51
1840-cı ildə vergi toplanması tamamilə qaydaya salındı. Belə
ki, vergi toplama işi valilərin və mültəzimlərin əlindən alınaraq
maaşlı xüsusi maliyyə məmurlarının əlinə keçdi. Valilər isə
yalnız asayiş və hərbi işlərlə məşğul olmalı idilər. Toplanan
pullar birbaşa xəzinəyə təhvil verilməli idi. ltizam sistemi
ləğv edildi. Orduya çağırış qaydaya salınmalı idi. Hərbi xid-
mət müddəti azaldılmalı idi. Dini etiqadından asılı olmayaraq
imperiyada yaşayan bütün zümrələr hüquq və vəzifə cəhətdən
tam bərabər elan edildi. Bu islahatlar bir tərəfdən sultan Mah-
mud islahatlarının davamı, digər tərəfdən isə yeni islahatların
başlanğıcını qoydu. Türkiyə tarixşünaslığında buna “tənzimati
xeyriyyə” deyilir. 1843-cü ildə verilən yeni islahatla ordunun
yeni quruluşu müəyyən edildi. Orduda xidmət müddəti 15 ildən
5 ilə endirildi. Hüquq sahəsində də islahatlar keçirildi. 1840-cı
ildə cəza qanunnaməsi çıxdı. Hüquq sahəsində aparılan isla-
hatlarda əsasən fransız hüququndan bəhrələnmişdilər. Bütün
osmanlıların qanun qarşısında bərabər olması vurğulanırdı.
“Tənzimati-xeyriyyə” Mustafa Rəşid paşa tərəfindən hazırlan-
mışdı. O, mütərəqqi fikirli bir şəxs idi, lakin çox təəssüf ki,
fərmandan qısa bir müddət sonra paşa vəzifədən kənarlaş-
dırıldı. Çünki onunla eyni ideya və məqsəddə olan adamlar çox
az idi. “Tənzimati-xeyriyyə” demək olar ki, stanbulda yerləşən
bütün xarici ölkə səfirliklərinə göndərilmişdi. Bütün məhdud
cəhətlərinə və tam tətbiq olunmamasına baxmayaraq bu isla-
hatlar burjua səciyyəsi daşıyırdı, birbaşa ölkənin inkişafına xid-
mət edirdi.
2. Osmanlı imperiyası XIX əsrin ikinci yarısında
1848-1849-cu illər inqilabına qarşı Avropa irticasının
qələbəsində Rusiya mühüm rol oynamış, beynəlxalq aləmdə
mövqeyi güclənmişdi. Bu qələbə Rusiyanın Yaxın Şərqdə itir-
diyi mövqeləri bərpa etməsi üçün I Nikolaya yaranmış əlverişli
vəziyyətdən istifadə etməyə şərait yaradırdı. Lakin I Nikolay
downloaded from KitabYurdu.org
52
yanılmışdı, Avropanın iri dövlətləri Osmanlı imperiyasının
zəifləməsində maraqlı olmalarına baxmayaraq, Rusiyanın Bal-
kanlarda və Yaxın Şərqdə möhkəmlənməsinə də yol vermək
istəmirdilər.
“Müqəddəs yerlər”lə bağlı diplomatik ixtilaf Rusiyanın
mövqeyinin düzgün olmadığını göstərdi. Xristianlar üçün mü-
qəddəs sayılan bu yerlərin müdafiəsi katolik və pravoslavlar
arasında bir rəqabət mövzusu idi. Ruslar bu məsələdə pravos-
lavların, fransızlar isə katoliklərin arxasında idi. Çar Nikolay
hesab edir di ki, ingilislərlə dil tapsa,məsələni həll edə bilər.
Rusiya çalışırdı ki, Türkiyə ona sultanın bütün pravoslav təbəə-
lərini müdafiə etməyə icazə versin. Türkiyə sultanı “müqəddəs
yerlər” məsələsində güzəştə hazır olduğunu bildirdi. Rusiyanın
stanbuldakı səfiri Menşikov gördü ki, Dunay knyazlıqlarını
tutmaq üçün bəhanə əldən çıxır, Türkiyə ilə Rusiya arasında
yeni müqavilə bağlamaq tələbi ilə çıxış etdi. Türkiyə tərəfi
ngiltərə səfiri ilə məsləhətləşəndən sonra Rusiyanın tələbini
rədd etdi. 1853-cü il iyunun 4-də Türkiyə sultanı imperiya əra-
zisində xristian pravoslav kilsəsinin hüquq və imtiyazlarına
təminat verən fərman imzaladı. 1853-cü il iyunun 21-də Rusiya
ordusu Prut çayını keçib Dunay knyazlıqlarına daxil oldu.
