Dünya iqtisadiyyatının tarixi
70
Formasiyalı
(rasionalist
paradiqma)
və
sivilizasiyalı
paradiqmaların gerçək məzmunu növbəti paraqraflarda şərh olunur.
Tarixi prosesin dövrlənməsinin orijinal versiyası L.Qumilyov
tərəfindən irəli sürülmüşdür. Onun nəzəri baxışlarının əsasında etnos
anlayışının ümumiləşdirilmiş və modernləşdirilmiş mənası dayanır.
Etnos, L.Qumilyovun fikrincə, insan orqaniziminə xas olan inkişaf
fazalarını - yaranma, artım, qocalıq, ölüm – eyni ardıcıllıqla keçir.
Etnosda əsas hərəkətverici qüvvə passionarlıqdır. Passionarlığın
səviyyəsi etnosun inkişaf mərhələlərini müəyyən edir. Həmin mərhələləri
L.Qumilyov orta hesabla, 1000 il götürür. ”Ölən ” etnosun yerinə yenisi
gəlir. Etnoslar – superetnoslar yaradırlar ki, onların qarşılıqlı təsiri məhz
tarixi prosesi doğurur. Kifayət qədər gözəgəlimli bir quruluş alınır.
Amma, etnosun ilkin passionarlığı necə alınır? sualının rasional yozumu
qaneedici deyildir. Müəllif bunu, yəni ilkin passionarlığı hansısa kosmik
şüalanma ilə izah edir?! Məhz bu aspekt L.Qumilyovun yanaşma tərzinə
bir mübhəmlilik xassəsi gətirir.
§ 4.2. Tarixəqədərki tarix: dövrlənmə problemi
Tarixin dövrlənməsi problemi ilə bağlı maraqlı məqamlardan biri
prosesin tam şəkildə əhatə olunmamasıdır. Əksər yanaşmalar çıxış
nöqtəsi kimi homo sapiensin meydana gəldiyi tarixi əsas götürürlər.
Həqiqətən də, nədən proses ilkin başlanğıcı (2.5 mln il əvvəl), yəni
qominid, hətta protoqominidləri əhatə etmir?
70
Əlbəttə, sözügedən
zamanın dövrlənməsi o qədər şərti olacaqdır ki, (real faktların olmaması
ucbatından), onun hər hansı bir məna yükü daşıması mümkünsüzdür.
Eyni zamanda dövrlənmənin əsasları konseptual və formal eyniyyətdə
olmaq məcburiyyətindədir. Bu anlamda elə bir kriteri müəyyənləşdirmək
mümkün deyildir ki, “ağıllı insana” qədərki dövrü əhatə edə bilsin.
Həmçinin, insanın
yaranması prosesinin (antropogenez) əsas
hərəkətverici qüvvəsi daha çox bioloji xarakter daşımışdır. Sosial amilin
rolu isə kifayət qədər cüzi olmuşdur. Eyni zamanda, digər bir problem
homo sapiensin yarandığı tarixlə bağlıdır. Bir qayda olaraq 40-45 min il
70
Гринченко С.Н Системная память живого (как основа его мегаэволюции и
периодической структуры).М.: ИПИРАН.,Мир,2004.
Dünya iqtisadiyyatının tarixi
71
əvvəlki tarix əsas götürülür. Bəzi tədqiqatlarda
71
“ağıllı ” insanın 100-
200 min il əvvəl meydana gəldiyi göstərilsə də, 40-45 minillik tarix
dəyişməz qalmaqdadır.
Məhz həmin dövrdən etibarən müasir mədəni insan tipindən,
ələlxüsus dilin meydana gəlməsindən və ümumiyyətlə, sözün həqiqi
mənasında, sosial təkamüldən danışmaq mümkündür.
§ 4.3. Tarixi dövrlə nmə problemi fə lsə fi müstə vidə
Təbiidir ki, sırf xronoloji aspektdən tarixi prosesin dövrlənməsini,
ayrı-ayrı epoxalara ayrılmasını ifadə etmək elə də müşkül məsələ
deyildir. Məsələn, qədim dünya → orta əsrlər→ yeni dövr → ən yeni
dövr tipli təsnifatın aparılması üçün hansısa bir sistemli araşdırmalara
ehtiyac yoxdur. Həm də, nəzərə almaq lazımdır ki, sonuncu dövrü
çıxmaqla əsrlər boyu qəbul edilmiş üçlük öz həyat qabiliyyətini saxlamaq
imkanında olmuşdur. O.Şpenqlerin “mistik üçlük”
72
adlandırdığı təsnifat
tarixi baxımından əksər filosoflar tərəfindən ( .Kant, V.Hegel, K.Marks,
M.Veber, Xaydeqqer və s.) qəbul edilmiş və bu gün də dövriyyədə
qalmaqda davam edir.
