Dünya iqtisadiyyatının tarixi
67
Məhz bu cür yanaşma nəticəsində iqtisadi inkişafın milli və
regional xüsusiyyətlərini nəzərə almaqla tarixi aspektdə təsərrüfat
tiplərinin makromodelini formalaşdırmaq imkanı yaranır.
Yeni metodlar:
- Kəmiyyət (riyazi) metodları: qtisadi-tarixi inkişafın amilləri,
təmayülləri və qanunauyğunluqlarının aşkarlanmasında, hadisə və
proseslərin tipoloji təsnifatının aparılmasında, sistemdaxili və
sistemlərarası qarşılıqlı əlaqələrin təhlilində tətbiq edilir. Bu
prosesdə riyazi üsullardan – qruplaşdırma, dispersiya, korrelyasiya,
reqressiya, faktorlu təhlil və s. geniş istifadə olunur.
- Sosioloji tədqiqatlar və sosial-psixoloji metodlar: Xüsusi
əhəmiyyət kəsb edir. Belə ki, tarixi və iqtisadi proseslərdə xalq
kütlələrinin birbaşa təsirinin xarakterini öyrənir.
“Dünya iqtisadiyyatının tarixi” informasiya mənbələri kimi, bir
qayda olaraq aşağıdakılardan istifadə edir:
Arxeoloji
qazıntılar:
Dünya
iqtisadiyyatının
ayrı-ayrı
inkişaf
mərhələlərinə aid real maddi faktların (“sübutların”) əldə olunmasına
imkan verir.
Demoqrafiya: tarixin müxtəlif dövrlərində əhalinin uçotunun nəticələrini
tədqiq etmək imkanı yaradır;
Mətnlərin öyrənilməsi: keçmişə aid qanun mətnləri, tarixçi-iqtisadçıların
əsərləri və s.
Dünya iqtisadiyyatının tarixi
68
IV FƏ
S L
ÜMUMDÜNYA TAR X - QT SAD PROSES N DÖVRLƏ
NMƏ
S :
NƏ
ZƏ
R BAXIŞ
LARIN XÜLASƏ
S
§ 4.1. Tarixi dövrlə
nmə
nin ə
sas paradiqmaları
Tarixi prosesin dövrlənməsi tarixin, o cümlədən tarixi-
iqtisadiyyatın tədqiqi baxımından mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Heç bir
şübhə yoxdur ki, dövrlənmə - tarixi prosesin tədqiqinin ən effektiv
metodlarındandır.
Tarixin dövrlənməsi – sistemləşdirilmənin xüsusi növü kimi tarixi
prosesin şərti olaraq müəyyən xronoloji dövrlərə bölünməsidir.
Bəşər tarixinin ən uzun sürən dövrü - ən qədim dünya dövrüdür.
Bütün insanlar
69
bu dövrdə eyniyyətdə olmuşlar. Yəni Yer Kürəsində
canlı həyatın yaranmasından (təqribən 3 mlrd. il əvvəl), insanın meydana
gəldiyi dövrdən (təqribən 3 mln. il əvvəl) ibtidai icmanın formalaşdığı və
onun dağılmağa başladığı dövrə qədər insanların nəinki yaşayış, hətta
təfəkkür tərzi də eyni olmuşdur. Bu nöqtəyə qədər tarixi prosesə
münasibətdə irad tutulası elə bir şey yoxdur. Lakin maraqlı hadisələr
məhz bu dövrdən sonra başlanır... Tarixi prosesin həm zaman, həm də
məkanca prinsipial şəkildə fərqli məzmun daşıdığı üzə çıxır. Sanki “tarixi
proses” dediyimiz şey hər iki istiqamətdə (məkan və zaman) avtonom
intervallara parçalanır. Bu hal həm mövcudluq, həm də inkişaf
prizmasından gerçək məzmun daşıyır. Fikrimizcə, tarixi prosesin
vahidliyi (yeganəliyi) deyilən şey sadəcə olaraq, nonsensdir. O, məzmun
və keyfiyyətcə müxtəlifdir, heterogendir. Əks təqdirdə, biz “zamansız”,
yaxud “məkansız” tarixi prosesdən bəhs etməliyik. “Zamansız” tarix
müasir tarix elminin “nailiyyəti” də hesab oluna bilər. Məhz bu
aspektdən biz, K.Popperlə tamamilə şərikik ki, nəzəri tarix – mümkünsüz
olan bir şeydir. Məhz buna görə də, tarixi prosesin dövrlənməsi
problemin yalnız və yalnız kriterilərə bağlamaq, əsas çətinliyin sistemli
yekun verə biləcək kriteri axtarışında olduğunu ön plana çıxarmaq
əslində problemin “çıxılmaza” salınması deməkdir.
