə geniş yer tapmışdı.
Rəhbərlikdə, eləcə də ayrı-ayrı rayon partiya təşkilatlarında olan hərc-
mərclik, qarşıdurmalar 1923-cü ildə keçirilən XII Ümumbakı konfransında (6-12
iyun 1923) daha geniş müzakirə və söz-söhbətə səbəb oldu. Konfransa sədrlik edən
Mirzoyan qeyd etdi ki, artıq bizim təşkilatlarda ixtilaflar, fraksiyaçılıq, sərxoşluq
yox həddindədir. Lakin BK-nın məruzələrinə aid müzakirələrdə ciddi fikir ayrılığı
yarandı. Kommunistlərdən Amas Səfərov, Əyyub Xanbudaqov çıxış edərək
partiyadakı hərc-mərclikdən, türklərlə işin zəif olmasından, sərxoşluqdan geniş
danışdılar (146, s.16).
Konfransda türklərlə iş haqqında da məsələ müzakirə olundu.
Respublikanın iqtisadi və mədəni geriliyi, milli kadrların hazırlanması
işinə ögey münasibət, sənaye müəssisələrində, dəmiryol və su nəqliyyatında
ixtisaslı rus fəhlələri ilə yanaşı ixtisaslı azərbaycanlı fəhlələrin zəif hazırlanması,
Azərbaycan dilinin təəssübkeşliyi və b. məsələlər ətrafında mübahisələr milli
məsələnin əsas özəyini təşkil edirdi.
Əyyub Xanbudaqov
*
Azərbaycanda milli məsələnin düzgün həyata
keçirilməsilə razı olmadığını, respublikadakı mədəni quruculuğun inkişafına, yerli
əhalinin savadlandırılması, vergi işindəki nöqsanlara və s. məsələlərə görə çox
narahat olduğunu bildirdi.
O, eyni zamanda 1923-cü ilin iyun ayında «Bakinski raboçi» qəzetində
dərc olunmuş «Quba qəzasında xalq maarifi», «Azərbaycanda bizim başlıca
vəzifələrimiz» və s. adlı məqalələrində kommunist təbliğatının yalanına qarşı tez-
tez çıxış edirdi. Onu milli kadr məsələsi, gənclərin təhsili, təhsil ocaqlarının
acınacaqlı
vəziyyəti, dini və bir çox məsələlər ciddi düşündürürdü. Mətbuatda haqlı
olaraq çıxış edərək göstərirdi ki, «Bizim bütün nailiyyətlərimiz xalqın ehtiyac
dənizində bir damladır».
*
Ə. Xanbudaqov - 1893-cü ildə Gəncədə (Yelizavetpol quberniyasında) anadan olub. Müstəqil həyata
1909-cu ildən başlayaraq Kaspi donanması gəmilərinin birində matros, 1913-cü ildə Bakı dənizçilik
məktəbini bitirərək kapitan köməkçisi vəzifəsində çalışır. 1915-ci ildən Xanbudaqov inqilabi hərəkatda
fəal iştirak etməyə başlayır. 1918-ci ildə Kommunist partiyası sıralarına qəbul edilir. O, hümmətçi
bolşevik idi. Azərbaycan sovetləşəndən sonra Ə. Xanbudaqov Azərbaycan Fövqəladə Komissiyasının
sədri təyin edilir. 1921-ci ilin mart ayında Ə. Xanbudaqov RK(b)P X qurultayında iştirak edir. Elə
qurultayda onu Kronştatda başlamış «əks-inqilabi» qiyamın ləğv edilməsi üçün göndərirlər. 1921-ci ilin
may ayında Azərbaycanda ərzaqla təchizat məsələsi ağır olduğundan Xalq Komissarlar Şurası nəzdində
üç nəfərdən ibarət yaranmış səlahiyətli komissiyanın tərkibinə daxil olur. 1921-ci ildə ÜİMİK üzvü
seçilir. Sonralar o, Azərbaycan İstehlak Cəmiyyətləri İttifaqının sədri, 1922-ci ilin əvvəlindən AHİŞ
sədr müavini, 1922-ci il martında isə AK(b)P MK katibi seçilir (N. Nərimanovun köməkliyi ilə) (14,
s.47).
20-ci illərdə Ə. Xanbudaqov bir sıra maraqlı məqalələr yazır: «Təxirə salınmaz vəzifə (respublikada
statistik hesabat işinin quruluşuna dair)», «Azərbaycanda bizim ən yaxın vəzifələrimiz», «Beş il
ərzində», «Təxirəsalınmaz məsələ», «Milli məsələyə dair» və s.