Bununla belə, məhz XX əsrdə tarixin dövrlənməsi üzrə müxtəlif
yanaşmalar meydana çıxmışdır. Aydındir ki, müxtəliflik dövrlənmənin
kriterisinə münasibətdə yaranmışdır. Belə ki, tədqiqatçılardan bir qrupu
(U.Rostou, D.Bell, O.Toffler) əsas kriteri kimi əmək alətlərini, T.Maltus
əhalinin artımını, Ş.Monteskye coğrafi mühiti və s.götürmüşlər.
Tarixi dövrlənmə probleminə münasibətdə fəlsəfi fikrin polyarlığı
daha qabarıq şəkildə nəzərə çarpır:
I.
Dövrlənmənin əsas kriterisi azadlıqdır, onun instinktdən
uzaqlaşma dərəcəsidir ( .Fixte). “...Insan nəslinin yerdəki
həyatının məqsədi – azadlıqdır və bütün münasibətlərin
ağılla qurulmasından ibarətdir”
73
.
.Fixte 5 epoxanı
fərqləndirir:
71
Клима В. Период человека разумного современного вида до начала производст-
ва пищи производящего хозяйства: Oбщий обзор. История человечества.М,
ЮНЕСКО, 2003
72
Шпенглер О. Закат Европы. Новосибирск, 1993, с.6
73
И.Г.Фихте. Основные черты современной эпохи // Мир философии: Книга для
чтения. Ч.2. М.1991.- С.445
Dünya iqtisadiyyatının tarixi
72
1.
Məcburiyyət olmadan insani münasibətlərin formalaşması
epoxası; Başqa sözlə, bütün münasibətlər kompleksi “ağıllı”
instinkt üzərində qərarlaşır;
2.
nstinktin zəiflənməsi, “seçilmişlər” tərəfindən hamı üçün
məcburi olan “xarici avtoritetə” çevrilməsi epoxası;
3.
Həmin avtoritetin və onunla birlikdə bu vaxta qədər yeganə
formada olan ağlın (zəkanın) inkarı epoxası;
4.
Zəkanın elm formasında ümumbəşəri miqyasda yayılması
epoxası;
5.
Elmin incəsənətlə birləşməsi; onun vasitəsilə həyatın elmə
uyğun şəkildə dəyişdirilməsi epoxası.
II.
Tarix – bir epoxadan digə rinə keçiddir (K.Yaspers).
Ekzistensializmə görə “insan varlığının tarixi substansiyası”
- ənənədir. Bəşəri vahidlik mövcuddur. Həmin bu vahidliyin
məzmununu izah etmək üçün K.Yaspers “əsas (осевой)
epoxa” (b.e.ə. I minilliyin ortaları) anlayışını elmi
dövriyyəyə daxil edir. Onun fikrincə, məhz həmin dövrdə
insan tarixi özünün məxsusi strukturunu əldə etmişdir. Hər
bir tarixi epoxa digərindən özünün spesifik tarixi situasiyası
ilə fərqlənir. Eyni zamanda, qeyd edilir ki, oxşar tarixi
situasiyaların yaranması da mümkündür. Məsələn, müasir
insan tipinin formalaşdığı dövrdə Çində, Hindistanda,
Fələstində oxşar tarixi situasiyalar mövcud olmuşdur. Məhz
həmin dövr dünya sivilizasiyasının “əsas epoxası” adlanır.
III.
Tarix – istehsal üsülunun, yaxud formasiyaların
də yiş mə sidir (K.Marks). “Formasiya” termini geoloji
anlayışdır. Marksist yanaşma ilk dəfə onun (F.Engelslə
birlikdə) yazdığı “ Alman ideologiyası” əsərində ( 1845 –
1846 ) formalaşmışdır. Sözügedən əsərdə cəmiyyətin
strukturu aşağıdakı kimi verilmişdir :
Məhsuldar
qüvvələr→istehsal
münasibətləri→siyasi
üstqurum→ictimai süurun formaları.
Eyni zamanda, tarixin dövrlənməsi probleminə də toxunulmuşdur.
Həmçinin, hökmran olan mülkiyyət formalarının ardıcıl şəkildə bir-birini
əvəz etməsi – insan cəmiyyətinin tarixi inkişafının əsas mərhələləri hesab
olunurdu:
1.
Tayfa;
Dostları ilə paylaş: |