Davamlı aqrar iqtisadiyyatın formalaşdırılması bir sıra zəruri şərtlərin yerinə
yetirilməsini tələb edir. Həmin şərtləri şərti olaraq 5 hissəyə (iqtisadi, sosial, ekoloji,
siyasi və hüquqi şərtlər) bölmək olar. qtisadi şərtlər hər şeydən önjə, əlverişli iqtisadi
və investisiya mühitinin formalaşdırılmasını, təbii və digər resursların qənaətli
istifadə əsasında makroiqtisadi və makromaliyyə göstəricilərinin yüksəldilməsini
nəzərdə tutur və davamlı inkişaf konsepsiyasının əsasını təşkil edir.
Davamlı aqrar iqtisadiyyatın yuxarıda qeyd edilən 5 mühüm zəruri şərtinin hər
birinin ayrı-ayrılıqda deyil, kompleks şəkildə nəzərdən keçirilməsi, hesab edirik ki,
daha məqsədəuyğundur. Çünki bu şərtlərin hər biri digərini tamamlamaqla, qarşılıqlı
ə
laqə şəraitində fəaliyyət göstərir. Davamlı inkişafın formalaşması və tarixən inkişafı
baxımından qeyd edilən 5 şərtin 3-ü (iqtisadi, sosial və ekoloji şərtlər) ilkin
ə
həmiyyət kəsb edir və ilkinlik davamlı inkişafın məhz bu şərtlərin mövjud olduğu
sferaların qovşağında meydana gəlməsi və mövcud olması ilə əlaqədardır. Dövlətin
və cəmiyyətin davamlı inkişafa baxışlarından və bu istiqamətdə həyata keçirilən
tədbirlərin miqyasından və keyfiyyətindən, digər amillərdən asılı olaraq bu sferalar
ayrı-ayrılıqda da, kəsişmə halında da fəaliyyət göstərə bilər. Ölkədə davamlı inkişaf
səviyyəsi daha da genişləndikcə kəsişmə sahəsinin həcmi böyüyür, əks halda isə
kiçilir.
Aqrar sahədə davamlı inkişafın formalaşması zamanı prioritetlərin düzgün
müəyyən edilməsi də mühüm əhəmiyyət kəsb edən məsələlərdəndir. Bəzən əsas
prioritet kimi stabil iqtisadi artımın saxlanılması göstərilir, davamlı inkişaf səhv
olaraq 0 faizli (və ya «sıfırlı») artımla eyniləşdirilir. Bu fikirin tərəfdarları sübut
etməyə çalışırlar ki, böyük həcmdə kənd təsərrüfatı məhsullarının istehsalını tələb
edən aqrar intensivləşdirmə davamlı ola bilməz. Əlbəttə, istehsalın bu formada (yəni,
böyük həcmli) təşkilinin bərpa olunmayan resursları tükəndirə biləcəyini istisna
etmək olmaz. Lakin digər tərəfdən, bu fikirin tamamilə doğruluğuna da əmin olmaq
düzgün olmazdı. Çünki davamlı aqrar iqtisadiyyat əhalinin gələcəkdə ərzaq və digər
kənd təsərrüfatı məhsullarına olan artan tələbini ödəməli, həmçinin kənd əhalisinin
artan hissəsinin davamlı həyat tərzini təmin etməlidir. Başqa sözlə, digər alternativ
praktiki cəhətdən mümkün deyildir. Kənd təsərrüfatı məhsullarının istehsalının
intensivləşdirilməsi prosesi əsas etibarilə davam etdirilməlidir. Beləliklə, istehsalın
genişləndirilməsi qaçılmaz və zəruridir. Ona görə də, əsas məsələ çoxlarının
düşündüyü kimi artımın olub-olmaması fikiri deyil, bu artımın ətraf mühitə və kənd
təsərrüfatına zərər vurmadan necə əldə edilməsidir.
Göründüyü kimi, aqrar sahədə davamlı inkişafın formalaşdırılması çox çətin və
uzun müddət tələb edən bir prosesdir. Odur ki, davamlı inkişafın yalnız məcburetmə
tədbirləri sayəsində və dövlətin köməyilə formalaşdırılması fikiri düzgün deyildir.
Bunun üçün cəmiyyətin hər bir üzvü tərəfindən davamlı inkişaf məsələsinə ciddi
maraq göstərilməlidir. Bir sözlə, yerli səviyyədən tutmuş qlobal miqyaslı tədbirlərə
qədər ciddi addımlar atılmalı, bütün qüvvələr eyni məqsəd istiqamətində səfərbər
edilməli, davamlılıq prinsiplərinə əməl olunması hər kəsin gündəlik həyat tərzinə
çevrilməlidir. Beləliklədə, insanların həyat tərzindən tutmuş, illərlə formalaşan
dəyərlər sisteminə qədər ciddi dəyişikliklər aparılmalı, nejə deyərlər–israfçılığı
qənaət, kəmiyyət artımını keyfiyyət təkmilləşməsi, sərt rəqabəti isə əməkdaşlıq əvəz
etməlidir.
1.2Dövlətin aqrar siyasətinin mahiyyəti, bu sahədə vəzifələri və “effektiv aqrar
siyasət” anlayışı
qtisadi və ticari əlaqələrin intensivləşdirilməsi, dövlətlərarası ticarət
dövriyyəsinin
stimullaşdırılması,
istehlak
bazarında
sağlam
rəqabətin
formalaşdırılması və s. kimi amillərə əsaslanaraq dünya birliyinin əksər dövlətləri
iqtisadiyyatının qloballaşdırılmasını problemlərin həllində optimal həll variantı kimi
nəzərdə tuturlar. Belə bir şəraitdə istehsalçılar maddi-texniki vəziyyətlərindən asılı
olmayaraq qlobal bazarda bərəbər hüquqlarla təmsil olunmalı, rəqabət isə əsas
tənzimləyici rolunda çıxış etməlidir.
Aqrar sahə, ələlxüsus da kənd təsərrüfatı özünün bir sıra xüsusiyyətlərinə görə
iqtisadiyyatın digər bölümlərindən fərqlənir. Bu sahənin səciyyəviliyi kənd təsərrüfatı
istehsalının bir sıra obyektiv və təbii amillərdən ciddi asılılığından irəli gəlir. Torpaq
və su ehtiyatlarının aşınma proseslərinin sürətlənməsi, kənd təsərrüfatı və ərzaq
məhsullarına tələb-təklif nisbətinin qeyri-proporsional dəyişməsi, böhran və
depressiya halları, kənd təsərrüfatında disparitetlik və s. aqrar sahə üçün əlavə
çətinliklər törədir. Bütün bunlar hamısı müasir dövürdə çevik aqrar siyasətin həyata
keçirilməsini tələb edir. Aqrar sektorun dayanıqlı və davamlı inkişafının təmin
edilməsi, ölkənin ərzaq təhlükəsizliyi üçün etibarlı əsasların yaradılması, habelə milli
istehsalçıların dünya bazarlarında artan rəqabətlə ayaqlaşması üçün müasir aqrar
siyasət aqrar sektorun qlobal bazarda rəqabətqabiliyyətli olmasına möhkəm baza
yaratmalıdır.
Dünya iqtisadiyyatında baş verən qloballaşmaya və qlobal istehlak bazarının
konyukturasındakı dəyişmə dinamikasına uyğunlaşmaq üçün aqrar sahə üzrə həm
hüquqi-normativ bazanın, həm də istehsal münasibətlərinin beynəlxalq norma və
tələblərə uyğunlaşdırılması, beləliklə də milli istehsalın rəqabətə davamlı olmasının
təmin edilməsi aqrar siyasətin ən başlıca hədəfi olmalıdır. Qarşıya qoyulan bu
məqsədə çatmaq üçün, fikrimizcə, aşağıda göstərilən sahələri aqrar siyasətin
prioritetləri kimi qəbul edib vahid strategiya halında həyata keçirmək yaxşı nəticələr
verə bilər: aqrar sahə üzrə milli qanunvericilik bazasının modernləşdirilməsi; ərzaq
təhlükəsizliyi; idxaldan asılılığın azaldılması; qida təhlükəsizliyi (sağlamlığı)
tədbirləri; torpaq və su resurslarından səmərəli istifadə və onların mühafizəsi; elmi
tədqiqatların dəstəklənməsi; kəndə müasir kadrlar; müasir kənd; urbanizasiyanın
azaldılması;
ixrac
potensialının
genişləndirilməsi.
Aqrar
siyasətin
bu
komponentlərinin hər biri olduqca mühüm əhəmiyyətə malikdir və ciddi tədbirlər
sisteminin hazırlanıb ardıcıl olaraq həyata keçirilməsini tələb edir.
Qeyd olunduğu kimi, müasir istehsal və iqtisadi münasibətlər təsərrüfatçılq
subyektlərinin nə dərəcədə rəqabətqabiliyyətli olmsından asılıdır. Xüsusən, kənd
təsərrüfatı və ərzaq məhsullarına qarşı artan tələblər istehlak bazarlarında rəqabəti
daha da kəskinləşdirmişdir. Bu amil göstərir ki, istehsalçılar müasir
texnologiyalardan və standartlardan bəhrələnməli, beynəlxalq norma və qaydaların
şə
rtlərinə uyğun məhsul istehsal etməlidirlər. Yalnız innovasiyaların, yeni elmi
nailiyyətlərin tətbiqi və müasir tələblərə cavab verən texniki normalara uyğun istehsal
sahələrinin yaradılması qloballaşan dünya iqtisadiyyatında rəqabətədavamlı
Dostları ilə paylaş: |