Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət Nazirliyi

 

                                                                                                                     

Mikayıl Mцşfiq-110

   

                                                                                                                   

 

  28 

 

 

yine o bağ olaydı, yine size geleydik, 

konuşaydık, güleydik.  

ürkek bakışlarınla, ruhumu dindireydin,  

beni sevindireydin.  

gizli sohbet açaydık, ruhun ihtiyacından.  

kardeşinden, bacından  

çekinerek çoğ' zaman konuyu değişeydin,  

benimle didişeydin.  

yine aynı çarpaydı kalbimiz gizli gizli,  

sen ey esmer benizli.  

 

bu yaz bir başka yazdır, bu yaz daha da hoştur, 

vay o kalbe ki boştur. 

her ufukta bir heves, her köşede bir umut, 

insanlar daha mesut. 

duygular daha ince, fikirler daha derin, 

yürekler daha serin.  

insanların vakarı, talebi daha yüksek, 

yolumuzdan taş, kesek, 

temizlenmiş biraz da. ellerin keyfi sazdır 

bu yaz bir başka yazdır.  

yine o bağ olaydı, yine o kumlu sahil, 

sular öteydi dil dil.  

saçın gibi kıvrılan dalgalara dalaydım, 

dalıp ilham alaydım. 

endamını hevesle, kucaklarken dalgalar,  

kalbimde kasırgalar, 

fırtınalar coşaydı, kıskançlıklar doğaydı,  

beni hırsım boğaydı. 

dalıp alaydım seni dalgaların elinden, 

yapışaydım belinden,  

hayalimiz yüzeydi sevda denizlerinde, 

dalgalar üzerinde, 

ilhamımın yelkeni zerrin saçın olaydı, 

sular hırçın olaydı.  

 

bu ne güzel şiirdir, bu ne güzel manzara, 

gelin bakın hazar’a.  

çıkalım buzovna’da 

---

 

                                                                                                                     

Mikayıl Mцşfiq-110

   

                                                                                                                   

 

  29 

 

küçük kayalıklara, 

seyre dalam bir ara, 

geceler ışıldarken, yıldızlar lale gibi,  

ışıklar jale gibi. 

saçılıp dağılırken etrafa damla damla, 

en yakın bir adamla 

ne güzeldir dinlemek suların nağmesini, 

tabiatın sesini. 

ne güzeldir dolaşmak, sıcak yaz mevsimleri,  

bu serin sahilleri.  

 

ne güzeldir sabahlar bizim büyük ruhumuz, 

aşıp taşan duygumuz.  

şeklindeki sulara bakarak lezzet almak, 

bu mavi şiire dalmak.  

dalgalar gibi kalkmak, dalgalar gibi inmek, 

bazen ürküp çekinmek.  

her dalga bir kişneyen ak yeleli at gibi, 

bizim bu hayat gibi.  

 

yine o bağ olaydı sevdalar ülkesinde, 

o söğüt gölgesinde.  

inci kumlar üstünde yine verip baş başa. 

yazı vuraydık başa 

günlerimiz geçeydi coşkun ferehler 

gibi, 

dolu kadehler gibi. 

yapraklar arasından uzatarak elini, 

okşayarak telini.  

 

geceler tarayaydı saçlarını ay güzel, 

sen güzelsin, ay güzel? 

ellerinde ellerim, gözlerinde gözlerim, 

asılaydı sözlerim. 

gönlünün kulağından bir kızıl tana kadar, 

güneş doğana kadar. 

bu yaz dostlarım biraz bahtiyar olacaklar, 

can ciğer olacaklar. 

biraz da uzaklara açacaklar yelkeni, 

ruh yeni, hayat yeni. 

çıkacaklar gökleri aşarak döne döne, 

---

 

                                                                                                                     

Mikayıl Mцşfiq-110

   

                                                                                                                   

 

  30 

 

bulutların fevkine.  

uçacaklar sabaha, uçacaklar yarına, 

eter boşluklarına.  

vaktiyle bir gölge dek hür yaşamak isteyen, 

bu insan oğlu bilsen,  

azatlık ülkesinde daha şad olacaktır. 

dünya tat alacaktır.  

 

yine o bağ olaydı, yine yığışarak siz 

o bağa göçeydiniz. 

biz de muradımızca felekten kam alaydık, 

size komşu olaydık.  

yine o bağ olaydı, seni sık sık göreydim.  

kaleme söz vereydim.  

her gün bir yeni nağme, her gün bir yeni ilham,  

yazaydım sabah akşam.  

arzuya bak sevgilim, tellerinden ince mi? 

söyle, yüreğince mi? 

 

103.

 

  Müşfiq, Mikayıl. Seçilmiş eserleri / Mikayıl Müşfiq ; tertib edeni, 

redaktoru ve müqeddimenin müellifi: Gülhüseyn Hüseynoğlu. - Bakı : 

Şerq-Qerb, 2004. - 351 s. 

 

 

Микаил Мушфиг   

(1908-1937) 

Микаил Мирза Кадыр-оглы Исмаилзаде (Мушфиг), автор многих 

превосходных лирических стихов, поэм и сказок, родился в июне 1908 г. 

в  городе  Баку.  Его  отец  Мирза  Кадыр,  учитель  бакинской  школы 

"Саадат"  ("Счастье"),  писал  стихи.  Им  было  написано  либретто  для 

оперы  видного  азербайджанского  композитора  Муслима  Магомаева 

"Шах-Исмаил".   

Микаил Мушфиг в  раннем возрасте потерял родителей. Осиро -

тевшего малыша взяли под свою опеку его родные. В 1915 г. Микаил 

поступил в русско-татарскую школу. Завершив начальное образование, 

он в 1920 г. Поступает в бакинскую учительскую семинарию. В 1931 г. 

Мушфиг  оканчивает  Высший  педагогический  институт  и  в  течение 

нескольких лет преподает литературу в бакинских школах.   

Глубокий интерес к литературе, особенно к поэзии, проявился у 

Мушфига  еще  в  ученические  годы.  Он  начал  писать  с  1926  г.  и  за 

короткое время стал одним из признанных азербайджанских поэтов. С 

1930  г.  по  1935  он  издает  десять  сборников  стихов.  Наряду  с 

---