Teoloji paradiqmanın əsas məsələsi – insanın yer həyatının
məzmunu və mənasıdır. Dini nöqteyi – nəzərə görə tarixin mənası
69
Burada “xalq”lar termini yerinə düşmür. Belə ki, o dövrdə “xalq” yox idi. Sadəcə
insan sürüsü, sonraki mərhələdə ibtidai icma mövcud olmuşdur.
Dünya iqtisadiyyatının tarixi
69
bəşəriyyətin dönmədən, tədricən Allaha qovuşması, mütləq həqiqəti dərk
etməsindədir. Tarixi prosesin məzmunu insanın azadlığını, onun
dərrakəsi tarix qurucusu olmasını ehtiva edir. nsan tarixi – Adəm və
Həvvanın cənnətdən çıxarılmasından başlanır. Tarixin sonu – qeybdə
olandır və onu yalnız Allah bilir.
Cədvəl 4.1
Tarixi dövrlənmənin əsas paradiqmaları
Nəzəriyyənin
adı
Müəllifi, yaranma tarixi
Dövrlənmə
kriteriləri
Ə
sas anlayışlar
1.Dini
(Teoloji)
Xristian konsepsiyasının
müəllifi Evsey
Pamfil 311-ci il.
Son variant Avqustin (354-
430-cu illər)
lahi
öngörmə
Провиденсиализм (lat-
провидение). Tarixin
ilahi iradənin təzahürü
aspektində dini dərki;
əvvəlcədən hazırlanmış
və insanın xilasına
yönəlinən ilahi planın
həyata keçməsi
2.
Formasiyalı
XIX əsrin 40-60-cı illəri
K.Marks (V.Lenin və s.)
Sovet alimləri:
1930-1980-ci illər
Sosial-
iqtisadi
ctimai-iqtisadi formasi-
ya: cəmiyyətin tarixi tipi,
istehsal üsulu; Bazis,
üstqurum
3.
Sivilizasiyalı
XIX əsrin sonu – XX əsrin
əvvəlləri
N.Danilevski, O.Şpenqler,
A.Toynbi.
Sosial-
mədəni
Sivilizasiya – universal
tərifi yoxdur. Seçilən kri-
teridən asılı olaraq tərif
verilir. Əsas əlamətləri:
mövcudluğun zaman
sürəci; geniş əraziləri
əhatə etməsi; çoxlu sayda
insanları əhatə etməsi;
unikallığı
4. Passionar
L.Qumilyov
1939-cu il. Elmi dövriyyəyə
1970-ci illərdən etibarən
daxil edilib.
Etnosun
inkişaf
dinamikası
Etnos – vahid davranış
stereotipləri olan, digər-
lərinə qarşı duran, daxili
struktura malik insan qru-
pu.
Passionarlıq– ayrı-ayrı
fərdlərin yüksək səviyyəli
məqsədyönlülüyü (real,
yaxud illüziya olmasının
fərqi yoxdur), bu yolda
öz həyatını belə qurban
verməyə hazır olması və
digərlərini öz entuziazmı
ilə arxasınca aparması