ngiltərə və Fransa səfirlərinin təkidi ilə 1853-cü ilin
oktyabrında Türkiyə Rusiyaya müharibə elan etdi.Krım müha-
ribəsinin səbəbləri başlıca olaraq Yaxın Şərqdə və Balkanlarda
ngiltərə, Fransa, Rusiya və qismən Avstriyanın müstəmləkə-
çilik mənafelərinin toqquşması idi. Həm ngiltərə, Fransa, həm
də Rusiya bu müharibədə eyni məqsədə, yəni göstərilən ra-
yonlarda hökmranlığa can atırdılar, lakin onlar müxtəlif yol-
larla gedirdilər. Osmanlı dövlətinin Rusiyaya qarşı daimi əks
qüvvə olması və onun təhlükəsizliyini qorxu altında saxlaması
ngiltərə və Fransa üçün sərfəli olduğuna görə onlar Osmanlı
imperiyasını ancaq əsarət altına almaq istəyirdilər. Rusiya isə
Osmanlıları Balkan yarımadasından və boğazlardan sıxışdırıb
çıxartmağa çalışırdı. ngiltərə və Fransa Osmanlı dövlətində
downloaded from KitabYurdu.org
53
möhkəmləndikdən sonra Rusiyanı Qara dəniz sahillərindən
sıxışdırıb çıxartmaq və beləliklə, Yaxın Şərqdə onun hücumu-
nun qarşısını almaq ümidində idilər. Osmanlı dövləti isə Krımı
və Qafqazı Rusiyadan qoparmağa can atırdı. Eyni zamanda
müharibədə iştirak edən dövlətlərin hər biri qələbə qazanmaq
və bununla öz xalqlarının diqqətini daxili çətinliklərdən yayın-
dırmaq istəyirdilər. Fələstindəki “müqəddəs yerlər” üstündə
katolik və pravoslavlar arasında gedən mübahisə müharibə
üçün əsas bəhanə olmuşdu.
Müharibənin ilk mərhələsində Osmanlı dövləti ilə tək-
bətək mübarizədə Rusiya müəyyən uğurlara nail oldu. 1853-cü
ilin noyabr ayında Sinop buxtasında dəniz döyüşü oldu. Rus
gəmiləri Sinopun müsəlman məhəllələrini xəbər vermədən topa
tutdular, dinc əhalinin böyük bir hissəsi öldü və yaralandı. Bu
hadisə Avropaya “Sinop qətliamı” adı ilə çatdırıldı. Məhz bu
döyüş Avropanın müharibəyə qatılmasını surətləndirdi. Belə ki,
həmin vaxt ngilis və fransız qoşunları stanbulda idi və onlar
burda ikən Rusiyanın belə etməsini özlərinə təhqir saydılar.
Amma şübhəsiz ki, əsil məsələ imperialistlər arasındakı rəqabət
idi. Nəhayət, 1854-cü il martın 27-28-də Fransa və ngiltərə
Rusiyaya müharibə elan etdi. Daha öncə isə Osmanlı, ngiltərə
və Fransa müqavilə imzalayaraq, Krımı savaş bölgəsi olaraq
qəbul etdilər. Eyni zamanda Prussiya və Avstriya Rusiyadan
Dunay knyazlığından öz qoşununu çıxartmağı tələb etdi. Bal-
kanlarda Silistriya qalasının mühasirəsi Rusiyanın əl-qolunu
bağlamışdı. Onların tələbi ilə 1854-cü ilin iyulunda rus qo-
ş
unları Silistriyanı mühasirədən çıxarmağa və Dunay knyazlıq-
larını boşaltmağa məcbur oldular. 1854-cü ilin yayında türk
qoşunları Qafqazda yeni məğlubiyyətlərə düçar oldular. Buna
görə həmin ilin payızından müttəfiqlər Krımda əməliyyata
başladılar.
ngilis-fransız ordusu Yevpatoriya yaxınlığında quruya
çıxdı, sonra da cənuba, Sevastopola doğru hərəkət etdi. 1855-
ci ilin sentyabrında Sevastopol ələ keçirildi. Bəlkə də, mü-
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |