Mikayıl Mцşfiq-110
34
Сочинения Микаила Мушфика
104.
Избранно. Стихотворения и поэмы /
М. Мушфи
;
Пер. азерб.;
предисл. Я. Смелякова. - Москва: Худож. Литература, 1973. - 318 с.
105.
Библиотека всемирной литературы / редкол. И. В. Абашидзе [и
др.]. Т.179: Советская поэзия,
Т.1 / С. Вургун [и др.]; авт. предисл. А. Михайлов. - Москва:
Художественная литература, 1977. - 911 с.
106.
Звени тар…: Стихотворения и поэмы /
М. Мушфик;
Пер. с азерб.
Предисл. Г. Гусейноглу. - Баку: Язычы, 1981. - 262 с.
107.
Крестьянин и змея /
М. Мушфик;
Пер. с. азерб. С. Мамедзаде. -
Баку: Гянджлик, 1984. - 12 с.
108.
Лирика / Мушфик; пер. с азерб. В. Кафарова; Худож. Ю. Сальни -
ков. - Баку: Язычы, 1985. - 88 с.
109.
Разбитый саз: стихи и поэма /
М. Мушфик;
переводы. предисл. Г.
Г. Гусейн-оглу. - Баку, Гянджлик, 1968. – 134 с.
110.
Стихи / М. Мушфик; ред. И. Оратовский. - Баку: Азернешр,
1959. -143 с.
111.
Анар. Кто тебя забудет?: Классики и современники / Анар
// Литературный Азербайджан. - 2010. - № 8. - С. 31-35. - Примеч.: Об
эпохе и о творчестве азербайджанского поэта Микаиля Мушфига.
112.
Ахундзаде, Дильбер. Мои дни с Мушфиком / Д. Ахунд-заде. –
Баку: Язычы, 1981. – 135 с.
113.
Гулиев, Гасан. Микаил Мушфик / Г. Гулиев. Азербайджанская
литература. - Баку: Элм и тахсил, 2010. - С. 354. - 361.
114.
Дильбернаме: [интервью с дочерью Дильбер ханым, единственной
любви великого Микаила Мушфига Лейлой ханым Ахундзаде] // Nar-
gis. - 2018. - № 44. - С. 108-113.
115.
Микаил Мушфик / Очерки истории Азербайджанской Советской
литературы. - Москва: Издательство Академии Наук СССР, 1963. -
С.181-190.
116.
Рзаев, Тимур. Скандал вокруг памятника Микаилу Мушфигу: в
кои-то веки азербайджанская интеллигенция объединилась для
защиты культурного наследия /Т. Рзаев // Неделя. - 2017. - 3 марта. -
№ 9. - С. 2.
Mikayıl Mцşfiq-110
35
Mikayıl Müşfiqin şeirləri belorus dilində
Мікаіл МУШФІГ. ЗІХАЦЕЦЬ БЛІСКУЧАЙ СТРАЛОЮ
ЗОРКІ
Ў нябесным кветніку агней жывых
Вы казачна гарыце, быццам макі.
Раманс вачэй спяваеце услых,
Кахання і пяшчоты дзіўнай знакі.
Гляджу з зямлі ў далеч туманоў,
А вы ў адказ глядзіце жарсна, палка.
І слёзы на вачах маіх ізноў —
Не разгадаць складаную загадку…
Што між каханай паўстае і мной.
Адно адному мы шчэ не знаёмы.
Ды сэрцы блізка. Ад мілосці стома.
Ды сэрцы блізка! То не ёсць гульнёй.
І хай адлегласць гэта застаецца —
Тваім святлом я буду вечна грэцца!
ЛАНЬ
Не хадзі па вострых скалах, не хадзі -
На каменнях ногі зраніш, лань мая!
Закаханы я, не бойся, падыдзі.
З ясным позіркам дрыготкім, лань мая!
Ты пужліва аглядаешся вакол,
І душа мая ахоплена агнём.
Квет вачэй тваіх буяе з кожным днём.
Быццам смелыя струмені, лань мая!
Я вандроўнік. І захоплены красой.
Хай ніколі не хварэць табе журбой!
Я па скалах вострых за табой
У трывозе паімчуся, лань мая!
Mikayıl Mцşfiq-110
36
СОНЦА І ПОЗІРК
Усюды снег і люты холад вечны,
Палохае пад лёдам чысціня.
І песня ветру кожны зімні вечар
Заглушыць зноў ўсе фарбы-гукі дня.
Ўсё сціхла і як быццам анямела —
Бліжэй, бліжэй залётная вясна.
Хачу, каб далеч гор зазелянела
І жменяй кветак сталася яна!
Рукою сонца скіне снег імгненна,
І запульсуюць хуткіх рэчак вены
Ў падзяку сонцу, небу, цеплыні.
Таксама ажываю я з табою
Пад ветлым позіркам пяшчотнаю вясною.
Як наша шчасце свеціцца, зірні!
* * *
Маўкліва мой тар вісіць на сцяне
І быццам бы чуе, як роспачна мне.
Няўжо яго струны зусім анямелі?
Як раней, аздоба на сонцы зіхціць,
Душа перламутравым бляскам дрыжыць,
Не веру, што песні яго адгрымелі.
Каханая позна з працы прыйшла
І тар у самоце ціхмянай знайшла.
Бярэ медыятар і кратае струны.
Жыццё наша - вернасць,
нам жыць ў барацьбе,
Маўчаць не да твару ні мне, ні табе,
Надзейны мой тар, старажытны і юны!
З азербайджанскай.
Пераклад Юліі АЛЕЙЧАНКІ
* * *
Я люблю вас, аблокі, калі нада мною
Вы павольнаю плывеце даўгой чарадою;
Dostları ilə paylaş: |